Hocaları:
İbn-i ‘Useymîn ilim tahsili boyunca gerek ‘Uneyze’de gerekse Riyad’da pek çok şeyhten dersler alarak onlardan istifade etmesini bildi. Bunlardan bazıları şunlardır:
1- Şeyh Abdurrahmân b. Nâsır es-Sa’dî. 1376 h. yılında vefat etmiştir.
2- Şeyh Abdülazîz b. Abdullah b. Bâz. 13 Mayıs 1999 (27.1.1420) Perşembe günü vefat etmiştir.
3- Şeyh Muhammed el-Emîn b. Muhammed el-Muhtâr el-Cenkî eş-Şankîtî. 1393 h. yılında vefat etmiştir.
4- Şeyh Ali b. Hamed es-Sâlihî. Halen hayattadır.
5- Şeyh Muhammed b. Abdülazîz el-Mutavva’. Vefat etmiştir.
6- Şeyh Abdurrahmân b. Ali b. Avdân. Vefat etmiştir.
7- Şeyh Abdurrahmân b. Süleymân Âl-i Dâmığ. İbn-i ‘Useymîn’in anne tarafından dedesi olup vefat etmiştir.
Öğrencileri:
İlmi Enstitü ve üniversitedeki öğrencileri yanında, gerek ‘Uneyze’de gerekse her sene Ramazan ayının son on gününü i’tikafta geçirmek için gittiği Mescid-i Harâm’da ilim halkalarına katılan sayısız öğrencisi vardır. Öyle ki bazı derslerinde ilim halkasına katılan öğrencilerin sayısı beşyüzü aşmaktadır.1
İlmî Metodu:
İbn-i ‘Useymîn, ilmî metodunu, hocası Abdurrahmân es-Sa’dî’nin ilmî metodundan etkileşimle aldığını şöyle ifâde eder: “Öğretim yöntemi, bilginin (ilmin) sunulması, örnekler ve anlamlarla bilginin öğrenciler tarafından kolayca anlaşılmasını sağlama hususlarında, hocam Abdurrahmân es-Sa’dî’den çok fazla etkilendim.” Ayrıca kendisi Şeyh Abdülazîz b. Bâz’dan nasıl etkilendiğini şöyle ifâde eder: “Şeyh Abdülazîz b. Bâz’dan (Allah kendisini korusun), hadislere verdiği önem, güzel ahlak ve insanlara karşı olan alçak günüllülüğü bakımlarından etkilendim.”
Sonuç olarak İbn-i ‘Useymîn’in fetvâlarında izlediği ilmî metodu inceleyenler, O’nun genelde Hanbelî mezhebine bağlı, ancak pek çok meselede bu mezhebe bağlı kalmadan delille birlikte hareket eden bir metod takip ettiğini görebilirler. Ayrıca Şeyhu’l-İslâm İbn-i Teymiyye ve öğrencisi İbn-i u’l-Kayyim’in görüşlerine özel bir değer vermiş, ancak delille çatıştıklarını gördüğü an onları terketmeyi bilmiştir.2
Dostları ilə paylaş: |