İslam Tarihi'nde Gerçeğe Giden Yol

59- El- Fiten, Ebi Yahya

60- Künuz-ul Hakaik, Münadi

61- El-Fiten, Selili

62- Sahih-i İbni Hubban

63- Müsned-i Ruyani

64- Menakibi İbni Meğazili

65- Mekatil-ut Talibin, Ebil Ferec-i İsfehani

66- El-İthaf Bi- Hubbil Eşraf, Şüberavi Şafii

67- Gayet-ül Me’mul, Mensur Ali Nasif

68- Şerh-u Siret-ur Resul, Abdurrahman Hanefi

69- Garib-ul Hadis, İbni Kuteybe

70- Sünen-i Ebi Amr

71- Tezkir-u Abdul Vehhab Şirani

72- El-İstiab, İbni Abdul Birr

73- Müsned-i Ebi Avane

74- Mecme-uz Zevaid, Haysemi

75- Hücec-ul Keramet, Seyyid Muhammed Sıddık

76- İbraz-ul Vehmi-il Meknun, Seyyid Muhammed Sıddık

77- Müsned-i Ebi Yali

78- El- Müsennef, Beyhaki

79- El-Harbiyyat, Ebil Hasanı Harbi

80- Et-Tesrih Bima Tevatere Fi Nüzul-ul Mesih, Şeyh Muhammed Enver Keşmiri

81- El-Menar, İbni Geyyim

82- Mekalid-ul Künuz, Ahmed Muhammed Şakir

83- Şerh-i Divanı Meybedi

84- Mişkat-ul Mesabih Hatib Tebrizi,

85- Menakib-i Şafii Muhammed b. Hasan

86- Müsned-i Bezar

87- Delail-un Nübüvvet, Beyhaki

88- Cem’ul Cevami, Siyuti

89- Talhis-ul Müstedrek, Zehebi

90- Talhis-ul Muteşabih, Hatib,

91- Levami-ul Ukul, Keşğanuy

EHLİ SÜNNET ALİMLERİ’NİN BU KONUDA YAZDIĞI KİTAPLARIN İSİMLERİ

1- El- Bürhan Fi Alamati Ahir-iz Zaman, Alimuttaki (v. 975)

2- El-Beyan Fi Ahbari Sahib-iz Zaman, Kenci Şafii (v. 658)

3- Akd-ud Duren Fi Ahbar-il İmam-il Muntezer, Şeyh Cemaleddin Yusuf Demişki

4- Menakib-ul Mehdi, Hafız Ebi Naim İsfehani

5- El-Kevlul Muhteser Fi Elamat-il Mehdi- El Muntezer İbni Hacer, (v. 974)

6- Mehdi Al-ir Resul, Ali b. Sultan Muhammed-il Herevi Hanefi

7- Fevaid-ul Fikir Fi Zuhur-ul Mehdi-el Muntezer

8- Feraid-u Fevaid-il Fikr Fil- İmam-il Mehdi-el Muntezer, Mukaddesi

9- Talhis-ul Beyan Fi Elamati Mehdi Ahir-iz Zaman İbni Kemal paşa Hanefi (v. 940)

10- İrşad-ul Mustehda Fi Nakli Be’zil Ehadis vel Asar-il Varideti Fi Şe’nil İmam-il Mehdi, Muhammed Ali Hüseyn Bikri El-Medeni

11- Ehadis-ul Mehdi ve Ahbar-ul Mehdi, Ebu Bekr b. Hasime

12- Ehadis-il Gaziye bi Huruc-il Mehdi, Muhammed b. İsmail Emir Yemani (v. 751)

13- En-Nezm-ul Vazih-ul Mubin, Şeyh Abdul Kadir b. Muhammed Salim.

14- Ehval-u Sahib-iz Zaman,Şeyh Sad’ud-Din.

15- Erbain Hadis Fil Mehdi, Ebul Ala Hemedani

16- Tehdig-un Nezer Fi Ahbar-il Mehdi-el Muntezer, Muhammed b. Abdul Aziz.

17- Talhis-ul Beyan Fi Ahbar-i Mehdi Ahir-iz Zaman, Ali Muttaki

18- Risaletun Fil Mehdi, (Türkiyede olan Esat Efendi Süleymaniye Kütüphanesi’nin 3758. numaralı Mecmuasında yeralmıştır.)

19- Elamat-ul Mehdi, Siyuti

20- Kitab-ul Mehdi, Ebu Davut

21- El- Mehdi, Şemseddin b. El-Geyyim el- Cevaziye

22- El-Mehdi ila Maverede, Fil Mehdi, Şemseddin Muhammed b. Tulun

23- En-Necm-us Sagıb Fi Beyan-i Ennel Mehdi Min Evladi Ali b. Ebi Talib

24- El- Hediyyet-ul Mehdeviyye, Ebu-r Reca Muhammed Hindi

İMAM MEHDİ’NİN ZUHUR VE KIYAMINI İNKAR EDENİN HÜKMÜ
Hz. Peygamber (s.a.a) efendimizden naklolunan bazı hadislerde Hz. Mehdi ve kıyamını inkar eden kimselerin küfrünü açıkça ortaya koymaktadır.

1- “Mehdinin çıkışını inkar eden Muhammede indirileni inkar etmiştir...”

2- “Mehdiyi inkar eden şüphesiz kafirdir.” Bu tür mezkur hadisleri nakleden Ehli sünnet kaynakları şunlardan ibarettir.

Fevaid-ul Ahbar, Ebu Bekir Ahmed b. Muhammed İskafi(v.h. 260)

Cem’ul Ahadis-il Varide Fil Mehdi, Hafız Ebu Bekir b. Haysemi(ölüm. h. 279)

3- Meanil Ahbar, Ebul Bekir Muhammed b. İbrahim Kelabazi Buhari(ölüm. 380)

4- Ravd-ul Enf ve Şerh-us Sire, Ebu Kasım Abdurrahman Süheyli(ölüm.581), c. 2, s. 431, (Malik b. Enes Muhammed b. Münkedir’den oda Cabirden rivayet etmiştir)

5- İkd-ud Dürer Fi ,ahbar-il Mehdi Muntazar, Yusuf b. Yahya Makdisi Eş- Şafii (ölüm. 685), s. 157, Fevaid-ul Ahbar, İskafi ve Şerh-us Sire Ebul Kasım Süheyliden naklen

6- Feraid-us Simtayn, Şeyh İbrahim b. Muhammed Hamvini (ölüm. 730), c. 2, s. 337, No. 585, Maanil Ahbar, Ebu Bekir Muhammed b. İbrahimden naklen.

7- Lisan-ul Mizan, İbni Hacer Askalani (ölüm. 852, c. 4, s. 147, Mısır Baskısı, s. 130, Haydarabad baskısı, Maanil Ahbar’dan naklen)

8- El- Kavl-ul Muhtasar Fi Alamat-il Mehdi-il Muntazar, İbni Hacer-eş Şafi-el Mekki (ölüm. 974), s. 56,

9- El- Fetavel Hadise, İbni Hacir-i Mekki, s. 37,

10- El-Bürhan Fi Alamat-i Mehdi Ahir-iz Zaman Muttaki Hindi (ölüm. 975)

11- Levaih-ul Envar-il İlahiye, Şeyh Muhammed b. Ahmed Sefarini El- Hanbeli (ölüm. 1188)

12- Yenabi-ul Mevedde, Süleyman b. İbrahim Kunduzi (ölüm. 1294)

13- El- İzaeli Ma Kane ve Ma Yekunu Beyne Yedeyis-Sa’eh, Seyyid Muhammed Sıddık Kanuci Buhari (ölüm. 1307)

14- El- Mehdiyyul Muntazar, Ebul Fazl Abdullah b. Muhammed Sıddık (ölüm. 1308)
KUR’ANDA HZ. MEHDİ
Kur’anı Kerim ilahi bir kelam olup, onda tek bir batıl bile bulunmamış ve bulmakda mümkün değildir. Bu kitap bütün hakikatleri beyan etmiştir. Bu kitapta zikrolunmayan

hiçbir kuru ve yaş bulunamaz. Hiçbir mesele ve konunun beyanını kapalı bırakmamıştır. İslam dinlerin sonuncusu olduğu gibi bu kitapta semavi kitapların sonuncusudur. Bu tafsilata göre acaba beşer yaşantısında değişim ve dönüşüm getirebilecek bu denli önemli bir konudan Kur’anın söz etmemesi mümkün müdür? Rumun İrana galip geleceğinin haberini veren Kur’an, büyük devletler vasıtası ile Yahudilerin devlet teşkil edeceğinin haberini veren Kur’an,^105[105] Yecuc ve Mecuc’un gelecekdeki akibetlerinden haber veren Kur’an, Uzay yolculuklarının mümkün olduğunun haberini veren Kur’an,^106[106] bu denli önemli olan Hz. Mehdi ve Cihanı ve ilahi hükümetin tecelli etmesinden söz etmemesi mümkün müdür acaba? Bu gayri mümkündür.

İslamın en önemli kaynağı Kur’anı Kerim bütün konularda olduğu gibi Mehdilik konusunda da ayrıntılara girmeden genel olarak adeta mihenk taşlarını belirtircesine bu konudan söz etmiş ve yeryüzünde geniş çaplı bir ıslah haraketinin başlayacağı, Allahu Tealanın şeytan ve tağutların hakimiyetine son verip, salih, sadık kullarını bütün yeryüzüne hakim kılıp dünyanın hakimiyetini onlara vereceğini ve neticede yeryüzünün tamamında adil ve ilahi bir hükümetin gerçekleşeceğini haber vermiştir.

Hz. Mehdi ve ashabı ile ilgili, bazı ayetleri Hz. Peygamber (s.a.a) efendimiz ve onun pak soyu olan Ehlibeyt İmamlarının hadisleri gölgesinde naklediyoruz.

1-“O bir mabuddur ki, Peygamberini müşrikler istemesede dini bütün dinlere üst olsun diye doğru yolla ve gerçek dinle göndermiştir.”^107[107] Büyük Şafii alimlerinden Ebu Abdullah Muhammed b. Yusuf Genci “El- Beyan fi Ahbar-i Şahib-iz Zaman adlı kitabının 103. Sayfasında şöyle naklediyor; Said b. Cübeyr, bu ayetten Hz. Fatımanın neslinden olan Hz. Mehdi (a.s)’ın kastedildiğini söylemiştir.”

2-“Onun gökten inmesi kıyametin yaklaştığını bildirir...”^108[108] Mukatil b. Süleyman ve tefsir hususunda ona tabi olan bir grup tefsir yazarları, bu ayetten ahir zamanda zuhur edecek olan Mehdi (a.s)’ın kastedildiği inancındadırlar. Yine Ehli sünnetin geçmiş ve günümüz alimlerinden kalabalık bir grup bu ayeti Kerimenin İmam Mehdi(a.s) hakkında olduğunu bildirmişlerdir. Bu kalabalık Ehli sünnetin alimlerin den bir kaçı şunlardan ibarettir;

1- Kadı Beyzavi (h. 585-691) Envar-üt Tenzil adlı kitabında

2- Ali b. Bürhan-ı Halebi, Siret-ül Halebiye, c. 1, s. 226

3- Muhammed b. Ali Sabban, İs’af-ür Rağibin, s. 156

4- İbni Hacer, Sevaik-ul Muhrika, s. 96

Ehli Sünnet tefsircilerinden de Carullah Zamehşeri, El- Keşşaf adlı tefsirinde, bu ayeti tefsir ederlerken, Hz. İsa’nın İmamın (Hz. Mehdi) arkasında namaz kılacağını belirtmişlerdir. Alusi Ruh-ul Meani adlı tefsirinde bu ayeti tefsir ederken şöyle diyor; Meşhur görüşe göre, Hz. İsa Şam şehrinde Halk sabah namazını kılmak isterken inecektir. Bu arada İmam Mehdi (a.s) geri çekilecek ama Hz. İsa Onu öne geçirip arkasında namaz kılacaktır. Ve senin için kamet getirilmiştir diyecektir.^109[109]

3-“...Onlara dünyada horluk var ahirette de pek büyük bir azap.”^110[110]

Hafız Muhammed b. Cariri Taberi şöyle diyor; onların (Hırıstıyanların) aşağılanma ve zilleti Hz. Mehdi (a.s)’ın zuhur ettiği zamanda olacaktır. O Kastantineyi Fethedecek ve onları katledecektir. İşte onların dünyada aşağılanma ve zilleti budur.^111[111]

4-“Göklerdeki ve yeryüzündekiler istekleriyle ve zorla ona teslim olmuşlardır ve herşeyde geriye dönüp onun tapısına varacaktır.”^112[112]

Hace Kelam Kunduzi Hanefi şöyle diyor; Rifaa b. Musa mezkur ayetle ilgili olarak Hz. İmam Cafer Sadık (a.s)’ın şöyle buyurduğunu rivayet eder; “Hz. Mehdinin Kıyam ettiği zamanda yeryüzünde la ilahe illellah Muhammed Resulullah nidasının yükselmediği hiçbir belde kalmayacaktır.”^113[113]

5-“Ve biz yeryüzünde zayıf bir hale getirilmesi istenenlere lütfetmeyi ve onları Halka rehber kılmayı ve yeryüzüne onları miras bırakmayı dilemedeyiz.”^114[114] İbni Ebil Hadid bu ayetle ilgili şöyle diyor; Bizim büyük alimlerimiz, bu ayetin bütün ülkeleri Fethedecek bir İmam’ın zuhur edeceğinin vaadi olduğu görüşündedirler.^115[115]

6-“Öyle bir mabuddur ki, Müşrikler istemesede, zorlarına gitsede, Peygamberlerini insanları doğru yola sevkeden apaçık ve kesin delillerle ve bütün dinlere üst olmak üzere gerçek dinle göndermiştir.”^116[116]

İbni Sebbağ Maliki bu ayetin tefsirinde Said b. Cübeyr’den şöyle naklediyor; Bütün dinlere galip olacak olan şahıs Fatımanın evlatlarından Mehdi’dir. O şahsın Hz. İsa olduğunu savunanlar ile bizim sözümüz arasında bir çelişki yoktur. Zira Hz. İsa Mehdi (a.s)’ın himayetçisi ve yaveridir. Müfessirlerden ona tabi olanlar “Odur ilmin Saati”^117[117] ayetinin tefsirinde onun, ahir-uz Zamanda Mehdi olduğunu söylemişlerdir.

7-“Rabbinin bazı delilleri geldiği gün hiç kimseye önceden iman etmemişse, yahut inancından bir hayır kazanmamışsa o günkü inanması fayda etmez. Deki bekleyin ve bizde beklemekteyiz”^118[118] Hace Kelam Kunduzi Hanefi bu ayetin tefsirinde İmam Cafer Sadık (a.s)’dan şöyle bir rivayeti nakletmektedir; “Ayetten (delillerden) maksat Ehlibeyt imamlarıdır, Rabbinin bazı delillerinden de maksat beklenilen Mehdidir. O Hazretin kılıçla zuhur edeceği ana kadar iman getirmeyen insanın o an getireceği imanın faydası olmaz ve hatta o hazrettin babalarına imanı olsa dahi o imanın faydası olmaz. ”^119[119]

8-Öyle bir mabuddur ki, O, Peygamberini doğru yolu göstermek üzere gerçek dinle bütün dinlere üstün olmak için göndermiştir.”^120[120]

İmam Cafer Sadık (a.s) şöyle buyuruyor; “Andolsun Allah’a İmam Mehdi (a.s) zuhur etmeyinceye kadar bu ayetin tevili zahir olmaz. O Hazretin zuhur ettiğinde bütün müşrikler onun zuhurundan rahatsızlık duyacaklar, hiçbir Kafir kalmayacak ve hepsi öldürülecek. Hatta bir Kafir taşın içine de saklansa, O Hazrete ve yaranlarına, ey mumin ben de bir Kafir saklanmaktadır, beni kır ve onu öldür diye seslenecektir.”^121[121]

9-“Allah sizden inanıp iyi işlerde bulunanlara, onlardan önce gelip geçenleri nasıl yeryüzüne sahip ve hakim kıldıysa onları da mutlaka yeryüzüne sahip ve malik kılmayı ve onlara razı ve hoşnut oldukları dini nasip edip o dini bütün dinlerden üstün etmeyi, korkularını emniyete tebdil eylemeyi vaad etmiştir. Bana kulluk etsinler ve hiçbir şeyi bana eş tutmasınlar.”^122[122]

İmam Zeyn-ül Abidin (a.s) şöyle buyuruyor; Bu ayet İmam Mehdi (a.s) hakkında nazil olmuştur.”^123[123]

10-“O kişilerdir onlar ki, onları yeryüzünde yerleştirdik mi Namaz kılarlar, Zekat verirler, iyiliği emrederler, kötülükten vazgeçirmeye çalışırlar ve bütün işlerin sonucu Allah’a varır.”^124[124]

İmam Muhammed Bakır (a.s) şöyle buyuruyor; Bu ayet İmam Mehdi (a.s) ve ashabı hakkında nazil olmuştur. Onlar doğu ve batının hakimi olacaklardır, Allah onların vesilesi ile dini zafere erdirecektir ve yeryüzünde zulüm ve bid’attan bir eser dahi kalmayacaktır.”^125[125]

11- Onların uğrayacakları azabı muayyen bir ümmetin zamanına kadar geciktirirsek bunun teahudduna da sebep nedir derler. Bilin ki, onlara azabın gelip çattığı gün o azap artık geriye bırakılmaz ve alay ettikleri müsibet onları çepe çevre kuşatır.”^126[126]

Emir-ül Müminin Hz. Ali (a.s), “sayılı ümmet İmam Mehdinin 313 tane ashabıdır şeklinde buyurmuştur.”^127[127] Tefsir-i Ayyaşi’de İmam Cafer Sadık (a.s)’dan şöyle naklolunmuştur; Allahu Teala bizim Kaimimiz’in (İmam Mehdi) ashabını bir anda sonbaharın dağınık bulutları gibi bir araya toplayacaktır. Gaybeti Numanide İshak b. Abdul Aziz O Hazretten yukarıdaki ayetin tefsirinde şöyle nakletmiştir; Bu İmam Mehdi ve onun Bedir ashabı ile eşit olan ashabının 313 kişi azabıdır.

12- Andolsun ki, Musayı kavmini karanlıklardan nura çıkar ve onlara Allah’ın günlerini an diye delillerimizle gönderdik” Şeyh Saduk Hisal ve Meani-ul Ahbar adlı kitabında İmam Muhammed Bakır (a.s)’dan şöyle naklediyor; İlahi günler üç gündür, Al-i Muhammedin Kaimi (Hz. Mehdi) ettiği gün Ric’at ve kıyamet günüdür.

13- Allahu Teala Kur’anı Kerimde İsrail oğullarına hitaben şöyle buyuruyor; “Ve isril oğullarına Kitapta şu haberi vermiştik.” Bu hitaptan sonra Allahu Teala Müslümanlara hitaben şöyle buyuruyor; “ yeryüzünde mutlaka iki defa bozgunculuk edeceksiniz” ve siz ey Muhammed ümmeti İsrail oğulları gibi iki defa fesat çıkaracaksınız. Maksat, falan ve falan ve onların ashabları ve bozmuş oldukları ahdlerdir. “Büyük bir taşkınlıkta bulunacaksınız” yani, uzma ve büyük hilafet makamı iddiasında bulunacaksınız. “O iki taşkınlıktan birisinin mukadder zamanı gelince size” yani, Cemel savaşı vüku bulduğunda. “Azab etmede çetin, kuvvetli kullarımızı gönderdik” Bunlar müminlerin emiri Hz. Ali (a.s) ve onun ashabıdır. “Yurdunuzun ta içine girip sizi araştırdılar ve bu yerine getirilen bir vaitti”. “Sonra onlara karşı size yine devlet ve kudret verdik” yani, Peygamber (s.a.v)’in Ehlibeytine zulmeden Ümeyye oğullarına... “Mallar, oğullar ihsan ederek yardım ettik size ve sizi topluluk bakımından da pek çoğalttık” yani; Bu miktarla kendi vadelerini Muhammed (s.a.v)’in Ehlibeytine nazaran iyi, üstün görüp onlarla mücadeleye kalkacaklar ve neticede İmam Hüseyn ve onun yaranını şehit edip ve Peygamberin hanedanının kadınlarını esir alacaksınız. “İyilik ederseniz faydası kendinize, kötülükte bulunursanız zararı yine size. İkinci vaadimizin mukadder zamanı gelince” yani Al-i Muhammedin Kaimi (Hz. Mehdi) ve yaranı kıyam ettiğinde, “yüzünüzü karartacaklar, ilk defa girdikleri gibi yine mescide girecekler”. Peygamber (s.a.v) ve Hz. Ali (a.s) ve İslam ordusunun ilk defa Mescidul harama girdikleri gün gibi, oda (Hz. Mehdi) yaranı ile birlikte Mescidul harama girecektir. “üst geldiklerini büsbütün mahv ve helak edeceklerdir.” Yani, size galip gelip hepinizi kılıçtan geçirecekler. Sonrasında Allah Muhammed (s.a.v)’in Ehlibeytine teveccüh ederek şöyle buyuruyor; “Rabbinizin size rahmedeceği umulur.” Daha sonra beni Ümeyye’ye hitaben şöyle buyuruyor; “tekrar kötülüğe dönerseniz bizde döner....” yani, eğer siz Süfyani görkemi ile zuhur etseniz, hak hükümette Al-i Muhammedin Kaimi ile kıyam edecektir.

Tefsir-i Ayyaşi’de bu ayetin tefsirinde İmam Cafer Sadık (a.s)’dan şöyle bir rivayet naklolunmuştur; “ve İsril oğullarına kitapta şu haberi vermiştik, yeryüzünde mutlaka iki defa bozgunculuk edeceksiniz.” Bu ikiden maksat, Hz. Ali (a.s)’ın şehadeti ve İmam Hasan (a.s)’ın zehirlenmesidir. “Büyük bir taşkınlıkta bulunacaksınız.” Yani, İmam Hüseyni öldüreceksiniz. “O iki taşkınlıktan birincisinin mukadder zamanı gelince size” yani, O Hazretin intikamını alma zamanı gelince.. “Azab etmede çetin kuvvetli kullarımızı gönderdikte yurdunuzun ta içine girip sizi araştırdılar.” Yani, Allahu Teala Hz. İmam Mehdi (a.s)’ın kıyamından önce bir topluluğu seçer, gönderir, ve onlar Muhammed ve Ehlibeytinin düşmanlarını ve zalimleri nerede görseler öldürürler. “Ve bu yerine getirilen bir vaiddi” yani, bu İmam Mehdi (a.s)’ın kıyamından önce vade verilen bir şeydi. “Sonra onlara karşı size tekrar galibiyet ve zafer verdik; servet ve oğullarla gücünüzü artırdık, sayınızı dahada çoğalttık.” Yani, o zaman İmam Hüseyn (a.s) Kerbelada kendisiyle birlikte şehit olan yetmiş yaranı ile Ric’at edecek (geri gelecek) ...Daha sonra İmam Hüseyn zamanın imamını herkese tanıtacak ve iman ehlide O hazreti tasdik edecekler...

İMAM MEHDİ’NİN İSMİ NEDEN KUR’AN’DA ZİKROLUNMAMIŞTIR?
Eğer Kur’anı Kerimde evliyaları ve diğer şahsiyetleri sadece isim ile tanıtmış olsaydı bu soru yerinde bir soru olurdu. Ama eğer Kur’anı Kerime dikkat edecek olursak. Allahu Teala Kur’anda şahısları farklı farklı uslublarla tanıtmıştır. Zira şahısların tanıtılmasının sadece bir yolu yoktur. Kur’an şahısları tanıtırken genelde üç üslub kullanmıştır. Her üç üslub da maslahatlara göre özel yöntemleri kullanmıştır.
1-İSİMLE TANITMA:
Kur’anı Kerim Peygamber efendimizi gelecek zamandaki insanlar için ismi ile tanıtmıştır, ki, şöyle buyuruyor; ve an o zaman ki hani Meryem oğlu isa, ey İsrail oğulları demişti, şüphe yok ki, ben size elimdeki Tevratı doğrulayan ve benden sonra gelecek ve adı Ahmed olacak bir Peygamberi müjdeleyen Allah elçisiyim...^128[128] Allhu Teala Kur’anı Kerimin bazı yerlerinde de Peygamberlerinin ismini bir husus kaydederek zikretmiştir; örneğin şöyle buyuruyor; “Ey Davud biz seni yeryüzüne hakim ettik, artık insanlar arasında adaletle hükümet ve dileğine uyma ki seni Allah yolundan saptırır...”^129[129] “Muhammed ancak bir Peygamberdir, ondan önce nice Peygamberler geldi geçti..”^130[130]
2-RAKAM İLE TANITMA:
Kur’anı Kerimin tanıtım için yöntemlerinden biride rakam ile tanıtmadır. Zira Kur’anı Kerim Beni İsrail Nükebalarını (eminlerini) rakam ile tanıtmıştır. “Ve Allah İsrail oğullarından kuvvetli söz almıştı ve onlardan on iki emin adam göndermiştik..” ^131[131]

Hz. Musa tarafından dağa gitmek için seçilen grup Kur’anı Kerim’de rakam ile tanıtılmıştır. “Musa kendisine vade verdiğimiz yere götürmek üzere kovminden yetmiş kişi seçti..” ^132[132]

3-SIFAT İLE TANITMA:
Şahısların tanıtılmasının üslublarından biride sıfat ile tanıtılmasıdır. Nitekim Peygamber (s.a.v)’in İncil ve Tevratta isim ile tanıtılmasının yanısıra sıfat ilede tanıtılmıştır. Kur’anı Kerim bu konuya şöyle şehadet etmektedir. “Onlar öyle kişilerdir ki, ellerindeki Tevratta ve İncilde yazılmış olarak bulacakları şeriat sahibi ümmi Peygambere uyarlar ve O, onlara iyiliği emreder, kötülükten nehyeder onları ve temiz şeyleri onlara helal eder ve kötü şeyleri de haram eder..”^133[133]

Bu ayeti Kerimede Hz. Muhammed (s.a.v) on tane sıfat ile tanıtılmıştır. Ayetin akışından anlaşıldığına göre Peygamber efendimiz bu iki kitapta (İncil- Tevrat) bu sıfatlar veya genelde bunlarla tanıtılmıştır. Zira ayet, “Tevratta ve İncilde yazılmış olarak bulacakları” şeklinde buyuruyor. Allahu Teala Kur’anı Kerimde Müslümanlar tarafından itaat olunmaları gereken insanları ulul Emr (emir sahipleri) sıfatı ile tanıtmıştır ki nitekim buyuruyor; “ey iman getirenler, Allaha Peygambere ve içinizdeki emir sahiplerine itaat edin.”^134[134]

Hz. Musa’dan sonra İsrail oğullarından birisi Peygamberliğe seçilmişti millet ona; Allah yolunda cihad etmemiz için bize bir emir tayin et diye dediler. Allahu Teala onların isteğine müsbet cevap vererek bütün şüphe, tereddüt ve suistifalerin bertaraf olması için bu emiri isim ile tanıttıktan sonra sıfat ile de tanıttı. Peygamberinin vasıtası ile onlara; Allah sizler için Talutu emir olarak seçti diye haber verdi ve şöyle buyurdu; Gene Peygamberleri demişti ki: onun padışahlığının apaçık alameti, Rabbinizden size itminan ve sükun veren, içinde Musa ile Harun soyundan arta kalanlar bulunan ve melekler tarafından taşınan tabutla gelmesidir. İnanmışsanız, işte bunda size kesin bir delil var”.^135[135]

Hz. Talut ile ilgili ayette de görüldüğü gibi sıfat ile tanıtma uslübunda bazen isimde zikrolunur, ama bazen sadece sıfat ile tanıtılır. Örneğin Allah’u Teala şöyle buyuruyor, “Ey inananlar, içinizden kim çıkarda kim dönerde, Allah onlara bedel olarak öyle bir kavim getirecektir, yakındaki o onları sevecek, onlarda onu sevecek, inananlara karşı alçakgönüllü, kafirlere karşı yüce olacak, o kavim Allah yolunda savaşacaklar ve hiçbir kınayanın kınanmasından korkmayacaklar. Bu Allah’ın lütfu ve inayetidir ki; dilediğine verir.”^136[136]

Aynı üsluplar rivayetlerde de yer almıştır. Örneğin Hz. Peygamber (s.a.a), Hz. Fatıma (sa.) hakında, Sahih-i Buhari’de naklolunan bir rivayete göre şöyle buyuruyor; “Fatıma benim vücudumdan bir parçadır, kim Onu gazaplandırırsa beni gazaplandırmış olur.” “Fatıma benim bir parçamdır, Onu üzen şey, beni üzer. Onu inciten şey, beni de incitir.”^137[137]

Diğer bir taraftanda, Allah’u Teala, Kuran’ı Kerim’de şöyle buyuruyor; “Gerçektende Allah’ı ve Peygamberini, Allah dünyada lanet etmiştir, ahirette de. Ve onlara horlayıcı, aşağılatıcı bir azap hazırlamıştır.”^138[138]

Dikkat edilecek olursa, laneti hakkeden insanların bu laneti hakketmedeki ölçülerden biriside Hz. Fatıma (sa.)’dır. Artık bu hadis ve ayetten sonra, Hz. Fatıma (sa.)’ya eziyet eden ve Onu inciten birisi Allah Resûlünü inciltmiş olur. Onu incitene de Allah lanet eder. Ve onun için horlayıcı azabını hazırlar, bu şahıs kim olursa olsun, bu inciltme sıfatına şamil oldu mu lanetede şamil olmuş olur. Dikkat olunursa, Peygamber Efendimiz yukarıdaki hadisi şerifte sıfat üslubunu kullanmışlardır.

Bu hadis ve ayetleri zikretmedeki maksat sıfat ile tanıtma üslubunun doğru ve sahih bir üslub olduğudur. Hz. Mehdi (a.s)’ın ismi Kur’anda her ne kadarda yer almamışsada ama onun ve hükümetinin sıfatları, özellikleri Kur’anda zikrolunmuştur. Usule göre Kur’anı Kerim şahısların tanıtımında en iyi maslahatları göz önünde bulundurmuştur. Bazen maslahat gereği şahsın ismi ile tanıtılması icabeder. Bazende maslahat gereği şahsın sıfat ile tanıtılması gerekir. Nitekim Hz. Mehdi (a.s) hakkında da mesele sıfat ile tanıtmadan ibarettir. Zira;

1-Böyle bir hükümetin teşkil olması Kur’anın bazı yerlerinde açık ve serih bir şekilde ve bazı yerlerinde de işaret olunarak zikrolunmuştur. Tevbe ve Saf suresinde İslamın bütün cihana yayılacağının müjdesini veren ayetler ki, şöyle buyuruyor; “Müşrikler istemesede zorlarına gitsede Peygamberini insanlara doğru yola sevkeden apaçık ve kesin delillerle ve bütün dinlere üst olmak üzere gerçek dinle göndermiştir.”^139[139] Bu ayet o cihani hükümetin kurulacağına işaret etmektedir. Zira müfessirlerin açıklamasına göre bu ayetin müjde verdiği hakikat yani cihan şümul olan İslam dini henüz tüm dünya’ya yayılmamış ve hakim olmamıştır. Bunun yanısıra allahu Teala Enbiya suresinin 105. Ayetinde şöyle buyuruyor; “Andolsun ki, biz Tevrattan sonra Zebur’da da yazdık şüphe yok ki yeryüzü temiz kullarıma miras kalır.”

Bu ayet Salihlerin, yeryüzünün varisi olup, cihani hükümeti ellerine alacağının haberini vermektedir. Beşer tarihinin ittifakına göre bu ilahi vade daha vûku bulmamıştır.

2-İslam’ın, Kuran alanında ihtisas sahibi olan derk ve fazilet ehline göre, Allah’u Teala, Hz. İmam Ali (as.)’ın ismini bir takım maslahatlara dayanarak nasıl Kuran’da zikretmemişse, aynı maslahatlar doğrultusunda İmam Mehdi (as.)’ın ismini de zikir buyurmamıştır. Eğer bu ilahi liderlerin ismini zikretseydi, Bedir, Uhud, Huneyn vb.’nin eski ve derin kinleri yeniden canlanır ve dolayısıyla vahim sonuçlara sebep olabilirdi. Bu sebepden dolayı, konuyu genel olarak “Yeryüzünün varisi Salih kullarım olacak” şeklinde buyurmuştur. Allah’u Teala’nın, Hz. Lokman, Hz. Zilkarneyn gibi geçmiş insanların ismini zikretmesiyle gelecekteki insanların isimlerinin zikrolunması mukayase edilemez. Zira geçmiş insalar hakkında kıskançlıklar, kinler tahrik olmaz, alevlenmez ve menfaat talep suistifadeci insanlarda ondan yararlanamazlar. Ama gelecekteki insanların ismini zikretmek bu tehlikelerle karşı karşıya kalabilir. Her şeyi bir kenara bırakalım, acaba sadece ismin zikrolunması bütün dertlere deva ve çare olur mu? Acaba zamanın imamının ismi Kuran’da zikrolunsaydı, tarih boyunca cellatların, zalimlerin, tağutların, şöhret avcılarının ondan kötü bir şekilde yararlanmayacaklarına ve onu kabulleneceklerine kanaat getirilebilir mi? Veya bazılarıda, şahsi menfaat, hedef veya şöhret avcılığından dolayı onu inkar etmeyecekler miydi? Tarihi tecrübe buna şahit olmuştur ki; eğer zamanın imamının ismi Kuran’da ismi zikrolunsaydı bile, yine de Mehdilik inancının ters, yalancı iddiacıları, şöhret avcıları ve mefaat talepler kalkıp bulanık sudan balık tutmak ister gibi, kendilerinin zamanın imamı olduğunu iddia edip ve insanlığın intizarından kötü bir şekilde yararlanacaklardı. Acaba Allah’u Teala, son peygamberinin ismini Kuran’da zikr buyurmadı mı? Ama yine de inatçı ve kör insanlar, orada kötü yararlanmaları sağladılar. Bu konuda Kuran’ı Kerim şöyle buyuruyor; “Ve an o zaman ki; hani Meryem oğlu İsa; Ey İsrail oğulları demişti, şüphe yok ki ben size elimdeki Tevrat’ı gerçekleyen ve benden sonra gelecek ve adı Ahmet olacak bir Peygamberi müjdeleyen Allah elçisiyim. Fakat O, Onlara apaçık delillerle gelince; dediler bu apaçık bir büyüdür.”^140[140]