İslam'da evliLİk ve cinsel sorunlar

EVLİLİKTE ARACILIGIN FAZİLETİ

Yüce Islam dini, sorumluluğun yanında fedakârlık isteyen bir dindir. Yaşamlarını İslâm'a uydurma-ya çalışan her Müslüman, bir aile gibi aynı çatı altında birleşip içinde bulundukları dinî, ilmî, içtimaî ve siyasî sorunları büyük bir sorumluluk duygusuyla orta-dan kaldırmak için çaba sarf eder, bu konuda birbirle-rine ilaç olmaya çalışırlar. Resul-i Ekrem (s.a.a) şöyle buyurmuştur:

"Fertler tek vücutta bulunan âzâlar ğibi birbirleri-ne bağlıdırlar. Onların birbirlerine olan bağlantısı, ğü-neş ışınlarının bağlantısı ğibi kuvvetli bir merkezde toplanmıştır."1

Toplum içerisinde fesadın yaygınlaşmasına, gün geçtikçe çoğalıp artmasına ve fuhuş yuvalarının sayı-lamayacak kadar artış kaydetmesine sebep olan be-kârlık ve evlenmeyiş de elbette "bağlantısı kuvvetli bir merkezde toplanan" Müslümanların göz ucuyla gör-memeleri gereken meseledir. Bilâkis, to plum içerisin-

1-Usul-uKâfı, c.2, s.166. 48

de görülen bu tür sorunların üstesinden gelmek, halline çalışmak ve gerekli şey-leri yapmak da, yerine getiril-mesi gerekli vazifeler olarak kabul edilmektedir. Zira, Peygamber efendimiz ve Ehlibeyt Imamlari hadislerin-de, başkasının derdini düşünmeyen ve Müslüman kar-deşine karşı sorumluluk duymayanların hakiki Müslü-man olmadiklarma dikkat çekmişlerdir.

Resul-i Ekrem'in şu hadisi meşhurdur:

"Her kim sabahlar da Müslümanların meseleleri He ilğilenmezse Müslüman değildir."1

Elbette ki çoğu Islam alimleri evlilik konusunda pek çok vaazlar vermişler, toplumu fesada sürükleyen ve bu yönde çalışan (Televizyon, radyo, gazete, dergi vb) kitle iletişim araçlarına karşı, bekârları ilâhî evliliğe çağırmışlardır. Ancak bu yeterli değildir. Evlilik arzu-sunda olan gençlerin karşısına çıkan sorunlarla daha fazla ilgilenmek ve çaba sarf etmek gerekir. Bu vazife sadece alimlere düşen bir vazife değildir. Ilk önce şah-sın kendisine, sonra ailesine, daha sonra da Resul-i Ek-rem (s.a.a)'in; "Her kim sabahlar da Müslümanlann dertleriyle ilğilenmezse Müs-lüman değildir." sözünde-ki mânâdan bir şeyler çıkarabilen Müslümanlara aittir.

Bu konuda yine Resul-i Ekrem Efendimizin güzel bir hadisini daha sunuyoruz:

1-Usul-uKâfi, c.l, s.163.

49

"Kim iki şahsm helâl yolla evlenmesinde, Allah on-ları birbirlerine kavuşturana dek çaba sarf ederse, yiice Allah onu cennet hurileriyle evlendirir. Ve ona atmış olduğu her adıma ve söylemiş olduğu her keli-meye karşılık bir yıllık ibadet sevabi verilir."1

Ve yine Miiminlerin Emiri Hz. AM (a.s) da şöyle bu-yurmuştur: "En iyi aracihk, evlilik hususunda iki kişi arasmda, Allah onları birbirine kavuşturana dek ara-cılık yapmandir. "2

Görülüyor ki yiice Allah evliliğe değer verdiği kadar iki tarafm evlenmesinde madden ve manen araci olan kimselere de değer vermiştir. Bu da demek oluyor ki hayırlı iş sadece ibadet etmek, namaz kılıp oruç tut-makla sinirh değil, başkalarını Islâmî temel üzerinde sabit kılmak da önemli ibadetlerdendir.

"Islam, fedakârlık isteyen bir dindir." deyip camiler, okullar yaptıran kimseler vardır... Bunların yanında di-ğer Islâmî meseleleri görmezlikten gelmek de doğru bir iş değildir. Zira câmiye gidecek şahıs yokken, sadece boş cami kurmak ve bu yolda çalışmak, Elbette ki yetersizdir. Islâmî hedefler doğrultusunda evlenmek is-teyenlere yardımda bu-lunmak, onları câmi ehli eyle-mek ve bu yolda aynlmaz bir bütün hâline getirmek, ondan çok daha üstündür. Boş cami yapılacağına, boş cami doldurulsun, sözü meşhurdur.

1- Bihar'ul-Envar, c.lOO, Ebvab'un-Nikâh, b:l, h:33, s.221. 2-Furu-u Kâfi, c.5, s.331.

50

Evlenmek isteyenlere yardım eli uzatmak, onları bir camia altında birleştirmeye sebep olacağı gibi, toplu-ma karşı sevgi ve saygisimn da artmasma veya olma-yan sevgisinin yeniden filizlenmesine yol açacaktır. Ba-zi hadislerde, evlenmek isteyen iki gence yardimda bu-lunan kimselerin kiyamet günü peygamber ile birlikte olacağına dikkat çekilmiştir. Imam Cafer Sadik (a.s) bu konuda şöyle buyurmuştur:

"Kiyamet ğünü insanlardan dört ğrup yüce Allah-'ın rahmetine erişip, onun özel nazarı altında buluna-caktır: 1- Muameleyi karşı tarafın pişmanlığından do-layı bozanlar. 2- Aciz ve çaresizlere yardım elini uza-tanlar. 3- Köle azat edenler. 4- Bekân evlendirenler."1

Gözünü dünyevî nimetler bürümüş birtakım dünyape-rest insanlar, bazen meşhur olmak için ina-nılmaz harcamalar yapıp sözde vakıf olsun diye toplum adına yol, köprü, okul, hastane vb. gibi toplumu ilgilen-diren zaruri ihtiyaçları karşılarlar, sonra da kurmuş ol-dukları müesseselere kendi adlarını verirler. Ne yazık ki, böyle insanlar bazen Müslümanlar arasından da çıkmaktadırlar. Allah'ın neden hoşlandığını önemse-meyip, vurdum duymazlıktan gelen ve asıl hayatta toplum hayatını umursama zahmetine bile düşmeyen böy-le kimselere şu sözleri söylemek gerekir:

Daha yarın ne olacağın belliyken, sana dünya ma-lına düşkün olmak yakışır mı? Daha yarın toprak ola-

1- Vesail'uş-Şia, Kitab'un-Nikâh, böl:l, b:12, h:4.

51

cağını bildiğin hâlde, sana batıl inançlar yakışır mı? Ey bir parça balçıktan yaratılıp hâlen bir et parçası ve ya-rın ise toprak olacağını bilen insan, sana günah yakışır mi? Sana sorumsuzluk yakışır mı?

Ve yine Kur'ân-ı Kerim'in şu ayetine dikkat çekmek gerekir: "İnsan neden yaratıldığına bir baksın, atılan bir sudan yaratıldı. Bel ile kaburga kemikleri arasın-dan çıkan bir sudan."1

Netice itibariyle şu sonuca varılacaktır ki gerek şöhret, gerekse hayır amel inancıyla yapılmış olsun, boş câmi imarı, kendisi gibi boş imardan başka bir şey olmayacaktır. Daha da önemlisi, camiaya; dolayısıyla camilere insan kazandırmak, bu gibi şeylere vesile o-labilecek hayırlı iş ve kuruluşlara yardimda bulunmak, daha iyi ve daha güzel olacaktır.

Peygamberlerin ve Ehlibeyt İmamlarının bu konu-larda örnek alınacak tavırları, ilgili siyer kitaplarında mevcuttur. Konu uzamasın diye bu kadarıyla yetinmek zorundayız. Kısaca denebilir ki, diğerlerine yardimda bulunmayan kimse yüce zatlarm şefaatine eremez.

1-Tank/5-7.

54