Mcbü Eğitim Fakültesi’nin Elektrik İhtiyacının Güneş Enerjisiyle Karşılanması



Yüklə 0,84 Mb.
səhifə4/10
tarix26.05.2018
ölçüsü0,84 Mb.
#51733
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10










Demirci’nin (Manisa) Yaban Çiçekleri



Seda AKKURT GUMUS , Erdal GUMUS

Manisa Celal Bayar Üniversitesi Demirci Meslek Yüksekokulu

sedaakkurtgumus@hotmail.com
Demirci, İç Batı Anadolu bölümündeki konumuyla İç Anadolu bölgesi ile Ege bölgesi arasında bir geçiş kuşağındadır. Bu plato sahası (ortalama yükseklik 950 m) kuzeyden Simav dağları ile kuşatılmıştır. Nemli-yarınemli Akdeniz dağ iklimine sahip Demirci’de yıllık ortalama sıcaklık 13 °C, yıllık ortalama yağış 700 mm’dir. Vejetasyon devresi nisan ayı itibariyle başlayıp ekimde sona ermektedir. Akdeniz fitocoğrafya bölgesinde bulunan Demirci, İran-Turan ve Avrupa Sibirya fitocoğrafya bölgelerine yakınlığıyla da birçok farklı bitki türünün yetişme ve kesişme noktasıdır.

Coğrafi özellikleri sebebiyle içerisinde barındırdığı çiçekli bitki zenginliğinin araştırılacağı bu çalışmada Demirci’nin antropojen etkiden uzak kesimlerinde gerçekleştirilecek arazi tatbikatlarıyla doğal çiçekli bitki envanterinin çıkarılması, profesyonel ekipmanlarla doğa ve stüdyo fotoğraflandırmaları yapılması, türlerin bulunduğu noktaların belirtildiği bir harita hazırlanması ve toplanan bitki örneklerinin herbaryum yöntemleriyle saklandığı bir bitki arşivi oluşturulması hedeflenmiştir.

“Muhteşem Manisa (Marvelous Manisa)” adlı projenin bir ayağını oluşturacak olan bu çalışmayla Demirci’nin doğal güzelliklerinin öncelikle yerel halk tarafından keşfedilmesi amaçlanmaktadır. Araştırma sonucu çıktılarında ön lisans ve lisans eğitimi alan öğrencilere yönelik düzenlenecek arazi çalışmaları, doğa fotoğrafçılığı etkinlikleri, kurutulmuş bitki sergisi, bitki fotoğrafları sergisi ve bitkiler hakkında farklı konuları içeren sunu ve söyleşilerin yapılması planlanmaktadır. Ayrıca çalışmanın uzun süreli hedefleri içerisinde “Demirci’nin Çiçekleri” kitabı, broşürü, haritası ve cep kitabı gibi iki dilden oluşan (Türkçe-İngilizce) basılı yayınlar da bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Demirci, Manisa, yaban çiçekleri, bitki coğrafyası, herbaryum



Wildflowers of Demirci (Manisa)

Seda AKKURT GUMUS , Erdal GUMUS

Manisa Celal Bayar University Demirci Vocational School

sedaakkurtgumus@hotmail.com
Demirci is a transition zone between the Central Anatolia Region and the Aegean Region located in the Inner West Anatolian Part. This plateau area (mean height of 950 m) is surrounded by the Simav Mountains from the north. Demirci, with a moist and semi-moist Mediterranean mountain climate, average yearly temperature is 13°C and annual average precipitation is 700 mm. The vegetation period starts in April and ends in October.

Demirci is in the territory of the Mediterranean phytogeographical sub region and it’s the point of growth and intersection of many different plant species in proximity to the Irano-Turanian and European Siberian phytogeographical sub regions.

In this study, where the flowering plant richness that it has been sheltering due to its geographical characteristics, is investigated, it is aimed to introduce the natural flowering plant inventory with field works to be carried out in the anthropogenic distant parts of Demirci, to take nature and studio photography with professional equipment, to prepare a map in which the points of species are indicated and to collect the plant samples with herbarium methods to create plant archives.



It is aimed to be explored the natural beauties of Demirci primarily by local people with this study which is a step of the project named "Marvelous Manisa". In the end of the research, it is planned to make presentations, interviews, and organizing nature photography activities, field works for the students who have bachelor and associate degree education, dried plant and plant photography exhibitions. In addition, within the long-term goals of the study, there are also bilingual (Turkish-English) printed publications including "Wildflowers of Demirci" book, leaflet, map and pocket book.

Keywords: Demirci, Manisa, wildflowers, vegetation geography, herbarium



ANADOLU KARAÇAMI MEŞÇERELERİNDE VERİMLİLİK İÇİN GÖSTERGE BİTKİ ANALİZLERİ: DEMİRCİ (MANİSA) YÖRESİ ÖRNEĞİ

Tunahan ÇINAR, Serkan GÜLSOY

Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi, Toprak İlmi ve Ekoloji Anabilim Dalı, 32200, Çünür-Isparta

tunahancinar45@hotmail.com

Bu çalışmada Anadolu karaçamı (Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) meşçerelerinde verimliliğin göstergesi olabilecek bitki türlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Karaçam, ülkemiz için ekolojik ve ekonomik olarak önem arz eden bir orman ağacı türüdür. Boniteti yüksek olan verimli alanlarda bu türün yetiştirilmesi, ülkemiz ormancılık stratejileri açısından büyük önem arz etmektedir. Bu aşamada ise konuya ilişkin pratik bilgilere ihtiyaç duyulmaktadır. Mevcut yetişme ortamı koşullarında aynı ortamı paylaşan bitki türlerinin çeşitli konularda birbirleri için gösterge olabilecekleri öngörülmektedir. Buradan hareketle türün önemli yayılış alanlarından birisi olan Demirci (Manisa) yöresinde karaçam meşçerelerinin verimliliğine gösterge olabilecek bitki türlerini tespit etmek amacıyla 40 örnek alanda çalışma yapılmıştır. Bu örnek alanların her birinde bonitet (yaş-boy) tablosu kullanılarak üst boy değerleri 100 yaşa endekslenmiş olup, bonitet sınıfları (I-IV arası) elde edilmiştir. İstatistiksel değerlendirme safhasında Nitelikler Arası İlişki Analizi ve Gösterge Tür Analiz yöntemleri ile bitki türleri ve bonitet sınıfları ilişkilendirilmiştir. Sonuç olarak, sırasıyla Urtica dioica L., Rosa canina L., ve Rubus canescens DC. türlerinin yöredeki karaçam yayılış alanlarında verimliliğin iyi birer göstergesi olabileceği kanaatine varılmıştır.

Anahtar kelimeler: Anadolu karaçamı, Demirci yöresi, gösterge bitki, verimlilik


INDICATOR PLANT ANALYZES FOR THE PRODUCTIVITY OF ANATOLIAN BLACK PINE STANDS: SAMPLE OF DEMİRCİ (MANİSA) DISTRICT

Tunahan ÇINAR, Serkan GÜLSOY

Süleyman Demirel University, Faculty of Forest Engineering, Department of Soil Science and Ecology, 32200, Çünür-Isparta

This study aimed to determine the plant species that could be indicator for the productivity of Anatolian blackpine (Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) stands. Blackpine is an ecologically and economically important forest tree species for our country. The growth of this species in the most productive stands of the forest lands is of great importance for the forestry strategies of Turkey. At this stage, practical knowledge about the subject is needed. It is envisaged that plant species sharing the same environment in the current site conditions may be indicators for each other in various life processes. 40 sample field studies were carried out in order to determine the plant species that could be indicator of the productivity of blackpine stands in Demirci (Manisa) district which is one of the important distribution areas of this species. For each plots, height values of blackpine indexed to 100 years of age using the bonitet table (age-height) and have been obtained bonitet class (from I to IV). Finally, plant species and bonitet class have been associated by using Interspecific Correlation Analysis and Indicator Species Analysis methods. As a result, Urtica dioica L., Rosa canina L., and Rubus canescens DC, species have been determined as most effective indicator plant species for the productivity of black pine stands in district, respectively.

Keywords: Anatolian blackpine, Demirci district, indicator plant species, produstivity

Teşekkür: Çalışmaya maddi destek sağlayan SDÜ-BAP-4742-YL1-16 kurum ve çalışanlarına teşekkür ederiz

Demirci İlçesi Organik Tarımsal Kapasite Durumunun Belirlenmesi

Alev KIR a and İslam KÖSE b

aTürkiye Cumhuriyeti, Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (GTHB), Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü (TAGEM), Zeytincilik Araştırma Enstitüsü (ZAE), Üniversite Cd. No:43 35100 Bornova İZMİR/ TÜRKİYE,

alev.kir.etae@gmail.com, alev.kir@tarim.gov.tr, izmirzae@tarim.gov.tr

b Türkiye Cumhuriyeti, Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (GTHB), Demirci İlçe Tarım Müdürlüğü, Sofular Mah. Şehit Kadir Bey Sokak No:20 Demirci/ Manisa /TÜRKİYE
ÖZET

Manisa'nın Demirci ilçesinde birçok köy bulunmakta olup, alanla ilgili yayımlanmış raporların büyük çoğunluğu 'Organik Tarım Yönetimi' (OTY) de dahil olmak üzere sürdürülebilir tarım sistemleri için önemli ve büyük ölçekli bir kapasiteye sahip olduğu sonucuna varmıştır. Demirci ilçesinde tarım alanlarında survey çalışmaları; organik tarımda kullanılmak üzere bitki genetik kaynaklarının toplanması ve ex-situ korunması; OTY’e uygun/potansiyel alanları belirlemek; küçük aile çiftliklerinin tarımsal ve hasat sonrası uygulamaları ile geleneksel bilgilerini kayıt etmek ve "organik tarım" konusunda eğitim vermek projedeki planlanan başlıca hedeflerdir. Çalışmalar Demirci Belediyesi’nin maddi desteği ile yürütülmektedir. Demirci Kaymakamlığı koordinasyonunda, GTHB-TAGEM Zeytincilik Araştırma Enstitüsü (ZAE), OTY ile ilgili köylerde tarama ve veri toplama konusunda GTHB Demirci Tarım İlçe Müdürlüğü teknik ekibi ile işbirliği içerisinde çalışmaktadır. Demirci'nin 20 köyünde survey ve toplama çalışmaları sonucunda; toplam 250 yerel çeşit, Türkiye Tohum Gen Bankası'nda (Ankara/Türkiye) "Demirci İlçe Koleksiyonu" olarak saklanmak üzere gönderilmiştir. Bu materyallerin organik ürün üretim kapasitesi yüksektir. Ancak, birçok küçük aile çiftçisinin köylerinin tapularıyla ilgili sorunları nedeniyle, bu alanlar halen kontrol ve sertifikasyon sürecinde yer alamamaktadır. "Organik Tarım" konusundaki eğitim ve kapasite geliştirme çalışmaları devam edecek ve alan, uygun ve avantajlı diğer kaynaklar açısından ayrıntılı olarak incelenecektir. Ayrıca proje sonuç aşamasında, toplanan verileri içeren bir kitapçık basılacaktır. Yakın gelecekte bölgenin planlarında bilinçli kararlar almak için muhtemelen raporlar ve ilgili yayınlar kullanılacaktır.


Anahtar Kelimeler: Demirci, organik tarım, yerel çeşit, geleneksel bilgi.

Sorumlu Yazar: Dr. Alev KIR, alev.kir.etae@gmail.com, alev.kir@tarim.gov.tr

Determination and Highlighting of State of

Organic Farming Capacity of Demirci District

Alev KIR a and Islam KOSE b

a Republic of Turkey, Ministry of Food, Agriculture and Livestock (MFAL), General Directorate of Agricultural Research and Politics (GDAR), Olive Research Institute (ORI)-IZMIR, Department of Plant Nutrition and Soil-Water Resources, University Street No:43 Bornova 35100 IZMIR/TURKEY,

alev.kir.etae@gmail.com, alev.kir@tarim.gov.tr, izmirzae@tarim.gov.tr

bRepublic of Turkey, Ministry of Food, Agriculture and Livestock (MFAL), Demirci District Directorate of Provincial Food Agriculture and Livestock, Sofular - Şehit Kadir Bey Street No:20 Demirci/Manisa /TURKEY


ABSTRACT

Demirci District of Manisa Province has many villages and great majority of published reports related to area concluded that it has a considerable and large-scale capacity for sustainable farming systems including ‘Organic Farming Management’ (OFM). Survey of existing areas in Demirci District and determine the suitable/potential areas for organic farming, collecting and ex-situ conservation of plant genetic resources and recording traditionally knowledge concerning with agricultural and post harvest applications of small family farms and training on “organic farming” are the main objectives in the project planned with the financial support of Demirci Municipality. Under the coordination of Demirci District Governorship, MFAL-GDAR Olive Research Institute (ORI) has been working in cooperation with MFAL Demirci District Directorate technical staff on screening and data collection on OFM appropriation. Totally 250 landraces from 20 villages of Demirci surveyed, collected and conserved in Turkey Seed Gene Bank (Ankara/Turkey) as “Demirci District Collection”. These materials have great capacity to production of organic crops. But unfortunately, because of problems related to land register of the villages of many small family farmers; these fields could not be part in Control and Certification process, currently. Activities will be extended on training and capacity building on "Organic Farming" and the area will also be examined in detail in terms of suitable and advantageous other resources. Additionally, a booklet will be pressed containing collected data at the end of the project. Reports and related publications most probably will be used in order to make informed decisions in plans of the area in the near future.

Key words: Demirci, organic farming, landraces, traditional knowledge.

Corresponding Author: Dr. Alev KIR, alev.kir.etae@gmail.comalev.kir@tarim.gov.tr

Türkiye’deki Hayıt Yaprağı Hasat Miktarları ve Etnobotanik Kullanımı
*Simge ÇİZGEN1, Gamze TUTTU2, Serhat URSAVAŞ2

1-2Çankırı Karatekin Üniversitesi, Orman Fakültesi, Orman Mühendisliği Bölümü, Çankırı / TÜRKİYE

*simgecizgen@karatekin.edu.tr
ÖZET

Orman Genel Müdürlüğü (OGM), Odun Dışı Ürün ve Hizmetler Daire Başkanlığının 1989-2016 yılları arasındaki verilerinden yararlanarak hayıt yaprağı hasat miktarlarını ve elde edilen geliri ortaya koymak, aynı zamanda içerdiği maddelerin önemini ve kullanım alanlarını vurgulamak çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu bağlamda literatür taraması yapılmış ve OGM Odun Dışı Ürün ve Hizmetler Daire Başkanlığının 1989-2016 yılları arasındaki verilerinden yararlanılmıştır. Verbenaceae familyasına ait olan Vitex agnus-castus L. halk arasında Ayıd, Hayıt, Hayıt Ağacı, Ayıt, Ayit, Beşparmak Otu, Hayit, Ayıt Otu, gibi farklı isimlerle bilinmektedir. Geçmişten günümüze Vitex agnus-castus L. pek çok alana konu edilmiştir. Özellikle tıp alanında sıkça kullanıldığı yapılan literatür taramalarında tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra Anadolu’da yaprak ya da meyveleri çeşitli amaçlarla ve birçok yöntemle tüketilmektedir. Meyvelerinden hazırlanan infüzyon yatıştırıcı, gaz söktürücü ya da idrar arttırıcı özelliklerinden yararlanmak amacıyla kullanılmaktadır. Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yine meyvelerinden hazırlanan infüzyonun doğumların erken gerçekleşmesini önlediği gerekçesiyle tüketilmektedir. Geleneksel kullanım amaçları galaktojen, emenagog (adet hızlandırıcı), anafrodizyak ve sedatif olarak bilinmektedir. Bitkinin çiçekleri karaciğer hastalıkları ve ishale karşı kullanılırken, toz haline getirilen bitki yeşil kısımları antihemorajik özelliğinden yararlanmak amacıyla tüketilmektedir. Hayıt, hormonları düzenleyici nitelik taşımaktadır. Bu nedenle genelde adet düzensizliği, merkezi sinir sistemi bozuklukları ve halsizlik gibi rahatsızlıklara karşı sıkça tercih edilmektedir. Tohumları ise karaciğer hastalıkları, gebeliği önlemek ya da ödem için kullanılmaktadır. Bu bağlamda elde edilen bulgulara göre OGM Odun Dışı Ürün ve Hizmetler Daire Başkanlığının 1989-2016 yılları arasındaki verilerine göre hayıt yaprağı hasadının ilk kez 2000 yılında yapıldığı görülmektedir. Bu hasattan elde edilen toplam ürün miktarı 500 kg olup elde edilen toplam gelir 15 TL olarak kaydedilmiştir. 27 yıllık veriler incelendiğinde şimdiye kadar Isparta, Muğla ve Antalya Orman Bölge Müdürlüklerinden hayıt yaprağı hasadı yapılmıştır. En fazla toplam üretim 2004 ve 2005 yıllarında eşit miktarda 25.000 kg olup elde edilen toplam gelir 425 TL olarak Muğla Orman Bölge Müdürlüğünde kaydedilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Odun dışı orman ürünleri, Hasat, Orman, Vitex agnus-castus

Harvest Amounts and Ethnobotanical Uses of the Leaf of Vitex agnus-castus In Turkey
*Simge ÇİZGEN1, Gamze TUTTU2, Serhat URSAVAŞ2

1-2Çankırı Karatekin University, Faculty of Forestry, Department of Forestry Engineering, Çankırı / TURKEY
ABSTRACT

The General Directorate of Forestry (GDF) utilizes the data from 1989-2016 of the Department of Non-Wood Products and Services to reveal the amount of harvested Vitex agnus-castus L and harvested income and at the same time the purpose of the work to emphasize the importance and usage areas of the materials it contains. In this context; literature survey was made and the data of GDF Department of Non-Wood Products and Services was utilized between 1989-2016. Belonging to the family Verbenaceae Vitex agnus-castus L. is known among people with different names such as Ayıd, Hayıt, Hayıt Ağacı, Ayıt, Ayit, Beşparmak Otu, Hayit, Ayıt Otu. Vitex agnus-castus L. has been the subject of many fields in the past. Especially in the field of medicine, the literature which is frequently used has been found in the literature. In addition to this, leaves or fruits are consumed in Anatolia for various purposes and in many ways. The infusion prepared from the fruit is used to take advantage of shooting, gas extractor or urine enhancer properties. The Southeastern Anatolia Region is consumed with the reason that the infusion prepared from fruits is preventing the early births. Traditional uses are known as galactogens, emenagogs (menstrual accelerator), anaphrodysia, and sedatives. While plant flowers are used against liver diseases and diarrhea, powdered green parts are consumed in order to benefit from antihemorrhagic feature. Vitex agnus-castus L. is hormone-regulating. For this reason, menstrual irregularity, central nervous system disorders and malaise are often preferred against discomfort. Seeds are used for liver diseases, to prevent pregnancy or for edema. In this context, according to the data of 1989-2016 of GDF Department of Non-Wood Products and Services, it is seen that the harvest of Vitex agnus-castus was made for the first time in 2000. The total amount of product obtained from this hasan was 500 kg and the total income was recorded as TL 15. When 27 years data are examined, up to now: leaf of Vitex agnus-castus harvest has been made from Isparta, Muğla and Antalya Forest Regional Directorates. The maximum total production was 25.000 kg in 2004 and 2005 in equal amount and the total income was recorded as 425 TL in Muğla Forest District Directorate.

Key words: Non-wood forest products, Harvest, Forest, Vitex agnus-castus

Türkiye’deki Zeytin-Zeytin Sürgünü Hasat Miktarları ve Etnobotanik Kullanımı
*Simge ÇİZGEN1, Gamze TUTTU2, Serhat URSAVAŞ2

1-2Çankırı Karatekin Üniversitesi, Orman Fakültesi, Orman Mühendisliği Bölümü, Çankırı / TÜRKİYE

ÖZET

Orman Genel Müdürlüğü, Odun Dışı Ürün ve Hizmetler Daire Başkanlığının 1989-2016 yılları arasındaki verilerinden yararlanarak zeytin ve zeytin sürgünü hasat miktarlarını ve elde edilen geliri ortaya koymak, aynı zamanda içerdiği maddelerin önemini ve kullanım alanlarını vurgulamak çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu bağlamda literatür taraması yapılmış ve OGM Odun Dışı Ürün ve Hizmetler Daire Başkanlığının 1989-2016 yılları arasındaki verilerinden yararlanılmıştır. Zeytin, Anadolu’da geçmişten günümüze geleneksel tedavi yöntemlerine konu edilmiştir. Özellikle Hatay civarında zeytinyağının sıkça kullanıldığı görülmektedir. Sedef hastalığı, kabızlık, saç dökülmeleri, yanık, mantar enfeksiyonları gibi birçok rahatsızlığa karşı zeytinyağı ile oluşturulan çeşitli karışımlar kullanılmaktadır. Yine ağrılara ve doku zedelenmelerine karşı (masaj yapmak) zeytinyağı tercih edilmektedir. Zeytin yaprağında (flavanol, flavonlar, fenoller, flavan-3-ol) ve çeşitli yollarla elde edilen kara suyunda hidroksitirosol, p-hidroksifenil asetik asit, tirosol, kaffeik asit, 3,4-dihidroksifenil asetik asit, ferulik asit, p-kumarik asit gibi pek çok etken madde bulundurmaktadır. Bu etken maddeler bitkiye antitümör, antimikrobiyal, antioksidan, antihiperglisemik, antienflamatuar, antihipertansif gibi özellikler kazandırmaktadır. Bu bağlamda yapılan literatür taramalarında in-vitro ve in-vivo çalışmalara rastlanmıştır. Oleaceae familyasının önemli bir türü olan zeytinin bünyesinde bulunan etken maddelerin insan sağlığı üzerindeki etkileri çeşitli çalışmalara konu edilmektedir. Özellikle antioksidan nitelik göstermesi tıp (diyabet, kanser, kalp-damar hastalıkları) ve eczacılık alanlarında sıkça kullanılmasının sebepleri arasında bulunmaktadır. Bu bağlamda Orman Genel Müdürlüğü, Odun Dışı Ürün ve Hizmetler Daire Başkanlığının 1989-2016 yılları arasındaki verilerine göre; zeytin sürgünü hasadı ilk kez 2003 yılında İzmir ve Muğla Orman Bölge Müdürlüklerinde yapıldığı görülmektedir. Bu verilere göre; zeytin sürgünü hasadından elde edilen toplam ürün miktarı 94.661 adet olup, elde edilen toplam gelir ise 14.202 TL olarak kaydedilmiştir. Zeytin hasadında ise ilk kez 2015 yılında; Balıkesir, Eskişehir, İzmir, Mersin ve Muğla Orman Bölge Müdürlüklerinde yapıldığı görülmektedir. Bu hasattan en çok ürün 14.570 kg ile İzmir’den elde edilmiştir. Gerçekleştirilen ilk zeytin hasadından elde edilen toplam ürün miktarı 33.583 kg ve toplam gelir 85.881 TL’dir. 27 yıllık veriler incelendiğinde şimdiye kadar Balıkesir, Muğla, Adana, Mersin, İzmir, Eskişehir ve İstanbul Orman Bölge Müdürlüklerinden zeytin ve zeytin sürgünü hasadı yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Zeytin, Oleaceae, Zeytin Sürgünü, Türkiye


Harvest Amounts and Ethnobotanical Uses of the Olive and Olive Shoots In Turkey
*Simge ÇİZGEN1, Gamze TUTTU2, Serhat URSAVAŞ2

1-2Çankırı Karatekin University, Faculty of Forestry, Department of Forestry Engineering, Çankırı / TURKEY

ABSTRACT

Using the data of 1989-2016 of the General Directorate of Forestry, Department of Non-Wood Products and Services, the purpose of the study is to reveal the amount of olive and olive shoots harvested and the income earned, as well as to emphasize the importance and uses of the materials it contains. In this context; literature survey was made and the data of OGM Department of Non-Wood Products and Services was utilized between 1989-2016. In Anatolia, the past has been the subject of traditional treatment methods. Especially around Hatay olive oil is often used. Various blends of olive oil are used against many diseases such as psoriasis, constipation, hair loss, burns, fungal infections. Again olive oil is preferred against pain and tissue damage (massage). In the olive leaf (flavanol, flavones, phenols, flavan-3-ol) and in the glaucoma (olive sap) obtained by various routes, hydroxytyrosol, p-hydroxyphenyl acetic acid, thirosol, caffeic acid, 3,4- dihydroxyphenyl acetic acid, ferulic acid as many active substances are present. These active ingredients add antitumor, antimicrobial, antioxidant, antihyperglycemic, antiinflammatory, antihypertensive properties. In this context, in-vitro and in-vivo studies have been found in literature reviews. The effects of the active substances in the olive (an important species of the Oleaceae family) field on human health are subject to various studies. In particular, antioxidant properties are among the reasons for frequent use in medicine (diabetes, cancer, cardiovascular diseases) and pharmacy. In this context, the General Directorate of Forestry, Department of Non-wood Products and Services, according to the data between 1989 and 2016, it is seen that olive shoots were first made in Izmir and Muğla Forest Regional Directorates in 2003. According to this, The total amount of product obtained from the olive shoots harvest was 94.661 and the total income was recorded as 14.202 TL. Olive harvest is the first time in 2015; Balıkesir, Eskişehir, Izmir, Mersin and Muğla Forest Regional Directorates. This is harvest most products are obtained from Izmir with 14.570 kg. Total amount of product obtained from the first olive harvest was 33.583 kg and total income was TL 85.881. When the 27 years data are examined, up to now: The olive and olive shoots were harvested from Balıkesir, Muğla, Adana, Mersin, Izmir, Eskişehir and Istanbul Forest Regional Directorates.



Key words: Olive, Oleaceae, Olive Shoot, Turkey



Yüklə 0,84 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin