Mcbü Eğitim Fakültesi’nin Elektrik İhtiyacının Güneş Enerjisiyle Karşılanması

ABSTRACT
The aim of the reseach is to determine the effects of internship on the students’ future career desicions and the problems they have faced during the internship period. Survey method have been used and the data has analysed. The surveys have completed by the second, third and fourth grade students of Çeşme School of Tourism and Hospitality. As a fast growing industry tourism has and both economical and social dimentions. Tourism, is world’s one of the fastest growing industry and has a great potential of high profit. The way of companies to make high profits on the market is showing great importance on quality and satisfied customers. The main property of tourism is synchronization of production and consumption of the product of tourism services. The main tourism service is produced by labor and the quality of labor force is determined by the well trained work force in region or country. The tourism education in the academic organisations across the companies’ outer environment should not only be theoric but also practical. Due to the results of the reseach the students who had internship experience had many problems in different stages of the process and the problems usually caused by supervisor, colleagues and school. The effects of changing internship period to the spring term has been analysed and relationships between hotels, school and students are observed.
Key Words: Tourism Education, Tourism Internship, Internship Experience, Difficulties in Internship.

MANİSA İLİ DEMİRCİ İLÇESİNDEKİ ORMAN İÇİ DİNLENME YERLERİNİN REKREASYON POTANSİYELLERİ VE KULLANICI TERCİHLERİNİN BELİRLENMESİ

Öğr.Gör.Yekta KÖSE, Öğr.Gör. M. Serdar ORUÇ

Manisa Celal Bayar Üniversitesi Demirci MYO Ormancılık Bölümü, Manisa.

ÖZET

Kentsel ve kırsal alanlarda bir planlama yapılmadan önce en uygun olan alan kullanım ölçütlerinin belirlenmiş olması gerekmektedir. Eğer bu ölçütler göz önünde bulundurulmazsa amaca uygun olmayan kullanımlar oluşacak ve birçok sorunu beraberinde getirecektir. Bu bağlamda kırsal peyzajın içerisinde yer alan rekreasyon alanları da ekolojik, kültürel, sosyal ve ekonomik açıdan değerlendirilerek oluşturulmalıdır. Çünkü rekreasyon alanları, açık-yeşil alan aktiviteleri gereksinimine olanak sağlayan alanların başında gelmektedir. Rekreasyonel alanlar arazi kullanımında, doğal ve kültürel peyzaj varlıklarının değerlendirilmesi ve hizmete sunulmasında önemli bir araçtır. Eğer bu alanlar plansız ve amaçsız olarak oluşturulursa, doğanın tahribatına ve peyzaj özelliklerinin bilinçsiz kullanımına yol açacaktır.

Bu çalışmada, Manisa ili Demirci ilçesindeki Başalan, Güldürdek ve Sarıçayır orman içi dinlenme yerlerinin mevcut potansiyellerinin ve bu alanları kullanan ilçe halkının talep ve eğilimlerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Belirleme aracı olarak Gülez yöntemi ve anket uygulaması kullanılmıştır. Başalan ve Sarıçayır’ın düşük, Güldürdek’in ise orta rekreasyon potansiyeline sahip olduğu tespit edilmiştir. Yapılan anket uygulaması ile rekreasyon alanlarında halkın talep ve eğilimleri belirlenmiştir. Elde edilen bu veriler ile Demirci’deki orman içi dinlenme yerlerinin rekreasyon potansiyellerinin artırılması için öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Demirci, Kırsal Peyzaj, Orman İçi Dinlenme Yeri, Rekreasyon Alanı, Rekreasyon Potansiyeli.

THE POTENTİAL OF FOREST RESTİNG PLACES AND DETERMİNİNG USER PREFERENCES FOR MANİSA, DEMİRCİ DİSTRİCT

ABSTRACT

Before planning in urban and rural areas, it is necessary to determine the most suitable land use criteria. If these criteria are not kept in sight, inappropriate use will occur and many problems ascertain.. In this context, the recreation areas within the rural landscape should be created by taking ecological, cultural, social and economic aspects into consideration since recreational areas are at the top of the fields that meet the need for open-green space activities. Recreational areas are an important tool for land use, for the evaluation and service of natural and cultural landscape assets. If these areas are unplanned and purposeless, they will lead to destruction of nature and unconscious use of landscape features.

In this study, it is aimed to determine the current potentials of the resting places of Başalan, Güldürdek and Sarıçayır in Manisa province Demirci District and the demand and tendencies of the district people using these areas. Gülez method and questionnaire survey are used as the determining tool. It has been determined that Başalan and Sarıçayır have low recreation potential and Güldürdek has medium recreation potential. With the questionnaire survey, the demands and tendencies of the people are determined for the recreation areas. With these data obtained, suggestions are done to increase the recreation potentials of the forest resting places in Demirci.

Keywords: Demirci, Rural Landscape, Forest Resting Place, Recreation Area, Recreational

Özel Eğitim Gereksinimi Olan Bireylerin ve Ailelerinin Sorunları ve Bu Sorunlara Yönelik Çözüm Önerileri: Demirci Örneği
Bahar DURSUN¹, Fatma ÖZARSLAN², Rukiye Rümeysa ARSLAN³, Özlem ATEŞ<sup>4

1</sup> Sınıf Öğretmeni

^2,3 Manisa Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Öğrencisi,

⁴Manisa Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Temel Eğitim Bölümü

[e-mail], [e-mail], [e-mail], [e-mail]
ÖZET

Bu çalışmanın amacı Manisa ilinin Demirci ilçesinde ve köylerinde ikamet etmekte olan ve Demirci Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezinden yararlanan özel eğitim gereksinimi olan bireylerin ve ailelerinin sorunlarını ve bu sorunlara yönelik çözüm önerilerini tespit etmektir. Çalışma betimsel bir tarama çalışmasıdır. Amaca yönelik veri toplamak için araştırmacılar tarafından alanyazın araştırılmış, konuyla ilgili akademik çalışmalarda yer alan sorular revize edilerek 27 soruluk bir anket hazırlanmıştır. Hazırlanan bu anket gönüllülük esasına dayalı olarak ailelere uygulanmıştır. Yapılan anket sonuçlarına göre bu merkezden; süreğen hastalık, dil ve konuşma güçlüğü, özel öğrenme güçlüğü, zihinsel yetersizlik, fiziksel yetersizlik ve işitme yetersizliğine sahip bireylerin yararlandığı belirlenmiştir. Yaşları 2 ile 33 arasında değişen bu bireylerin yaşadığı toplumsal sorunlar arasında işsizlik, toplumsal duyarsızlık, ailenin sağlık güvencesinin olmayışı, sosyal faaliyetlerin yetersizliği, dışlanma ve ulaşım sorunları bulunurken; eğitimde yaşadıkları sorunlar arasında öz bakım becerilerini geliştirememe, eğitime devam edememe, ulaşım güçlüğü yaşama sosyalleşememe, devlet okuluna gidememe, öğrenmede güçlük yaşama ve psikolojik sorunlar bulunmaktadır. Elde edilen verilere göre kaldırımlar ve rampalar sorununu çözmek için çevre düzenlemelerinin yapılması, sosyal faaliyetlerin arttırılması, özel eğitim gereksinimi olan bireylerin istihdamının sağlanması, evde bakım imkânı ve maddi destek imkânlarının sağlanması aynı zamanda bilinçlendirme çalışmalarının yapılması bu bireylerin ve ailelerinin beklentileri arasında yer almaktadır.

Anahtar Kelimeler: özel eğitim gereksinimi olan bireyler, sorunlar, çözüm önerileri

Problems of Individuals and Their Families with Special Education Needs and Solution Suggestions for These Problems: A Case of Demirci
ABSTRACT

The aim of this study is to identify the problems and solution suggestions of individuals with speacial education needs and their families who benefit from the Demirci Special Education and Rehabilitation Center. Descriptive research model was used in this study. In order to collect data, the researchers were revised the questions in the academic studies related to the topic, and a questionnaire of 27 questions was prepared. This questionnaire was applied to the families based on volunteerism. According to the results of the questionnaire, it was determined that there were individuals with mental disability, persistent illness, language and speech difficulty, special learning difficulty, physical disability, and hearing impairment. The social problems of these individuals, aged between 2 and 33, were identified as unemployment, social insensitivity, lack of family safety, social insufficiency, exclusion and transportation problems. Among the problems they have experienced in education are reported such as inability to develop self-care skills, inability to continue education, inability to socialize, having difficulty in transportation, inability to go to public school, having difficulty in learning and psychological problems. According to the results obtained; environmental regulation to solve pavement and ramp problems, the improvement of social activities, the employment of the disabled individuals, the possibility of home care and financial support as well as the awareness raising activities are among the expectations of the individuals with special education needs.

Keywords: individual with special education needs, problems, solution suggestions

Yer Adlarının Değişimi Üzerine Bir İnceleme:

Develi (Kayseri-Türkiye)
Serkan KÖKSAL, Bekir DERİNÖZ, Yasin KOÇ

Adres: Balıkesir Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Bölümü, B Blok, Kat:4, Çağış Kampüsü, 10145, Altıeylül / BALIKESİR

E-Posta: [e-mail], [e-mail], [e-mail]
ÖZET

Develi, Erciyes dağının güneyinde ovalık bir alan üzerine kurulmuş bir yerleşmedir. Alanın yerleşme tarihi M.Ö. 2500’lere kadar dayanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, kuruluşundan günümüze kadar geçen zaman diliminde bu yerleşmenin adında yaşanan değişimi ortaya koymaktır. Çalışmada literatür taraması ve saha çalışması teknikleri kullanılmıştır. Araştırma kapsamında 2012-2016 yılları arasında bölgede saha çalışmaları yapılmıştır. Saha çalışmaları kapsamında yerel halk ile mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçları göstermiştir ki Develi, geçmişten günümüze Kayseri’ye açılan güney ticaret yolları üzerinde olması nedeniyle gerek yerleşim gerekse de ticaret açısından oldukça eskiye tarihlenen bir alandır. Bölgedeki fetihler tarihi süreç içerisinde yer adlarının değişmesindeki en önemli unsurlardan biri olmuştur. Çalışma alanında tarihi süreçte Hititler, Frigyalılar, Kapadokya Krallığı, Roma İmparatorluğu ve Osmanlı İmparatorluğu fetihler yoluyla hâkimiyet kurmuşlardır. Alanın farklı medeniyetler arasında el değiştirmesi beraberinde isim değişikliklerini de getirmiştir. “Gabadonya”, “Everek” gibi adlar tarihi süreçte alana verilen adlardan bazılarıdır. 11. yüzyılda Türklerin Anadolu’ya girmesi ile alana oğuz boyları yerleşmiştir. Selçuklu İmparatorluğu’nun bölgeyi fethetmesi üzerine alanın adı “Devali” olmuştur. Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerine gelindiğinde ise yerleşmenin adı bugünkü halini almaya başlamıştır.

Anahtar Kelimeler: Develi, Yer Adları, Kayseri

A Review On The Exchange Of Place Names: Develi (Kayseri-Turkey)
Serkan KOKSAL, Bekir DERINOZ, Yasin KOC

Address: Balikesir University, Science and Art Faculty, Geography Depatment, B Block, Floor:4, Cagis Campus, 10145, Altieylul / BALIKESIR

E-Mail: [e-mail], [e-mail], [e-mail]
ABSTRACT

Develi is a settlement built on an oval area to the south of Mount Erciyes. The settlement date of the site BC It lasts up to 2500. The aim of this study is to reveal the change in the name of this settlement during the time period from its foundation until its day. Literature search and field study techniques were used in the study. Within the scope of the research, field studies were conducted in the region between 2012-2016. Interviews with local residents were conducted within the scope of fieldwork. The results of the research showed that Develi is on the southern trade routes that opened to Kayseri from day to day, so it is an area that is dated quite in terms of settlement and trade. The conquests in the region became one of the most important elements in the change of place names in the historical process. Historically, the Hittites, the Phrygians, the Cappadocia Kingdom, the Roman Empire and the Ottoman Empire ruled in the field of study through conquest. The site's change of hand among different civilizations has also brought name changes. Names such as "Gabadonya" and "Everek" are some of the names given to the field in history. In the 11th century, with the entrance of Turks into Anatolia, the oguz tribe settled in the area. On the conquest of the region of the Seljuk Empire, the name of the area became "Devali". When the Ottoman Empire came to its recent times, the name of the settlement began to take its present form.

Keywords: Develi, Place Names, Kayseri

Manisa İli Demirci İlçesi Yerel Kültür Envanterinde Çalışma Örneği : “Ulu Çınardan Genç Fidana Miras”

Resul ATTİLA

Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Türkçe Eğitimi ve Sosyal Bilimler Bölümü, MANİSA [e-mail]

ÖZET

Bu çalışmanın amacı yerel tarih kültür envanteri çalışmalarının önemine dikkat çekmektir. Zira yerel kültür çalışmaları, Türkiye’de çok eskilere dayanan bir konu başlığı değildir. Günümüzde ulusal, uluslar arası, siyasi ve diplomatik gelişmeler kuşkusuz insanlık tarihinin bir parçasıdır. Ama bizler yaşadığımız kentte en yakınımızda da neler olup bittiğini, kültürel değerlerimizi bilmek, tanımak geçmişte ve yaşadığımız zamanda olan bitenleri bizden sonraki kuşaklara da kalıcı bir yol ve yöntemle aktarmakla sorumluyuz. Çalışma grubu Manisa ili Demirci ilçesinde yaşayan, yaşları 72 ile 97 arasında eğitim düzeyi, okur yazar ve ortaokul düzeyinde 7 kişidir. Araştırmada, görüşme yapılacak kişilerin yaşları, uzun süre Manisa ili Demirci ilçesinde yaşamış olmaları, bu araştırmaya gönüllü olarak katılmak istemeleri, görüşmeye engel herhangi bir sağlık durumlarının olmamalarıdır. Nitel yöntemlerden betimsel analiz yöntemi ile çalışılmıştır. Araştırmada veri toplama için önceden belirlenmiş açık uçlu sorular görüşmeye katılanlara yöneltilmiştir. Veriler araştırmacının kendisi tarafından hazırlanan açık uçlu yarı yapılandırılmış sorular yoluyla toplanmıştır. Görüşmeye katılan kişilerin yaş düzeyleri ve sağlık durumları dikkate alınarak, sorulara cevap vermede kendi özgün düşüncelerini dile getirmelerine ortam sağlanmaya çalışılmıştır. Bu çalışmada yerel kültür çalışmalarında, kent kültür öğelerinin yaşayan canlı örneklerinin yaşadıkları, gördükleri ve sonraki kuşaklara hazır tecrübe olarak aktarmak istedikleri kültürel değerler için bir köprü olmaya çalıştık. Kent kültürünün yaşayan canlı örnekleri her geçen gün aramızdan sessizce ayrılıyorlar. Bu araştırma o sessizliğin kalıcı sesi olmasına küçük bir örnektir.

Anahtar Kelimeler: Yerel Tarih, Kültürel Miras, Gelenek – Görenek, Aile Yaşantısı

A Local Culture Inventory Research Sampe Of Demirci District İn Manisa Province : “Inheritance From Noble Plane To Young Plant”

ABSTRACT

The aim of this research is to raise concern about the importance of local cultural inventory studies. “local cultural studies” is not a topic that is dating back too far times in Turkey.Nowadays national,international,political and diplomatic developments undoubtedly a piece of the humanity history.but we are responsible what learn happens in our closest environment-our town; to learn about what happened in the past and transfer our cultural values in a permanent way and method to next generations.The working group of the study is 7 literate participants aged between 72 and 97 who live in Demirci Distinct of Manisa Province.This people are selected from people who lived for a long time in the city and also who do not have any health problem that could be an obstacle for the research. The mehtod used in this research is “descriptive analysis”which is a “quantative methods” In this research,data collection is made by directing to the participants the semi-instructed;open-ended questions prepared by the researcher himself. And the researcher took care of the participants confort by answering the questions because of their age and health conditions.In this research it is aimed to be a bridge to live personifications of town’s cutural items’ life experiences and the culture they want to transfer to next generations in local cultural studies.As the personifications of town’s cultural background are expiring silently day by day this reasearch is a permenant voice of this silence.

Keywords: Local history, Cultural heritage, customs, family life

Demirci – Köprübaşı Arasında Kalan Borlu ve 2010 Referandumu
Enes HANÇER
Borlu Gazi Ortaokulu, Köprübaşı / MANİSA

[e-mail]
Borlu, günümüzde Manisa’nın Köprübaşı ilçesine bağlı bir mahalledir. 1958 yılına kadar ise Borlu, şimdiki Demirköprü Barajı’nın olduğu yerde, barajın su tutmasından sonra ise günümüzdeki yerinde hayat sahası bulmuştur. Bu tarihten sonra kurulan Köprübaşı ile Borlu arasında yıllardır süren bir rekabet söz konusudur.

1950’ lerden önce aslında Borlu ve Köprübaşı ayrı birer yerleşim değildir. 1954 – 1960 arasında Gediz nehrinin üzerine yapılan Demirköprü Barajı, Gördes’e bağlı Borlu bucak merkezini sular altında bırakmıştır. Halkın bir bölümü, bucağa bağlı yakındaki Tahtacı köyüne, bir bölümü de şimdiki Köprübaşı ilçe merkezinin olduğu yere taşınmıştır. Bazı Borlulular ise daha farklı yerlere göç etmiştir. Yerleşmede başlayan bu fikir ayrılığı, 1960’lardan günümüze dek sürmüştür. Borlu’nun son 60 yıllık tarihindeki gelişmeler, hem Demirci’yi hem de Köprübaşı’nı doğrudan etkilemiştir. Örneğin Borlu ve çevresindeki nüfusun Demirci’den eksilmesinin, kuşkusuz siyasi ve ekonomik yansımaları olmuştur.

Borlu, 5 km yakınındaki Köprübaşı’na bağlanmak yerine yıllarca 45 km. uzaklıktaki Demirci’nin belediyesi olmayı tercih etmiştir. 2010’da halktan gelen talepler ve siyasi nedenlerden dolayı Borlu Belediye Meclisi, Köprübaşı ile birleşme konusunda referandum kararı almıştır. Referandum sürecinde Borlu’ya, Köprübaşı ve Demirci’den heyetler halinde birçok ziyaret olmuştur. Borlulular, bu ziyaretlerde beklentilerini ve çekincelerini dile getirmiştir.

14 Şubat 2010’ da yapılan oylamaya 1480 kişi katılmıştır. Geçerli oyların yaklaşık % 72’ sinin hayır çıkmasıyla Borlu halkı, Köprübaşı ile birleşmeyi reddetmiştir. Referandumun sonuçları, Demirci’de memnuniyetle karşılanmıştır. Yerel Halıkent gazetesi, seçim sonuçlarını “Borlu kazandı.” manşetiyle duyurmuştur.

Borlu yıllarca yakınlığa rağmen Köprübaşı’ na mesafeli bakmış olup tercihini Demirci’den yana kullanmıştır. Ancak 2012’de çıkarılan 6360 sayılı Büyükşehir Kanunu, Borlu’nun kaderini doğrudan etkilemiştir. Bu kanun gereğince 30 Mart 2014 yerel seçimlerinden itibaren Borlu kasabası ve çevresindeki 11 köy, Demirci’den ayrılarak Köprübaşı’nın mahallesi olmuştur. Tarihsel süreçte birçok kırılma noktası yaşayan Demirci - Köprübaşı - Borlu ilişkileri, günümüzde farklı bir noktaya gelmiştir. Bu noktada, Borlu’nun bütünleşmeden kaynaklı beklentilerinin ve çekincelerinin gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini ise zaman gösterecektir.

Bu çalışmamızda aynı köklere dayanan Borlu ve Köprübaşı arasındaki rekabetin tarihsel süreci, nedenleri ile birlikte incelenecektir.

Anahtar kelimeler: Borlu, Demirci, Köprübaşı, Referandum

Borlu Between Demirci - Köprübaşı And 2010 Referendum
Enes HANÇER
Borlu Gazi Middle School, Köprübaşı / MANİSA

[e-mail]
ABSTRACT

        Borlu is a place connected to Manisa 's Köprübaşı district today. Until 1958, Borlu was the place where the present Demirköprü Dam was located and after the water reserves of the dam, it was found a place of life in the present place. There have been a competition for years between Köprübaşı and Borlu.

    Before 1950 Borlu and Köprübaşı were not separate settlements in fact. Between 1954 and 1960, the Demirköprü Dam built on the Gediz river flooded the Borlu subdistrict center connected to Gordes. Some of the people were moved to the nearby Tahtacı village, and some of them were moved to the present Köprübaşı district center. Some Borlularities migrated to different places. This idea of separation that started in the settlement lasted from 1960 to the present day. Borlu 's developments on the last 60 years have directly affected both Demirci and Köprübaşı. For example; Borlu and its surrounding population has undoubtedly been political and economic repercussions of Demirci.

Borlu, about 5 km from Köprübaşı, preferred to be the municipality of Demirci 45 km far from Köprübaşı instead of being connected to Köprübaşı for years. Borlu Municipal Council received a referendum decision with Köprübaşı because of the requests and political reasons in 2010. There have been many visits to the Borlu, Köprübaşı and Demirci delegations in the referendum process. Borlulairans have expressed expectations and reservations on these visits.

1480 people participated in the vote held on 14 February 2010. With negative votes more than 72% , the Borlu people refused to unite with Köprübaşı. The results of the referendum were welcomed by Demirci. Local Halıkent newspaper announced the election results as “Borlu Wins”

Despite the closeness to Köprübaşı, Borlu chose to be connected to Demirci. However, the Metropolitan Law No. 6360 issued in 2012 directly affected the fate of Borlu. According to this law, as of 30 March 2014 local elections, Borlu Town and 11 villages around it were separated by Demirci and became Köprübaşı's neighborhood. Demirci - Köprübaşı - Borlu associations, who have experienced many breaking points in the historical process, have come to a different point today. At this point, it will be time to see whether Borlu's anticipated anticipations and drawbacks will be realized.

        The historical process of the competition between Borlu and Köprübaşı, which are based on the same roots in this study, will be examined together with their reasons.
Key words: Borlu, Demirci, Köprübaşı, Referendum


Kriyojenik İşlemin AISI D2 Halı Kesme Bıçaklarının Takım Ömrü Üzerine Etkisinin Araştırılması
Yusuf ARSLAN^a, Sadık Alper YILDIZEL^b, Mehmet EVRENSEL^c, Hidayet BAYRAKTAR<sup>a*

(a)</sup>Düzce Üniversitesi, Düzce Meslek Yüksekokulu, Makine ve Metal Teknolojileri Bölümü, DÜZCE ([e-mail])

^(b) Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, İnşaat Mühendisi Bölümü, KARAMAN ([e-mail])

^(c)Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Demirci Meslek Yüksekokulu, Muhasebe ve Vergi Bölümü, MANİSA ([e-mail])

^*([e-mail]) Email of the corresponding author

ÖZET

AISI D2 takım çeliği halı kesme bıçakları halı üretiminde yaygın olarak kullanılır. Bu çeliklerin mekanik özelliklerinin özellikle aşınmalara karşı iyi olması arzu edilir. Son zamanlarda çeşitli çelik bileşenlerinin mekanik tepkisini geliştirmek için kriyojenik işlem gerçekleştirilmektedir. Kriyojenik işlemin D2 takım çeliği üzerindeki etkisinin araştırılması için, D2 takım çeliği numuneleri ve halı kesme bıçaklarına, -145 °C’de kriyojenik işlem yapılmıştır. Aynı D2 malzeme dairesel kesme bıçakları piyasadan standart hazır ürünler olarak tedarik edilmiştir. Çalışma başlangıcında, D2 takım çeliği numuneleri ve bıçakları, geleneksel ısıl işlem ve geleneksel ısıl işlem sonrası -145 ⁰C'de 36 saat kriyojenik işlem olmak üzere iki farklı grupta işlendi. Kriyojenik işlemden kaynaklanan mikroyapıda meydana gelen değişiklikleri belirlemek için SEM, EDX, XRD analizleri yapılmıştır. Kriyojenik işlemden kaynaklanan mekanik özelliklerin değişimini belirlemek için makro ve mikro sertlik, çekme mukavemeti analizleri yapılmıştır. Makrosertlik ölçümleri için Rockwell sertlik test cihazı kullanıldı. Numuneler, test standartlarına göre hazırlanmış ve Hoytom 1003 test makinesi kullanılarak D2 takım çeliği malzemesinin değerlendirilmesi için Rockwell sertlik (HRC) ölçeği kullanılmıştır. Numunelerin mikrosertlik derecesi, DUROLINE-M mikrosertlik test cihazı ile belirlenmiştir. Çekme mukavemeti analizi için önceden yapılmış numuneler test standartlarına göre yapılmıştır. Kriyojenik işlemli ve işlemsiz halı kesme bıçakları, hav yüksekliği 10 ila 13 mm olan akrilik, pamuk ve yün malzeme karışımlı makine halıları üzerinde kesme işlemi yapmıştır. Her bir bıçağın ağırlık kaybı, 1000, 2000, 3000, 4000 ve 5000 m kesim sonunda ölçülmüş, ayrıca bıçakların yanak aşınma görüntüleri optik mikroskop ile elde edilmiştir. Ağırlık kayıpları için, 1x10^-3 g hassasiyetli hassas terazi (ELE L 200S Sartorius Laboratory) kullanılmıştır. D2 takım çeliğinin analizleri değerlendirildiğinde, 36 saat derin kriyojenik işlemin tavsiye edilen bir uygulama olduğu ve gerilme mukavemetinde yaklaşık %3,2 artış olduğu sonucuna varılmıştır. Takım çeliğinin makro ve mikro sertlik sonuçlarının, kriyojenik işlem yapılanlarda sırasıyla %1,2 HRC ve %2,7 HRC'lik arttığı görülmüştür. Kriyojenik işlem numunesi, %5'lik bir kalıntı östenit fraksiyonu göstermiştir. Bu durum, işlemsiz numunede gözlemlenen kalıntı östenitin hacimsel olarak %50'sinin pratikte kriyojenik işlem ile martensite dönüştürüldüğü anlamına gelmiştir. D2 takım çeliğine yapılan kriyojenik işlem önemli iyileşmeler göstermiştir. Bu iyileşmeler, karbür partiküllerin düzgün dağılımını arttırmış, kalıcı östeniti azaltmış, sertliği artırmış, çekme mukavemetinde artış sağlamıştır. Kriyojenik işlem halı kesme bıçaklarının ağırlık kayıplarını azalttığını göstermiştir. Ek olarak, kesme yüzey aşınmalarının, işlemden geçirilmemiş bıçaklardan daha az olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, kriyojenik işlemin kullanılması D2 bıçakların ömrünü ve performansını önemli ölçüde iyileştirmiştir. Üstelik çevre dostu bir uygulamadır.
Anahtar Kelimeler: Kriyojenik işlem, AISI D2, Takım ömrü, Halı bıçakları, Sertlik, Mikroyapı, Kalıntı östenit