Bu mimarinin başlıca türleri:
Ordugâhlar: Araplar fethettikleri ülkelerde aileleri ile birlikte yaşamak, yerli halk ile karışmamak, herhangi bir saldırı karşısında ortak hareket etmek gibi gerekçelerle ordugâhlar kurmuşlardır. İlk dönem ordugâhlar Kufe, Basra, Fustat, Kayravan ve Samarra’dır.
Ordugâhlar başlıca şu ihtiyaçlardan doğmuştur:
1. Fatihlerin aileleri birlikte yaşama isteği,
2. Yerli halka karışmama arzusu,
3. Herhangi bir saldırı karşısında ortak hareket etme ihtiyacıdır.
Ribatlar: Bu yapılar sınırlarda, ticaret yollarında güvenlik ve konaklama ihtiyacını karşılamak için yapılmıştır. Savunma duvarlarıyla çevrili ribatlar, mescit, ambar, ahır, gözetleme kulesi gibi bölümleri ile Türk mimarisinin geliştirdiği önemli yapı tipleridir. Bunların en eskisi ve en önemlisi Abbasilerin 796’da yaptırdığı Manastır Ribatıdır.
Ribatlar, İslam Dünyasında zamanla siyasî hayatı da etkilemiş, iktidar mücadelelerinde önemli üslerden biri olarak kullanılmışlardır.
Tabyalar: Tabya savunma amacıyla kurulmuş yerdir. Şehirlerin kenarlarında stratejik yerlerine yapılan tabyaların ülkemizdeki en çok bilineni Erzurum tabyalarıdır.
Hendekler: Bir savunma mimarîsi türü olan hendek geleneği Farisîlerden alınmıştır.
Dostları ilə paylaş: |
