Mit dünden bugüne gizli dünyanin bilinmeyenleri tuncay özkan
Yüklə 3,49 Mb.
|
|
yapılacak işleri engelleyemiyordur. Almanlar da kendi istihbarat ağlarını ve elemanlarını bölgede öyle veya böyle Osmanlı idaresinden aldıkları destekle rahatça kullanmaktadırlar. Yani karşılıklı çıkar ilişkileri bir dengede devam etmektedir. ALMAN GİZLİ SERVİSİ ORTADOĞU'YA NASIL YERLEŞTİ Teşkilat-ı Mahsusa'nın karşı çıktığı işlerden biri de ünlü Alman casusu Wassmuss'un İran üzerine yapılacak olan ve Arap Yarımadası'nda Cihad ile birlikte İngilizlere karşı yaratılacak kargaşa planının uygulamalarıdır.Alman Gizli Servisi Teşkilat-ı Mahsusa'nın da yardımıyla Afganistan'a ulaşacak ve buradaki yöneticileri de ikna ederek Cihad çağrısına uymalarını sağlayacaktır. Bu amaçla çokça da para harcanacaktır. Bölgeye Teşkilat-ı Mahsusa'nın da yardımcı olacağı ve casuslardan oluşan kamuflajı sirk olan iki grup gönderilir. Bunlardan ilki yeteneksiz bir gruptur ve 13 Aralık 1914 de geri çekilir. İkincisi ise daha nitelikli casuslardan oluşur. Çalışmalarına başlarlar. Ancak onları da İngiliz gizli servisi durdurmayı başarır. Almanlar bu büyük doğu özlemlerini ve ele geçirme dileklerini temsil eden harekatı "Drang Nach Osten" politikası diye nitelendirdiler. Zor doğa koşulları, Arapların Türklere karşı duyduğu kin ve güvensizlik, Enver Paşa'nın Almanlardan ürkmeye başlaması ve buna bağlı olarak engelleme çabaları ortasında kanlı ve zorlu mücadelelerden sonra Almanlar düşlerine ulaşma olanağını yitirirler. Ama casusları Wassmuss, bölgede ünü çok büyük bir ajan olarak çalışmalarına devam eder. Özellikle İran üzerindeki Alman gizli servisi bağlantıları öylesine güçlü atılır ki bugün dahi Alman gizli servisi ile İran gizli servisi arasındaki bağlar son derece kuvvetlidir. İran Almanya'da öldürme eylemleri gerçekleştirmekte ve hatta adam kaçırmakta ama buna göz yumulmaktadır. Bu hep o zaman atılan temeller üzerine bugünlerde dahi sürdürülen mücadelelerin sonucudur. İran Kürdistan Demokrat Partisi lideri Sadık Şerefkendi, Berlin'de mafya usulü bir suikast sonucu öldürülür. 1992 Eylül'ünde üç gün süreyle yapılacak olan Sosyalist Enternasyonal kongresini izlemek için Berlin'e gelen Şerefkendi yemek için gittiği Mykonos Restoran'da kendileri için ayrılan özel odada arkadaşlarıyla bir araya gelir. Geceyarısına doğru lokantayı basan üç kişi susturucu takılan silahlarla Doktor Sait kod adlı Sadık Şerefkendi ile birlikte partisinin Almanya temsilcisi Humayum Ardalan , Avrupa Temsilcisi Fattah Abduli ve İran muhaliflerinden Nuri de Kurdi' yi öldürür. Suikastçiler yakalanır. Hizbullah üyesi iki lübnanlı ve bir İranlı ele geçirilir. Katillerin İran'ın emriyle hareket ettikleri belirlenir. Ama kimse İran'a ses çıkartmaz. Alman gizli servisinin bir kanadı olayın planlamasının İran'ın Bon Büyükelçiliğinde yapıldığını bilmektedir oysa. Ayrıca İran, Alman yönetiminin de gözyumması sonucu, Türk örgüt ve derneklerine sızarak buralarda propaganda da yapmaktadır. İran'ın Bon Büyükelçiliğinde 6 oda İran gizli servislerinin elemanlarına ayrılmış durumdadır. Ayrıca buradan yayın yapan bir de radyo bulunmaktadır. Almanya'da, İran Gizli Servisi'nin şeflerine uygulanan protokol neredeyse bir başbakana uygulanılanla aynı düzeydedir. Bunda ana etkenler arasında bu tarihi sürecin geliştirilmesi sonucu ortaya çıkan ilişkiler ağı ön planda gündeme gelmektedir. İran'ın silahlanması ve Nükleer gelişiminde de Alman kaynaklı ürünlerin önemli bir yeri bulunmaktadır. Almanya'nın politik arenada 2000'li yıllarda Ortadoğu'da Amerika'nın karşısına sürebileceği elindeki koz azlığı önemlidir. "İstanbul'un Doğusunda Bitmeyen Oyun"un senaryosu hep yürürlükte bulunmaktadır. İran'ın Batılı müttefiki Almanya'dır ve Almanya olayları yakından izlemeye ve yönlendirmeye devam etmektedir. ALMAN PARASIYLA CASUSLUK OYUNU Teşkilat-ı Mahsusa ile Almanlar arasındaki para alışverişi konusunda teşkilatın yöneticilerinden Eşref Sencer (Kuşçubaşı) 1914 ile 1917 yılları arasında zaman zaman durdurulan ödemelerin yapılması ve Almanlarla operasyonlarda koordinasyon konusunu görüşmek için Almanya'ya gitmiştir. Kuşçubaşı, Almanların operasyonlarda direk müdahalesinin olmadığını anılarında aktarmaktadır. Ancak Enver Paşa ile Alman Genelkurmay'ı arasındaki yakın işbirliğinin teşkilatı etkilediğine de dikkat çekmektedir. Almanların etkinliğinin, teşkilatın ajan kadrolarında önemsenmemesini Eşref Bey şöyle açıklamaktadır: "Koordinasyon, mali kaynak, ideoloji gibi sorunlar görev safhasındaki ajanları nadiren ilgilendirmektedir. Çünkü biz hareket adamıydık. Filozof veya idareci değildik." Teşkilat-ı Mahsusa ekonomik kaynakları bakımından Almanlara ne kadar yakınsa, çalışmaları ve ideolojisiyle de o kadar uzaktır. Almanlar teşkilatı parasal yönden satın alamamışlardır. Çünkü asıl kaynak Osmanlı hazinesidir. Teşkilatın ana amacı bir manda ya da kendini kullandırma değil, yeniden Büyük Osmanlıyı kurmaktır. Almanlar bu yolda kullanılmak istenilen araçtır. Bu aynı zamanda 1912 - 1913 Balkan Savaşı sırasında 12 adaları alarak Hellenizm düşünü gerçekleştirmek için saldırganlaşan Yunanistan'ı durduracak ve Boğazların kendisine kapandığı endişesiyle saldırı planları yapan Rusya'yı bu emelinden vazgeçirecek bir yöntemdir. 1914' ün kanlı savaş yıllarına gelindiğinde Teşkilat-ı Mahsusa, Enver Paşa'ya, en büyük desteklerinden birini vermiştir. Enver Paşa'nın düşlerinin gerçekleşmesinde kesin bir araç gözüyle baktığı, Birinci Dünya Savaşı'nda Almanların yanında savaşa dahil olma düşüncesinin uygulanmasına, Teşkilat-ı Mahsusa yardımcı olur. Bu konudaki iddiaların birincisi Almanlarla 3 Ağustos 1914' de İttihat ve Terakki'nin pek çok önde geleni ve hatta Padişah da atlatılarak bir gizli ittifak anlaşması imzalanması üzerinedir. Burada da gerekli altyapının teşkilatça sağlandığı düşünülebilir. Çünkü bu sırada teşkilat Anadolu dışındaki topraklarda İngilizlere karşı mücadeleye başlamıştır bile. Bu anlaşma, Cemal Paşa'dan bile saklanmıştır. Anlaşmadan iki gün sonra Teşkilat-ı Mahsusa'ya 5 Ağustos 1914 tarihli Enver Paşa genelgesiyle resmiyet kazandırılmıştır. Enver Paşa'dan gelen direktifler aynen uygulanır. ENVER PAŞA'NIN OĞULLARI: GOBEN VE BRESLAU Almanların İngiliz kontrolündeki Akdeniz'de sıkışan ve Çanakkale Boğazı'na yaklaşan iki gemisi Goben ve Breslau Enver Paşa'nın kabineye danışmadan verdiği emirle, boğazlara kabul edilir ve Osmanlı topçusunun korumasına alınır. 11 Ağustos 1914 günü Enver Paşa, Bakanlar Kurulu'na olayı "Bir oğlumuz dünyaya geldi !" diyerek duyurur. İngilizler önde, Fransızlar arkada telaşla durumu kınarlar. Hükümet, İngilizlerin parasını almalarına karşın, kendi tersanelerinde yapılırken Churchill'in baskısıyla el koydukları Sultan Osman ve Reşadiye adlı iki Türk gemisine karşılık, Almanlar dan bu iki geminin alındığını, birinin adının Yavuz, diğerinin ise Midilli olduğunu telaşlı İngiliz ve Fransız Büyükelçilerine iletir. Ancak, daha sonra olaylar hızla gelişir. Enver Paşa, Cemal Paşa, Talat Paşa ve birkaç İttihat ve Terakki önde geleninin aldığı bir kararla iki Alman gemisi Karadeniz de Rus donanmasına saldırır. Tarih 29 Ekim 1914 tür. Bunun sonucunda Türkiye, Almanya'nın yanında savaşa girer. Fransızlar ve İngilizler, Osmanlı'ya savaş ilan ederler. Bu savaşa girmek neredeyse kaçınılmazdır. Yani Enver Paşa ve dönemin İttihat ve Terakki ileri gelenleri savaşa katılmakla paylaşıma dur diyebileceklerini öngörmüşlerdir. Avrupa'daki ittifaklar, İngilizlerin Osmanlı İmparatorluğunu parçalayarak yutma isteği, Ortadoğu'daki petrol alanları, etnik çıkışlar, kışkırtmalar savaşı neredeyse kaçınılmaz kılmıştır. İngilizlerin özellikle Ruslara karşı büyük destek verdikleri Osmanlı'dan uzak kalışları ve bir parçalama organizasyonu içine girmeleri İttihat ve Terakki yönetimini alternatiflere zorlamıştır. Almanlar bu boşluğu doldurmak istemişler ve Osmanlı idaresiyle Almanların geleceğe ilişkin senaryoları birbiriyle çakışmıştır. CASUS SAVAŞI NASIL BAŞLADI Cepheler oluşturulmadan, yani resmen savaşa girilmeden çok önce Enver Paşa'yla birlikte Teşkilat-ı Mahsusa çoktan İngiliz ve Fransızlar'a karşı savaşı başlatmıştır. Savaşın devam ettiği yer Arap Yarımadası'dır, Afrikadır. Bu savaş gizli servisler arasında yapılmaktadır. Savaşa girilmesinden 6 ay kadar önce, özel eğitimden geçirilmiş Teşkilat-ı Mahsusa ajanları ve propagandacıları Fas, Cezayir, Tunus, Trablusgarp, Mısır, Osmanlı'nın elindeki Arap Eyaletleri, Orta Asya, Hindistan, La Cava ve Sumatra'ya gönderilmişlerdir. Amaç, buralarda düşmana karşı savaşacak gönüllü birlikler oluşturmak ve "islam birliği" adına düşmana karşı ayaklanmalar çıkarmaktır. Bu arada Osmanlılar Suriye, Filistin ve Mısır cephelerine asker yığınağı da yapmışlardır. İngilizlerce bu ajan-provakatör çalışmalardaki artış belgelenmiş, ancak bunların tek bir merkezli olduğu düşünülememiştir. İngiliz raporlarında bölgelerde bir islam birliği kampanyasının Almanların önderliğinde devam ettiği belirtilmekte, hatta Mısır'daki Osmanlı subaylarının çok tehlikeli oldukları kaydedilmektedir. Mısır'daki Teşkilat-ı Mahsusa ajanı olan Süleyman el Baruni'nin Kahire'de ihtilalci bir hareket için kışkırtıcılık yaptığı, İngiliz elçi tarafından merkeze bildirilmiştir. İngiliz casuslarının bir Türk subayın mektubunu ele geçirmeleri ve mektupta subayın İngiliz askerlerinin nakliyesi için kullanılacak dört geminin mürettebatını greve gitmeleri için teşvik ettiğini yazması, korku uyandırmıştır. İngilizlerin askerlerini gemilere bindirmesi durumunda geminin batırılacağı da mektupta yazılıdır. İngilizler mektuba ek olarak Türk subayının grevi gerçekleştiremediğini yazmışlarsa da, bu grev bir müddet sonra gerçekten yapılmıştır. İngilizler Türk subaylarının ayaklandırdığı Arapların, Mısır sınırını ihlal ettiğini merkeze iletirler. İSLAMIN DOSTU "HACI WİLHELM" ARAP ÇÖLLERİNDE İngilizleri buradaki faaliyetler konusunda yanıltan şey, İstanbul'daki paşaların özel konuşmalarında onları kandırmasıdır. Paşalar birbirleriyle kavgalılarmışcasına davranmaktadırlar. İttihatçılar, İngilizleri kandırmaktadırlar. Özellikle iki güçlü adam Enver ve Cemal Paşaların birbirine zıt açıklamalarda bulunmaları İngilizlerce önce anlaşılamamıştır. Teşkilat-ı Mahsusa Sina Yarımadası'nda Bedevilerden oluşan önemli bir gönüllüler birliğini bu çalışmalar sonucunda elde etmeyi başarmıştır. Burada Almanlardan gelen paralar kullanılmaktadır. 1914 Ekim'inde Teşkilat-ı Mahsusa ve Alman ajanlarının ortak çalışmaları sonucu Halep'deki müslümanlar öylesine bir propagandaya maruz kalmışlardır ki bunu İngiliz Büyükelçisi merkeze "Halep nihayetindeki müslümanlar, Kayzer'in müslüman olduğuna ve Almanların Rusya'ya karşı İslam için savaştığına inanmış görünüyorlar. Türk ve Alman istihbaratı Wilhelm'den İslamın dostu Hacı Wilhelm diye bahsediyor" diye bildirmiştir. Bu tür ünvanların özellikle Türk istihbaratçılarını oldukça eğlendirdiğini Eşref Bey anılarında dile getirecektir. Ancak bu propagandanın sınırını da çizebilecek bilgi sahibidir Teşkilat-ı Mahsusa'cılar. Bu konuda Eşref Sencer (Kuşçubaşı) anılarında : "Kayzer'in adını hiç duymamış ve çok uzakta bir memleket olan Almanya'yı belli belirsiz bilen yığınların cehaletiyle sınırlı kalmıştır." yorumunu yapar. Bu savaş öncesi hazırlıklara Enver Paşa'nın kardeşi Nuri Paşa da katılır. 600 kişilik bir Teşkilat-ı Mahsusa tarafından yetiştirilmiş özel birlikte Suriye'ye gelen Nuri Paşa daha sonra Kuzey Afrika'da birkaç başarılı sabotaj ve örgütlendirme çalışmaları yapacaktır. Bu 600 kişilik Teşkilat-ı Mahsusa birliğinin amacı Mısır'da İngiliz aleyhtarı propaganda ve sabotajdır. Burada yapılacak işlerden bazıları arasında Nil'de gerçekleştirilecek sabotajlarla nehrin yatağını değiştirmek, üzerindeki barajları havaya uçurmak, tatlı su depolarını ortadan kaldırmak gibi görevler vardır. Bunları gerçekleştirmek için yapılan sabotaj eylemlerinden büyük bir kısmında başarılı olunamamıştır. Birlikler ya İngilizlerin eline düşmüş ya da Nil'in azgın sularında yok olup gitmişlerdir. Ancak İngilizlere korkulu anlar yaşatılması sağlanmıştır. Bu sırada Süleyman Askeri Bey, Kasım ve Aralık 1914 de Güneydoğu ve Kuzey Irak'daki Kürt aşiretlerinin bağlılığını kazanmak için 5 bin liradan fazla para harcamıştır. Teşkilatın bu bölgelerdeki en önemli ideolojik kozu İslamdır. Teşkilat bunu son derece geniş ölçülerde kullanmıştır. Propagandanın temelinde İslamcılık söylemi yer almıştır. Bunda Arap Yarımadası'ndaki cehaletin ve İslam inanışındaki tutuculuğun ve bilgisizliğin büyük etkisi vardır. SAİD-İ KÜRDİ TEŞKİLAT-I MAHSUSA'NIN GÖNÜLLÜ BİRLİKLERİNDE Teşkilat-ı Mahsusa'nın bir dönem içinde bulunanları arasında Türk siyaset ve edebiyat dünyasının önemli adları da yer almaktadır. Bu adlardan ikisi çok ilgi çekicidir. Biri Said-i Nursi'dir. Said-i Nursi Osmanlı'nın yıkılışı ve toprakların birer birer elden çıkması üzerine buna karşı özellikle etkilediği Kürtler ve şeriatçı öğrencileriyle birlikte olayların akışını değiştirmek, hilafeti ve şeriatı korumak için Teşkilatı Mahsusa organizasyonlarına katılmıştır. Gerçi pek çok Teşkilat-ı Mahsusacı gibi o da sonraları Cumhuriyetin kurucusu ve Ulusal Kurtuluş Savaşı'nın lideri Mustafa Kemal ile çatışmaya düşmüş, yargılanmış ve sürgün yaşamı çekmiştir. Said-i Nursi veya Said-i Kürdi olarak anılan bu şeriat kavgacısı, Birinci Dünya Savaşı sırasında Kafkas ve Doğu cephelerinde Teşkilat-ı Mahsusa tarafından organize edilen gönüllü savaş birliklerine katılmıştır. Özellikle Kafkas cephesindeki gönüllü Kürt gruplarının başına geçerek fiilen savaşmış, Ermeni ve Ruslara karşı büyük yararlılıklar göstermiştir. Daha sonra Ankara hükümetinin başını ağrıtan bu adam, bu savaşlarla geçen günlerinde Teşikat-ı Mahsusa organizasyonu altındadır. Enver Paşa'nın da takdirini kazanmıştır. Daha sonra bu sırada gösterdiği başarılar nedeniyle Ankara'ya ilk meclise de davet edilen Nursi, şeriat için yürüttüğü ayaklanma ve başkaldırı faaliyetleri sonrasında İstiklal Mahkemesi'nde yargılanmış ve sürgün cezasına çarptırılmıştır. Said-i Nursi, Kafkas cephesindeki çatışmalar sırasında Ruslara esir düşmüş, Sibirya'ya gönderilmiştir. Buradan kaçarak kurtulan Nursi, Almanya yoluyla Sofya üzerinden 17 Haziran 1918'de Türkiye'ye giriş yapmıştır. Nursi'nin hayatını kaleme alan Nur tarikatındaki öğrencilerinin hazırladıkları "Bedüizzaman Said Nursi Tarihçe-i Hayatı " adlı kitapta bu dönüş sırasında ona verilen belgenin bir örneğini de görmek mümkündür. Bu belgede Nursi gönüllü Kürt Süvari Alayının fahri Kaymakam'ı rütbesiyle anılmaktadır. Bu kitapta ayrıca olaylara ilişkin detaylara da yer verilmektedir. Kitap, Nurculuk tarikatının önde gelen yayınevlerinden olan "Yeni Asya Neşriyat" tarafından 1990 yılında basılmıştır. MİLLİ MARŞ YAZARI MEHMET AKİF, GİZLİ SERVİSİN PROPAGANDİSTİ İkinci isim ise Kurtuluş Savaşı'nın ünlü hatiplerinden, İstiklal Marşımızın yazarı islamcı şair Mehmet Akif Ersoy'dur. Ersoy, Teşkilat-ı Mahsusa'nın liderlerinden Eşref Sencer (Kuşçubaşı) ile birlikte Arap Yarımadasında çalışmalar yapmıştır. O da daha sonra Atatürk ile anlaşmazlığa düşenlerdendir. Bu anlaşmazlık sonucu Türkiye'yi terkedip Mısır'da yaşamayı bile tercih etmiştir. Eşref Bey, Mehmet Akif ile teşkilatın Arap masasını yöneten Şeyh Salih (Şerif El Tunusi), Enver Paşa'nın Başyaveri Mümtaz Bey'i yanına alarak Hicaz seferine çıkmıştır. Akif güçlü bir hatiptir ve islamı iyi bilmektedir. Propagandist olarak daha önce Batı cephesini dolaşmış, sonra Almanya'ya gitmiştir. Şimdi sıra Arap Yarımadasını dolaşmaya gelmiştir. Çünkü burada isyan hazırlığı içinde olan Mekke Emiri Şerif Hüseyin ve ailesi ile Emir Faysal'ı etkiliyecek güçte tek kişi Mehmet Akif'tir. Bunu bilen Enver Paşa Teşkilat-ı Mahsusa kadroları ile birlikte Mehmet Akif'i bunların iknası için görevlendirmiştir. Heyet, dağıtmak için yanında çokça altın ve değerli hediye de götürmüştür. Mehmet Akif en güzel şiirlerini yazdığı Çanakkale zaferini de çölde öğrenmiştir. Günlerce bu zafere inanamamış ve ağlamıştır. Bu geziler sırasında ziyaret edilen İbn-i Reşit, padişahın hediyelerini de kendisine sunan bu heyete çok değerli, kabzalığı altından kılıçlar hediye etmiştir. Bu kılıçlar Teşkilat-ı Mahsusa'nın sembolü haline gelmiştir. Ancak Mehmet Akif bu kılıcı görevini tamamlayıp İstanbul'a döndükten sonra, Salihli'de Yunan işgali öncesinde Eşref Bey'e, "Daha münasip birisine veriniz bu kılıcı" diyerek teslim etmiştir. Eşref Bey de bunları işgal sırasında çiftlik evinin bahçesine gömmüştür. Mehmet Akif teşkilat tarafından bölgede etkin bir şekilde kullanılmıştır. Akif'in bu gezisiyle ilgili ayrıntılı bilgi Feridun Kandemir'in "Medine Müdafaası Peygaberimizin Gölgesinde Son Türkler" adlı hatıralarında bulunmaktadır. Nehir Yayınları tarafından, 1991 yılında çıkartılan hatıralarda Arap çöllerinde Türkler ile İngilizlerin gizli servislerinin kavgaları, tanıkların ağzından aktarılmaktadır. Bu sırada, Medine savunmasıyla adeta kutsallaşan Fahrettin Paşa'nın 14 Mayıs 1917'de özel bir vagon ve özel bir koruma timiyle İstanbul'a gönderdiği değerli eşya ve mukaddes emanetleri de unutmamak gerekir. Bunlar Hazreti Muhammed'in mezarında bulunan eşyalardır. İngilizlerin eline geçmemeleri için savunma sırasında İstanbul'a kaçırılmıştır. Bu eşyaların ayrıntılı dökümü Kandemir'in hatıraları ile, "Medine Müdafaası Hicaz Bizden Nasıl Ayrıldı" adlı kitapta bulunmaktadır. Naci Kaşif Kıcıman'ın hatıralarının bulunduğu kitapta bu savunma ve casuslarla mücadele konusunda ilginç olaylar yer almaktadır. Kıcıman, Hicaz savunmasını yapan birliklerde askeri istihbarat görevlisi olarak da çalışmıştır. Kitap Sebil Yayınları tarafından basılmıştır. FRANSIZ KONSOLOSLUĞU'NU BASAN AJANLAR Mehmet Akif ile bölgedeki ortak çalışmalar sırasında Eşref Bey, Şam'da ve Beyrut'ta Fransız Konsolosluğu ile yakından ilgilenmiş ve buraya girip çıkanları saptamıştır. Bunlar arasından ajanları belirlemeye çalışmıştır. Bu çalışmalar sonrasında, onlarca kişi casusluk ve ihanet suçlarından Yüklə 3,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|