Modern Revizyonizmin Çöküşü

"SBKP, gücünü, sosyalizmin sonsuz potansiyelinden, kitlelerin canlı yaratıcılığından almaktadır. Tarihin hassas konaklarında, Lenin'in Partisi, önde gitmek, milyonlarca emekçiyi harekete geçirmek, birleştirmek ve örgütlemek için doğru yollar bulabilecek yetenekte olduğunu defalarca ispatlamıştır. Devrim sırasında, barışçı kuruculuk yıllarında, savaş döneminde ve savaş sonrasının çetin koşullarında da durum buydu.” (Sorun Yayınları, s.152)

Fakat bu aynı Partinin ve toplumun, son 30 yılda ne duruma geldiğinin bir çok örneğini ve ipucunu da yine bu aynı rapordan ve Gorbaçov'un diğer yazılarından çıkarmak mümkün.

Örneğin, Ocak 1987 SBKP-MK Plenumuna sunulan raporda şunlar yazılı:

"Belirli bir aşamadan sonra ülkenin gelişme hızı düşmeye, zorluklar ve çözülmemiş sorunlar birikmeye başlamış, tıkanıklık ve sosyalizme yabancı başka olgular ortaya çıkmıştır. Bütün bunlar ekonomiyi, sosyal, kültürel ve düşünsel yaşamı ciddi biçimde etkilemiştir." (Yenilenme ve Kadro Politikası, Bilim ve Sanat Yayınları, 1987 İst., s.10)

"Son yıllarda ortaya çıkan sosyal yozlaşma unsurları toplumun manevi havasını olumsuz yönde etkilemiş, halkımızın her zaman sahip olduğu ve gurur duyduğumuz ideolojik inanmıştık, çalışma azmi ve Sovyet yurtseverliği gibi yüksek manevi değerleri sinsice yıpratmıştır."

"Bunun kaçınılmaz sonucu olarak, toplum işlerine ilgi azalmış, ahlaksal kayıtsızlık ve kuşkuculuk belirmiş, çalışma alanında manevi teşviklerin rolü azalmıştır. Ne pahasına olursa olsun maddi refah ve zenginleşmeyi yaşamın tek amacı sayanların sayısı, bu arada gençler arasında da artmıştır... Sosyal ahlaktaki yozlaşmanın göstergeleri olarak içki düşkünlüğü artmış, uyuşturucu kullanma yaygınlaşmış, suç işleme artmıştır." (age., s. 17)

Şu aşağıdaki satırlarda, Ekim Devrimine, iç savaşa, sos(91)yalist kuruluşa, büyük yurtsever savaşa ve savaş sonrası kuruluşa önderlik eden şanlı Bolşevik Partisinin son otuz yılda getirildiği noktaya işaret ediyor:

"Kadroların yozlaşmasıyla, sosyalist yasaların çiğnenmesiyle ilgili olumsuz süreçlerin son derece çirkin biçimleri, Özbekistan'da, Moldovya'da, Türkmenistan'da, Kazakistan'ın bir çok yöresinde, Krasnodar bölgesinde, Rostov yöresinde, Moskova'da ve kimi öteki kent, yöre, bölge ve cumhuriyetlerde, dış ticaret ve içişleri bakanlıklarının aygıtlarında ortaya çıkmıştır." (s.20)

70. yıl konuşmasında ise Brejnev döneminin son yılları "bunalım öncesi durum" olarak tanımlanıyor. Gorbaçov'un bütün bunları açıklıkla ortaya koyması bir açık yüreklilik ifadesi sayılabilir. Buna bir diyeceğimiz yok. Fakat ortaya çıkmış sonuçları sıralama açık yürekliliğini bugün burjuva dünyada gösteren bir çok devlet ve hükümet adamı vardır. Kritik sorun, nedenleri tahlil ve gösterilen çözümlerdir. Gorbaçov bu noktadaki tutumuyla Kruşçev-Brejnev revizyonizminin yeni koşullardaki sürdürücüsü olduğunu ortaya koyuyor. Burjuva restorasyonun ağır ve yıkıcı sonuçlarını, daha çok kapitalizm yoluyla çözmeye çalışıyor. İdeolojik-siyasal ve kültürel alanda da buna uygun adımlar atıyor. Bugünkü Yugoslavya, Macaristan ve Çin, Gorbaçov reformlarının yakın geleceğinin aynasıdırlar. Görmek isteyen herkes için bu yeterince açıktır.

70. yıl konuşmasının genel içeriği

Gorbaçov'un 70. yıl konuşmasının en az önem taşıyan bölümü, tarihsel gerçeği teslim etmenin ötesine geçemediği için, Stalin'e sözde "övgü" bölümüdür.

Fakat her nedense konuşmanın öteki bölümleri, genel kapsamı, ideolojik içeriği ve özü pek ilgi ya da dikkat çekmedi. Oysa Gorbaçov'un konuşmasının ideolojik özü, daha önce Kruşçev tarafından diriltilen II. Enternasyonal revizyo(92)nizminin daha açık, daha fütursuz bir tekrarı ve savunusu, bugünün ihtiyaçlarına uyarlanmasıdır.

Bu konuşmanın bazı özelliklerini kısaca ele alalım.

Büyük Sosyalist Ekim Devrimi yalnızca bir sınıfın değil, bir dünya görüşünün, bir ideolojik çizginin, belirli bir teoriler ve taktikler bütününün de zaferiydi. Ekim Devrimi, yalnızca Rus proletaryasının Rus burjuvazisi üzerindeki tarihsel bir zaferi değil, Marksizm-Leninizmin II. Enternasyonal revizyonizmi ve onun Rus biçimi olan Menşevizm üzerindeki tarihsel bir zaferiydi de. Marksizm-Leninizmin özü ve esası demek olan proletarya devrimi, proletarya diktatörlüğü, proletarya enternasyonalizmi ve leninist tipte proletarya partisi teori ve taktikleri, kendini Ekim Devriminin pratiği içinde sınayıp doğrulamışlardı. II. Enternasyonal revizyonizmi, ancak uzun yıllar sonra Tito, Kruşçev, Togliatti vb. tarafından yeniden ve yeni bir kılık altında diriltilene kadar, Ekim Devriminin devrimci pratiği ile tarihe gömülmüştü.

"Lenin'e dönüş" demagojisini sıkça kullanan Gorbaçov, manevi anısını istismar ettiği bir devrimin 70. yıldönümünde bu büyük tarihsel gerçeği, Leninizmin revizyonizm üzerindeki bu büyük tarihsel zaferini anmaya değer bulmuyor. Tesadüf mü? Olmadığını anlamak için, Anatoli Dobrinin'in son açıklamalarına gitmeye, ya da dönüp bizdeki TBKP'ye bakmaya gerek yok. Yalnızca bu aynı konuşmanın "Ekim Devrimi ve Bugünün Dünyası" başlıklı III. Bölümüne bakmak yeter.

Böylesine önemli bir tarihsel gerçeği atlayan Gorbaçov, fakat öte yandan bir başka tarihsel gerçeği önemle hatırlıyor ve üstün bir belagat örneği sunarak işliyor. Konu Lenin'in Nisan Tezleri'dir. Gorbaçov, 1917'nin bu kritik döneminde Lenin'in gösterdiği olağanüstü bilimsel öngörüyü, devrimci yaratıcılığı, marksist diyalektiği kullanmadaki ustalığını pek haklı olarak övüyor ve döne döne vurguluyor. Neden? Tesadüf mü? Değil! Gorbaçov çapında ve konumundaki kişilerde bir vurgu, üstelik sayısız örneklerle tekrarlanan bir vurgu, nedensiz ya da tesadüfi olamaz. Belli ki bugünkü re(93)formlarına ve "yeni düşünce tarzı”na Lenin'den felsefi dayanaklar arıyor. Bunu pek gizlemiyor da.