4.2. Fərz edək ki, Q funksiyasının bəzi sinifləri verilmişdir, bu sinfin funksiyasının minimallaşdırılması məsələsi qoyulmuşdur və bir çox minimallaşdırma məsələsi (MM)-ni həll edən P metodu göstərilmişdir. Deyək ki, J=J(u)ϵ Q funksiyası üçün minimallaşdırmanın baxılan məsələnin həllinin xətası (həllinin səhvidir) – Δ(J,p), hardakı pϵ P olur. Aydındır ki, müxtəlif funksiyaları Q-dən eyni metodla P minimumlaşdıranda ümumiyyətlə müxtəlif xətalar alınır, bəzi “yaxşı” funksiyalar üçün Q-dəki (funk) xətalar “0” sıfıra bərabərdir, başqaları üçün “pis” funksiyalar üçün Q-dəki xətalar çox böyük ola bilər. Burada p1ϵP metodu p2ϵP-dən daha yaxşıdır, əgər p1 metodun xətası “pis” funksiyalar -dəki üçün metodun xətasından “pis” funksiyalar -də azdırsa, böyük məna kəsb edir. Bununla bağlı olan kəmiyyəti qeyd edək ki, , p metodu ilə minimallaşdırılır. “ən pis” (p-üçün) funksiyanın Q-dəki f-dən xətasıdır.
Tərif 1: kəmiyyətini -funksiyalarının metodu üçün zəmanətli (qarantili) dəqiqliyi adlandiracayıq. Deyək ki, -dəki , -dən daha yaxşı məhduddur, əgər
olarsa,
2) optimal metod adlanır. Q-lər üçün, əgər bu kəmiyyəti ən yaxşı zəmanətli dəqiqlik metodunun -sinifindən olan funksiyalar üçün adlandıracayıq.
