Metinselci Modernizm: Temel kaynak olarak Kur’ân’a yapılan söz konusu
güçlü vurgu, Kur’ân İslâmcılığı, Kur’ân’a Dönüşçülük, Kur’âniyye
(Kur’ânizm) gibi isimlerle adlandırıldı. Yukarıda kısa biyografilerini ver-
diğimiz Seyyid Ahmed Han ve Muhammed Abduh’dan başka, Mısır’da
Muhammed Tevfik Sıdkî (ö. 1920) ve günümüzde Ahmed Subhî Mansur,
Pakistan’da Ahmed Perviz (ö. 1985) bu ekolün tanınan isimleridir. Ekol men-
supları, Kur’ân ayetlerinin metinsel manalarını tümüyle umumi ve evrensel
kabul ettiler ve ayetleri ‘güncelleştirme’ yoluyla çözümü aranan çağdaş
olaylara tatbik ettiler. Bu güncelleştirme işleminde sünnetin belirleyiciliği
çok dar çerçevede kaldı. Onun yerine, ulaşılmak istenen “çağdaş maslahatlar”
belirleyici oldu. Maslahatlara aykırı düşen hadis malzemesi, klasik hadis
usûlünün metin ve isnad tenkidinden farklı olarak “akla yahut tabiata arz”
yöntemiyle teste tabi tutuldu. Aklın ve tabiatın prensiplerine uymadığı iddia
edilen hadisler reddedildi, uyduğu düşünülenler ise kabul edilerek kullanıldı.
