Hipovalemik şok – qan dövranının həcmi xeyli azalan zaman baş verir.
Kardiogen şok – ürəyin funksiyası kəskin pozulan vaxtı (miokard infarktı,
trombemboliya nəticəsində).
Vazogen şok – bu toxumada qan dövranının pozulması ilə xarakterizə olunur.
Kapilyarlarda keçiricilik yüksəlir və onun nəticəsində qan toxumalarda yığılır.
Bu qrupa septik şok, mərkəzi sinir sisteminə travmanın təsiri nəticəsində şok,
hemolitik şok, anafilaktik şok daxildir. Axırıncı, cərrahstomatoloqun təcrübəsində
yerli anesteziya zamı müşahidə olunur.
Anafilaktik şok – dərman preparatını vuran kimi dərhal baş verən ağır allergik
reaksiyadır. Dərman vurulduqdan bir-neçə saniyə sonra xəstədə sifətin, boyunun
dərisində keyişmə, qorxu hissi, qusma, kəskin halsızlıq, qarında və ürəkdə ağrı baş
verir. bəzən xəstə öz hissləri haqqında xəbər verə bilmir.
Şokun tipik klinik əlamətləri: dəri ağarır, sifətin, boyunun toxuması şişir, döş arxası
göynəmə hissi olur, nəbz zəif, tez-tez vurur, qan təzyiqi kəskin aşağı düşür. Klonik
tutmalar, xəstənin özündən asılı olmayaraq sidik ifrazatı, defehasiya ola bilər.
Kliniki simptomların necə biruzə büruzə verməsindən asılı olaraq şoku bu cür kliniki
formalara ayırırlar:
Dostları ilə paylaş: |
