VİLAYƏTİ-FƏQİH 117
vəsiyyət olmuşdur və Mədinədə azad buraxmaq olmaz. Zülümkar
hakimlər ancaq taxt-tac istəyirdilər, hər şeyi bu səltənət və hakimliyə
qurban edirdilər, bir kəslə düşmənlikləri yox idi. Əgər nəuzu billah vaxt
İmam saraya boyun əysəydi, ona çoxlu hörmət edər və əlindən öpərdilər.
Rəvayətə əsasən İmam (ə) Harunun otağına daxil olduqda, Harun əmr
verdi ki, Həzrəti taxtın yaxınlığına qədər gətirsinlər və imama son
dərəcədə hörmət göstərdi. Sonra beytül-malı böldüyü vaxtda Bəni-
Haşimə
1
növbə çatdıqda az məbləğ onlara verdi; orada olan Məmun yaxşı
qarşılayıb və az məbləğdə pay verilməsinə təəccübləndi. Harun ona dedi
ki: «Sənin fikrin çatmaz Bəni-Haşimi bu cür saxlamaq lazımdır, bunlar
gərək yoxsul vəziyyətdə, həbsdə, sürkündə olsunlar. Həmişə zəhmətdə
olmalıdırlar və onları zəhərləyib öldürmək lazımdır. Yoxsa qiyam edib,
həyatı bizə acı edəcəklər».
2
İmamlar (ə) nəinki özləri zülmkar hökumətlər fəsid saraylarla
mübarizə aparmışlar, hətta müsəlmanları onların əleyhinə cihad aparmağa
çağırmışlar. «Vəsailüş-şiə»də
3
«Müstədrək» və digər kitablarda 50
rəvayətdən çox zülmkar hökumətlərdən uzaq olmağa
4
dair nəql olmuşdur
və ya «onları alqışlayanların ağzına torpaq tökün»
5
və «hər kəs onlara bir
qələm versə ya qələmdanlarına su rəng (boyaq) onlarla məşhur olar»
6
. Bu
kimi rəvayətlər çoxdur. Nəhayət, əmr vermişlər ki, onlara əsla yardım
olunmasın və onlarla əlaqələr kəsilsin. Digər tərəfdən ədalətli fəqih və
alimin barəsində olan və onların başqalarından üstünlüyünü göstərən
rəvayətlər İslam hökumətinin təşkil edilməsi üçün bir plandır. Bununla
xalqı zülmkarlardan üz çevirməyə, zülmün əsasını yıxmağa tərğib edir,
fəqihlərin, ədalətli, təqvalı, mücahid və İslam əhkamını həyata keçirən
fəqihlərin qapısını camaatın üzünə açır.
1
Bəni-Haşim Qüreyşin böyük bir eli sayılır və Əbdülmüttəlibin atası olan Haşimin
ləqəbi ilə məşhur olan Əbdimanafın övladlarıdır.
2
«Üyunül-əxbarir-Riza (ə)» cild 1 səh. 88-91; «Biharul-ənvar» cild 48 səh. 129.
3
«Təfsili- «Vəsailüş-şiə» ila «Təhsili-məsailüş-şəriə» Əllamə Hürri Amilinin əsəridir.
Bu kitab hədisləri çox kamil şəkildə təsnifləşdirilmişdir.
4
«Vəsailüş-şiə» cild 12 səh. 127-139; «Müstədrəkül-vəsail” cild 13.
oট 晦 ⪷ﺘ
팀 팀ﺘ Ⓝo ⪷ﺘ Κa
Ⓝ
�
Ϭom
﮵mﺘ
⪷ Ⓝ m 펠7
o ﺘ
5
ﺘ ﺘ ﮵ ﺘ ⪷ﺘ �
Ⓝ ﺘ�ή ﺘ
Ⓝ
oⓃ ট Ⓝ Ⓝ ﺘ oট﮵m 㔠m ﺘ ﺘ
ϕ
Ⓝ ⪷ ﻈﺘ ﺘ� ﺘ aﺘ : o Ⓝ o팀 Ⓝo﮵ ﺘ �a om ﺘΫﺘ
6
7Ⓝ