Zorakılıq mərhələləri nəzəriyyəsi Münasibətlərdə baş verən zorakılıq halları izah etmək məqsədilə 1970-ci illərdə Amerika
psixoloqu Lenor Edna Uoker 1500 qadınlara sorğu keçirdərək, zorakılıq dövrləri nəzəriyyəsini
hazırlamışdır. Bu, gərginliyin azalması nəzəriyyəsi olub, təkrarlanan döyülmə dövrü ilə əlaqəli üç
fərqli mərhələlərə ayrılır: artan təhlükə hissi ilə müşayiət olunan gərginliyin yaradılması, kəskin
döyülmə hadisəsi, peşmançılıq. Bu dövr adətən, kişinin qadınına daha çox qayğı göstərdiyi, görüş
dövrdən sonra baş verir. Bəzən qadınlar münasibətlərin ilk vaxtlarında kişinin onları daimi olaraq
təqib etməsi və ya yoxlaması kimi hallar ilə rastlaşırlar. Bu zorakılığa meylliyin göstəricisi kimi
qiymətləndirilə bilər. Lakin, təəssüflər olsun ki, belə insanların çoxu tanışlığın ilk mərhələlərində
özlərini normal aparır və belə hallar nadirən baş verir. Vəziyyətin nə yerdə olduğunu anladıqdan
sonra isə qadınlar, artıq, həmin adama aid olduğunu zənn edib, belə müasibətlərdən çıxmağa cəhd
göstərmirlər və zorakılığın potensial qurbanına çevrilirlər. Lenor Edna Uoker bu mərhələri
sadələşdirilmiş halda təsvir edərək zorakılığın bütün hallarına şamil etmişdir. Bu səbəbdən bu
nəzəriyyə ilə razılaşmayan mütəxəssislər də az deyil. L.E.Uoker-in təsvir etdiyi bu mərhələri
yaxından nəzər salaq:
İlk mərhələ, arzuolunmaz davranış və ya hərəkətin, qəsdən təzahürü nəticəsində, gərginliyin
tədricən artırılması ilə müşahidə olunur. Hücum edən tərəf öz narazılığı təhkiredici sözlər və ya güc
tədbiq edilməsi ilə nümayiş etdirir. Lakin o öz ―potensialı‖nı tam nümayiş etmir. Qurban isə həmin
şəxsin xoşuna gələ bilməyən hərəkəti etməməyə, onu sakitləşdirməyə və ya daha da çox
hirsləndirməməyə çalışır. Qurban həmin şəxsin sakitləşməsinə nail olaraq elə hesab edir ki, hər şey
kontrol altındadır. Bu isə davranışın stimul-reaksiya modelinə çevrilərək çarəsizliyi daha da qabarıq
şəkilə çevirir. Gərginliyin artması davam edir və qurban özünü təhlükədə hiss etməyə başlayır.
―O, daimi stressdən yorulub, təsadüfi partlayışdan qorxaraq adətən ona hücum edən tərəfdən
uzaqlaşır. Qurbanın geri çəkilməsini müşahidə edərək ona qarşı daha pis hərəkətlər etməyə
başlayır... İkisi arasında gərginlik dözülməz olur‖ [4, s.59].
İkinci mərhələ, qurbanın kəskin döyülməsi ilə müşahidə olunur. Müdaxilə olmasa döyülmə
halı qaçılmaz olur. Buna dözən qadınların çoxu bu mərhələnin vaxtını təqribi olaraq
müəyyənləşdirir və tezləşdirməyə çalışırlar ki, psixoloji və fiziki travmaları tez olub keçsin. Buna
səbəb qeyri-müəyyən, ani reaksiya onlarda gözlənilən reaksiyadan daha çox qorxu yaratmasıdır. Bu
mərhələ başlayarkən, qurbanlar artıq dözməkdən başqa heç nəyə əl atmırlar. Məhz bu mərhələdə