EXcōmunicamus Et anathe=
matiz amus
oẽs mutilantes/vulnerantes & interficiẽtes/seu
capientes & detinẽtes seu depredantes romipe
tas & peregrinos ad vrbem cā deuotionis seu
ꝑegrinationis accedẽtes/& in ea morātes / vel recedẽtes ab ip̃a:
& in his dantes auxiliũ/cōsiliũ vel fauorẽ. In proces. cene dñi.
Canonis Istius materia est sacrilegiũ quo inuadun{t$}
adsanctā vrbẽ ꝑgentes. Et quo ad ꝑsonas est
vłis. Quo ad actiōes cōprehẽdit sex principales/& tres accesso=
rias. Et principales sunt mutilare/vulnerare/interficere/capere/
detinere/depredari. Accessorie aũt sunt consulere/auxiliari/ fa=
uere. Et nota ꝙ oportet personas ad quas principales actiones
terminantur hr̃e multas conditiones. Prima est in qualitate/ꝙ
sint romipete seu peregrini. Secunda est in causa/ꝙ causa deuo
tionis vel peregrinationis. Tertia est in positione ꝙ ad vrbẽ acce
dant vel in ea moren{t$} vel inde recedāt. Et ex defectu tertie con
ditionis siquis tales percusserit anteꝗ̈ sint in accessu aut postꝗ̈ re
dierint, non incurrit hunc canonẽ. Ex defectu vero secunde con
ditionis/siquis habitatorem rome euntem ex hispania romā vt
in domum suam vadat/percusserit, non incurrit hunc canonẽ:
quia nec cā deuotionis nec causa peregrinationis ad vrbẽ acce=
dit. Ex defectu autem prime conditionis siquis percusserit habi=<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
<-P>tantem rome causa deuotionis, non incidit in hunc canonem:
quia habitator nō est romipeta aut peregrinus morans in vrbe.
Inter cām aũt deuotionis & ꝑegrinationis nihil interesse video
ĩn ꝓposito/nisi ꝗ̈tũ ad exteriorem manifestationem. deuotio. n.
ĩnterior est: ꝑegrinatio vero exteriora solita est hr̃e signa. & vul
gariter vocan{t$} ꝑegrini ꝗ deuotionis cā ꝑgunt. Ve℟ inter romi
petas & peregrinos ad vrbem/dr̃ia est, pro quāto cōius est romi
pete nomen: nā comprehendit etiā romanũ ciuem ad vrbem cā
deuotionis accedentem. Et nota ꝙ canon iste respicit nō papā/
nō curiā, sed vrbem romā. Ita ꝙ si papa cum curia alibi esset,
nihilominus canon iste ligaret offendentes euntes ad vrbem cā
deuotionis. Aduerte quo/ ꝙ iste canon mutatus est: quia in
processu cene dñi tꝑe martini comprehendebantur etiam pere=
grini ad hierusalem. Et est papalis.
¶ In eos ꝗ adsedẽ apłicā venientes & recedentes ab eadẽ/
temeritate ꝓpria capiũt/spoliāt & detinent &c. Ca. xiiij.
EXcōicamus Et anathematizamus
oẽs illos qui ad sedem
apostolicā venientes & recedentes ab eadem,
necnō omnes illos qui iurisdictionem ordinariā
vel delegatā aliquā non hñtes / in eadem curia
morantes temeritate propria capiunt / spoliant & detinent, aut
ex proposito deliberato verberare/mutilare vel interficere presu
munt: & qui talia fieri faciunt seu mandant. In ꝓces. cene dñi.
Canonis Istius materia est sacrilegiũ quo offendi{t$}
sedes apłica in his q̃ sub ꝓtectione sua sunt.
Et quo ad ꝑsonas est vłis. Quo ad actiones vero comprehendit
actiōes principales sex/ & duas accessorias. Et qm̃ in canone isto
aliter modifican{t$} prime tres actiones principales qñ terminan{t$}
ad veniẽtes vel recedẽtes/ & aliter qñ terminan{t$} ad morātes in
curia romana, iō aduerte ex lr̃a dr̃iam. Et multiplicādo primas
tres actiones/dicito, ꝙ caꝑe/spoliare vel detinere tā veniẽtes ad<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio. 70
<-P>apłicā sedẽ ꝗ̈ recedẽtes ab ea/primo excōican{t$}. deinde ꝙ caꝑe/
spoliare vel detinere propria temeritate (hoc est authoritatiue)
morātes in curia apłica/excōicantur. Tertio ꝙ verberare/muti=
lare vel interficere ex proposito deliberato tam venientes ꝗ̈ rece
dentes ꝗ̈ morantes/excōicantur. Et est papalis.
¶ Sed sunt hic aduertẽda multa. Primũ ꝙ nō est hic sermo de
roma/sed de sede & curia apłica: ac per hoc oportet ꝑsonas sic
offensas ad sedẽ apostolicam venire/ aut ab illa recedere/aut in
illius curia morari. ita ꝙ nō sufficit morari rome vbi est curia/
sed oportet in curia morari. Secundũ est / ꝙ si morantem in
curia quis spoliat aut detinet aut capit furtiue & ꝑ modũ rapto
ris & nō authoritatiue, nō incurrit hũc canonem: factus est. n.
hic canon cōtra eos qui in curia authoritatem sibi de facto vsur
pant. propterea. n. dr̃/qui iurisdictionẽ ordinariā vel delegatam
non habentes propria temeritate &c. Tertium est, ꝙ siquis
ex exorta tunc ira/rixa / controuersia / & breuiter non animo
quieto premeditatus prorumpit in verberandum aut occidendũ
curialem in curia, non incurrit hũc canonẽ: quia non voca{t$} in
proposito ex proposito deliberato facere/ qui ex non premedita=
tione quieti animi facit: alioquin superflue apponeretur ex pro=
posito deliberato/si deliberatio sufficiens ad peccatum mortale
sufficeret ad hunc canonem incurrendũ: cōmune siquidem est
omni excōicationi subesse peccatũ mortale. Et semper hoc sub=
intelligitur: nisi quis adeo desipiat vt putet aliquem ex actu non
deliberato excōicatũ / aut in hoc solo canone explicatũ quod in
ceteris subintelligitur: quod irrationabile est. Quartum est/ꝙ
vltimus casus (scilicet de ꝑcutientibus morātes in curia) scri
ptus ꝗdẽ est/& iam ꝑ centũ annos quotannis ꝓmulga{t$}, & tñ
a nullo aduerti aut practicari vr̃/tā in foro iudiciali ꝗ̈ pnĩe: nul=
lus siquidẽ (ni fallor) ex hoc se aut aliũ reputat excōicatum.
Actiones aũt accessorie due sunt: mādare. s. & facere fieri aliꝗd
dicto℟. ita ꝙ nō solũ qui mandato / sed qui alia via ꝗ̈ mandato
facit aliꝗd horum fieri, excōicatus est. Et est papalis.
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
¶ In sacrilegos/litigantes in ro. curia qũolibet offen=
dentes. Ca. xv.
Dostları ilə paylaş: |