INquisitores Et alij ad inquisitionis
officij exequutionẽsub
stituti ab episcopo vel inquisitore, si odij/gratie
vel amoris/ lucri aut commodi temporalis ob/
tentu/contra iustitiam & conscientiam suam
omiserint cōtra quenꝗ̈ procedere vbi fuerit super prauitate here
tica procedendum, aut obtentu eodem prauitatem ipsam aut
impedimentum officij sui alicui imponendo/eumsuper hoc pre
sumpserint quoquo modo vexare: preter alias penas/excommu=
nicationis sententiam eoipso incurrant. A qua nisi per ro. pont.
nequeant (preterꝗ̈ in mortis articulo/& tunc satisfactione pre
missa) absolui: nullo in hac parte priuilegio suffragante. Cle.
de here. ca. multorum. in cle.
Canonis Istius materia est iniustitia cum mala con=
scientia inquisitorũ heretice prauitatis. Quo
ad personas ligantur duo genera personarum: scilicet inquisito=
res/& alij ad dicti officij exequutionẽ deputati. Quo ad actio=
nes/ponuntur due: scilicet omissio procedendi vbi fuerit proce=
dendum, & vexatio innocentis/imponendo illi vel heresim vel
ꝙ impediret inquisitionis officium. Et debet vtra actio vestiri
obtentu odij/gratie vel amoris / lucri autcommodi. Et preter<-P>
@@0@
@@1@Jn inqsitores ⁊ cōmissarios iniustos. 61
<-P>hoc prima actio debet esse contra iustitiam & conscientiam.
Ita ꝙ huiusmodi omissio ad hoc vt huic pene subiaceat, requi
rit vt sit non solum contra iustitiam/sed etiam contra conscien
tiam. Noluit. n. conditor canonis ligare omittentem contra iusti
tiam ignoranter, sed voluit vt esset omissio contra conscientiam
suam: hoc est contra scientiam suam applicatā ad talẽ omissio=
nem, ita ꝙ etiam conscientia sua dictet non esse omittendum/
quāuis amor vel odium &c. trahat ad omittendum. Ceterũ
in loco isto videre facile potes / sub ecclesiastico iudicio cadere
actus interiores odij vel amoris non absolute vt occulti sunt, sed
vt ad extra procedunt: vt scilicet sunt rationes exterioris com=
missionis vel omissionis. Excommunicantur siquidem hic in=
quisitores qui ex odio vel amore omittunt procedere &c. Et est
papalis absolutio, nisi cum satisfactione premissa in mortis ar=
ticulo.
¶ In inquisitores & ipsorum vel ep̃orum seu capitulorũ sede
vacante commissarios/pecuniam illicite extorquentes, aut scien
ter ecclesiarum bona ob clericorum delictum fisco etiā ecclesie
applicare attentantes. Ca. iiij.
INquisitoribus Et tam ipsorum ꝗ̈
ep̃o℟ ꝗ̈ capitulo℟
sede vacante super hoc deputatis commissarijs
districtius iniungimus/ne pretextu officij inqui
sitionis quibusuis modis illicitis ab aliquibus pe
cuniā extorq̃ant, nec sciẽter attẽtent ecclesia℟ bona ob clericorũ
delictũ/p̃dicti occasione officij/fisco etiā ecclesie applicare. Q
si secus in his vel eorum altero fecerint, excōis sententie eos sub
iacere decernimus ipso facto. A qua non possint absolui (p̃terꝗ̈
in mortis articulo) donec illis a quibus extorserint / plene satis=
fecerint de pecunia sic extorta: nullis priuilegijs / pactis aut re=
missionibus super hoc valituris. Clemens de here. ca. nolentes.
in cle.
@@0@
@@1@Jn fraticellos.
Canonis Istius materia partim quasi rapina & ꝑtim
sacrilegium est. Et quo ad personas duo gña
personarum ligantur. Primum est inquisitorum. Secundũ com
missariorum quorũcun: siue sint commissarij inquisitoris/siue
episcopi/siue capituli sede vacante. Quo ad actiones explican{t$}
due. Prima est extorsio pecunie a quocũ modis illicitis p̃textu
officij inquisitionis. Secunda est applicatio scienter bonorum
ecclesie ad fiscum etiam ecclesie ob delictum clerici / pretextu
similiter dicti officij. Vbi discernere potes / ꝙ prima actio tri=
bus contenta est conditionibus. Secunda autem exigit quin
conditiones: vt patet computando illas. Nota hic ꝙ appellatiōe
commissariorum in proposito veniunt etiam vicarij: quoniam
vicarij commissarios agunt. Appellatione quo pecunie venit
omne quod pecunie vicem supplet: vt frumentum / vinum/
& huiusmodi que pecunia mensurantur. Et est excōmunicatio
ista episcopalis post plenam satisfactionem, & non aliter nisi
in mortis articulo.
¶ In suspectos de heresi fraticellos / bisochos siue
beghinos &c. Ca. v.
Dostları ilə paylaş: |