Tematik değerlendirme raporu

Tematik Değerlendirme Ekibi ve Temel Görevleri
Uzman	Pozisyon	Görev Süresi	Görevler
Yochka ANASTASOVA	Ekip Lideri	Şubat – Nisan 2014	İlgili belgelerin analizi Liderlik, rehberlik ve koordinasyon Değerlendirme Modelinin Geliştirilmesi Online Anketin, Görüşme Rehberinin, Odak Grubu Biçimlerinin Geliştirilmesi, Görüşmelerin ve odak grup toplantılarının yapılması İKG OP öncelik yapısı, tedbirler ve hedeflerin özet bilgisinin hazırlanması Ekip üyeleri tarafından geliştirilen raporların kalite kontrolü Diğer uzmanların çıktılarını sentezleyerek analiz yapılması ve Tematik Değerlendirme Raporunun hazırlanması Çalıştay için bir sunum hazırlanması Değerlendirme çalışmasının ana bulguları hakkında Faydalanıcılar ve Paydaşlar ile bir çalıştay yapılması
Ayla HEKIMOĞLU^1	Ekip Lideri	Nisan – Haziran 2014
Doç. Dr. Bülent TARMAN	Kıdemli Değerlendirme Uzmanı	Şubat – Haziran 2014	İlgili belgelerin analizi Görüşmeler yapılması, odak grup toplantılarına katılım sağlanması Arka Plan Analizinin Geliştirilmesi Güncel politika değişiklikleri ve gelişmeleri dikkate alarak AB / ulusal politika ve öncelikler ile tutarlılık analizi Projelerin ve öncelik ekseni 2 ve 3'ün etkilerini ölçmek için, istatistiksel veri ve göstergeler içeren karşılaştırmalı bir analiz hazırlanması Bilgi Yönetim Sistemi verilerinin gözden geçirilmesi ve hibe programlarının performansları üzerine bir belge hazırlanması.
Acar ŞENSOY	Kıdemli Değerlendirme Uzmanı	Mayıs – Haziran 2014	İlgili belgelerin analizi İki değerlendirme raporunun hazırlanması (1. Hayat Boyu Öğrenmenin Geliştirilmesi 2. Mesleki ve Teknik Eğitim Kalitesinin Artırılması - IQVET) Çalıştay için HBÖ ve IQVET üzerine iki sunumun geliştirilmesi
Esra GEDIKLI	Kıdemsiz Değerlendirme Uzmanı	Şubat – Haziran 2014	İlgili belgelerin analizi Görüşmelerin, odak grubu toplantılarının organizasyonu için paydaşlar ile yazışmaların yapılması Online Anketin gözden geçirilmesi, revizyonu ve tercümesi Saha ziyareti plan/çizelgesinin geliştirilmesi Görüşmeler yapılması, odak grup toplantılarına katılım sağlanması Toplantı & odak grup notlarının tutulması İki değerlendirme raporunun hazırlanması (1. Özellikle Kız Çocuklarının Okullaşma Oranının Artırılması (IEREFG). 2. İşveren ve Çalışanların Küresel Ekonomideki Değişikliklere Uyum Yeteneğinin Artırılması (KUYAP) Çalıştay için IEREFG ve KUYAP üzerine iki sunumun geliştirilmesi
Ayşe Betül KIYIKLIK	Kıdemsiz Değerlendirme Uzmanı	Şubat – Mart 2014	İlgili belgelerin analizi Online Anketin gözden geçirilmesi, revizyonu ve tercümesi HBÖ hibe programının tüm hibe faydalanıcıları ile iletişime geçilmesi, iletişim detaylarının güncellenmesi ve çevrimiçi anketin dağıtılması Görüşmeler yapılması, odak grup toplantılarına katılım sağlanması Toplantı & odak grup notlarının tutulması Hibe faydalanıcıları için çevrimiçi anket uygulanmasının takip edilmesi (Anket sorularının dağıtılması ve sonuçların toplanması dahil) Verilerin işlenmesi (SPSS /diğer), anket analiz raporunun hazırlanması
Zeynep ÇAKIR^2	Kıdemsiz Değerlendirme Uzmanı	Mart – Haziran 2014

¹ Nisan 2014 itibariyle Yochka Anastasova ile değiştirildi.

² Mart 2014 itibariyle Ayşe Betül Kıyıklık ile değiştirildi.

3. ARKA PLAN ANALİZİ

2050 yılında 89.172.088 kişiye ulaşması beklenen Türkiye nüfusu 2013 sonu itibariyle 76.667.864 kişidir. AB ülkeleri arasında en genç nüfusa sahip olan Türkiye nüfusunun neredeyse yarısı 30 yaşın altındadır.
Türkiye’deki genç nüfusun eğitim seviyesi, AB üye ülkeleri arasında en düşük olanlardan biridir. En az ortaokul bitirmiş 20-24 yaş nüfusun oranı AB 28 ülkelerinde ortalama %80,3 iken, Türkiye ortalaması % 54 dür. Bu, okul çağındaki çocuklar ve diğer genç nüfus için uygun bir eğitim sağlanmasının hayati bir konu ve öncelik olmaya devam edeceğini göstermektedir.
OECD ve G20’nin kurucu üyelerinden biri olan Türkiye, geleneksel iş ve tarım sektörleri yanında modern sanayi ve ticaret sektörleri ile de hızla gelişen bir ekonomiye sahiptir. 2013 yılında GSYH açısından dünyada 19. sırada yer almasına ve ekonomik olarak gelişmesine rağmen, bölgesel eşitsizlikler, düşük getirili yatırım faaliyetleri ile iştigal eden işletmelerin yaygınlığı, insan kaynaklarının geliştirilmesi ve cinsiyet eşitliği konularında ciddi sorunlar ve yapısal problemler süregelmektedir.
Başarılı girişimcilik geleneğine rağmen, Türkiye'nin en yaygın işletmecilik faaliyetlerinden pek çoğu düşük kar getirmektedir. Tarım, toplam istihdamın % 23,6’sını (TÜİK, 2013) oluşturmaktadır ve firmaların çoğunluğunu oluşturan mikro-işletmeler ve serbest meslek sahipleri istihdamda büyük pay sahibi olsa da, toplam katma değerin %10'undan daha azını oluşturmaktadırlar. Orta ölçekli işletmeler ekonominin en dinamik sektörüdür.
% 83’ü tarım sektöründen kaynaklanan kayıt dışı istihdam, Türkiye’nin bir başka önemli sorunudur (TÜİK 2013 Haziran).
İnsan kaynaklarının geliştirilmesi ve cinsiyet eşitsizliği, Türkiye için önemli mücadele alanlarıdır. Okuma yazma oranlarında muazzam bir cinsiyet eşitsizliği vardır. Dünya Ekonomik Forumunun (WEF) Cinsiyet Farkı 2 Endeksine göre 2012 yılında Türkiye, dünya ülkeleri arasında 124. sırada, tüm batılı ülkelerin oldukça gerisinde ve birçok Asya, Afrika ve Arap ülkesinin de gerisinde yer almaktadır. Özellikle düşük eğitim düzeyi ve cinsiyet eşitsizliğinden kaynaklı olarak, Türkiye'nin HDI sonuçları, benzer oranda kişi başına GSYİH'ya sahip olan ülkelere kıyasla, olması gerekenden daha düşüktür. Bilgi toplumuna hazırlıklılık alanında, Türkiye, 2012 Dünya Bankası Bilgi Ekonomisi Endeksi'nde 69. sırada yer almıştır.
Bu durum, modern toplumun gereksinimlerine uymak ve işgücü piyasasının ihtiyaçlarını karşılamak için, bireylerin gerekli bilgi ve beceriler ile donatılması gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu nedenle, Türkiye, ortaöğretimde düşük olan okullaşma oranları, cinsiyet eşitsizliği, kızların okullaşma oranlarının iyileştirilmesi, mesleki ve teknik eğitimin iyileştirilmesi ve hayat boyu öğrenmenin teşvik edilmesi gibi konulara özel önem vermek durumundadır.
Bu zorluklar ile mücadele etmenin önemini anlayan Türk hükümeti, istikrarlı büyüme, daha adil gelir dağılımı ve bilgi toplumuna dönüşüme bağlı olarak artan küresel rekabet gücüne yönelik stratejik gelişme hedefleri belirlemiştir. Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018), nitelikli insan kaynağı, yenilikçi üretim ve sürdürülebilir yüksek büyüme, yaşanabilir yerler ve sürdürülebilir çevre ve kalkınma için uluslararası işbirliğine dayanmaktadır. Plan, makroekonomik istikrar, işgücü piyasası, teknoloji ve yenilik, fiziki altyapı ve kurumsal kalite, bölgesel eşitsizliklerin azaltılması ile sayıları artan yaşanabilir yerler, rekabet gücü, çevre yönetimi ve insan sermayesine dayanan bir büyüme stratejisi hedefleyerek, yenilikçi üretimin teşvik edilmesi ve eğitim kalitesinin yükseltilmesi yoluyla nitelikli insan kaynağı sağlamayı amaçlamaktadır. Bu planın yanı sıra hükümetin eylem planı da Kalkınma Planı'nın geniş kapsamlı hedeflerini Bakanlık ve devlet kurumlarının sorumluluklarına göre belirli operasyonel eylemlere çeviren kısa ve orta vadeli planlar içermekte, öte yandan AB müktesebatına Uyum Programı da AB üyelik gereksinimlerini yerine getirmek için uygulanması gereken belirli eylemleri ortaya koyan ayrıntılı bir plan sağlamaktadır.

1.