Tez özetleri Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı

Removal of Sr(II) From Aqueous Solution By Using Crosslinked Copolymer

Containing Acrylic Acid Functional Groups
Nowadays, adsorbent is often used for removing radioactive waste, decontamination operations. Using inorganic and organic polymers, there are many studies on removal of toxic and radioactive metal ions. Strontium-90 has a physical half-life of 28.8 years. When people take in Sr-90, about 70-80% of it passes through the body. Almost all of the remaining 20-30% that is absorbed is deposited in the bone. Accumulation of radioactive strontium around bone marrow and soft tissue leads to cancer.
In this study, polyester resins bearing acrylic acid functional groups were synthesized by using functional groups methyl ethyl ketone peroxide (MEKP) as initiator and cobalt octoate solution in toluene containing wt 1% Co as accelerator. Cross-linked copolymer bearing acrylic acid functional groups was characterized by FT-IR and SEM analysis. The adsorption behaviors of the adsorbent towards Sr ions was investigated by batch technique, the parameters which act strontium adsorption such as the initial pH of the solution, Sr concentration, temperature, shaking time, adsorbent dose (V/m ratio) were determined.
Experimental adsorption data have been analyzed using sorption kinetic models such as the Elovich, fractional power pseudo-first order and pseudo-second order kinetic models. It has been observed that pseudo-second order kinetic model provided a high degree of correlation with experimental data for the adsorption of Sr(II) ions on the cross-linked copolymer bearing acrylic acid functional groups from aqueous solutions. The calculated rate constant (k) and the amounts of the adsorbed Sr(II) (qe) at equilibrium are 7.123 x 10⁵ g/mol.min and 1.31x 10^-6 mol/g and 1.407 x 10⁵ g/mol.min and 6.66 x 10^-6 mol/g, for 5 mg.L^-1 and 100 mg.L^-1 of initial Sr(II) concentrations respectively.
The experimental results obtained were modeled by using the Langmuir, Freundlich and Dubinin-Radushkevich (D-R) isotherms. Equilibrium isotherms were well described by the Freundlich equation at 303 K with correlation coefficient of 0.999. Average adsorption energy calculated from Dubinin-Radushkevich isotherm have been found as 12.95 kJ/mol at the temperature range (283-313 K).
The thermodynamic values (ΔG^o, ΔH^o, ΔS^o) of the system were calculated by using obtained data depending on temperature. When strontium concentration increased from 5 mg.L^-1 to 100 mg.L^-1 , the calculated ∆H^o and ∆S^o values were changed from 51.07 to 32.50 kJ/mol, and from 20.42 x 10^-2 to 12.28 x 10^-2 kJ/mol K, respectively. The Gibbs free energy values were changed from -12.88 kJ/mol to -5.95 kJ/mol with increasing initial Sr(II) concentration from 5 mg.L^-1 to 100 mg.L^-1 at the constant temperature (T= 313 K).
  

DOĞAN Yağmur

Tez Adı : Bazı Yeni N-,S-,O- Sübstitüe Benzokinonların Sentezi

Danışman :Prof. Dr. Cemil İBİŞ

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Organik Kimya

Mezuniyet Yılı :2013

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Cemil İBİŞ

Prof. Dr. Süleyman TANYOLAÇ

Prof. Dr. F. Serpil GÖKSEL

Prof. Dr. Mustafa BULUT

Prof. Dr. Mehmet Ali GÜRKAYNAK


Bazı Yeni N-,S-,O- Sübstitüe Benzokinonların Sentezi
Bu çalışmanın amacı, geniş bir uygulama alanına sahip olan kinon bileşiklerinde p-kloranilin S-, O-, N- nükleofilleri ile reaksiyonlarının incelenmesi ve bilinmeyen yeni S-sübstitüe , O- sübstitüe ve N- sübstitüe kinon bileşiklerinin sentezlenmesidir.
Bu çalışmada, S-, O-, N- nükleofilleri ile halokinon bileşiklerinin çeşitli reaksiyonları sonucu yeni sübstitüe kinon bileşikleri sentezlendi. Yeni kinon bileşiklerinin sentezlenmesinde; başlangıç maddesi olarak 2,3,5,6-tetrakloro-1,4-benzokinon (p-kloranil) bileşiği kullanıldı.
p-Kloranil (1) bileşiğinin 2-etilhekzantiyol ile sentez yöntemi 2’e göre reaksiyonundan yeni 3-kloro-2,5,6 tris(2-etil-hekzantiyo)-2,5-dien-1,4-dion (2) bileşiği sentezlendi. p-Kloranil (1) bileşiğinin 2 etilhekzantiyol ile sentez yöntemi 3’e göre reaksiyonundan yeni 3-etoksi-2,5,6-tris(2-etil-hekzantiyo)-2,5-dien-1,4-dion (3) bileşiği sentezlendi. p-Kloranil (1) bileşiğinin 2,5-diklorobenzentiyol ile sentez yöntemi 3’e göre reaksiyonundan yeni 2,3,5,6-tetrakis(2,5 diklorofeniltiyo)-2,5-dien-1,4-dion (4) bileşiği sentezlendi. p-Kloranil (1) bileşiğinin 5-amino-2-metoksipiridin ile sentez yöntemi 1’e göre reaksiyonundan yeni 3,6-dikloro-2,5 bis(6-metoksipiriin-3-amino)-2,5-dien-1,4-dion (5) bileşiği sentezlendi. p-Kloranil (1) bileşiğinin β-alanin metil ester hidroklorür ile sentez yöntemi 2’ye göre reaksiyonundan 3-[5-kloro-2-metoksi-4-(2-metoksikarbonil-etilamino)-3,6-diokso-siklohekza-1,4-dienilamino]-propionik asit metil ester (6) bileşiği sentezlendi. p-Kloranil (1) bileşiğinin β-alanin etil ester hidroklorür ile sentez yöntemi 4’e göre reaksiyonundan 3-[2,5-Dikloro-4-(2-etoksikarbonil-etilamino)-3,6-diokso-siklohekza-1,4-dienilamino]-propionik asit etil ester (7) bileşiği sentezlendi. p-Kloranil (1) bileşiğinin 1,4 bütanditiyol ile sentez yöntemi 1’e göre reaksiyonundan yeni 10,11,22,23-tetrakloro2,7,14,19-tetratiya-trisiklo[18,4,0,0^8,13]tetrakosa-1(20),8(13),10,22-tetraen-9,12,21,24-tetraone (8) ve 2,3,4,5,9,10,11,12-oktahidro-1,6,8,13-tetratiya-benzo[1,2;4,5]disiklooktan-7,14-dion (9) bileşikleri sentezlendi. p-Kloranil (1) bileşiğinin 1-(4-nitrofenil)piperazin ile sentez yöntemi 1’ye göre reaksiyonundan yeni 3,6-dikloro-2,5 bis(1-(4-nitrofenil)piperazinil-2,5-dien-1,4-dion (10) bileşikleri sentezlendi.
Sentezlenen yeni kinon bileşikleri kromatografik yöntemlerle saflaştırıldı. Bu bileşiklerin yapıları spektroskopik yöntemler (FTIR, ¹H-NMR, ¹³C-NMR, MS) kullanılarak aydınlatıldı.

The Synthesıs of Some Novel N-, S-, O-, Substıtuted Benzoquınones
The purpose of this study was to investigate the reactions of p-chloranil which is one of the important quinone compounds wide application area with some S-, O-, N- nucleophiles and to synthesize new S-substituted , O-substituted and N- substituted quinone compounds.
In this study, the new substituted-quinone compounds were synthesized by the reactions of S-, O-, N- nucleophiles with haloquinones. 2,3,5,6-Tetrachloro-1,4-benzoquinone (p-chloranil) (1) was used as starting material for synthesis of new quinone compounds.
The new 3-chloro-2,5,6 tris(2-ethyl-hexanethio)-2,5-diene-1,4-dione (2) compound was synthesized by the reaction of p-chloranil (1) with 2-ethylhexane according to synthesis method 2. The new 3-ethoxy-2,5,6 tris(2-ethyl-hexanethio)-2,5-diene-1,4-dione (3) compound was synthesized by reaction of p-chloranil (1) with 2-ethylhexane according to the synthesis method 3. The new 2,3,5,6-tetrakis(2,5-dichlorofeniylethio)-2,5-diene-1,4-dione (4) compound was synthesized by the reaction of p-chloranil (1) with 2,5-dichlorobenzenethiol according to the synthesis method 3. The new 2,5-Dichloro-3,6-bis-(6-methoxy-pyridin-3-ylamino)-[1,4]benzoquinone (5) compound was synthesized by the reaction of p-chloranil (1) with 5-amino-2-metoxypiridine according to the synthesis method 1. The new 3-[5-chloro-2-methoxy-4-(2-methoxycarbonyl-ethylamino)-3,6-dioxo-cyclohexa-1,4-dienylamino]-propionic acid methyl ester (6) compound was synthesized by the reaction of p-chloranil (1) with β-alanine methyl ester hydrochloride according to the synthesis method 2. The 3-[2,5-Dichloro-4-(2-ethoxycarbonyl-ethylamino)-3,6-dioxo-cyclohexa-1,4-dienylamino]-propionic acid ethyl ester (7) compound was synthesized by the reaction of p-chloranil (1) with β-alanine ethyl ester hydrochloride according to the synthesis method 4. The new 10,11,22,23-tetrachloro-2,7,14,19-tetrathia-tricyclo[18.4.0.08,13]tetracosa-1(20),8(13),10,22-tetraene-9,12,21,24-tetraone (8), unknown 2,3,4,5,9,10,11,12-octahydro-1,6,8,13-tetrathia-benzo[1,2;4,5]dicyclooctene-7,14-dione (9) compounds were synthesized method 1. The new 3,6 dichloro-2,5 bis(1-(4-nitrophenyl)piperazinily-2,5-diene-1,4-dione (10) compound was synthesized by the reaction of p-chloranil (1) with 1-(4-nitrophenyl)piperazine according to the synthesis method 1.
The novel synthesized quinone compounds were purified by chromatographic methods. The structures of these compounds were determined by using spectroscopic methods (FTIR, ¹H-NMR, ¹³C-NMR, MS)


ÖZER Nihat

Tez Adı : Domates (salça) endüstrisi atıklarından bazı antioksidan bileşiklerin derişiklendirilmesi.

Danışman : Prof. Dr. Esma TÜTEM

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Analitik Kimya

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Esma TÜTEM

Prof. Dr. Reşat APAK

Prof. Dr. Birsen DEMİRATA ÖZTÜRK

Doç. Dr. Kevser SÖZGEN BAŞKAN

Doç. Dr. Sema DEMİRCİ ÇEKİÇ

Domates (Salça) Endüstrisi Atıklarından Bazı Antioksidan Bileşiklerin

Derişiklendirilmesi
Meyve ve sebzelerin tüketimi ile belirli kanser ve kalp-damar hastalıklarının oluşumu arasında ters orantılı bir ilişkinin olduğu bilinmektedir. Gıdaların bu koruyucu etkisi; fenolik bileşikler, karotenoidler ve askorbik asit gibi biyoaktif bileşiklerden kaynaklanmaktadır. Meyve ve sebzelerde yaygın olarak bulunan biyoaktif bileşenler olmaları ve antioksidan etki göstermelerinden dolayı karotenoidlere olan ilgi giderek artmaktadır. Domates ve domates ürünleri karotenoidlerin önemli bir kaynağıdır. Domatesteki karotenoidlerin büyük bir kısmını likopen ve β-karoten oluşturmaktadır.
Gıdalarda koruyucu olarak sentetik antioksidanlar yerine doğal antioksidanların kullanımının önem kazanmasından beri gıda işleme yan ürünlerinden (atıklarından) doğal antioksidanların geri kazanımı çalışmaları artmıştır. Domates salçası atıkları da önemli antioksidan özellik gösteren bileşiklerin kaynağı olabilme potansiyeline sahiptir.
Bu çalışmada salça (domates) endüstrisi atığının toplam antioksidan kapasitesi anabilim dalımızda geliştirilen kolay ve ucuz bir yöntem olan CUPRAC (Cupric Ion Reducing Antioxidant Capacity, Cu(II) iyonu indirgeyici antioksidan kapasite) yöntemi ile, toplam fenolik madde miktarı Folin-Ciocalteu yöntemi ile, toplam karotenoid miktarı ise Minguez-Mosquera ve Hornero-Mendez yöntemi ile belirlenmiştir. Fenolik ve karotenoid bileşenlerin tayini için HPLC yöntemi geliştirilmiştir. Likopen ve β-karotenin fenolik bileşenlerden ve birbirlerinden ayrılması için domates atığından ekstraksiyon %100 aseton ile gerçekleştirilip, sorban olarak alümina kullanılarak farklı hacım yüzdelerinde etil asetat – hekzan karışımı ile elüsyon sonucunda % 44 likopen, % 26 β-karoten geri kazanımı sağlanmıştır.

  

Concentration Of Some Antioxidant Compounds From Paste (Tomato)

Industry Wastes
It is known that there is a reverse relationship between the consumption of fruits and vegetables and the incidence of certain types of cancer and cardiovascular diseases. This protective effect of foods is attributed to bioactive compounds such as carotenoids, phenolics and ascorbic acid. Since the carotenoids are commonly found bioactive compounds in fruits and vegetables and have antioxidant effect, the interest on carotenoids has increased. Tomato and tomato products are the important source of carotenoids. Lycopene and -carotene are the major tomato carotenoids.
Since the gained importance in the use of natural antioxidants as preservatives in food industry instead of synthetic ones, recovery studies of natural antioxidants from food processing by-products (wastes) have increased. Tomato paste industry wastes have also potential to become a source of important compounds having antioxidant properties.
In this study, total antioxidant capacity of paste (tomato) industry waste by easy and cheap CUPRAC (Cupric Ion reducing Antioxidant Capacity) assay which is developed in our laboratories, total phenolic content by Folin-Ciocalteu method and also total carotenoid content by Minguez-Mosquera and Hornero-Mendez method were determined. HPLC method was developed for the determination of phenolic and carotenoid components. For the separation of lycopene and -carotene from phenolic components and each other, carrying out the extraction of tomato waste by 100% acetone, eluting by different volume ratios of ethyl acetate-hexane mixture on alumina sorbent, recoveries of lycopene with 44% yield, -carotene with 26% yield were achieved at the result of this procedure.

AKPINAR Damla
Tez Adı :Bazı Flavanon-Oksim Bileşiklerinin Sentezi, Karakterizasyonu ve Antioksidan Kapasitelerinin İncelenmesi

Danışman : Doç. Dr. Mustafa ÖZYÜREK

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Analitik Kimya

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Doç. Dr. Mustafa ÖZYÜREK

Prof.Dr. Reşat APAK

Prof.Dr. Birsen DEMİRATA ÖZTÜRK

Doç. Dr. Kubilay GÜÇLÜ

Doç.Dr. Kevser SÖZGEN BAŞKAN

Bazı Flavanon-Oksim Bileşiklerinin Sentezi, Karakterizasyonu ve

Antioksidan Kapasitelerinin İncelenmesi
Bir flavanon glikozidi olan naringin (4’,5,7-Trihidroksiflavanon-7-rutinozid) (N) greyfurtta bol miktarda bulunan ve greyfurta acı tadını veren başlıca flavonoiddir. Naringinin aglikonu olan naringenin (4’,5,7-Trihidroksiflavanon) (NG) ise portakal, limon ve greyfurtta bulunan önemli polifenolik antioksidanlardan biridir. Flavanon oksimler, antikanser ve radyoprotektör antiradikal aktiviteye sahip bileşiklerin sentezinde kullanılmaları sebebiyle oldukça önemli bileşiklerdir. Bu amaçla bu tez çalışmasında naringin ve naringenine karşılık gelen oksim bileşiklerinin: “naringin oksim (N-Ox)” ve “naringenin oksim (NG-Ox)” sentezi yapılmıştır. Sentezlenen oksim bileşiklerinin yapısı FT-IR, ¹H-NMR ve elementel analiz teknikleri ile karakterize edilmiştir. Sentezlenen oksim bileşiklerinin (NG-Ox ve N-Ox) ve bu oksim bileşiklerinin başlangıç maddelerinin (NG ve N) birlikte HPLC analizleri yapılmış, bu bileşiklerin farklı alıkonma zamanları olduğu gösterilmiştir. Anabilim Dalımız’da geliştirilmiş olan ‘bakır(II) iyonu indirgeyici antioksidan kapasite tayini’ olarak ifade edilen spektrofotometrik CUPRAC yöntemi kullanılarak sentezlenen oksimlerin antioksidan kapasiteleri belirlenmiştir. CUPRAC yönteminde kullanılan kromojenik bakır(II)-neokuproin reaktifinin, antioksidan bileşikler varlığında 450 nm’de maksimum absorpsiyon gösteren bakır(I)-neokuproin kelatına indirgenme yeteneğinden yararlanılarak “Troloks Eşdeğeri Antioksidan Kapasite” (TEAC) katsayıları elde edilmiştir. N, NG ve oksim bileşiklerinin TEAC katsayıları normal CUPRAC yöntemiyle sırasıyla; 0.02, 0.52, 0.05, 1.80 ve inkübasyonlu CUPRAC yöntemiyle ise sırasıyla; 0.13, 4.70, 2.28, 7.12 olarak bulunmuştur. CUPRAC yönteminde toplamsallığın kanıtlanması açısından farklı konsantrasyonlarda sentetik karışımlar (N, NG ve oksim bileşiklerini içeren) hazırlanıp bu karışımların beklenen ve gözlenen toplam antioksidan kapasite (TAC) değerleri karşılaştırılmıştır. Bununla birlikte bu tez çalışması kapsamında N, NG ve oksim bileşiklerinin hidroksil radikal (^.OH), süperoksit anyon radikal (O₂^.-) ve hidrojen peroksit (H₂O₂) süpürme aktiviteleri incelenmiştir. Söz konusu bileşiklerin % HRS aktiviteleri sırasıyla; 79.9, 81.5, 71.3 ve 73.5, % SRSA aktiviteleri sırasıyla; 4.79, 6.77, 12.2 ve 8.9; % HPS aktiviteleri sırasıyla; 3.3, 26.04, 18.6 ve 11.5 olarak bulunmuştur.


Synthesis, Characterization and Investigation of Antioxidant Capacity

of Some Flavanon-Oxime Compounds
Naringin (4’,5,7-Trihydroxyflavanone-7-rutinoside) (N) is a flavanone glycozide. It is a major flavonoid in grapefruit and gives the grapefruit juice its bitter taste. Naringenin (4’,5,7-Trihidroksiflavanone) (NG) is one of the most abundant citrus and grapefruit polyphenolics which is the aglycone of naringin. Flavanone oximes were used in the synthesis of anticancer and radioprotector compounds having antiradical activity. The aim of this thesis work is to synthesize and investigate the corresponding oximes of NG and N, naringenin oxime (NG-Ox) and naringin oxime (N-Ox). The structure of synthesized compounds (NG-Ox and N-Ox) were characterized by FT-IR, ¹H-NMR and elemental analysis. Synthesized oxime compounds (N-Ox and NG-Ox) and their starting materials (N and NG) were analysed together by HPLC method and these compounds showed to have diffirent retention times. Synthesized compounds were screened for their antioxidant capacities by using the spectrophotometric “cupric reducing antioxidant capacity” (CUPRAC) method which originally developed in our department. The measurement of TEAC (trolox equivalent antioxidant capacity) coefficients were based on the oxidation of these compounds to the corresponding quinones by the chromogenic copper(II)-neocuproine (Cu(II)-Nc) reagent, which was itself reduced to the cuprous neocuproine chelate showing maximum absorbance at 450 nm wavelength. The TEAC coefficients of N, NG and their oximes with respect to the normal CUPRAC method were found in the following order; 0.02, 0.52, 0.05 and 1.80 and with respect to the incubated CUPRAC method were found in the following order; 0.13, 4.70, 2.28 and 7.12. The theoretical and the experimentally found total antioxidant capacity (TAC) values of complex mixtures in different concentrations (including N, NG, their oxime compounds) were compared to prove additivity of CUPRAC method. In this thesis; other parameters of scavenging activity effects (^.OH, O₂^•−, and H₂O₂) of N, NG, and their oximes were also determined. % HRS activities of mentioned compounds were; 79.9, 81.5, 71.3, 73.5; % SRSA activities were; 4.79, 6.77, 12.2, 8.9 and % HPS activities were; 3.3, 26.04, 18.6, 11.5 respectively.

  

ÇETİNKAYA Aydan

Tez Adı : Antioksidanların Reaktif Oksijen Türleri Tüketimiyle Cuprac Antioksidan Kapasitesi Arasındaki İlişki

Danışman : Doç. Dr. Sema DEMİRCİ ÇEKİÇ

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Analitik Kimya

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Doç. Dr. Sema DEMİRCİ ÇEKİÇ,

Prof.Dr. Reşat APAK

Prof. Dr. Esma TÜTEM

Prof. Dr. Birsen DEMİRATA ÖZTÜRK

Doç. Dr. Kevser SÖZGEN BAŞKAN

Antioksidanların Reaktif Oksijen Türleri Tüketimiyle Cuprac Antioksidan

Kapasitesi Arasındaki İlişki
Oksijen yaşam için gereklidir, ancak vücut üzerinde zararlı etkileri de vardır. Oksijen, insan vücudunda solunum zinciri içersinde süperoksit, singlet oksijen, hidroksil radikali vb. reaktif oksijen türlerini (ROS) oluşturmaktadır. Reaktif oksijen türleri sentetik antioksidanlar veya gıdalarla alınan antioksidanlar tarafından süpürülmektedir. Bu nedenle, antioksidanların radikal süpürme aktivitelerinin ölçümü büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada Fe(II)-H₂O₂ ve Fe(III)-H₂O₂ reaksiyonuyla Reaktif Oksijen Türleri (ROS) oluşturuldu. Aynı ortama eklenen sentetik antioksidanların bu ROS’ları süpürme aktiviteleri Tiyobarbütirik asit reaktif maddeler (TBARS) ve N,N-dimetil-p-fenilendiamin (DMPD) Yöntemleri ile tayin edildi ve böylece “Toplam Oksidatif Dönüşüm (TOC)” (TOC, Total Oxidative Conversion) belirlendi. Kullanılan antioksidanların toplam antioksidan kapasiteleri (TAC) de bakır(II) iyonu indirgeyici antioksidan kapasite (CUPRAC) ve troloks eşdeğeri antioksidan kapasite (ABTS/TEAC) yöntemleri kullanılarak ölçüldü. Yöntem önce sentetik karışımlara daha sonra serum gibi gerçek bir biyolojik sıvıya uygulandı.
Yapılan denemeler sonucunda CUPRAC ve ABTS/perülfat (referans ile örnek arasındaki fark ABTS’nin absorbansı olarak hesaba katılmıştır) yöntemlerinde absorbans değerleri antioksidanların artan miktarlarıyla artmıştır. Test edilen tüm antioksidanların en yüksek doğrusal korelasyon katsayılarının (r² > 0,99) CUPRAC yöntemi ile elde edildiği görülmüştür. Bununla birlikte, DMPD ve TBARS yöntemlerinde ise serbest radikal miktarı ortam içindeki antioksidan miktarının artması ile azalmış ve serbest radikallerin miktarını gösteren absorbans değerlerinde de azalma gözlenmiştir. Bu azalma DMPD için neredeyse doğrusal iken TBARS için ise doğrusallıktan sapma göstermiştir.
u çalışmada eklenen antioksidan konsantrasyonunun bir fonksiyonu olarak TAC’daki artış ve TOC’daki azalışın mutlak değerleri arasında bir ilişki kurulmuştur. Bu basit ilişki esas olarak TOC sonuçlarına dayanan tibbi biyoanaltik kimya ile genellikle TAC sonuçlarını kullanan gıda analitik kimya arasında bir köprü oluşumunu başlatabilir çünkü bu iki dal birbirinden oldukça farklı diller kullanmaktadır. Böylece serum antioksidan kapasitesinin duyarlı ve kesin olarak ölçülmesinin, hastalıkların teşhisinde ve tedavi sürecinin izlenmesinde önemli rol oynayacağı düşünülmektedir.
  


The Correlatıon Between Reactıve Oxygen Specıes Consumptıon Of

Antıoxıdants AndTheır Cuprac Antıoxıdant Capacıty

Oxygen is essential for life, but it may also have harmful effects on the organism. Oxygen forms various reactive oxygen species (ROS), i.e.,superoxide, singlet oxygen, hydroxyl radical etc, in the respiratory chain. Reactive oxygen species are scavenged by synthetic or dietary taken antioxidants. Therefore measurement of the radical scavenging activity of these antioxidants has great importance. In this study Reactive Oxygen Species (ROS) were generated by Fe(II)-H₂O₂ and Fe(III)-H₂O₂ reaction. ROS scavenging activity of the synthetic antioxidants added in the same medium were determined with thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), and N, N-dimethyl-p-phenylenediamine (DMPD) methods and so the "Total Oxidative Conversion (TOC)" were determined. Total antioxidant capacities (TAC) of selected antioxidants were measured with CUPRAC (cupric reducing antioxidant capacity) method and trolox equivalent antioxidant capacity (ABTS / TEAC) method. The method was applied to the synthetic antioxidants firstly and later it was applied to a real biological fluid namely serum.

The experiments made in this work showed that, there is a linear relationship between antioxidant molar concentration and absorbance changes in the CUPRAC and ABTS methods of TAC measurement, i.e. abs. (or Δabs.) increases linearly with antioxidant concentration. The highest linear correlation coefficients (r² > 0.99) comprising all tested antioxidants were obtained for the CUPRAC method. On the other hand, there is a distinct decrease of ROS (measured as TOC) with increasing amounts of antioxidants, as reflected by the decreasing absorbances of DMPD and TBARS methods in response to antioxidant addition. This decrease was almost linear or curvi-linear for DMPD, and pseudo-linear or basically non-linear for TBARS.
This work has established an inverse relationship between oxidative conversion and antioxidant capacity in the form of a curvi-linear relation between the absolute values of increments in TAC and decrements in TOC as a function of added antioxidant concentration. This simple relationship between TAC and TOC may initiate the formation of a bridge between medical bioanalytical chemistry mainly relying on TOC results and food analytical chemistry often using TAC results, because these two disciplines are known to frequently use quite different languages. Thus, the accurate and precise measurement of serum antioxidant capacity may play an important role in monitoring the diagnosis and treatment process of diseases.