Tez özetleri Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı

Evaluation of Natural Plant Cover for Soil and Water Conservation

Practices in Semi-arid Regions (Çankırı Province)
Soil is one of our most important natural resources since it is the basis of production. The Anatolian territory, has been hosting human for centuries and exposed to intervention of mankind since the first human has appeareal on it, is losing a large amount of soil every year with erosion as a result of land misuse. Therefore, soil conservation and rehabilitation studies are still main subjects of our country.
Araes receiving between 100-300 mm of rainfall defined as arid, and areas receiving between 300-600 mm of rainfall are defined as semi-arid. As seen from the precipitation map, Turkey has no arid areas, but semi-arid areas cover 1/3 of the country according to the definition above. Plant succession is slow in these araes not only because of water deficit but also other problems such as salinity. Thus, natural vegetation adapted to area has great importance for studies of soil conservation and rehabilitation.
The species that can be used for soil conservation and rehabilitation studies in the study area, most of the area is semi arid, has been analyzed and their effect on the soil structure has been tried to understand. The identified species are given in order of importance with vegetation and topography type. The dominant species of the area is Quercus macranthera subsp. syspirensis. This species observed in the 8 of 25 sample areas. Beside this species, Pinus nigra subsp. pallasiana, Quercus pubescens, Juniperus oxycedrus subsp. oxycedrus, Juniperus nana, Ulmus minor has been observed as woody plants. Crataegus orientalis, Pyrus elaeagnifolia subsp. elaeagnifolia, Prunus divaricata subsp. ursina has been observed as wild fruit trees, Tamarix smyrnensis has been observed in base lands and stream sides and Amygdalus orientalis has been observed on the gypsium bedrock. Rosa dumalis, Rosa canina, Paliurus spina-christi are some of the recommended species has been observed on volcanic rocks in severely degraded areas.
Astragalus gossypinus, Hedysarum nitidum, Genista sessilifolia, Acantholimon venustum, Artemisia austriaca has been observed as herbaceous plants. Gypsophyla simulatrix on the gypsium bedrock, Glycyrrhiza glabra var. glandulifera on the dry stream beds and Rhus coriaria on the moving debris are some of the recommended species for rehabilitation and revegetation studies in the study area.

  

TUNA Ziver

Tez Adı : Sarıyer-Fener Yolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası’nın Küçük Memeli Türleri

Danışman : Yrd. Doç. Dr. Ahmet HAKYEMEZ

Anabilim Dalı : Orman Mühendisliği

Programı : Orman Entomolojisi ve Koruma

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Yrd. Doç. Dr. Ahmet HAKYEMEZ

Prof. Dr. Bahattin GÜRBOY

Doç. Dr. Zeynel ARSLANGÜNDOĞDU

Doç. Dr. Hacı Hüseyin CEBECİ

Yrd. Doç. Dr. Ali KÜÇÜKOSMANOĞLU

Sarıyer-Fener Yolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası’nın Küçük Memeli Türleri

Bu çalışmada Haziran 2011 – Nisan 2013 tarihleri arasında Sarıyer – Fener Yolu Yaban Hayatı Geliştirme Sahası’nın küçük memeli türleri tespit edilmiştir. Çalışma iki bölümde ele alınmıştır.

Birinci bölümde memelilerin özellikleri, sosyal yapıları ve sınıflandırmaları ile memelilerin yaşadıkları biyocoğrafik bölgeler hakkında bilgiler verilmiştir.
Çalışmanın ikinci bölümünde, alanda hangi türlerin tespit edildiği ve bu türlerin yeryüzündeki dağılımları, fiziksel özellikleri, beslenme şekilleri, habitatları ve üreme biyolojileri açıklanmıştır.
Araştırma alanında Erinaceidae’den 1 (Erinaceus roumanicus), Talpidae’den 2 (Talpa levantis ve Talpa europaea), Soricidae’den 2 (Sorex minutus, Neomys anomalus), Sciuridae’den 1 (Sciurus vulgaris), Cricetidae’den 1 (Microtus subterraneus), Muridae’den 6 (Apodemus agrarius, Apodemus flavicollis, Apodemus sylvaticus, Rattus rattus, Rattus norvegicus, Mus musculus), Gliridae’den 2 (Glis glis, Dryomys nitedula), Canidae’den 1 (Vulpes vulpes), Mustelidae’den 3 (Martes foina, Meles meles, Mustela nivalis) ve Felidae’den 1 tür (Felis silvestris) tespit edilmiştir.
Çalışmanın en son bölümünde ise alanda karşılaşılan sorunlar ile bu sorunların küçük memeli türleri açısından bir değerlendirmesi bulunmaktadır.

Small Mammal Species of Sarıyer-Fener Path Wildlife Reserve
In this study, small mammal species of Sarıyer – Fener Path Wildlife Reserve are determined between June 2011 – April 2013. The study can be seperated in two parts.
In the first part, the information about mammalian characteristics, social structures and classifications, biogeographical regions are given.
In the second part of the study, which species have been identified and distributions of these species on the earth, physical characteristics, feeding patterns, habitats and reproductive biology of identified species are described.

In the research area, one species from Erinaceidae (Erinaceus roumanicus), two species from Talpidae (Talpa levantis ve Talpa europaea), two species from Soricidae (Sorex minutus, Neomys anomalus), one species from Sciuridae (Sciurus vulgaris), one species from Cricetidae (Microtus subterraneus), six species from Muridae (Apodemus agrarius, Apodemus flavicollis, Apodemus sylvaticus, Rattus rattus, Rattus norvegicus, Mus musculus), two species from Gliridae (Glis glis, Dryomys nitedula), one species from Canidae (Vulpes vulpes), three species from Mustelidae (Martes foina, Meles meles, Mustela nivalis) and one species from Felidae (Felis silvestris) are determined.

In the last part of the study a review of the problems encountered in the area and the resluts of these problems on small mammal species included.

KELEŞ Esra
Tez Adı : Yazma ve Nadir Matbu Eserlerde Stegobium paniceum zararı ve mücadelesi

Danışman : Yrd. Doç Dr. Meriç Kumbaşlı

Anabilim Dalı : Orman Mühendisliği

Programı : Orman Entomolojisi ve Koruma

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Yrd. Doç Dr. Meriç KUMBAŞLI

Prof Dr. Celil ATİK

Doç. Dr. Zeynel ARSLANGÜNDOĞDU

Doç. Dr. Hacı Hüseyin CEBECİ

Yrd. Doç Dr. Ali KÜÇÜKOSMANOĞLU

Yazma ve Nadir Matbu Eserlerde Stegobium paniceum zararı ve mücadelesi

Tarihi eser ve sanat eseri niteliği taşıyan Yazma ve Nadir Matbu Eserler kültürel mirasımızın yapıtaşlarıdır. Bu eserler zamanla fiziksel, kimyasal ve biyolojik etmenler (mikroorganizmalar, böcekler vb.) nedeniyle bozulmalara uğrar. Biyolojik zararlıların en başında böcekler yer almaktadır. Olumsuz depo koşullarının da etkisiyle böcekler eserler üzerindeki tahribatı arttırırlar.

Bu tez kapsamında dünyada ve Türkiye de geniş yayılım gösteren Stegobium paniceum (L.)’un yazma ve nadir matbu eserlerde vermiş olduğu zarar incelenmiş, mücadele yöntemlerinden modifiye atmosfer ve düşük sıcaklık uygulaması denenmiştir. Düşük sıcaklık uygulamasının eserleri oluşturan temel unsur kağıt üzerindeki etkisi tespit edilmeye çalışılmıştır. Uygulama sonrasında böceklerin ölüm oranın %100 olduğu belirlenmiş, işlemin kağıt üzerinde olumsuz önemli bir etkisine rastlanmamıştır.
 

The Damage and Control of Stegobium Paniceum (L.) to

Manuscrıpts, Rare Printed Books
Manuscripts and rare printed books seen as historic artefact and works of art are the main components of our cultural heritage. These works of art are deteriorated by physical, chemical and biological agents (microorganisms, insects etc.).The most destructive biological pests are the insects. The effect of environmental conditions accelerate the insect deterioration to works of art.
Stegobium paniceum is a common pest found in all museums and libraries in the world and in Turkey. In this study, the damage of Stegobium paniceumto manuscripts and rare print books was investigated,modified athmosphere and low temperature treatments were tested. The effects of low temperature on paper were studied. After the treatments the % 100 insect mortality was observed, meanwhile damage on paper was insignificant.

  

TÜFEKCİOĞLU İrem

Tez Adı : Belgrad Ormanı’nda Orman Kenarları Kuruluş Özellikleri

Danışman : Prof. Dr. H. Ferhat BOZKUŞ

Anabilim Dalı : Orman Mühendisliği

Programı : Silvikültür

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. H. Ferhat BOZKUŞ

Prof. Dr. Gülen ÖZALP

Prof. Dr. Alper H. ÇOLAK

Prof. Dr. Adnan UZUN

Yrd. Doç. Dr. Adil ÇALIŞKAN

Belgrad Ormanı’nda Orman Kenarları Kuruluş Özellikleri
Orman kenarları, orman ile komşu alanlar, başka bir deyişle birbirinden farklı 2 ekosistemin birleştiği alanlar olarak tanımlanmaktadır. Orman kenarı yapılarının ormancılık ve tarımsal faaliyetlerden peyzaj ve rekreasyona, bitki türü çeşitliliğinden rüzgarın orman üzerindeki etkilerine kadar bir çok konu üzerine önemi bulunmaktadır. Orman kenarları kavramı ve orman kenarı alanlarının öneminin vurgulanması amacıyla hazırlanmış olan bu çalışma konusunun Türkiye ormancılığında ilk defa irdelenmesi nedeniyle ileride bu konu üzerine yapılacak çalışmalara kaynak olabilmesi düşünülerek araştırma konsepti, alım yöntemi ve değerlendirme anlayışının da açıklandığı bir altlık oluşturulmuş, kenarların bakım ve koruma çalışmalarına silvikültür ve amenajman planlarında yer verilmesinin sağlanması hedeflenmiştir.
Bu çalışmada; birbirinden farklı komşu alanlara ve derinliklere sahip olan orman kenarları (yol kenarına komşu 3 adet dar, 3 adet orta uzunlukta ve 2 adet geniş orman kenarı yapısını, 1 tanesi yol kenarına komşu yamaç araziyi, 3 adet su kenarına komşu orman kenarı yapısını ve 3 adet açıklıktan ormana geçişi temsilen toplam 15 adet) örnek alan olarak alınmıştır. Bu alanlar Orman Kenarı Kategorileri Yöntemi ile kenar çeşitliliği bakımından, Orman Kenarı Anahtarı Yöntemi ile zon genişlikleri ve ekolojik sınıflandırma bakımından, Braun-Blanquet Örtme Dereceleri ile otsu bitkilerin yoğunluğu bakımından incelenmiştir. Ayrıca ağaç, çalı ve dikenli çalı türleri tespit edilerek orman kenarlarının tür zenginlikleri belirlenmiş, kenar ağaçlarının perdelenmesi ise Schretzenmayr Yöntemi ile değerlendirilmiştir.
Belgrad Ormanı orman kenarları çeşitlilik bakımından oldukça zayıf çıkmış ve birbirinden farklı komşu alanlara ve derinliklere sahip örnek alanlarda belirgin bir farklılık görülmemiştir. Zon genişlikleri ve ekolojik sınıflandırma bakımından yol kenarına komşu geniş yapılı örnek alanlar ile su kenarına komşu örnek alanlar ideal orman kenarı standartlarına uygun ve daha ekolojik olarak belirlenmiştir. Sonbaharda ölçülen otsu bitki yoğunlukları en seyrek su kenarına komşu örnek alanda, en yoğun olarak ise yol kenarına komşu orta uzunluktaki örnek alanda belirlenmiştir. Örnek alanlardaki orman kenarları tür zenginlikleri bakımından sırasıyla yol kenarına komşu yamaç arazi, dar, orta uzunluktaki ve geniş yapılı orman kenarları, su kenarına komşu orman kenarları ve açıklıktan ormana geçişte yer alan orman kenarlarına doğru giderek artmıştır. Kenar ağaçlarının perdelenmesi ise yol ve su kenarına komşu örnek alanlarda topraktan daha yüksek, açıklıktan ormana geçişte yer alan örnek alanlarda ise neredeyse toprağa kadar uzanmıştır.

Structural Characteristics of Forest Edges In Belgrade Forest
Forest edges” are the areas by a forest that has a neighborhood relation within a subsequent area where these two separate ecosystems meet . Forest edges has important effects over forestry and agricultural activities, landscape management and recreation, the diversity of plant species and especially over the wind detriment of forest areas. In this study, the aim was to clarify the concept of “forest edges” and to emphasize the importance of these special areas. Since this is the very first study that forest edges are explored in Turkish forestry history, the concept of research, sampling method and a description of the evaluation methodology was shown clearly. Another aim of the study is to emphasize that silviculture and forest management plans should include the maintenance and conservation of the forest edges.
In this study, different forest edges with their own neighbour areas and depth (3 sets of narrow, medium and wide forest edges by the road, 1 slope forest edge by the road, 3 edges by the river and 3 forest edges from clearance to forest area) were sampled. These forest edges differ from each other depending on their edge diversity (determined according to Forest Edge Category Method), zone width and ecological classification (determined according to Forest Edge Switch Method) and herbaceous plant density which had determined according to Braun-Blanquette Covering Rank. In addition, trees, shrubs and thorny bushes species density was investigated and the type of forest edge tree blanketing was evaluated according to the Schretzenmayr Method.
According to this study conducted in Belgrade Forest, in terms of diversity, the forest edges are categorized as 'weak'. There is no significant difference between the areas that has different neighborhood and depth. According to the zone width and ecological classification, wide and neighbor areas to the road and neighbor areas by the river were determined as optimum forest edges. The measured densities of herbaceaus plants in fall are determined as sparse in neighbor areas to rivers and as dense in mid-lenght neighbor areas to the roads. The richness of the species of the forest edges in the sampled areas are increased through the slope forest edge by the road; narrow, mid-lenght and wide forest edges; forest edges by the river and forest edge by the clearance to forest. The blanketing of the edge trees are high in the neighbor sample areas by the toads and rivers; but almost at topsoil level in the sampled area of the forest edge by the clearance to forest.

ORMAN ENDÜSTRİ MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI

  

ERGÜL Emrah

Tez Adı : Yonga İstifi Bekleme Şartlarının Liflevhanın Fiziksel ve Mekanik

Özellikleri Üzerine Etkisi

Danışman : Doç. Dr. Nadir AYRILMIŞ

Anabilim Dalı : Orman Endüstri Mühendisliği

Programı : Odun Mekaniği ve Teknolojisi

Mezuniyet Yılı : 2013

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Nusret AS

Prof. Dr. Turgay AKBULUT

Prof. Dr. Öner ÜNSAL

Doç. Dr. Nadir AYRILMIŞ

Doç. Dr. Ümit BÜYÜKSARI


Yonga İstifi Bekleme Şartlarının Liflevhanın Fiziksel ve Mekanik

Özellikleri Üzerine Etkisi
Ülkemizde ahşap esaslı levha üretimi yapan fabrika sayısı her geçen yıl artmakta olup, odun hammaddesi kaynaklarımız bu yüksek üretim kapasitesini karşılayamaz duruma gelmiştir. Özellikle Marmara bölgesinde faaliyet gösteren levha üretim fabrikaları hammadde yetersizliğinden dolayı yurt dışından gemilerle konteynır içerisinde hazır yonga tedarik etmekte ve fabrika sahasında açık istif halinde depolamaktadırlar. Yongaların sahada istif halinde depolanması halinde istif bekleme şartlarının levhanın kalite özellikleri üzerine ülkemizde kapsamlı bir araştırma yapılmamıştır. Bu araştırma ile yonga istifi bekleme şartlarının liflevhanın fiziksel ve mekanik özelikleri üzerine etkisi araştırılarak sonuçların literatüre ve ülkemizde odun sahasında yonga istifi yapan liflevha fabrikalarına sunulması amaçlanmıştır.
Araştırma kapsamında odun hammaddesi olarak ülkemizde liflevha fabrikalarında odun sahasında en fazla istif edilen çam odunu yongaları kullanılmıştır. Liflevha fabrikaları yurtdışından ağırlıklı olarak kabuksuz çam yongası tedarik etmekte ve odun sahasında yığın şeklinde depolamaktadırlar. Araştırma, Kastamonu Enteğre Ağaç Sanayinin Gebze Tesislerinde gerçekleştirilmiştir. Bu maksatla fabrikanın Amerika Birleşik Devletlerinden ithal edilen Pinus palustris (Southern pine, Amerikan Güney Çamı) yongalarından bu araştırma için fabrika sahasında normal büyüklükte bir istif hazırlanarak istiften 1. gün, 15. gün, 30. gün, 45. gün, 60. gün, 90. gün, 120. gün ve 180. gün istifin tamamını temsil edecek şekilde kuru yöntemle yüksek yoğunluklu liflevha (HDF) üretimleri gerçekleştirilmiştir. Her bir istif bekleme süresinde yongaların pH değerleri ve rutubet miktarları ölçülmüştür. Her bir istif bekleme şartı için 2 şer adet olmak üzere 2081 mm x 2632 mm x 8 mm boyutlarında HDF levhası fabrikasyon şartlarda üretilmiştir.
Deneme levhaları üzerinde fiziksel özelliklerden rutubet tayini, birim hacim ağırlığı, kalınlığına şişme oranı ve formaldehit emisyonu; mekanik özelliklerden eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü ve levha yüzeyine dik yönde çekme direnci deneyleri gerçekleştirilmiştir. Deney sonuçlarından yongaların pH değerinin istif bekleme süresi 180 güne ulaştığında 5.66’dan 3.93’e, yonga rutubet miktarının ise %101.2’den %80.8’e düştüğü tespit edilmiştir. Bu durumun yongaların bakteri ve mantar faaliyetleri sonucu bozunması ve egzotermik reaksiyonlardan kaynaklandığı sonucu çıkarılmıştır.
HDF levhaların rutubet miktarları (%8.13-8.32) ve yoğunluk (871-874 kg/m³) değerleri arasında istatistiksel olarak (p<0.05) anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Levhalar rutubet miktarı ve yoğunluk bakımından TS 64-5 EN 622-5 standardında kuru işlem HDF levhalar için bir kriter bulunmadığından Avrupa parke üreticileri birliğinin oluşturduğu EMB/PS/HDF (1997) standardı ile karşılaştırılmış ve bu standart ile uyumluluk göstermiştir. Kalınlığına şişme oranı bakımından levha grupları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuş olup, istif bekleme süresi 180 güne ulaştığında levhaların kalınlığına şişme oranı %7.32’den %9.69’a yükselmiştir. Kalınlığına şişme oranı bakımından tüm levha grupları EMB/PS/HDF standardının ön gördüğü %4-11 rutubet miktarı aralığında değer vererek standart ile uyumluluk göstermiştir. Yonga istifi bekleme şartları HDF levhaların formaldehit emisyonunu belirgin olarak etkilemiştir. İstif bekleme süresi 180 güne ulaştığında levhaların formaldehit emisyon değeri 7.14 mg/100 g’dan 9.78 mg/100 g’a çıkmıştır. İstif halinde 15 günden daha uzun süre bekleyen yongalardan üretilen levhalar hariç diğerlerinin formaldehit emisyon değerleri EMB/PS/HDF standardının E1 liflevhalar için ön gördüğü maksimum 8 mg/100 g’ın üzerinde çıkmıştır. İstif bekleme şartları ile HDF’nin formaldehit emisyonundaki artışın özellikle yongaların pH değerindeki azalmadan yani asiditelerindeki artış ve biyolojik bozunmalarından kaynaklandığı sonucu çıkarılmıştır. Yongaların asiditelerindeki artış tutkallı levha taslağının ön sertleşmesi ile sonuçlanmakta bu da levhaların formaldehit emisyonunu arttırmaktadır.
Yonga istifi bekleme şartları HDF levhaların mekanik özelliklerini olumsuz yönde etkilemiştir. İstif bekleme süresi 180 güne uzatıldığında levhaların eğilme direnci 46.96 N/mm²’den 38.11 N/mm²’ye, eğilmede elastikiyet modülü ise 4117.8 N/mm²’den 3373.5 N/mm²’ye düşmüştür. Eğilme direnci bakımından 180 gün bekleyen yongalardan üretilen HDF’ler hariç diğer tüm levha grupları EMB/PS/HDF standardının ön gördüğü minimum 40 N/mm^2’nin üzerinde çıkmıştır. Eğilmede elastikiyet modülü bakımından ise tüm levha grupları EMB/PS/HDF standardının ön gördüğü minimum 2700 N/mm²’nin üzerinde değer vermiştir. İstif bekleme şartları HDF levhaların levha yüzeyine dik yönde çekme direncini 1.71 N/mm²’den 1.04 N/mm²’ye, düşürmüştür. 180 gün istifte bekleyen yongalar hariç diğer yongalardan üretilen HDF levhaların dik yönde çekme direnci bakımından EMB/PS/HDF standardının ön gördüğü minimum 1.20 N/mm²’nin üzerinde çıkmıştır. Yongaların istif halinde depolanması esnasında bakteri ve mantar faaliyetleri hemiselüloz, selüloz ve ligninin bozunmasına ve bu esnada yonga istifinin pH değerinin azalması ve sıcaklığının artması ile hücre çeperi yapısının zayıflamasına, levhada lifler arasında zayıf bir bağlanma olmasına, üre-formaldehit tutkalının odun lifi mekanik adheziyonunu düşürmesine, lif yüzeyindeki tutkalın sıcak pres öncesi yonga asiditesinin artmasından dolayı kısmen ön sertleşmesine ve selülozun polimerizasyon derecesinin azalmasına neden olabileceği, bunların neticesinde de levha kalitesinin düşeceği sonucu çıkarılmıştır. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar topluca değerlerdirildiğinde çam yonga istifinin bekleme şartlarından kaynaklanan olumsuzluklarından en az düzeyde etkilenmesi için istifin 1 aydan fazla bekletilmemesine ve istifin hazırlaması ile kontrolüne azami dikkat edilmelidir.

  

 

 

 

 

Effect of Storage Conditions of Wood Chips Pile on Physical and Mechanical

Properties of Fiberboard
Although the number of wood-based panel manufacturers in Turkey has been increased year by year, the native wood resources could not supply enough wood material. In particular, the manufacturers in Marmara region supply their wood material as chips by ships from overseas countries such as USA, Canada, Venezuela due to the raw material deficiency in this region. There is no any study about effect of outdoor chip pile storage on the quality of fiberboard. In this study, effect of outdoor chip pile storage on physical and mechanical properties was investigated. It was aimed to share the results with the literature and the fiberboard manufacturers.
Pine wood chip as raw material used in this study since it is the most piled wood specie on the woodyard of the fiberboard manufacturers in Turkey. Turkish fiberboard manufacturers import mostly bark free pine wood chips from overseas and stored outdoors. This research was carried out at Gebze Factory of Kastamonu Integrated Wood Company. For this aim, it was prepared a normal size pile from pine wood (Pinus palustris, Southern pine) chips imported from USA. The dry process high density fiberboards (HDFs) were manufactures from the piled chips at different storage times such as 1. day, 15. day, 30.day, 45 days, 60 days, 90. days, 120 days, and 180 days. The pH values and moisture contents of the wood chips for each storage time were measured. Two HDF panels with dimensions of 2081 mm x 2632 mm x 8 mm were manufactured for each storage time.
Physical properties of experimental boards such as moisture content density, thickness swelling, and formaldehyde emission; and mechanical properties such as bending strength, modulus of elasticity in bending, and internal bond strength were performed on the test specimens. The pH value of the HDF panels decreased from 5.66 to 3.93 as the chip piles storage time increased to 180 days. Moisture content of the panels decreased from 101.2% to 80.8% as the chip piles storage time increased to 180 days. It was concluded that this was caused by the degredation of wood chips due to bacteria and fungi activities, and egzotermic reactions.
There was no significant difference (p<0.05) among the HDF groups in terms of moisture content (8.13-8.32%) and density (871-874 kg/m³). The moisture content and density of the boards were compared with EMB/PS/HDF (1997) standard of Association of European Producers of Laminate Flooring since there was no any information in TS 64-5 EN 622-5 standard. The values of moisture and density met the requirement of EMB/PS/HDF (1997). It was found a significant difference among the HDF groups in terms of thickness swelling ratio. The thickness swelling values of HDF panels increased from 7.32% to 9.69% as the chip piles storage time increased to 180 days. The thickness swelling values of all panel groups were between the values (4-11%) specified by EMB/PS/HDF (1997). The pile storage conditions significantly affected the formaldehyde emission of the HDF groups. As the chips pile storage increased to 180 days, the formaldehyde emission of HDF panels increased from 7.14 mg/100g to 9.78 mg/100 g. The formaldehyde emission of all HDF panels, except for the HDF panels made from the chips piled beyond 15 days, met the maximum value (8 mg/100 g) of E1 class HDF panels specified by EMB/PS/HDF (1997). The increment in the formaldehyde emission of the HDF groups was mainly attributed to the decrement in the pH value and and biological degradation of the piled wood chips. The increment in the pH values of the chips results in the precuring of the mat with resin and this causes to the increment formaldehyde emission of the panels.
The mechanical properties of the HDF panels were negatively affected by the chips pile conditions. As the pile storage time increased to 180 days, the bending strength of the panels decreased from 46.96 N/mm² to 38.11 N/mm² and modulus of elasticity in bending decreased from 4117.8 N/mm² to 3373.5 N/mm². All the HDF panels, except fort he HDF panels made from chips piled 180 days, met the minimum bending strength value (40 N/mm²) of EMB/PS/HDF standard. All the panels met the minimum modulus of elasticity value (2700 N/mm²) of EMB/PS/HDF standard. Internal bond strength of the HDF panels decreased from 1.71 to 1.04 N/mm² due to the piles storage conditions.
All the HDF panels, except fort he HDF panels made from chips piled 180 days, met the minimum internal bond strength value (1.20 N/mm²) of EMB/PS/HDF standard. During the storage of wood chips, bacterial and fungi activities cause the degradation of hemicellulose, cellulose, and lignin, and decreasing pH and increasing pile temperature cause to the weaking of cell wall, low bonding performance between wood fibers in the panel, decreasing to mechanical adhesion of urea-formaldehyde resin to wood fibers, the precuring of the resin applied to the wood fibers before hot pressing and decreasing of polymerization of cellulose, and finally concluded that these factors decreased the HDF panel quality. Based on the findings obtained from the present study, it can be said that the wood chips should not be piled beyond 1 month to minimize negative effects of storage conditions on the HDF quality and should be paid attention to the preparation of chips pile and its control.