İSMƏT DƏRƏCƏLƏRİNDƏN BİRİ MÜXLİSLƏR ÜÇÜNDÜR
İnsan «şühud» dərəcəsinə çatanda, həm özü bəndəlikdə müxlis olur, həm də Allahı bütün laiq olmayan şeylərdən xalis hesab edir. Bunun nəticəsində hər bir günahdan qoruna bilir. «Tövhid insanın cənnətə getməsinə səbəb olur» dedikdə məhz bu mətləb nəzərdə tutulur.
Şübhəsiz ki, ən uca məqam «Məsumlara» (ə) aiddir. Amma başqalarının da ismət mərtəbəsinə çatması mümkündür. Bu mərtəbələrdə baş verən xəta, yalnız təsadüf üzündəndir. «Məsumlar» (ə) isə nə kəbirə (böyük günahlar), nə səqirə (kiçik günahlar) və nə də xəyallarında belə günah etmirlər. Onlardan qeyrisinin xəyallarında və ya təsadüf üzündən günah etməkləri mümkündür. Amma günah edəndə tez tövbə edirlər və Allah da onların əməllərini islah edir.
İxlas mərtəbəsinə yetişmiş şəxslər məkruh əməllərdən də özünü qoruya bilir. Nəticədə bundan da yükcək məqama yetişərək, mübah əməlləri də Allah qarşısında ədəbsizlik hesab edir, onlardan da çəkinirlər.
Bu barədə Müqəddəs Ərdəbili (r.ə) və bəzi başqa alimlərin həyatını misal çəkmək olar. O, ömür boyu nə cəmiyyət arasında, nə də təklikdə Allahın hüzurunda olduğuna görə ayaqlarını uzatmadı.
Dostları ilə paylaş: |
