səhifə 109/114 tarix 22.10.2017 ölçüsü 8,97 Mb. #9554 növü Yazı
yanan dönən . yanan baxan . ürəyi yanan. rəhim. baxıb qoruyan. poştiban. hami.
yanan külə dönər . .
yanaq . yanağ . günə baxan. - yanağ ev : otaqları günə baxan olan ev.
yanaş . mumass.
yanaş . tovə'm.
yanaşı . yan yana.
yanaşıq . 1.iki yanlı. iki taylı, üzlü. - nə yanaşıq adamımış bu gədə. 1.kinayə. - yanaşıq söz.
yanaşıq . yan yana. - uşağın özü ilə yanaşıq oturtdu.
yanav . çanav . çatlaq. çatdağ. - haçarı duvar yanavında götür.
yanbəyi . sağdış solduş.
yançalmaq . yançılmaq . axsamaq.
yançaq . yançağ . hər nəyin yanı. - arabanın yançağ cızılmış.
yançı . başqa biri. (yad, kənar adam). - sən yeməsən, yançısına pay olur.
yançı . yamçı . yansağ. kömekçi. yavər. basıtçı. (dəst yar). mədəd kar.
yançıq . at qalxanı, coşunu. döğüşdə atın iki yanın qapayan qalxan.
yancıq . başdaş. yatdaş. həmxabə. həmsər.
yancıqlamaq . yancıqlanmaq. başdaşmaq. yatdaşınmaq. (həmxabə olmaq). (yaxınlıq, cima' edmək). -
yancışmaq . qızarmaq.
yançu . yanğçu . ışıqnıq. şəmdan.
yandalamaq . yana qoymağ. quylamaq. qoylamaq. saxlatmaq. sağlatmaq. saxurlamaq. saxralamaq. zəxirə edmək. (ənduxtən). ambarlamaq.
yandaş . tamada. yançı. tərəfdar.
yandavul . yöndavul . öndavul . tutğaq. tutaq. pişqaravul. təlayə dar. tilayə dar.
yandı qındı . qını qını.
yandıq . (bəd əsil. əsalətsiz. bəd nəjad. bəd təbar).
yandıraq . şikayət.
yandırası . yanacaq.
yandırıb ütmək . yandırıb tökmək . yandırıb yaxmaq .
yandırıcı . oducu. odlayıcı. möhtəriqə.
yandırmaq . 1. közətmək. qazarlamaq. azarlamaq. 1. qaydırmaq. çevirmək.
yandış . bir nərsədən ayrılan bala qol. - bu ana kanaldan çoxlu yandış ayrılmış.
yanel . yan el . yad el .
yanəl . yanəl . yad əl . başqa, özgə əl.
yanğ . yanğı . nərsənin (özü olmayıb) yansısı, oxşarı. qalıb. ülgü. şima. şema. - yanğı olsa yol qolay, gəngəş olsa iş qolay.
yanğa . qıyı. sahil. hər nəyi yanı. (ləbə).
yanğalduruq . yanduruq . geyimə tikilən, yamanan başlıq. -yanduruqlu paltov, yağmur.
yanğan . yanğan. tanğan . fil. - yanğanlar carlaşdılar: fillər çığrışdılar.
yanğaq . 1.şikayət. 1.çuğulluq. səayət. - yanğaq olsa söz çıxar.
yanğaq . yanaq . 1.hər nəyin yanı. - quyunun yanağına (qırağına, ağız yanına) qoyulan daşa ''biləzik'' deyilir. 1. dişlərin oturacağı sümük. - yanğaq pozulsa diş qalmaz. 1.şırıq biçimli çevrənən nərsə. çarçıva. -
yanğaq . yenğək . 1.heybə. çiğindən asılan çanta, kif, torba. 1.çuxal. çuval. gənəlliklə çiğindən (omuzdan), at eşşəyin üstündən aşırılan iki taylı tobra.
yanğataq . çuğullamaq. (şikayətlənmək).
yanğlıq . yanlıq . səhv. xəta. iştibah. ləğziş.
yanğsatmaq . yanğsıratmaq. 1. gizli nərsədən bir uc vermək. 1. işarə, ima edmək.
yanğsırmaq . axsamaq. yan çalmaq.
yanğso . yamğıso . yağmırcıq. 1. yağmır (barani) oxşarlı parça. 1.yarım, güdə yağmurluq.
yanğu . yanğı. yanığ . əksi səda. - sən sal səsin dağlara, yanığ versin çağlayu. - səs olmasa, yanığ çıxmaz. - yanğu yoxsa səs batsın, qeyrət yoxsa ər batsın. -
yanğulamaq . 1.qayğulanmaq. niyaran qalmaq. 1. çınlamaq. səs verəsirmək. - qulağım yanğuladı : qulağıma bir səs gələsi oldu.
yanğurmaq . yan yönünə, sağ soluna baxınmaq.
yanığ . qayıq. qaytıq. qusuq. qəyy. istifrğ. - yanığ yanmaq: qusmaq. qaytarmaq. qəyy edmək.
yanığ . tərsiğ. təhdid. qəzəb. - bəy yanığına düşmə: bəylə düşüşmə.
yanılcı . xətalı.
yanımlıq . ürək yaxma. fədakarlıq.
yanınmaq . yanğınmaq . yamınmaq (qaşqar ). 1. yamanmaq. yapışmaq. - mənə yamınma çəkil oyana. 1. yaxınlaşmaq. - quş ovuna yanğıtmışdı ki ov qaçdı. 1. yanlanmaq. əğlinmək. yönğəlmək. meyillənmək. - könlüm ona əmitir . - pozuqlara yanğıtma , kötülüyə artıtma. - bu cızıq sola yanıtmış : əğilmiş.
yanıq . tanığ . şahid.
yanıq . yanığ . hədə. qorxu. təhdid. qəzəb. qəhr. - gör kim yanığlayır . - yanığ vermək : hədə qorxu gəlmək. - yanığına düşmək: qəzəbinə düşmək.
((yanığlı . qəzəbli. qəhrli. qəhərli. qəhhar.
yanığ qınığ: yandı qındı . hədə qorxu. təhdid ira'b.
yanıq . yanığ . yanıt . kopi. nusxə.
yanıqara . sığır kəsəllərindən.
yanıqlığ (sasalıq ) ağır basar qanıqlığı .
yanıqsımaq : 1. yanan kimi görünmək. 1. sov sov, soluğ soluğ yanmaq.
yanış . 1.iştibah. xəta. 1. həsrət (# qanış: iqna').
yanış . yarış . oyun. oğun. salıc. vicdan. insaf.
yanışlı . yarışlı . vicdanlı. insafsız.
yanışmaq . yanışlanmaq . yarışmaq . yarışlanmaq . vicdanlı, insaflı olmaq.
yanıt . 1. göstər. 1. cəvab ver.
yanıt . anıt . canıt . yanlı, canlı varlıq.
yanıtan . 1. göstərərən. 1. cəvabdeh .
yanıtan . yanıtlar . anıtlar . canıtan. canıtlar. yanlılar. canlılar. yanlı, canlı varlığlar.
yanlı . yanığ . qanlı . düşgün. vurqun. ərsok. yenğli. yenli. yenisli. yensili. arzulu. (həsrətli). məftun. - yaşamında nəyin yanlısısan . - oğlan qıza, qız oğlana yanlı .
yanlığ . nərsənin yanlarına, ətəyinə artırılmış, sallanılan şırıq, nərsə. (yanlığıq : yanlığ olan. - yanlığıq don, geyim, tuman gündəmdədi).
yanmamış odun buğlasada, tüstüləməz. .
yanmaq . ya l maq . odlanmaq.
yanq . yanğ . tanğ. danğ. dan. gün. - tanğ atıb tanğa düşüb, dur ged işə, çöngə gəl: gün çıxıb, günəş (səhər) yayılıb, oturma çıx ged işə, axşam çağı dön.
yanqa . qanqa . fil.
yanqaç . 1.ana qoldan ayrılan qolca.
yanqal . yanğal. al. al qırmızı. - yanğal yanağ: al, qızıl üz.
yanqaq . yanğaq . yanqıllıq. yanığlıq. susağlıq. susuzluq. qurağlıq.
yanqın uçuş . od söndürən, keçirdən.
yanqır . yanğır . yanğur . 1 susuz. təşnə. 1. yağışsız. 1. sütdən qırıq. 1. suğur. soğur { suquy. suğuy: suquraq. sudan quru. (kor. kar. ) }. qıt. çoraq. - yanğ balığ : 1. suzuz şəhər.1. içigi bulunmayan, içigi yasaqlı şəhər. 1.çox istəkli. iştiyaqlı. 1. həsrətli. ehtiaslı. 1. duşgün. pərəstişkar. həvəskar, azarkeş. dosdaç (dustdar). amator. 1. odlu. sərt. acğır. qart. rəhmsiz. - yanğır ürək. - - yanğul : yanğuruq. 1. yanğır gülünc : acı, düşündürücü gülüş. dodaq qaçırma. niş xənd. rişqand. 1. quraq yer
yanğınmaq : 1.ciciklənmək. 1. üzüklənmək. həsrətin, ehtiasın çəkmək.
yanğıq: yanğuq : qupquru.
yanqırıq . yanğırıq . bir nərsənin çevrəsində olan açığlıq, boşluq.
yanqırmaq . giryiş tapmaq.
yanqırmaq . yanğırmaq . yanırmaq . 1.banlamaq. 1.çanğırmaq deyinmək. gəvzələmək. yan yanğıru danışmaq : ağzına gələni, içində olanı danışmaq. 1. yansırmaq. yansıratmaq . səslənmək. səs qaytarmaq. 1.anqırmaq. çığırmaq. 1. kütələmək. ürkələmək. qorxutmaq. hədələmək. -
yanqıylamaq . yanğıylamaq . yanqı, susuz düşmək. nərsənin qıtlığından, yoxluğundan korluq çəkmək.
yanqmaq . yanğmaq . yanmaq. susamaq. qurumaq.
yanqu manqu dirilməz, sınğa girib gerünməz (geri yanmaz: dönməz). ölən dirilməz. .
yansağ . yanşağ . 1. yanda, yaxında (dəstrəsdə) olan. - yanşağda nəryin var gətir. 1. bir işdə yan yoldaşı, əməkaşı. - zırnaçı yanşağı (dəm tutanı, züytutanı) züyçü olur.
yansılama, yansılayan sancılar .
yanşıq . şikayət.
yansıtmaq . geri vermək. qayra soxmaq.
yansıtmaq . göstərmək. bildirmək. aqah edmək.
yansıtmaq . göstərmək. bildirmək. tandırmaq. tandığmaq. tanıtmaq. tanışdırmaq. aqah edmək.
yansıtmaq . göztərmək. göstərmək. görsətmək. bəllətmək. bəyan edmək. izah edmək. əks etdirmək. - bu işə görə düşüncələrin yansıtqılar .
yanta . sapaş. sapış. dad. əmiz. əmiş. - acı yatanlı : acı dadlı.
yantalı . sapaşlı . sapışlı . dadlı . əmizli . əmişli . 1. ləzzətli. 1. şirin. - acı yantalı : acı dadlı.
yantamaq . yanzamaq . sapaşınmaq. sapışınmaq. əmizmək. əmzəmək. əmişmək. əmşəmək. dadalmaq. dadmaq. dadına baxmaq.
yantaşlıq . yandaşlıq . andaşlıq . sapınlıq. sapaşlıq. sapışlıq. alışqanlıq. sınaşıqlıq. dadanlıq. dadaşlıq. dadışlıq. adət kərdəlik.
yantaşmaq . yandaşmaq . andaşmaq . sapınmaq. sapışmaq. sapaşmaq. alışmaq. dadanmaq. dadaşmaq. adət edmək.
yantaştırmaq . yandaşdırmaq . andaşdırmaq . sapışdırmaq. sapaşdırmaq. alışdırmaq. dadandırmaq. dadaşdırmaq. dadışdırmaq. adət etdirmək.
yantay . yantay . (yanlıq . yanda olan.). 1.yan dam . təməl tikinti yanında olan dam. (ambarlığ kimidə işlənir). - hər nəyi işlətmirsən yandama qoy. - qış zumarın yantaqda basırmışıq. 1. bir tikinti yanında yapılan qorunaq. - axşamlar malqaranı yantay çəkirik. 1. yol üzrə quraqlarda qurulan sayavan. - bu şəhərin duraqlarında yantay yox. 1. haşiyə. həşviyyat. - bu kitabın yantayları özündən maraqlıdır. - yantaysız düz sözə keçin. 1. alaçığ kimi açığlıqda, başqa evlərə yapışıq olmayan ev. vila.
yantıq . yandığ . acıq.
yantıq . yandıq . yanıq . 1.yandı . acıq. - yandı vermək : yandı qındı vermək : acıq vermək. 1. yanmış . dəğərdən düşmüş. batil. - yantıq kağazlar. - yanıq sözlər. 1. gövdədən gəlişməmiş, cılız, arığ, sısqa, cürə qalmış. - yanıq cocuq .
yantörə . yan dövrə. dövrə bər.
yantunmaq . yandunmaq . (cantunmaq ). yan keçmək. vaz keçmək. yaytunmaq. yaytuşmaq. qaytunmaq. qaytuşmaq. danğılmaq. dartunmaq. baş çəkmək. münsərif olmaq. - gedmək istirdi nədən yandurdu . - ağzın aşdı, ama deməkdən yandurdu . - sən bu işdən yaytun .
yanut . tutu. qiymət.
yanyanaq . yanağ yanağa . 1.bir nərsəni iki yandan ortasına alıb duran iki nərsə. - qapı ağzında iki ağac yanyanağ durudu. - xanla iki kişi yanyanağ gəlirdilər. - yol üzəri yanyanağ ağaclar tikilmişdir. 1. arada bir. - al ağ kərpiçlər yanyanağ düzülmuş, bir al, biri ağ.
yap yup . kələk külək. tav tov. nəxşə. hilə. məkr. - ovcu nğçə tov bilsə, ovul anca yol bilər.
yapacağ . döşək, kürək biçimli olan çörək yapma aracı.
yapağ . (yaprağ). kağaz. səfə. səfhə.
yapağ . 1. parlaq, sıx toxunmuş parça. xasa.
yapağu . 1.kilkə. pırtlaşıq. - yapağu saçlı. - bunun tükləri yapağlaşmış . 1. tiftik.
yapamacıq . (soval. sovalğa. gəzək. mahana). yapay . yapma . çapı . 1. təqəllübi. qəlb. saxta. cə'li. bədəli. 1. sapay. sapma. taxma. yasma. yasama. süni'. təsənnüi'. ğeyri təbii'. (doğuşdan olmayan). yasma. yasama. məsnovi. (anormal. sapıq). - çapı dəri. 1. (doğurdan yapar kimi davranmaq). taxma. göstəriş (va nəmud). qozca. güzəcə. güzməcə. sandırış. tazahür. dəğiş. təkiş. taarüf. - bu dəğiş səğiş ortalıqdan çıxmasa, bəlli olmaz hançı sözdü ürəkdən. 1. məcazi. istiari. metamor. 1. donuğ. adi. 1. sıçıq. göt. götvərən (götünvərən). iş. hempseksüel. 1. təzvir. müzəvvir.
yapcıqmaq . yapcıraqmaq . yapğınmaq. yumuşanmaq. gəvşənmək. ərcinmək. ərçinmək. ərşinmək.
yapınca . qapınca . 1. qoruncaq. qorlam. qorlan. qoltuq. qoza. kovza. kovaz. kürnüc. küsnüc. pənahqah. 1. girmə. ılıca. qızqın. qızqan. qızışıq. qızmaqam. kirəvit. kirəvlik. kirəvgit. kirəllik. kirənlik. yunaq. yuğunaq. hamam.
yapınmaq . qayrılmaq. hazırlanmaq. - geyim nədən. - sütdən
yapınmaq . yastanmaq. astınmaq. yalvarmaq. - yapınsan , təki ona yapsan : yalvarırsanda yalnız tanrıya yalvar.
yapıqlamaq . yapığlamaq . 1.gizli saxlamaq. 1. tapmaca, müəmma düzəltmək. 1.kələk işləmək.
yapıqmaq . yapınğmaq . qapınğmaq . sığınmaq. - ona yapınma özüvə yapın.
yapırca . qapırca . 1. qolsuz üst geyim, üstənək. 1. saç, hörük bağı, lenti.
yapırt! . yaprat !. 1.gizlət. ört. 1. quyla. basdır. - keçmişi yapırt , iləri çapırt. - gedəni (öləni) basdır , qalanı yasdır (oxşa). 1. düzəlt. safalt. hamaarat. hamarla. - təpirit yapırt yeri, yeri yoxla, geyin yeri.
yapışmaq . yoğuşmaq. xoşu gəlmək. ləzzət vermək. - heç nə biləmə yoğuşmur . - yapışır : yoğşur xoş gəlir. - yapışmır : yoğuşmur: xoş gəlmir. - yapışan : yoğşan. yoğuşan: xoş gələn. - yapışsın : yoğuşsun. xoş gəlsin. - yapışdıran : yoğşadan: xoşa gətirən. - yapışdır : yoğşur. xoşa gətir.
yapıtmaq . yatırtmaq . - ona bir qulağ yapıt gör nə deyir.
yapız . qapız . taxıl toparı, topası, yığını.
- yapız yapız : qapız qapız . topa topa. topar topar. topaz topaz. topaq topaq. 1. yığın yığın. çoğa çoğa. kültə kültə. qalaq qalaq. koma koma. kümür kümür. kümül kümül. 1. salxım salxım. - damdan buz yapız yapız sallanır. - bu il yemişlər yapız yapız gətirib durur.
yapızanmaq . çapızanmaq . 1. sıxılmaq. əzilmək. 1. alçatılmaq. kiçitilmək. 1. yapığınmaq. gəvşənmək. boşalmaq.
yapızatmaq . yapızamaq . çapızatmaq . çapızamaq . 1. sıxmaq. əzmək. 1. alçatmaq. kiçitmək. qısrıtmaq. qırsıtmaq. 1. yapığdırmaq. gəvşətmək. boşaltmaq.
yapıztı . yapızdı . qapızdı . topar. topaq. kümür. kümül. yığın. çoğa. kültə. qalaq. koma koma yığılmış. - tarlamızın yapızdı tayaları var. - pitik sərgisində hər pitikdən yapızdı yapmışdılar.
yapmaq . 1. < ya y pamaq yaymaq. yaprıtmaq. yapğıtmaq. açmaq. sərmək. salmaq.- döşəklər yapın (yaypın) yatın: açın yatın. 1. < ç apşıtmaq . yapşıtmaq. yapışdırmaq. - bu ona yap. 1.gizlətmək. örtmək. - yapdım görmədi.
yapşıra . sıxıca. sıx sıxa. çox yaxın. - onları istiyə yapşıra qoyma.
yaq . sağ . yaxcı.
yaq . yağ . yav . kir. pis.
yaqac . yaxac . qarşı yaxa, yan, tərəf. - bu yaxaca keçmə.
yaqal . yağal. ağ ləkəli, axmalı nərsə. - yağal at. - yağal keçi.
yaqaluc . yaxaluc. yahaluc. göyərmiş əkində yanığ, çor, boş qalmış yer.
yaqı . yaxı . yanığ. qırın. diləş. diləniş. göynük. şikayət.
yaqılamaq . yanğılamaq. çanğılamaq . çınğlamaq. çınlamaq. zəng çalmaq. - qulağım çınladı : qulağıma bir səs gəldi.
yaqım . yaxım . yasım . yanım . rəhim. rəhm. tərəhhüm. rəhmət. mərhəmət.
yaqınış .yaxınış . şikayət.
yaqınmaq .yaxınmaq. şikayət edmək.
yaqıqmaq . yaxıqmaq . yaxınlaşmaq . yağoqmaq . yağuqlaşmaq . yaxışmaq . yaxlaşmaq. - onun gəlməyi yaxlaşdı .
y aqır . y ağır . 1. yatır. (ağır). bir işi görməkdə, bitirməkdə, ödəbin yerinə gətirməkdər' borcun qaytarmaqda ağır olan. ağır əlli. əli ağır. - nə yağır adamsın, nədən borcuvu üzmürsün. 1. pırosə. - indilikdə üç yağır üzrə çalışıram. - yeni bir yağır baş alır. 1. yağın . yağışlı hava. - dörd gün durmadan yağın keçdi. - yağınlıq olsa bolluq olur. - bu ili bildirdən yağınlı keçdi.
yaqırbel . yağırbel . yarığbel. (minik heyvanlarında) beli yara. - səni görüm yeddi yağırbel ata urğaş çıxasan.
yaqırdı . - yağırdı lağırdı : dır dır. ləb ləb: havayı danışmaq.
y aqırlı . y ağırlı . y ağınlı . 1. y ağırlı . yağar . yağışlı. - bu ili bildirdən yağınlı keçdi. - bu il yağar keçmir. - yağar ölkər: yağışlı bölgələr. - yağara düşdük.
y aqırlıq . y ağırlıq . y ağınlıq. y ağanlıq . y ağannığ . 1. yağışlıq. yağmırlıq.
yaqırmaq . yaxırmaq . ah, için çəkmək. iç keçirmək.
yaqırmaq . yaxırmaq. yaxurmaq . yağurmaq . 1. (nərsəni nərsiyə) yaxmaq. - yaxı yaxmaq : pomad, mərhəm, dərman qoymaq. 1. yaxınlaşdırmaq. '' vermaq'' ın sayqılı deyiş biçimidir. - duzu mənə yaxur : duzu mənə ver.
yaqırtı . - y ağırdı l ağırdı : (y <>l ). ləb ləb: havayı danışmaq.
yaqış . yaxış . - oğlanyaxış : oğlanyana. - qızyaxış : qızyana. - xanımyaxış : xanımyana. - uşaqyaxış : uşaqyana. kibriyanə - uluyaxış : kişiyaxış : kişiyana. kibriyanə. kibarca.
yaqış . yaxış. yoğuş. (yax <> xah ). xahiş . sorağ. sorat.
yaqışmaq . yaxınlaşmaq . yağoqmaq . yağuqlaşmaq . yaxlaşmaq.
yaqıştırma . yaxışdırma . yaxışdırı . yaraşdırma . yaraşdırı . qovuşduru. qovuşduruş. qoşuşduru. qoşuşdurş. qoşmaca. kül. külük. iftira. töhmət.
yaqızmaq . yağızmaq . yağışmaq . (> avizan olmaq . avixtən ).
yağız > aviz. avizə.
yaqlaşıq . yaxlaşıq . oraşıq. orşıq. təqribi. təqribən.
yaqlı . yağlı .1.çağlı . qızqın. isti. - yağlı döğüş: çağlı çırpış. - çağlı iş: yağlı iş. - çağlı gün: qızqın, isti gün (1. bir işin, olayın çalğın, iyi gedən günün. 1. isti hava. - bu çağlı gündə paltov nəyə geymisin) - yağlı bazar: alışlı bazar. 1. axarlı. ravan. - yağlı yazı. 1. faydalı. - yağlı iş. - yağlı alver. yağlı bazar, dosluğu çağlar: şənldər. - yağlı yerdən yağ damar. 1. xuruşlu. (# yavan). - yağlı olsun ya yavan , doğru olsun ya yalan . 1. yağlaşıq . yağa bulaşmış nərsə. 1. onqun. bərəktli. - yağlı olsun. 1. xoş. şirin. - yağlı keçsin. 1. yağsoy . yağa bələşmiş nərsə. - yağsoy qabqacağları isti suyunan yumalı.
yaqlıca . yağlıca . dadlıca. iyicə. eyicə. gözəl, yaxcı av, tikə, luqmə. - yağlıca dulluca : çox iyi, gözəl, yeməli, dadlı.
yaqlıq . yağlıq . 1.süyüc. məzə. çaşnı. 1. xuruş.
yaqlıq . yağlıq . yağdan . yağ qabı.
yaqlıqara . yağlıqara . 1.yağlı qurum, tüstü, his. - odun odunun yağlıqarası , qazan dibi qaraldar. 1. qan axmanı kəsmək üçün, parça, bez yanığı ilə yağ qarışığından yapılan ota, dərman. - yağlıqara türkəçara otadır.
yaqma . yağma . yazma. 1.həlim. sütaşı. 1. əzmə. yeralma əzməsi. pürə.
yaqma . yaxma. yaxım . 1.şirə. - yemişlərin yaxımı qalmamış. - çox yaxımlı qayqanağ. 1. dadlı. dadlı duzlu. - nə yaxma qızın var: nə dadlı, çox yosma qızın var.
yaqma . yaxma . yaxmac . yaxmaş . yaxmanc . üzərinə pənir kimi nərsə yaxılmış tikə, çörək parçası. - qatığ yaxması . - bal yaxması . - kərə yaxması .
yaqmaq . yaxmaq . yaymaq. salmaq. döşəmək. - yerlərizi yayın yatın.
yaqnıq . yağnıq . 1. yağla bağl olan. 1. yağ yapılan yer. yağxana.
yaqrı . yağrı . içyağı. canyağı.
yaqrılanmaq . yağrılanmaq. yağlanmaq . yağ basmaq.
yaqrıqan . yağrığan . yağladan. yumuşadan.
yaqrıqın . yağrığın . piy, donuq yağ parçası.
yaqşılamaq . yaxşılamaq . yaxşılatmaq . 1. övmək. yoğmaq. onaylamaq. 1. iyiləşdirmək. sağdınlaşdırmaq.
yaqşılaş . yaxşılaş. əsənləş. səlamlaş. salamlaş.
yaqşılaşmaq . yaxşılaşmaq. əsənləşmək. səlamlaşmaq. salamlaşmaq.
yaqşımı . yaxşımı. yaxşıba. iyimisin. necəsin. necəsən. nasılsın.
yaqtı . yağtı . ışıq. - qaranlıqda aramaqdansa, yağtıda gözləmək, yer.
yaqtıqan . yaxtığan . yandıran. yaxan.
yaqtırı . yaxtırı . yanqı . yanğma . ehtiras . 1. iti, aşırı istək, dilək. - bu yaxtırı yaxır, dondan içəri. 1. güclü, dəlisinə əğilim, tutqu, könd. çönd. dönd. meyl. - yaxtırısı nəyədir. - top, yazı, sənət yaxtırısı .
yaqu . 1. yağu . yağqu. yağmurluq. baruğ. barğanı. barani. 1. yaxu. oda suya qarşı olan örtük.
yaqu . yaxu. yanıq. olqunlaşmamışdan çor vurmuş ürün, hasıl. - yaxu buğda. - yaxu pambığ. - sütdən yaxu : sütdən yaxu yanığ : gəriyincə süt əmməmiş cocuğ.
yar görgünə (gözəlliyinə) inanma, sular üzə dayanmaq, iyizlik (yamanlıq) anunma (peşələmə), tildən çıxar uyqu (iyi) söz.
yar . (< yarmaq). 1. axan nərsənin oyaraq bıraxdığı yarıq, arx, iz. 1. arx. 1. gədik. 1. qayalıq, uçurumlu yer. 1. xətər. təhlükə. - bu yardan qurtulmaq güc.
yar . 1.içtənğ. öziç. özək. məğz. nərsənin içi. - palıt ağacın yarı : məğzi.1.ruh. 1.könül. 1. uçurum
zaylı. zay. zay. yar. yarlı zaylanmaq. yarlanmaq.
yaraçar . yaracar. yaraca. bir yerdə yarıq, baca açan arac. direl çeşiti.
yaranmaq . bəğənmək. xoşlamaq. - oğlan qızı çox yarandı .
yaranmaz . bəğənməz. xoşlamaz.
yaraq . 1.daraq . saraq . qaraq . baraq . bağaq . gitərə. girtərə. girdərə. qırtnağ. qıtnağ. ustuvanə. ərən. mərdanə. - yoğur açma barağı . - əkin sarağı - bası sarağı . 1. yoraq . gediş. pırosə. rəvənd. - iş yarağı . - işlərin yorağı dəğişmiş. - bir yeni yorağ açmaq gərək. 1. haşiyə. zəvar. - qızıl yaraq. zər duzi. 1. çarə. - baş yaraqın bulmaq : işinin çıxarın tapmaq. 1. şayistə. bərazəndə. (# yayaq ). - yaraqlığı gəlişən (edişən), yayalığı gedişər (itişər. itər. azalar).
Dostları ilə paylaş: