Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

xiştəq . xişdək. xışdax. qısdaq. 1. iki çay, şumlamış topraq arasında qalan topraq. delta. 1. qıçdaq. köbə. köpə. ağ. tikilmiş nərsənin çat (qollanan, ayrılan). yerlərin sağlatmaq, bərkitmək üçün artığına yamanmış tikə, ardından, üstündən vurulmuş, yapışdırılmış dayaq (gücə. dəsdək). parça. - xişdəkli geyim gec yırtılır. - özünə xişdək tapammır, özgələrə köynək tikir.

xoryatlıq . koryatlıq. çoryatlıq. satqınlıq. dönüklük.

xoşaşut . yoşaşut. (xoşnaxud). yaşamda sevdiyi yeri, durumu seçən. (xoş nişin). 1. gənə bol, bol diniş yaşam. 1. gördüyü işə çox aşıtlı, istəkli. 1. öz meylinə.

xoşbəx . qut. mut. but. qutay. mutay. butay. qutun. mutun. butun. qutöy. qutay. günük. gönən. günən..
((qətəmli: qədəmli < qutumlu. uğurlu. günlü. alqayut. alqayıt. olcaylı. bolcaylı. olcaytı. bolcaytı. ulcaylı. bulcaylı. ulcaytu. bulcaytu. . qutat. qutad. yaraş. yağaş. qutad. . . qutbax. ağdal. mutbax. . xoşbəxt. xoşbəx. səadətli. kamran. tutuvar. tutulu.
{(quot, qot). (alman): iyi}. - qöd (anqlo- sakson), qood (ingilis). - {qodeo (latin): mıtlanmaq, xoşallanmaq}.

((xoşbəxlik . tutuluq. olcay. qutuğ. qutöylik. qutaylıq. gönənik. gönənlik. günənik. günənlik. olcaylıq. bolcaylıq. ulcaylıq. bulcaylıq. qutbəxlik. qutbəxtlik. mutbəxlik. mutbəxtlik. butbəxtlik. budbəxtlik. yetivarlıq. yetvarlıq. qozbaxlıq. qozbəxlik. qudamıq. qutluluq. mululuq. gönənik. gönənlik. günənik. günənlik. qutbəxlik. qutbəxtlik. mutbəxlik. mutbəxtlik. qozbaxlıq. qozbəxlik. səadət. qutluq. qutuq. qutunluq. qutaylıq. mutluq. mutuq. mutunluq. mutaylıq. butluq. butuq. butaylıq. butunluq. gönənik. gönənlik. günənik. günənlik. qutbəxlik. qutbəxtlik. mutbəxlik. mutbəxtlik. qozbaxlıq. qozbəxlik. xoşbəxlik. səadət. məs'dluq. kamranlıq. tutuluq.

xot . xod < od. öt. öc. ayağ. çağ. nərsənin gücünün ucalığ alçağlığını, çoxluğ azlığını göstərir. - radyonun xodun al. - səsinə xod ver. - odun xodun al. - ışığın ötün al. - öc ver.
- xodlu: < odlu. ötlü. öclü. ayağlı. çağlı. iti. gur. - bu xodlu səsə qulağ asmaq olmaz. - ocağı xodlu qoy qızışaq.
- xodlamaq: < ötləmək. ötlətmək. ötətmək. ötütmək. öcləmək. öclətmək. öcətmək. öcütmək. ayağlatmaq. çağlamaq. çağlatmaq. xod, ayağ vermək. ititmək. gurlatmaq. - xodla: < ötlə. ötət. çoxalt.

xunsa . oğlaqız. qızoğlan.

xunxari . xunxarlıq. qurdluq. qutluq. sağırtlıq. sağıtlıq. sağırtqılıq. sağıtqılıq. sağırtqalıq. sağıtqalıq. sağırtquluq. sağıtquluq. qançulluq. qaniçənlik. qaniçərlik.

yaçaq . yaçaq. qatlardan oluşan nərsələrin hər bir qatı. rədə.

yaçurmaq . açurmaq. (yaturmaq. yasurmaq). açırmaq. salmaq. sərmək. - döşəklər yaçulsun, yatanlar yatunsun. - - süsun yaçub ölkəyə.

yağılamaq . çapılamaq. çapqılamaq. düşmanlıq edmək. savsalamaq. - ər odur yağıyla yağılaya, yarıyla yarılaya (dosluq edə).

yağın verən ağrın alar.

yağıtan . tağıtğan. düşmənlik edən. öcəşgən.

yağız . çağız. salığ. hazır. indi.

yağız . yağız. al qara. alaboz. ətləsi boya. külsi boya. - yağız yer: yer kürəsi. - yağız at: ətləs boyalı, külsi at.

yağlava . tavlağa. yağluca. tava. nərsə pişirmək, qızartma üçün dayaz paxır, çuğun qab.

yağramaq . < yağ < yoğ. yağlamaq. yoğurmaq. yoğunlatmaq. qalınlatmaq. bəsləmək. bərkimək. kökləmək. köklətmək. kökətmək.

yağu ərür (düşmən kəsilir), yalnuq malı davarı, bilik əri, yağusun nəlük (nəcür) sevir.

yağuq .yağ yoğuq. bulaşıq. batşıq. alaşıq. aludəg.

yala . 1. yaldırım. qaldırım. yala. tapdanmış, düzlənmiş, sələsovlanmış, sərəsovlanmış, səsovunmuş, yapırlanmış, hamarlanmış (daş döşəmli, asfaltlı) yaylıq yol. (# çala: işlənməmiş, engəbəli, daşlı çanqıllı yol. patika. cığır). 1. düzlük. alan. meydan. - bu düzlük bu özlük: bu meydan buda törəkin, hünərin.

yala . yələ. sala. sadə (sıradan. öğrəşildiyindən, gözlənildiyindən artığ bir bilgi, qatnaşığ, aralığ, qoşu, vəsilə, vasitəsi olmayan, olmamazlıq. adi. mə'mul. mə'muli).
1. yalçın. çalpağ. çılpağ. lüt.
1. bayığ. sayığ. sayram. seyrəm. seyrək. seyik. sıyram. sıyrağ. sərik. yüz. qolay. sığ. sıx, tünlük, tünd, dar, dərin olmayan. saya. sadə. bəsit. 1. yalnız. ancağ. təkcə. təki. kəsik. fəqət. sal. salt. sırf. sirf. mütləq. münhəsirən. 1. süssüz. saçısız. - yala ev: sıradan bir ev. mə'muli, sadə ev. - bayığ yaşam: sadə yaşam. - sayığ biçimli: sadə duruğlu, qiyafəli. 1. sayığ. səfeh. bön. quşbaşı. avanaq. axmaq. saya. sadə. 1. yavan. quru. qatıqsız. qatqısız. sadə. - quru çörək. - yala çay, qəhvə: qayıq olmayan (sadə) çay, qəhvə. - yala kek: sadə kek. - yala geyim: sadə geyim. 1. təmiz, açıq, düz, saf kimsə. 1. yalın. yada. yata. çala. çalağ. bəsit. saya. sadə. - yüz işçi. sadə işçi. sıradan işçi. təxəssüssüz işçi. 1.
- yala çay: çala çay: dala çay: bayağı, sadə çay.
- yala sayı: sayığ sayı: birdən doqquza dək olan sayılar, ədədlər, sadə ədədlər.
- yalayağ: salayağ: sarıyağ.
- yalalıq: yələkik. salalıq. sadəlik.
- yalaca: yalca. yalıca. yalnızca. yələcə. salaca. salca. sadəcə.
- yalıtmaq. yəlitmək. salatmaq. sadələtmək.
- yalınmaq. yəlinmək. salanmaq. sadələnmək.
- yaltıtmaq. yəltitmək. saltıtmaq. sadələşdirmək.
- yalıtılmaq. yəlitilmək. salıtılmaq. sadələşdirilmək.

yalabıq . çalabıq. 1. gözə çırpan. 1. mətirət. 1. tağar. yoğur tutma qabı.

yalağ . çalağ. 1.it pişiyin yeyib içmək qabı. 1.toyuğun yumurtladığı yerdə olan çuxur, cola. 1. çərxin, təyərin gözləri. - gözlə əlin yalağa keçməsən. 1. çanağa oxşar hər çeşit qab. yamşaq (< çan). dəğirmana dən tökülən göz. 1. çalasər.

yalağan . yalğan. alaman. alman. yoxsul. kasıb. qalğanaqsız. bi xanıman. yalaman çalaman: kasıb kusub.

yalağıtmaq . şırıqlatmaq. ərişitmək. şiyarlatmaq.

yalağu . yalğu. ülgüc. üztük. (> üztürə > əsturə (fars)

yalama . daş duz. xiyar kimi nərsəyə düz səpmək yerinə, yalatılan, sürtülən daş duz. 1. töğlə dışında, malqaranın yalaması üçün qoyulan daş duz. bu duzun qoyulduğu yerə ''yalavuğ'' deyilir. 1. kiçik yastı daş. - yalama atıb ağacın dal budağın qırdılar.
{yalamalamaq: daşına basmaq. - yalda (qayada) duran keçini tərpəşsin.

yalamaq . sürtünüb keçmək. zədələmək. - piçağ əlimi yaladı. - onun gülləsi bizim saçımızı belə yalayamaz.

yalan . 1. astar. 1. (astarlıqda da işlənən) şumal, tək boyalı parça.

yalançının yağı yağçıyacaqdır (candır).

yalanmaq . yaldanmaq. kiralanmaq. kirayə, icariyə olunmaq.

yalanqı . yalanğı. yalandan. azca. eləbelə. - kərdiyə yalanğı su vermiş, yalnız toprağın üzü islanmış.

yalanqu . yalanğu.kol kosdan, çırıl çırpıdan qurulan ocağ. - bu ki yalanğudu, bunda nə pişir.

yalansıtmaq . yalan saymaq. - kişi var ki qadın sözün yalansıtar. - mənim sözlərimi yalansıtma, inan.

yalaq . yalağ. çalağ. sırma. sırım. sıyım. sıyrım. siyrim. siyrəm. sirmə. sirmə. 1. göndən, parçadan, bütün nərsədən siyrilən, kəsilən qayış, qolan, təsmə, (dəval). 1. cılız. arığ. yalğar. (> lağər(fars)). 1. cılız, arığ uca boy. ucubınıq. 1. çıpıq. qələmə. 1. sıram. xətt. rədif. rədə. - yalağ yalağ: çalağ çalağ: sırma sırma. sırım sırım. sıyım sıyım. sıyrım sıyrım. sirmə. sirmə sirmə sirmə. sıram sıram. rədif rədif. rədə rədə. - sırım!: (sırıma!). xətdə!. səfə!.

yalaq . yalağ. çanağı. govun. kovun. kövün. oysar. 1. çalasər. 1. əl üz yuma üçün dəlikli daş, kaşı qab. dəsşuyi. 1. qorun. tökülən bulağın sıçramaması üçün altına qoyulan çuxur, dəlikli daş.

yalaq . yalnaq. yayaq. yadaq. piyada.

yalaqaşdamaq . yalağaşdamaq. soymaq. dərini fırığ çıxartmaq.

yalaqaşdanmaq . yalağaşdanmaq. çalağaşdanmaq. soyunmaq. çırıl çıplaq olmaq.

yalaqatüşən . yalağadüşən. malqaranın boğazı. - bir para müsəlmanlar yalağadüşəni azığ (həram) sayıb yeməzlər.

yalaqaylamaq . yalağaylamaq. yalcağaylamaq. alağaylamaq. alcağaylamaq. çox ərkələmək, sevmək, əzizləmək.

yalaqaylamaq . yalağaylamaq. yalcağaylamaq. alağaylamaq. alcağaylamaq. çox ərkələmək, sevmək, əzizləmək.

yalaqçı . yalağçı. yalanğu. 1. yalavuğ. acgöz. tamahkar. 1. artığa qalan. artığçı. onun bunun arığ urtuğundan keçinən.- yalanğuyla yatan, dilənçi doğar.

yalatmaq . yaldatmaq. kiralatmaq. kirayə, icariyə vemək.

yalav . yalağ. (çalağ). 1.incə şırıq, şərit. yarındağ. 1. cırıq, çatlağ. - qapı yalağından baxma. 1. kot, palto, don ətəyində yapılan cırıq. - iki yalağlı palto. 1. boşluğ. aralıq. - kərpiçlərin yalağın simitlə doldur. 1. lif. 1. tirə. tel. - bu bitgi hançı yalağdandır. 1. burqu, pincdə olan incə dişlər. qırış. qırıc. dəndə. dəndənə. iv. (yiv. iğ). - bu pincin yalağları yalanmış: yeyilmiş, hərz olmuş. 1. əriş. rəgə. rişdə. - onun yalağın tapsan sözə baxar. 1.
- yalağ kimi : sap kimi. çox incə. - yaşamı bir yalağdan (bənd dən) asılıdır.- yalağ. - yalağ. - yalağ.

yalavac . söz yaladan, çatdıran. (peyam rəsan. peyğam bər). - yaş küyməz, yalavac ölməz: yaşa yanmaq yox, elçiyə ölüm yox

yalbalanmaq . yalpalanmaq. çalbalanmaq. dalqalanmaq. - bayraqlar yalbalandı.

yalbaq . çalbağ. yalbağ. düzlük. genişlik. gənişlik.

yalbaqlamaq . çalbağlamaq. yalbağlamaq. 1. düzənlətmək. gənişlətmək. genişlətmək. 1. yassılatmaq. yastılatmaq. yapsılatmaq.

yalbıraq . çalbıraq. iri yapraq.

yalbış . çalbış. tutuş. yanış. danış. alov. od. - çalbışa düşmüş: odlanmış.

yalbışdamaq . çalbışdamaq. tutuşmaq. yalbırışmaq. yanbırışmaq. yanmaq. danmaq. alovlamaq.

yalbışdanmaq . çalbışdanmaq. tutşunmaq. yanışınmaq. danışınmaq. yanmağa başlamaq. alovlanmaq.

yalbışlı . çalbışlı. tutuşlu. yanışlı. danışlı. alovlu. odlu. - çalbışlı soluq.

yalçı . yalaçı. yaldaçı. kiraçı. icarəçi.

yalğamaq . alğamaq. ərkələmək. sevmək. əzizləmək.

yalğandırmaq . yalandırmaq. təkzib edmək.

yalıbaşdan . alnbaşdan. yalıdan. alnıdan. başdan. yenidən. dalbaşdan. enğbaşadan. enbaşadan. təzəşdən. - almışdında, yalbaşdan niyə aldın.

yalığ . (qalığ). qaş. (nigin. bə amədəgi). - ön yalığ, gey yalığ: önğdinki yalığ, geydinki yalığ: yəhərin dalı qabağ daşı.

yalıman . yalmanı. ələ keçəni, ordan burdan yağmalama, çapmalama çapalama.

yalımlamaq . yarımlamaq. nərsəni iyicə, incidən araşdırmaq.

yalınmaq . çalınmaq. arığlamaq.

yalınmaq . yalvarmaq.

yalınmaq . yalvarmaq. çaplusluq edmək.

yalıntaraq . yalıntağ. yalınayağ. yalvırdaq. corabsız. - ayaqqabın yalıntağ geyib, başmaq ayağın döğüb.

yalıq . yalığ. yalıc. (< yal). {yayıl ییل(_divan) }. ibik. pipik. tac. - xoruz yalığı. - toyuq (toxuq) yalığı.

yalkamlı . candan ürəkdən.

yallı . 1. yalalı. yaldalı. kiralı. icarəli. 1. yələli. - yallı at, yaxalı don.

yallıq . yalalıq. yaldalıq. kiralıq. icarəlik.

yalma . yarma. daş, nərsəni yonmada, yarılan ağacı açıb yarmada işlənən tirə, qıssa soxu, qələm.

yalnuq oğlu (bəni adəm), manğuz (manğsız: qusursuz) olmaz.

yalnuq oğlu (bəni adəm), yoxarur, uyuq adı qalur. .

yalotu . çaloyu. quşoy. çalbacay. səlbə. oyun, fikrin, sözün, yönün tez tez dəğişən. - ona güvənilməz, çaloyun biridir. - çaloyludan uzağ gəz, özün alıb, özün kəs. - bu səlbəlik sənin başıvı çalar bir gün.
yalotunmaq . yalotlanmaq. çaloylanmaq. quşoylanmaq. oyun, fikrin, sözün, yönün tez tez dəğişdirmək.

yalov . çalov. boş, susuz ova, çöl. şoran topraq, çoraq.

yalpalamaq . talbalamaq yelpələmək. təlbələmək. dalvalamaq. dalaylamaq. əsrələmək. salğıramaq. saltıramaq. səndələmək. sərgəkləmək. oya buyana salınıb sərinmək. yıxıla yazmaq. düşə yazmaq. aşayazmaq. - əsrik əsrədi: əsrük sırgəklədi: kefli talvaladı, valayladı. (təlov təlov).

yalpalanmaq . yelpələnmək. sallanmaq. salpanmaq. salpalanmaq. salsılmaq. titrəmək. səndələnmək.

yalpaq . yalpağ. 1. yasğı. yastı. dayaz. - yalpağ döğri. dayaz boşqab. 1. düşüncəsiz. sağınsız. sağıncasız. sanağsız. sanağcasız. beyinsiz. kütbeyinli. - yalpağ kasa.

yalpələmək . yalpalamaq. sallamaq. salpamaq. salpalamaq. salsılamaq. titrətmək. səndələtmək.

yalpıdaq . lüt. qaraq yaraqsız. (zin o bərgsiz). - yalpıdaq minilsə at, götün bağlar qat (pinə).

yalpıdaq . qaraqlı yaraqlı. quşaqlı duşaqlı. (zin o bərgli).

yalpıt . lüt üryan. - yalpıt ata minilməz,

yalqac . yalağac. yalağac. diş (deş) kəsəc (kəsəc: kəsmə aracı). qılavız. hədidə.

yalqançımaq . yalğançımaq. sevişmək. cütləşmək. eşq edmək.

yalqarı . yalğar. sılğır. 1. atil. batil. silik. 1. bezgin. bıqqın. 1. savsağ. qeyrətsiz. 1. başısoyuq. la qeyd. 1. sünəpə. pəsiv. qoşsuz. ruhsuz.

yalqarı . yalğarı. sümsük. - salğarı gəzən it kimi yaşın sürmə.

yalqayı . yalxayı. tək. təkinə. təkbaşına. - otlağda yalxayı gəzən bir inək gördüm. - gecə gözündə, yalxı yalxayı hara belə.

yalqı yılqı . insan heyvan. - yalqu alası qarında, yılqı alası alında (kişi alası içdin, yılxı alası dışdın).

yalqı . yalğı. müflis. fəqir. darğı. möhtac.

yalqı . yalxı. yalxoy. yufa. yoxa. yüngül. nazik.

yalqı . yalxı. yalxu. tək. - keçilər yalxı doğar. - tək doğanlara ''yalxı'' deyilir. - yalxı düğüdən pilov olmaz. - arvad ölüb, yalxu kişi, başın atıb yatıb.

yalqın . ?kirşənin yan bölümlərin birləşdirən ağaclar.

yalqın . yılqın. yılıq. ılıq.

yalqıq oğlu yoxazar, onda eykin ad qalar. .

yalqızaq . yalğızaq. 1.tək gəzən. 1. yalğuzaq. canavar. cənəvar. tək gəzən qurd. - yalğızaq meşənin bükük yerlərində olur.

yalsamaq . dilin çıxarıb sallamaq, oynatmaq.

yalsırmaq . (lisidən). yalğarmaq. yalamaq. - çanağ yalsıran.

yaltaq . yaltaşa. yalayürən. yorğa ağızlıq. yorğazlıq (məddah. xoşa gələn sözlər söyləyən). çaplus. müməlliq.

yaltaşmaq . yaldaşmaq. 1. birbirindən kiralamaq, icarə götürmək. 1. yallaşmaq. yallamaq. kiralamaq. icarə edmək.

yaltay . talvar.

yaltırmaq . yeldirmək. yelləmək. itimək. - odu yaldıranda var, yatıranda. (# yatırmaq).

yaluq . qərib. yad. - günü batmış, yolda qalmış, yaluq yolçu harda yatsın.

yalva . yelvə. sehr. cadu. - yalva onun gözü,

yalvaçı . yalvan. yelvəçi. yelvən. sehrçi. caduçu. alğan (qonağ) onun özü, dolun ay yüzi, yardı mənim ürək.

yalvamaq . yalamaq.

yalvaq. yavlaq. yavalıq.

yalvarma . yalvarış. yalvarıq. yaxarma. yaxarış. yaxarıq. yaxınma yaxınış. yaxınım. yaxsama. yaxsayış. yaxsayıq yaxşama. yaxşayış. yaxşayıq. ərginmə. ərginiş. ərginik. istəşmə. istənmə. istənişmə istəyişmə. istəyiş. bağşınalma. bağşınalış. bağşınalım. bağşınsayıq. sorağış. sorayış. sorğayış. üzərmə. üzvuruş. üztutma. üztutuş. bağışlanma, bağışlanış bağışlanış, sıyıq (# qıyıq), əsrik, əsik, yas, yasıq, yaxım, yaxıq, əff, rica', xahiş, mehribanlıq, rəhm, şəfqət mərhəmət diləmə. istirham.

yalxı . 1. yalğız. tək. - yalxı başına nələr çəkmiş. 1. teyxa. - bun qarışığı yoxdu, yalxıdı. 1. nab. xalis. - yalxı duzlu: qır duzlu.

yam . <

yam . dava. ilac. dərman - yam otu: bitgi dərman.

yamağu . yamalıq.

yamamaq . hörmək.

yaman değir . pis değil.

yaman iməz . əslən pis dəğil.

yamanış . yaman iş. kötü, pis iş. (bozəhkar). - yamanışlıdan. uzaq dur, düşman gördün duzağ qur.

yamanlamaq . bətərələmək. pisəlmək.

yamanlıq .
qarsamba: qarsanba. qarsambac. korsamba. qutumsuzluq. uğursuzluq. qurluq. qarsama. qarsalış. qarsağış. qorsama. qoğsama. qorsalış. qoğsalış. qorsağış. qarsanış. qorsanış. qoğsanış. qaragünlük. dargünlük. qısgünlük. qıtgünlük. qarovlıq. çıpıtlıq. yamanlıq. kavanlıq. kağanlıq. küsbəxlik. küsbəxtlik. kütbəxlik. korbaxlıq. korbəxlik. korbalıq. çorbalıq. koraqlıq. çoraqlıq. koranlıq. çoranlıq. onmazışlıq. onmadışlıq. tutusuzluq. tutsuzluq. bəd bəxlik. çıpıt. fəlakət.
kəmlik. pislik. korasalıq. çorasalıq. kötülük. yamanlıq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq.
qıranlıq . qıyanlıq. yamanlıq. pislik. korasalıq. çorasalıq. kötülük. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. pislik. korasalıq. çorasalıq. yamanlıq. kötülük. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. - nə yapdım ki, bu qıranlığa uğradım.
((qarsalamaq: qorsalamaq. qısralamaq. yamanlıq, çıpıtlıq. kötülük keçirmək.

yamanlıq . çıpıtlıq. mənfurluq.

yamanotlama . yamançöpləmə. afət züdalıq edmə.

yamanotu . yamançöpü. bəla qaytaran. pad zəhr.

yamanvurası! . vırqınısı!. gəbərəsi!.

yamanzınmaq . yamansınmaq. çıpıtsınmaq. hər nəyi kötü, pis görmək, saymaq. heç nəyi onaymamaq.

yamar . hamar. yamşaq, düz, sas yer, nərsənin üzü.

yamata . yamta. yamaça. yamça. yamac. 1.hər artırılmış, yapışdırılmış tikə. - çibanın üstünə yoğur (xəmir) yamaçası qoy irinin sorub arıtsın. - yağlı boyanın qurumuş yamacasın qaşımaq güc olur. 1. uyğun tikə. bab. - yamtası iri: vurulan yamağ, yamanan nərsənin özündən yekə olan. - öz yamtavı tap, bildiyin yap: öz tay tuşunla otur dur. 1. tanqa. tana. nərsənin nərsəsin tanıyıb bəllətmə üçün qoyulan iz, yapışdıran im. etiket. mark.

yamçağ . hər vax. - yamçağ qulluğuzda.

yamıc . yanıc. 1. ağır nərsələrə qoyulan iri qolluq. 1. çirağ. şayırd.

yamışmaq . yapışmaq. yamanmaq. - işdən yapımayan, yerə yamışır.

yamşaq . yanşaq. yanqır. çanşağ. yançı. çançı. çançağ. çanaçağ. (< çan). gəvəzə. çox danışan. - yanqırla düşən, deyingən olur.

yamu . əlbətdə. - yamu gələcəm. - yamu düzdü. - yanu yamu (əlbətdə ki) düzün söylər.

yamu . oldumu. - gedərsən, yamu.

yamutmaq . qamutmaq. qaputmaq. yaputmaq. qapsamaq. çulqamaq. bürümək. - sağınc məni yamutdu:

yamuz . yanuz. götün iki tayı.

yan tutmaz . 1.göt tutmaz. diş durmaz. çabalayıb bir yerdə, durumda durmayan. 1. xunsa. bi tərəf. tərəfsiz. 1. götüş. götvərən. ibnə.

yan yakdan . yan yaxadan. hər topardan (tərəfdən). - su, yan yakdan dolqun atıb ağıl təqil çağlandı. (çoğlandı)

yan yan . - yan yan gedmək (1.əğri əğri. 1. uzaq gedmək.).

yan . - bir yanlı: qarşı yanı, tərəfi saymadan. təkinə.
- bir yana çıxmaq: sonuclanmaq. səmərlənmək.

yan . - yan çəkmək: 1.yan gedmək. çəkinmək. qırağ durmaq. sakınmaq. pərhiz edmək. - içgili yığvalardan yan çəkin. 1. yanın çəkə çəkə, yanqılışca, düşə qalxa yerimək. topallamaq. axsamaq. - nəyindi niyə yan çəkirsin. 1. qırağın çəkmək. əldən qoymaq, ötürmək. osturmaq. - onun sözünə yan çəkmək neynəsin. 1.nərsənin dəngəsi pozulmaq. - yükü yaxcı bağla, yolda yan çəkməsin.

yan . 1. başqa. - yan söz olabilməz. - yan yerə gedmədən bura gəldim. 1. yad. - yandan gələnlər. - yan ölkələr. - yan sözü evə girər, yan söz evə girməz. - yan kişidir, nə bilim necə adamdı. - yandan gəlmə: - yatdan gəlmə. - yan yerə gedmə, gedsəndə tək gedmə. - yana qoy: yada qoy. at. unut. 1. bölük. tikə. pay. hissə. - bunu üç yana böl, bir yan mənim, bir yan sənin, bir yan onun.

yana . 1. ötür. ötəri. - toyana: toy yana: toyluq. (1.toy üçün özəl, ayrılmış. - don, geyim.1. toya qatılanların gətirdikləri sovğat, saldığı toy gedəri, xərcliyi.) 1.kimi. (bənizdən, üzdən oxşar). məniş (mənğiş < mənğzəş. bənğzəş. bənzər). ağa məniş: ağa yana. ağa kimi. ağır yana: 1.uyqun. görkəmli. mətin. mətanətli. təmkinli. 1. (amiranə). - kişi yana: kişiyə uyqun. (ərən. mərdanə). - ata yana: ata kimi. - xanım yana. - qız yana. - uşaq yana.

yana . 1.murid. - bu yana danışmaq istəmir. - olub olmaması yana oy topladılar. 1. barə. - bu yana sözüz var mı. 1. kənar. qırağ. - yana dur. - bu bir yana gedmə.

yana . ötəri. üçün. - pulan yana. - gəlməmişdən yana, əlində kin itirmək. - siz yana gəldim. - nədən yana.

yana . xatir. - sizdən yana (siz yana) gəldim: sizə xatir gəldim. - mən yana: mənə xatir.

yanaçı . birbirinin qucağında. qucuqucu.

yanağ . (yanağ). qanat. dal. kəpə. qapı, pəncərənin açılıb qapanan qolları. - iki yanağlı qapı. - bir yanağlı qapı.