ON BEŞINCI DƏRS
ÜNSIYYƏT (MÜAŞIRƏT) ƏDƏBI
Oğlum! Vəsiyyətimi dərk et, özünü özün və başqaları
arasında ölçü say; özün üçün istədiyini başqaları üçün də
istə; özünə qıymadığını başqalarına da qıyma; zülm etmə,
necə ki, özünə zülm olunmasını istəmirsən; yaxşılıq et, necə
ki özünə yaxşılıq olunmasını istəyirsən; başqaları üçün pis
saydığını özün üçün də pis say; xalq üçün bəyəndiyini özün
129
üçün də bəyən; bilmədiyini danışma, hətta hər bildiyini də
danışma; sənə deyilməsini istəmədiyin sözü başqalarına
demə; bil ki, xudpərəstlik həqiqətə ziddir və düşüncələrin
bəlasıdır (çox çalış və başqalarına xəzinədar olma.) Elə ki,
yolunu tapdın, Allah qarşısında bacardıqca təvazökar, xaşe
ol.”
Bu dəyərli vəsiyyətdə diqqət mərkəzində dayanan məsələ
dünya ilə müqayisədə əbədi axirət həyatının əhəmiyyəti idi.
Əlbəttə ki, dünyanın da axirətlə müqayisədə əhəmiyyətsiz
olduğu
nəzərdən
yayınmamalıdır. Bu
məsələyə
digər
mövzularda, eləcə də fərdi və ictimai əxlaq mövzusunda
danışılarkən toxunulmuşdur. Müşahidə etdiyiniz kimi Həzrət
(ə) dünya əhlini səfərdə olan karvana bənzədir. Əlbəttə ki, bu
səfərin özünəməxsus çətinlikləri var və insan bu çətinliklərə
dözməlidir. Yol çətinliklərinə dözməyən müsafir, təbii ki,
mənzil başına çata bilməz. Əgər müsafir bilsə ki, yol çox
qısadır, çətinliyə dözmək asan olar. Dünya həyatının qısalığını
dərk edən insan da belədir. O, heç zaman dünyaya əsir olmur.
Axı hansı məntiqlə əbədi səadəti üç-beş günlük yarı acı, yarı
şirin dünya həyatına qurban vermək olar?! Amma dünya
həyatının sonunu yoxluq bilən insan xoşbəxtliyini yalnız
dünyada axtarasıdır.
|