A research on the application of participatory rural appraisal approach
Çizelge2.1. 1997 Yılı Köy, Bucak Sayısı ve Nufusun Dağılımı
Yüklə 1,23 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 2.2. Tarım
- 2.2.1. Bitkisel Üretim
Çizelge2.1. 1997 Yılı Köy, Bucak Sayısı ve Nufusun Dağılımı
Kaynak:T.C Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, İzmir İl Müdürlüğü, İzmir İli 1997 Yılı Çalışmaları ve Tarımsal Yapı, İzmir, Mart 1998. Yüzölçümü, 691 km2 olan Menemen'in doğusunda Manisa, batısında Foça ve Ege Denizi, kuzeyinde Dikili, Bergama, Çandarlı Körfezi, güneyinde Karşıyaka ve İzmir Körfezi yer almaktadır (Şekil 2.1.) İzmir, Afyon, Bandırma demiryolu ile İzmir, Bergama, Ayvalık şosesi üzerinde önemli bir transit merkezidir. İlçe topraklarının doğusunu Manisa Spil Dağı'nın devamı, Dumanlı ve Yamanlar Dağları, kuzeyini ise Şaphane Dağı çevrelemektedir. Şekil:2.1. Menemen İlçe Haritası İlçe merkezinin denizden yüksekliği 20 metredir. İlçe genel olarak Ege Bölgesi ikliminin özelliklerini taşımaktadır. Bölge karakteri olarak yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. Yöre ikliminin ılıman olması tarım ürünleri üretimi açısından elverişli bir ortam yaratmaktadır. Ovada genellikle toprak bünyesi hafif-orta arasında değişmektedir. Özellikle güney kısımlarda siltli-tın, kuzey kısımlarında kumlu-tın, tınlı-kum, kaba-kum kombinezonu hakimdir. Güney kısımlarda ise Tuzçullu, Kaklıç Köyleri civarında iki metre derinliğe kadar orta bünye, bu derinlikten sonra ağır bünye (siltli-kil) hakim durumdadır. Ovanın orta ve kuzey kısımları alüviyal ve genç topraklardan oluşmuştur. Henüz oturmamış alanın meyili düz veya düze yakın olup tarıma elverişlidir. Ovanın güney ve batı kısımlarında hidromorfik tuzlu alüvial topraklar bulunmaktadır. Ovanın 150.000 dekar civarında bir sahasını çorak topraklar oluşturmaktadır. Akarsuların başında Gediz gelmektedir. Kaynağını Gediz İlçesinden alarak bir çok kollardan beslenen Gediz Nehri, Manisa Ovası'ndan sonra Manisa Menemen boğazına giderek 18 km. mesafeyi katettikten sonra Menemen Ovası'na girer ve kış aylarında Çakal, Arap Çayları ile beslenir. Menemen merkezinin 4 km. kuzeyinde akan Gediz Nehri sonunda Foça sınırından denize dökülmektedir.
Çizelge2.2. Genel Arazi Dağılımı
Kaynak: T.C Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Yapı, İzmir İl Müdürlüğü, İzmir İli 1997 Yılı Çalışmaları ve Tarımsal Yapı, Mart 1998. Menemen'de sulu tarım genellikle Devlet Su İşleri Bölge Müdürlüğü'nün sulama şebekesi ile Gediz Nehri'nden gerçekleştirilmektedir. Gediz Nehri'nin suları sağ ve sol sahil olarak ikiye bölünerek çeşitli kollarla ovaya yayılmaktadır. Kanal ve kanaletlerden akan sular üreticilerin sulama yapmalarına imkan vermektedir. Menemen Ovası'na akan suyun toplandığı ve dağıtımının yapıldığı bölgedeki Emiralem Regülatörü'nün Menemen'e uzaklığı 10 km'dir. Çizelge2.3. 1997 Yılı Tarım Arazisi Sulama Durumu Sulanan Alan (Ha)
Kaynak: T.C Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, İzmir İl Müdürlüğü, İzmir ili 1997 Yılı Çalışmaları ve Tarımsal Yapı, İzmir, Mart 1998. İlçenin sahip olduğu 66.500 hektarlık yerleşim alanının 23.070 ha'ını tarım alanları oluşturmaktadır. Tarım alanlarının yerleşim alanı içindeki oranı % 34.69'dur. Orman ve fundalıklar % 16.74, çayır ve meralar ise % 12.10'luk yer kaplamaktadırlar. Toplam tarım arazisi içinde %54.1'lik pay ile tarla alanı ilk sırada yer almaktadır. Sebze ekim alanları da %18'lik pay ile ikinci sırada yer alırken, daha sonra sırasıyla bağ, meyve, zeytin, nadasa ayrılan alanlar gelmektedir. 2.2.1. Bitkisel ÜretimCoğrafi konumu, jeolojik ve topoğrafik yapısıyla polikültür tarıma uygunluğu, gelişmiş tarımsal mekanizasyon, sanayi ve deneyimli çiftçi potansiyeli ile Menemen'de tarım çok önemli bir yere sahiptir. İlçenin batı ve güney kısmında bulunan köylerde başta pamuk olmak üzere hububat tarımı yapılmaktadır. Emiralem Beldesi'ne yakın köylerdeki arazilerde bağcılık, meyvecilik ve sebzecilik yapılmaktadır. Özellikle çilek yetiştiriciliği önemli bir faaliyet dalı haline gelmiştir. Tütün; ekiminin çok zahmetli olması ve diğer ürünler karşısında avantajını koruyamaması nedeniyle on yıl öncesine kadar pek çok aile dikmekteyken yerini yavaş yavaş başka ürünlere bırakmaktadır. Tarla ürünleri ekim alanı ve üretim miktarları açısından incelendiğinde 1995-1997 dönemi içerisinde üretim miktarındaki düşüş dikkati çekmektedir. Buğday üretiminin 1996 yılında 28.500 tondan 31.350 tona ulaşmasına rağmen 1997 yılında 21.350 tona gerilemiştir. Üretim miktarları açısından buğday, pamuk (kütlü), yonca (yeşil ot), mısır (dane), mısır (hasıl), fiğ (yeşil ot), yonca (kuru ot), ilk sıralarda yer almaktadır. İlçenin ürün deseni incelendiğinde zengin bir görünüm ortaya çıkmaktadır. Sebze ürünleri ekiliş alanları ve üretim miktarları incelendiğinde; 1995-1997 yılları arasında üretim miktarında artış kaydedilmiştir. Özellikle ekim alanı 1500 hektara ulaşan ve 1997 yılı itibariyle 60.000 ton üretimi gerçekleştirilen domates ilk sırada yer almaktadır. Üretim miktarları açısından önemli diğer ürünler ise ıspanak, patlıcan, hıyar, sakız kabağı, marul (göbekli), biber (sivri) ve taze soğandır. Ayrıca, 1997 yılında toplam 18 hektara ulaşan bir alanda roka, semizotu, sarımsak (taze) ve turp (bayır, kırmızı) üretimine başlanmıştır. İlçede örtüaltı tarım da son yıllarda artmaya başlamıştır. 1997 yılında 849 dekar kapalı alanda sebzecilik ve 4.4 dekar alanda da çiçekçilik yapılmaktadır. Çizelge 2.4. Bazı yıllara göre tarım arazisi dağılımı (Ha)
Kaynak: T.C Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Izmir İl Müdürlüğü, İzmir İli Çalışmaları ve Tarımsal Yapı, 1995,1996 ve 1997 Yılları Çizelge2.5. Seçilmiş tarla ürünlerinin ekiliş alanı, üretim ve verim (1997 yılı)
Kaynak:T.C Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, İzmir İI Müdürlüğü, İzmir İli 1997 Yılı Çalışmaları ve Tarımsal Yapı. Çizelge 2.6. Seçilmiş sebze ürünleri ekiliş alanı, üretim miktarı ve verimi
Yüklə 1,23 Mb. Dostları ilə paylaş:
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
