ZİYARƏTGAHLAR
Qərib Seyid
Sabir danışerdı ki, yığılıf burdan – Avılbəylidən gediflər Qərif Seyidi ziyarata. Bir afdobus adamıymışdar. Orda hamı nəzir qoyuf. Bu da özü üç manat qoyuf. Deyif, bu qərif seyitdi, üsdündə dayananı yoxdu. Kim olsa, bu pulu götürə bilər. Beləcə bu, pulu götürüf. 33, ya 43 manat pul oluf – axırı üçnən. Bunu götürüf, gətirif. Yolda da kimi deyif, nahax götürdün, kimi deyif, noolasıdı? Öyə əlif çatanatan peşmannıyıf. Biri munu qorxuduf. Öydə yoldaşına deyif kin, bu pulu çamadana qoy, dəymə, üşərgələndim. Pulu orya qoyuf, bir müddət də orda qalıf. Ər-arvat pula da dəymiyiflər. Aradan bir müddət keçmiş təntih vəzyət yaranıf. Deyif, nə fərqi var, budaana təntiyirəm, o pul məəm qolumnan qaldırjax. Get gətir. Qız gedif, qayıdıf ki, ay Sabir, üşcə manat var orda. O qədər təəsirrəner, geder, mollanın yanına. Molla deyif, qoyulan pul osanata tüşəjəh. Ama sən qoyan nəzir qəbul olmadı, günah eliyifsən.
Dostları ilə paylaş: |
