Ancak bu yolda, bilgiye ulaşmada karşılaşılan güçlükler bir sorun olarak kendisini göstermektedir. Yani değişim her zaman beklenen sonuçları doğurmayabilmektedir. İnsanlık bir yanda evinde oturarak bilgiye erişebiliyor, ticaret yapabiliyor, işini uzaktan yürütebiliyor. Ancak öte yandan bilginin isteyen herkesin erişimine açık olmaması gerçeği ile de karşı karşıya kalabilmektedir. Alan yazında bu durum "Sayısal Uçurum" olarak adlandırılmaktadır (Alkan, 2003)
Dijital bölünme (digital divide), dijital uçurum (digital gap), dijital varsıllık/yoksulluk gibi kavramlar bilgi çağı ile birlikte ortaya çıkmıştır.
Dijital bölünme (digital divide), dijital uçurum (digital gap), dijital varsıllık/yoksulluk gibi kavramlar bilgi çağı ile birlikte ortaya çıkmıştır.
Bilgiye dayalı yeni düzende varsıllığın temel koşulu da erişilebilen bilgi miktarı ile ölçülmektedir
Gerek kişiler, gerek kurumlar, gerekse ülkelerin varsıllıkları bilgi ve iletişim teknolojilerinden ne kadar yararlanabildikleri ile doğru orantılı olarak ölçülüyor. Ev ya da kişi başına ne kadar telefon, ne kadar TV, ne kadar bilgisayar düşüyor? Kaç evden, işyerinden, okuldan İnternet’e bağlanılıyor? Kaç kişinin cep telefonu var? Artık bu rakamlarla ülkelerin durumları değerlendiriliyor.
Dijital varsıllık, kişiler, toplumlar ve ülkeler arasında bilgi üretim ve tüketim arasındaki makası her geçen gün daha da artırmaktadır.
Dijital bölünmeye yol açan nedenin bir ayağı dijital varsıllık iken, diğer ayağı da bu teknolojinin kullanılabilmesi becerisidir. İşte bilgi okuryazarlığı becerisi bu noktada dijital bölünmeyi engellemek adına önemli bir rol üstlenmektedir.
“Dijital bölünme kavramı, dijital enformasyon teknolojisine etkili bir biçimde erişim sağlayanlarla sağlayamayanlar arasındaki uçurumu ifade eder. Kavram, teknolojiye fiziksel erişimdeki dengesizlikler kadar, dijital bir yurttaş olarak etkili katılım için gereken kaynaklar ve becerilerdeki dengesizliği de gösterir.”
“Dijital bölünme kavramı, dijital enformasyon teknolojisine etkili bir biçimde erişim sağlayanlarla sağlayamayanlar arasındaki uçurumu ifade eder. Kavram, teknolojiye fiziksel erişimdeki dengesizlikler kadar, dijital bir yurttaş olarak etkili katılım için gereken kaynaklar ve becerilerdeki dengesizliği de gösterir.”
Wikipedia
http://www.youtube.com/watch?v=QFLDZuQ9dEk
http://www.youtube.com/watch?v=QFLDZuQ9dEk
http://www.youtube.com/watch?v=PZcO7xMhYcI
Dijital bölünme çok boyutlu bir problemdir. Diğer bir bakış açısı dijital bölünmeyi ICT altyapısı, donanım ve yazılımlarının mevcudiyetini ele alan bir teknik konu olarak incelemektedir. İkinci boyutta ise teknik kaynaklar amaçlar doğrultusunda yönlendirecek beceriler bulunmaktadır (Ryder, 2003).
Dijital bölünme çok boyutlu bir problemdir. Diğer bir bakış açısı dijital bölünmeyi ICT altyapısı, donanım ve yazılımlarının mevcudiyetini ele alan bir teknik konu olarak incelemektedir. İkinci boyutta ise teknik kaynaklar amaçlar doğrultusunda yönlendirecek beceriler bulunmaktadır (Ryder, 2003).
Genel anlamda zengin ve güçlü bireyler ile fakir ve güçsüz bireyler arasındaki ayrım olarak düşünülen dijital bölünmenin analitik bir inceleme yapılırsa üç boyutu bulunmaktadır:
Birinci bölünme; endüstrileşmiş ya da gelişmekte olan bütün ülkelerde var olan zengin, eğitimli ve güçlü olanlarla olmayanlar arasındakidir. Örneğin ABD’de yüksek gelirli ve eğitimli olanlarla düşük gelirli ve az eğitimli olanlar arasında bilgisayar sahipliği ve internet erişimi gibi konularda belirgin farklılıklar bulunmaktadır.
Birinci bölünme; endüstrileşmiş ya da gelişmekte olan bütün ülkelerde var olan zengin, eğitimli ve güçlü olanlarla olmayanlar arasındakidir. Örneğin ABD’de yüksek gelirli ve eğitimli olanlarla düşük gelirli ve az eğitimli olanlar arasında bilgisayar sahipliği ve internet erişimi gibi konularda belirgin farklılıklar bulunmaktadır.
İkinci bölünme; daha az dikkat çeken lisan ve kültür alanlarındadır. Birçok ülke İngilizce ya da bir diğer batı Avrupa dilini konuşabilenler ile konuşamayanlar arasında bölünmüştür. Farklı kültürlere sahip olanlar, göçmenler, ya da yaşadıkları ülkenin dilini bilmeyenler eğitimde ve iş hayatında başarılı olamamaktadırlar.
Üçüncü bölünme ise; ilk ikisinden sonra kaçınılmaz olarak ortaya çıkan zengin ve fakir ülkeler arasındaki genişleyen uçurumdur. 1999 Birlemiş Milletler İnsani Gelişme Raporu, büyük ölçüde kuzeyli zengin ülkelerle güneyli fakir ülkeler arasındaki açığa işaret etmektedir. Uç noktadaki örnekleri ABD ve İsviçre, Almanya, Finlandiya, İzlanda gibi kuzey Avrupa ülkeleri oluşturmaktadır. Bu ülkelerde hane halkının telefon sahipliği %90’ın üzerindedir. Bilgisayar sahipliği ve evden internet bağlantısı ortalaması %50’nin üzerindedir. Diğer uç noktada ise Afrika’nın büyük kısmı, Güney Amerika’nın büyük kısmı, Güney Asya, Çin, Endonezya kısacası dünyanın %80’i bulunmaktadır. Bunların telefon hizmetinden yararlanabilme oran ise %3 ve altındadır. Evde bilgisayar sahipliği %1–2, evden internet bağlantısı ise bu oranın yarısı kadardır.
