1994 tarihinde kurulan Halkla İlişkiler Danışmanları Derneği Tüzüğü’nün “Meslek İlkeleri” adlı ekinde, “Mesleğin Tanımı” bölümünde şöyle denilmektedir:
“Halkla İlişkiler, kamu ve özel kurum ve kuruluşlarının faaliyetlerini, onların adına tanıtma, açıklama ve geliştirme amacı ile kamunun ve belirli halk kesimlerinin (hedef kitle) bilgilendirilmesi ve bunlardan gelecek tepkilerin değerlendirilmesine dönük yürütülen planlı iletişim çabalarının bütünüdür.”
IPRA – International Public Relations Association (Uluslararası Halkla İlişkiler Birliği) halkla ilişkileri, “Özel ya da kamu kurum ve kuruluşlarının, ilişkide bulunduğu kimselerin anlayış, sempati ve desteğini elde etmek için sürekli olarak yaptığı faaliyetler” olarak tanımlar.”
IPRA – International Public Relations Association (Uluslararası Halkla İlişkiler Birliği) halkla ilişkileri, “Özel ya da kamu kurum ve kuruluşlarının, ilişkide bulunduğu kimselerin anlayış, sempati ve desteğini elde etmek için sürekli olarak yaptığı faaliyetler” olarak tanımlar.”
1982 yılında, PRSA – Public Relations Society of America (Amerika Halkla İlişkiler Derneği) “Resmi Halkla İlişkiler Bildirgesi”ni kabul etti. Bu bildirgeye göre halkla ilişkiler, gruplar ve kurumlar arasındaki karşılıklı anlayışa katkıda bulunarak karmaşık ve çoğulcu yapıdaki toplumun karar vermesine ve daha etkin olmasına yardımcı olur; özel ve kamu politikalarının uyum içinde yürümesine hizmet eder.
Public Relations News ise, halkla ilişkileri şu şekilde tanımlar: “Halkla ilişkiler, toplum davranışlarını değerlendiren, bireyin veya bir organizasyonun, toplum çıkarıyla arasındaki politikalarını, yöntemlerini belirleyen ve toplumun anlayış ve onayını kazanmak amacıyla bir eylem programı planlayan ve uygulayan bir yönetim fonksiyonudur.”
Bugüne kadar yüzlerce kişi, mesleğin içeriğini oluşturan majör aktiviteleri sıralayarak halkla ilişkilerin özünü yakalamaya çalışan tanımlar yaptılar. Önde gelen halkla ilişkiler otoritelerinden biri olan Harlow ise tüm bu tanımlardan ortak bir sonuç çıkarma yolunu seçti. 1900’lü yılların başları ile 1976 arasında kaleme alınmış tanımları bir araya getiren Harlow, her tanımdaki önemli unsurları belirledi ve öne çıkan fikirleri sınıfladı. 472 tanımı analiz eden Harlow, hem kavramsal hem de işlevsel bir tanım geliştirdi:
Bugüne kadar yüzlerce kişi, mesleğin içeriğini oluşturan majör aktiviteleri sıralayarak halkla ilişkilerin özünü yakalamaya çalışan tanımlar yaptılar. Önde gelen halkla ilişkiler otoritelerinden biri olan Harlow ise tüm bu tanımlardan ortak bir sonuç çıkarma yolunu seçti. 1900’lü yılların başları ile 1976 arasında kaleme alınmış tanımları bir araya getiren Harlow, her tanımdaki önemli unsurları belirledi ve öne çıkan fikirleri sınıfladı. 472 tanımı analiz eden Harlow, hem kavramsal hem de işlevsel bir tanım geliştirdi:
“Halkla ilişkiler, bir organizasyon ile hitap ettiği toplum arasındaki onay ile işbirliğinin, anlayışın, iletişimin, karşılıklı tutumun kurulmasına ve sürdürülmesine yardımcı olan, özgün bir ‘yönetim’ fonksiyonudur. Meslek ve sorunların yönetimini içerir; yönetimin kamuoyu hakkında bilgili ve tepkili olmasına yardımcı olur; toplum çıkarlarını gözetmesi için yönetimin sorumluluğunu belirler ve empoze eder; yönetimin değişimlerden zamanında haberdar olmasını -beklenmedik etkilerden koruyan bir uyarı sistemi gibi- ve değişimi etkili olarak kullanmasını sağlar araştırmaları, ses ve etik iletişimini başlıca araçları olarak kullanır.”
Türkiye’de halkla ilişkilerin gelişmesine önemli katkılarda bulunan Asna, ‘dürüstlük ve karşılıklı yarar’ kavramları ile halkla ilişkilerin yöneticilik fonksiyonunu ön plana çıkarır. Asna, halkla ilişkileri şu şekilde tanımlar:
Türkiye’de halkla ilişkilerin gelişmesine önemli katkılarda bulunan Asna, ‘dürüstlük ve karşılıklı yarar’ kavramları ile halkla ilişkilerin yöneticilik fonksiyonunu ön plana çıkarır. Asna, halkla ilişkileri şu şekilde tanımlar:
“Halkla ilişkiler, özel ya da tüzel kişilerin belirlenmiş kitlelerle dürüst ve sağlam bağlar kurup geliştirerek onları olumlu inanç ve eylemlere yönelten, tepkileri değerlendirerek tutumuna yön veren, böylece karşılıklı yarar sağlayan ilişkiler sürdürme yolundaki planlı çabaları kapsayan bir yöneticilik sanatıdır.”
Filiz Balta Peltekoğlu, halkla ilişkileri; “Bize göre Halkla ilişkiler, kuruluş ile hedef kitlesi arasında iletişim yönetimidir” olarak ifade eder. Balta Peltekoğlu’na göre, halkla ilişkiler tanımlarının hemen hepsinde açık olan nokta, halkla ilişkilerin bir iletişim çabası olmasıdır.
Mehmet Ak’ın tanımı da dikkate değerdir: “Halkla ilişkiler, bir firmayı, kurumu, fikri ya da markayı en başta çalışanlarına, sonra hedeflenen kitlelere (müşteriler, iş yapılan çevreler, basın vs.) benimseten, tanıtan, sevdiren, güvendiren, hakkında olumlu bir izlenim, imaj yaratarak onu satın almaya teşvik eden, ‘sevgi’ üzerine kurulmuş, araştırılmış, amaçları, stratejileri belirlenmiş, planlanmış ve uygulamaya koyulmuş çalışmalardır.
‘Halkla İlişkiler Nedir’ sorusuna yanıt veren tanımlardan diğer bazıları şöyledir:
‘Halkla İlişkiler Nedir’ sorusuna yanıt veren tanımlardan diğer bazıları şöyledir:
“İşletme açısından halkla ilişkiler, ilişki içinde bulunduğu kişi ve kuruluşlarla karşılıklı olarak sağlıklı, doğru ve güvenilir ilişkiler kurmak, geliştirmek, kamuoyunda olumlu izlenimler yaratmak ve toplumla bütünleşmek olarak tanımlanabilir.”
“Halkla ilişkiler, bir organizasyon ve bu organizasyonun başarısının veya başarısızlığının bağlı bulunduğu hedef kitlesi arasındaki karşılıklı yarar ilişkisini kuran ve sürdüren yönetim fonksiyonudur.”
