| NEORÖNESANS MİMARİ
Avrupa'da 19. yy'da ortaya çıkan eklek-tisizm içinde değerlendirilen neorönesans akımında Rönesans biçim dili canlandırılmaktadır. Bu sanat akımının savunucusu mimarlıkta (1840) Alman G. Semper olmuştur. Almanya'da rundbogenstil (yuvarlak kemer biçimi) adını almıştır.
Osmanlı mimarlığı Abdülmecid (1839-1861) ve Abdülaziz (1861-1876) dönemlerinde saray mimarlığında yuvarlak kemerli ve yüksek profilli neorönesans biçimini benimser. Zaman içinde çağın azınlık ve yabancı mimarları elinde Doğu ve Batı beğenilerini kaynaştıran bir tutumu yansıtır. Kimi yerde de neobarok özelliklerle bütünleşir. Dolmabahçe Sarayı(->), Beylerbeyi Sarayı(->), Küçüksu Kasrı(->) ve Ihlamur Kasn(->) bu eğilimi gösteren örneklerdir.
Neorönesans biçiminin daha yalın bir yorumu, alınlıklı ve sütunlu pencereleriy-le Taşkışla Binası'nın cephesinde kavranabilir.
Ahşap ve kagir konut binalarında neorönesans cephe düzeni uygulamalarına Galata-Pera, Osmanbey, Büyükdere semtlerinde ve Büyükada, Heybeliada'da rastlanır.
Bibi. S. Çiner, Son Osmanlı Dönemi İstanbul Ahşap Konutlarında Cephe Bezemeleri, İst., 1992, s. 34; A. Ödekan, "Mimarlık ve Sanat Tarihi", Türkiye Tarihi, S. 4, İst., 1989, s. 505-524. AYLA ÖDEKAN
Dostları ilə paylaş: |
