İman ve islam hakkinda

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|buharimüslimebu davudtirmizinesai|İbnu Abbas|Nazarımda pek değerli birçok kimse -ki bence onların en değerlisi Hz. Ömer'di- şu hususta şahidlik ettiler: "Resulullah (sav), sabah namazından sonra güneş doğuncaya kadar, ikindi namazından sonra da batıncaya kadar namaz kılmayı yasakladı." |Buhari, Mevakit 30; Müslim, Müsafirin 286, (826); Ebu Davud, Salat 299, (1276); Tirmizi, Salat 134, (183); Nesai, Mevakit 32, (1, 276, 277)|2421

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|nesai|Nadr İbnu Abdirrahman|Nadr İbnu Abdirrahman, ceddi Muaz (ra)'dan anlattığına göre, der ki: "Muaz İbnu Afra ile birlikte tavafta bulundum, (tavaftan sonra kılınan iki rekatlik tavaf namazını) kılmadı. Kendisine: "Namaz kılmıyor musun?" diye sordum. Şu cevabı verdi: "Resulullah (sav) buyurdular ki: "İkindi (namazı)ndan sonra güneş batıncaya kadar namaz yoktur. Sabah (namazın)dan sonra da güneş doğuncaya kadar namaz yoktur." |Nesai, Mevakit 11, (1, 258)|2422

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|müslimnesai|Aişe|Ömer vehme düştü (yanıldı). Resulullah (sav): "Namaz kılmak için güneşin batma ve doğma zamanını taharri etmeyin (araştırıp seçmeyin). Çünkü o, şeytanın iki boynuzu arasında doğar." diye yasakladı. (Müslim, şu ziyadede bulundu: "Resulullah (sav) ikindiden sonraki iki rekati hiç bırakmadı.") |Müslim, Müsafirin 296, (833); Nesai, Mevakit 35, (1, 279)|2423

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|rezin|Cündüb İbnu's-Seken el-Gıfari|Cündüb İbnu's-Seken el-Gıfari'nin -ki bu zat Eb Zerr (ra)'dir- anlattığına göre, Kabe'nin basamağına çıkıp şöyle demiştir. "Beni bilen bilir, bilmeyen de bilsin ki, ben Cündüb'üm. Resulullah (sav)'ı şöyle söyler işittim: "Sabah (namazın)dan sonra güneş doğuncaya kadar namaz yoktur, ikindi namazından sonra da güneş batıncaya kadar; Mekke'de hariç, Mekke'de hariç, Mekke'de hariç." [Rezin ilavesidir. Bu hadis, Ahmed İbnu Hanbel'in Müsned'inden tahric edilmiştir (5,165)] |Rezin|2424

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|ebu davudnesai|Ali İbnu Ebi Talib|Resulullah (sav) ikindi (namazı)ndan sonra, güneşin yüksekte olma halini istisna ederek, namaz kılmayı yasakladı. (Nesai'nin rivayetinde (ibare, ifade bakımından biraz farkla) şöyle gelmiştir: "...güneşin beyaz ve parlak halde olmasını istisna ederek...") |Ebu Davud, Salat 299, (1274); Nesai, Mevakit 36, (1, 280)|2425

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|müslimnesai|Ebu Basra el-Gıfari|Resulullah (sav) el-Muhammas'ta ikindi namazı kıldırdı. Ve dedi ki: "Bu namaz, sizden öncekilere de arz olundu, ama onlar bunu zayi ettiler. Kim buna devam ederse ecri iki kere verilecek. Şahid doğuncaya kadar; ondan sonra namaz mevcut değildir." |Müslim, Müsafirin 292, (830); Nesai, Mevakit 14, (1, 259, 260)|2426

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|muvatta|es-Saib İbnu Yezid|es-Saib İbnu Yezid (ra)'in anlattığına göre, ikindiden sonra namaz kıldığı için el-Münkedir'i Hz. Ömer (ra)'in dövdüğünü görmüştür. |Muvatta, Kur'an 50, (1, 221)|2427

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|ebu davud|Ebu Katade|Resulullah (sav) cuma günü hariç, gün ortasında (nısfu'n-nehar) namaz kılmayı mekruh addederdi ve derdi ki: "Cehennem, cuma dışında (her gün o vakitte) coşturulur." |Ebu Davud, Salat 223, (1083)|2428

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|müslimmuvattaebu davudtirmizinesai|Ala İbnu Abdirrahman|Ala İbnu Abdirrahman'ın anlattığına göre, öğle namazından çıkınca, Basra'daki evinde Enes İbnu Malik'e uğramıştı. Zaten evi de mescidin bitişiğindeydi. Der ki: "Huzuruna çıktığım zaman bana: "İkindiyi kıldınız mı?" diye sordu. Ben: "Hayır, şu anda öğle namazından çıktık" dedim: "İkindiyi kılın!" dedi. Kalkıp kıldık. Namazdan çıkınca: "Ben," dedi, "Resulullah (sav)'ın şöyle söylediğini işittim: "Bu, münafıkların namazıdır, oturur, oturur şeytanın iki boynuzu arasına girinceye kadar güneşi bekler, sonra kalkıp dört rek'at gagalar. Namazda Allah'ı pek az zikreder." |Müslim, Mesacid 195, (622); Muvatta, Kur'an 46, (1, 220); Ebu Davud, Salat 5, (413); Tirmizi, Salat 120, (160); Nesai, Mevakit 9, (1, 254)|2429

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|buharimüslim|İbnu Mes'ud|Ben Resulullah (sav)'ı vakti dışında sadece iki namazı kılarken gördüm: (Veda Haccı sırasında) Müzdelife'de akşamla yatsıyı birleştirerek kıldı. O gün, sabah namazını da (mutad) vaktinden önce kıldı. |Buhari, Hacc 97, 99; Müslim, Hacc 292, (1289)|2430

NAMAZ BÖLÜMÜ|Mekruh Vakitler|buhari|Abdurrahman İbnu Yezid|İbnu Mes'ud (ra) haccetmişti. Yatsı ezanı sırasında veya buna yakın bir zamanda Müzdelife'ye geldik. Yanındaki bir adama söyledi, ezan ve arkasından ikamet okudu. Sonra akşam namazını kıldı. Arkasından iki rekat (sünnetini) kıldı. Sonra akşam yemeğini istedi ve yedi. Arkadan bir adama emretti, ezan ve ikamet okudu, iki rekat olarak yatsıyı kıldı. Şafak söktüğü zaman: "Resulullah (sav) şu saatte bugün ve bu yer dışında şu namazı hiç kimse kılmamıştır" dedi. Abdullah (ra) dedi ki: "İşte şu ikisi, vakti değiştirilmiş olan yegane iki namazdır. Biri akşam namazı- bu, halk Müzdelife'ye geldikten sonra kılınır; diğeri sabah namazı, bu da şafak söker sökmez kılınır." İbnu Mes'ud sözlerine devamla: "Ben Resulullah (sav)'ın bunu yaptığını, sonra ortalık ağarıncaya kadar kaldığını gördüm" dedi. Sonra sözlerini şöyle tamamladı: "Eğer, Emrü'l Mü'minin -yani Hz. Osman (ra)- şu anda ifaza'da bulunsa (Mina'ya müteveccihen hareket etse) sünnete uygun hareket etmiş olur." (Hadisin ravisi Abdurrahman İbnu Yezid der ki): "Bilemiyorum, İbnu Mes'ud'un bu sözü mü önce telaffuz edildi, Hz. Osman'ın (Mina'ya) hareket emri mi... Derhal telbiye çekmeye başladı ve bu hal, yevm-i nahirde Büyük Şeytan'a taş atılıncaya kadar devam etti." |Buhari, Hacc 99)|2431

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|buharimüslimtirmizinesaimuvatta|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "İnsanlar, eğer ezan okumak ile namazın ilk safında yer almada ne (gibi bir hayır ve bereket) olduğunu bilseler, sonra da bunu elde etmek için kur'a çekmekten başka çare kalmasaydı, mutlaka kur aya başvururlardı." |Buhari, Ezan 9, 32, Şehadat 30; Müslim, Salat 129, (437); Tirmizi, Salat 166, (225); Nesai, Mevakit 22, (1, 269), Ezan 31, (2, 23); Muvatta, Nida 3, (1, 68), Cemaat 6, (1, 131)|2432

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|buharimüslimebu davudmuvattanesai|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Namaz için ezan okunduğu zaman şeytan oradan sesli sesli yellenerek uzaklaşır, ezanı duyamayacağı yere kadar kaçar. Ezan bitince geri gelir. İkamete başlanınca yine uzaklaşır, ikamet bitince geri donüp kişi ile kalbinin arasına girer ve şunu hatırla, bunun düşün diye aklında daha önce hiç olmayan şeylerle vesvese verir, öyle ki (buna kapılan) kişi kaç rekat kıldığını bilemeyecek hale gelir." |Buhari, Ezan 4, Amel fi's-Salat 18, Sehv 6, Bed'ü'l-Halk 11; Müslim, Salat 19, (389), Mesacid 83, (389); Ebu Davud, Salat 31, (516); Muvatta, Nida 6, (1, 69); Nesai, Ezan 30, (2, 21)|2433

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|müslimbuhari||Müslim'in diğer bir rivayetinde şöyle denmiştir: "Şeytan namaz için okunan ezanı işitti mi kaçar. Müezzinin sesini işitmemek için sesli sesli yellenir. (Ezan bitip müezzin) susunca geri döner ve vesvese verir. İkameti işittiği zaman, müezzini duymamak için gider, susunca geri döner ve vesvese verir." |Müslim, Salat 16, (389); Buhari, Ezan 4|2434

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|müslim|Cabir|Resulullah (sav)'ın şöyle söylediğini işittim: "Şeytan namaz için okunan ezanı işitince Ravha nam yere kadar gider." |Müslim, Salat 15, (388)|2435

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|nesai|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) ile beraberdik. Bilal (ra) kalkıp ezan okudu. (Ezanı bitirip) susunca, Aleyhissalatu Vesselam: "Kim bunun mislini kesin bir inançla söylerse cennete girer" buyurdu. |Nesai, Ezan 34, (2, 24)|2436

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|müslimebu davudnesaitirmiziİbnu mace|Abdullah İbnu Amr İbni'l'As|Resulullah (sav)'ın şöyle söylediğini işitmiştir: "Ezanı işittiğiniz zaman müezzinin söylediğini aynen (kelime kelime) tekrar edin. Sonra bana salat u selam okuyun. Zira kim bana salat u selam okursa Allah da ona on misliyle rahmet eder. Sonra benim için el Vesile'yi taleb edin. Zira o, cennette bir makamdır ki mutlaka Allah'ın kullarından birinin olacaktır. Ona sahip olacak kimsenin ben olmamı ümid ediyorum. Kim benim için Allah'tan el-Vesile'yi taleb ederse, şefaat kendisine vacib olur." [(Hadisin ilk cümlesi Buhari'de de rivayet edilmiştir (Ezan 7)] |Müslim, Salat 11, (384); Ebu Davud, Salat 36, (622); Nesai, Ezan 33, (2, 23); Tirmizi, Salat 154, (208); İbnu Mace, Ezan 4, (720)|2437

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|buhariebu davudtirmizinesaiİbnu mace|Cabir|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Ezanı işittiği zaman kim: "Allahümme Rabbe hazihi'd-da'veti't-tamme ve's-salati'l'kaime ati Muhammedeni'l-Vesilete ve'l'fadilete veb'ashu makamen mahmudenillezi va'adtehu. (Ey bu eksiksiz davetin ve kılınan namazın sahibi! Muhammede Vesile'yi ve fazileti ver. O'nu, va'adettiğin -bir rivayette va'adettiğin üzere- makam'ı Mahmud üzere ba's et (dirilt)" derse, ona Kıyamet günü mutlaka şefaatim helal olur." |Buhari, Ezan 8; Ebu Davud, Salat 28, (529); Tirmizi, Salat 157, (211); Nesai, Ezan 38, (2, 26); İbnu Mace, Ezan 4, (722)|2438

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|müslimebu davud|Ömer|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Müezzin, "Allahu ekber Allahu ekber" deyince sizden kim samimiyetle, "Allahu ekber Allahu ekber" derse; sonra müezzin: "Eşhedu en la ilahe illallah" deyince, "Eşhedu en la ilahe illallah" derse; sonra müezzin: "Eşhedü enne Muhammeden Resulullah" deyince, "Eşhedü enne Muhammeden Resulullah" derse; sonra müezzin; "Hayye ala's-salat" deyince "La havle vela kuvvete illa billah" derse; sonra müezzin: "hayye ala'l-felah" deyince, "La havle vela kuvvete illa billah" derse; sonra müezzin: "Allahu ekber Allahu ekber" deyince, "Allahu ekber Allahu ekber" derse; sonra müezzin: "Lailahe illallah" deyince "Lailahe illallah" derse cennete girer." |Müslim, Salat 12, (385); Ebu Davud, Salat 36, (527)|2439

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|müslimebu davudtirmiziİbnu macenesai|Sa'd İbnu Ebi Vakkas|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Müezzini işittiği zaman, kim: "Ben şehadet ederim ki, bir olan Allah'tan başka ilah yoktur, O'na şerik de yoktur, Muhammed O'nun kulu ve Resulüdür. Rabb olarak Allah'tan Resul olarak Muhammed'den -bir rivayette "...nebi = peygamber olarak Muhammed'den din olan İslam'dan- razıyım" derse günahı affedilir." |Müslim, Salat 13, (386); Ebu Davud, Salat 36, (625); Tirmizi, Salat 156, (210); İbnu Mace, Ezan 4, (721); Nesai, Ezan 38, (2, 26)|2440

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|buhari|Ebu Ümame Es'ad İbnu Sehl|Mu'aviye İbnu Ebi Süfyan (ra)'ı minberde oturmuş (hutbe vermek üzere bekliyorken) dinliyordum. (Ezan başladı.) Müezzin: "Allahu ekber Allahu ekber" deyince, Mu'aviye de: "Allahu ekber Allahu ekber" dedi; Müezzin: "Eşhedu en la ilahe illallah!" dedi. Mu'aviye: "Ben de!" dedi; Müezzin: "Eşhedu en la ilahe illallah!" dedi. Mu'aviye: "Ben de!" dedi. Müezzin: "Eşhedu enne Muhammeden Resulullah!" dedi. Mu'aviye: "Ben de!" dedi. Müezzin: "Eşhedu enne Muhammeden Resulullah!" dedi. Mu'aviye: "Ben de!" dedi. Ezan okuma işi bitince dedi ki: "Ey insanlar! Ben Resulullah (sav)'ı minberde iken işittim, O da, müezzin ezan okurken tıpkı sizin benden işittiğinizi söylüyordu (bizzat işittim)." |Buhari, Cuma 23|2441

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|ebu davud|Aişe|Resulullah (sav), müezzinin ezan okurken şehadet getirdiğini işitince: "Ben de! Ben de!" derdi. |Ebu Davud, Salat 36, (527)|2442

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|buharimüslimebu davudnesaitirmiziİbnu mace|Ebu Saidi'l-Hudri|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Ezanı işittiğiniz zaman, müezzinin söylediğinin mislini tekrar edin!" |Buhari, Ezan 7; Müslim, Salat 10, (383); Ebu Davud, Salat 36, (522); Nesai, Ezan 33, (2, 23); Tirmizi, Salat 154, (208); İbnu Mace, Ezan 4, (720)|2443

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|tirmizi|İbnu Abbas|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim, yedi yıl sevabına inanarak ezan okursa, Allah bunu, onun ateşten kurtulmasına bir senet yapar." |Tirmizi, Salat 152, (206)|2444

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|ebu davudnesaiİbnu mace|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Müezzin, sesinin gittiği yer boyunca mağfiret olunur. Yaş ve kuru herşey onun lehinde şehadet eder, namaza katılan kimseye yirmibeş kat namaz yazılır ve iki namaz arasındaki (günahları) affedilir." |Ebu Davud, Salat 31, (515); Nesai, Ezan 14, (2, 13); İbnu Mace, Ezan 5, (724)|2445

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|nesai|Bera|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Allah ve melekleri namazda birinci safa rahmet ederler. Müezzin sesinin ulaştığı yere kadar mağfiret görür. Yaş ve kuru her ne, sesini işitirse, onu tasdik eder. Ona, beraberinde namaz kılanların ecrinin bir misli verilir." |Nesai, Ezan 14, (42, l3)|2446

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|ebu davud|İbnu Amr İbni'l-As|Bir adam: "Ey Allah'ın Resulü! Müezzinler (sevapça) bizden üstün oluyorlar. (Onlara yetişmemiz için ne tavsiye edersiniz?) diye sordu. Aleyhissalatu vesselam: "Onların söylediklerini sen de tekrar et. Bitirip sona erince dilediğini iste, sana da (aynı sevap) verilecektir" cevabını verdi. |Ebu Davud, 36, (524)|2447

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|buharinesaimuvatta|Abdullah İbnu Abdirrahman İbni Ebi Sa'sa'a|Ebu Said (ra) bana dedi ki: "Seni, koyunları ve kır hayatını seviyor görüyorum. Koyunlarınla birlikte veya kırda olunca namaz ezanı okursan, ezan sırasında sesini yükselt. Zira, müezzinin sesini insan, cin ve sair her ne işitirse en uzağı bile Kıyamet günü onun lehinde şehadet eder." Ebu Said sözlerini şöyle tamamladı: "Ben bunu Resulullah (sav)'dan işittim." |Buhari, Ezan 5, Bed'ü'l-Halk 112, Menakib 25; Nesai, Ezan 14, (2,13); Muvatta, Nida 5, (1, 69)|2448

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|müslim|Mu'aviye|Resulullah (sav)'ı "Müezzinler Kıyamet günü, boyun itibariyle insanların en uzunu olacaklardır" derken işittim. |Müslim, Salat 14, (387)|2449

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Fazileti|rezin|Asım İbnu Behdele|Zirri'bnu Hubeyş ezan okurken yanına bir adam uğradı ve: "Ey Ebu Meryem, ezan mı okuyorsun? Ben ezan yüzünden senden nefret ediyorum" dedi. Zirr ona şöyle cevap verdi: "Fazilet sebebiyle benden nefret mi ediyorsun? Vallahi seninle konuşmuyorum." [Rezin ilavesidir. (Kaynağı bulunamamıştır).] |Rezin|2450

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|buharimüslimtirmizinesai|İbnu Ömer|Müslümanlar Medine'ye geldikleri vakit toplanıyorlar ve namaz vakitlerini birbirlerine soruyorlardı. Namaz için kimse nida etmiyordu. Bir gün bu hususta konuştular. Bazıları: "Hristiyanların çanı gibi bir çan edinin" dedi. Bazıları da: "Yahudilerin boynuzu gibi bir boynuz edinerek (onu öttürün!)" dedi. Hz. Ömer (ra): "Bir adam çıkarsanız da namazı ilan etse!" dedi. Resulullah (sav): "Ey Bilal! Kalk! namazı ilan et!" dedi. |Buhari, Ezan 1; Müslim, Salat 1, (377); Tirmizi, Salat 139, (190); Nesai, Ezan 1, (2, 2-3)|2451

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|ebu davud|Ebu Umeyr İbnu Enes|Ebu Umeyr İbnu Enes, Ensar'dan olan bir amcasından naklen anlatıyor: "Resulullah (sav) halkı namaza nasıl toplayacağı meselesine eğildi. Kendisine: "Namaz vakti olunca bir bayrak dik, onu görünce halk birbirine haber verir" dendi. Bu, Aleyhissalatu vesselamın hoşuna gitmedi. Bunun üzerine O'na, boynuz hatırlatıldı. Bu, yahudilerin borazanı idi. Onu bu da memnun etmedi ve hatta: "Bu yahudi işidir!" dedi. Bunun üzerine büyük çan hatırlatıldı. Efendimiz: "Bu hristiyanların işidir" dedi. Bu (konuşmalar)dan sonra Abdullah İbnu Zeyd el-Ensari, Resulullah'ın üzüntüsüne üzülerek ayrıldı. Bunun üzerine rüyasında ezan öğretildi." |Ebu Davud, Salat 27, (498)|2452

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|ebu davud||Bir diğer rivayette şöyle denmiştir: "Ensardan bir adam gelerek: "Ey Allah'ın Resulü! Ben sizin üzüntünüzü görüp ayrıldığım vakit (rüyamdan) bir adam gördüm. Üzerinde yeşil renkli iki giysi vardı. Kalkıp mescidin üzerinde ezan okudu. Sonra bir miktar oturdu. Tekrar kalkıp aynı söylediklerini bir kere daha tekrarladı. Ancak bu sefer bir de kad kameti's-salat (namaz başlamıştır) cümlesini ilave etti. Eğer halkın (bana yalancı diyeceğinden korkum) olmasaydı ben "uykuda değildim, uyanıktım" diyecektim" dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam): "Allah sana hayır göstermiş. Bilal'e söyle (bu kelimeleri söyleyerek) ezan okusun!" dedi. Hz. Ömer (ra) de atılarak: "Onun gördüğünü aynen ben de gördüm, ancak o, anlatma işinde benden önce davranınca, ben utandım (anlatamadım)" dedi. "Adam anlattıkları arasında şunları da söyledi: "(Mescidin üzerine çıkan adam) kıbleye yöneldi ve dedi ki: "Allahu ekber Allahu ekber Allahu ekber Allahu ekber, eşhedu en la ilahe illallah, eşhedu en la ilahe illallah. Eşhedü enne Muhammeden Resulullah eşhedu enne Muhammeden Resulullah, hayye ala's'salat -iki defa- hayye ala'l-felah -iki defa- Allahu ekber Allahu ekber, lailahe illallah." Sonra bir miktar durduruldu. Sonra adam tekrar kalktı, aynı şeyleri yeniden söyledi. Ancak bu sefer Hayye ala'l-felah'tan sonra kad kameti's-salat kad kameti's-salat dedi. Ravi ilave etti: "Resulullah (sav): "Bunu Bilal'e öğret!" buyurdu. (Adam emri yerine getirdi) Bilal de onları söyleyerek ezan okudu." |Ebu Davud, Salat 28, (505-507)|2453

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|ebu davudtirmizi|Abdullah İbnu Zeyd|Resulullah (sav), halkı namaz için toplamak maksadıyla çalınmak üzere bir çan yapılmasını emrettiği zaman, ben uyurken yanıma bir adam geldi. Elinde bir çan vardı. Ben: "Ey Allah'ın kulu, bu çanı bana satar mısın?" dedim. Adam: "Pekala, ama bunu ne yapacaksın?" dedi. Ben: "Bununla insanları namaza çağıracağım" dedim. Bana: "Sana bu iş için daha hayırlı bir söz göstereyim mi?" dedi. Ben de ona: "Elbette!" dedim. "öyleyse şunu söyle!" diyerek bana öğretti: "Allahu ekber Allahu ekber Allahu ekber Allahu ekber. Eşhedü enne Muhammeden Resulullah, eşhedü enne Muhammeden Resulullah. Hayye ala's-salat, Hayye ala's'salat. Hayye ala'l-felah, Hayye ala'l-felah. Allahu ekber Allahu ekber. Lailahe illallah." Abdullah İbnu Zeyd (ra) devamla dedi ki: "(Rüyamdaki bu zat) benden biraz uzaklaştı sonra tekrar söze başlayıp: "Sonra namazı kılacağın zaman şunu söylersin" dedi ve öğretti: "Allahu ekber Allahu ekber-Eşhedü en la ilahe illallah, Eşhedü enne Muhammeden Resulullah, Hayye ala's-salat, Hayye ala'l-felah, Kad kameti's-salat, kad kameti's-salat, Allahu ekber Allahu ekber. Lailahe illallah." Sabah olunca Resulullah (sav)'a gelerek (rüyamda) gördüklerimi haber verdim. Bana: "İnşallah bu hak bir rüyadır. Kalk rüyada öğrenmiş olduğunu Bilal'e öğret. O bunları söyleyerek ezan okusun. Zira o, sesçe senden daha gür!" buyurdu. Ben de Bilal'le birlikte kalktım. Ona teker teker arzediyordum. O da bunları yüksek sesle söyleyerek ezan okumaya başladı. Bunu evinde olan Ömer İbnu'l-Hattab (ra) işitmişti. Hemen evden çıkıp ridasını çekerek geldi ve: "Ey Allah'ın Resulü! diyordu, seni hak ile gönderen Zat-ı Zülcelal'e yemin olsun, onun gördüğünün aynısını ben de gördüm!" Bunu işiten Resulullah (sav): "Elhamdülillah! Şimdi bu daha sağlam oldu!" dedi. [Bir diğer rivayette şöyle gelmiştir: "(Bilal ezanı okuyup sıra ikamete gelince) Abdullah: "Onu ben gördüm, ben okumak isterim!" dedi. Resulullah (sav) da: "öyleyse sen de ikamet getir!" buyurdu." Tirmizi'nin bir rivayetinde şöyle gelmiştir: "(Abdullah İbnu Zeyd ezanla ilgili kıssayı anlatırken elfazı ikişer ikişer zikretti, ikameti ise birer kere zikretti."] |Ebu Davud, Salat 28,30, (499,512); Tirmizi, Salat 139, (189)|2454

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|buharimüslimebu davudtirmizinesai|Enes|İnsanlar çoğalınca, herkesçe bilinecek olan bir şeyle namaz vaktinin duyurulmasının gerektiğini aralarında konuştular. (Bu meyanda bir ateş yakılması veya bir çan çalınması teklif edildi). Bunun üzerine Resulullah (sav) Bilal'e emrederek ikişer kere söyleyerek de ikamet okumasını emretti. |Buhari, Ezan 2, 3, Enbiya 50; Müslim, Salat 3, (378); Ebu Davud, Salat 29, (508); Tirmizi, Salat 141, (193); Nesai, Ezan 2, (2, 3)|2455

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|müslimebu davudtirmizinesai|Ebu Mahzura|"Ey Allah'ın Resulü, bana ezanın usulünü öğret" dedim. Bunun üzerine başımın ön kısmını meshederek: "Allahu ekber, Allahu ekber, Allahu ekber, Allahu ekber dersin ve bunları derken sesini yükseltirsin. Sonra: "Eşhedü en la ilahe illallah, eşhedü en la ilahe illallah, eşhedü enne Muhammeden Resulullah, eşhedü enne Muhammeden Resulullah dersin ve bunları söylerken sesini alçaltırsın, sonra sesini şehadette tekrar yükseltirsin: Eşhedü en la ilahe illallah eşhedü en la ilahe illallah. Eşhedü enne Muhammeden Resulullah, eşhedü enne Muhammeden Resulullah. Hayye ala's-salat, hayye ala's-salat. Hayye ala'l-felah, hayye ala'l-felah. Eğer okuduğun ezan sabah ezanı ise şunu da söylersen: "es-Salatu hayrun mine'n-nevm, es-salatu hayrun mine'n nevm (Namaz uykudan hayırlıdır). Allahu ekber Allahu ekber. Lailahe illallah." |Müslim, Salat 6, (379); Ebu Davud, Salat 28, (500-505); Tirmizi, Salat 140, (191); Nesai, Ezan 3, 4, 5, 6, (2, 4-8)|2456

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|ebu davud|Ebu Mahzura|Bana Resulullah (sav) ikameti ikişer ikişer öğretti: "Allahu ekber, Allahu ekber. Eşhedu en la ilahe illallah, Eşhedu en la ilahe illallah. Eşhedu enne Muhammeden Resulullah, Eşhedu enne Muhammeden Resulullah. Hayye ala's-salat, Hayye ala's-salat. Hayye ala'l-felah, Hayye ala'l-felah, Allahu ekber, Allahu ekber. Lailahe illallah. Ebu Davud der ki: "Abdurrezzak rivayetinde dedi ki: "(Resulullah devamla): "ikamet getirince iki sefer de şunu söyle: Kad kameti's-salat, kad kameti's-salat!" (Aleyhissalatu vesselam ayrıca sordu): "Duydun mu?" (Ebu Mahzura): "Evet!" dedi. (Hadisi rivayet eden ravi Saib) der ki: "Ebu Mahzura alnındaki saçı ne kestirir ne de ayırırdı. Çünkü oraya Resulullah (sav)'ın elleri değmiş idi." |Ebu Davud, Salat 28, (501)|2457

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|ebu davudnesai|İbnu Ömer|Ezan Resulullah devrinde ikişer ikişer idi. İkamet de birer birer. Ancak (müezzin), ayrıca ikişer sefer olmak üzere kad kameti's-salat, kad kameti's-salat da derdi." İbnu Ömer devam eder: "Biz, ikameti işittik mi abdest alır, namaza giderdik." |Ebu Davud, Salat 29, (510); Nesai, Ezan 2, (2, 3)|2458

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|muvatta||İmam Malikle ulaştığına göre: "Müezzin, sabah namazını haber vermek için Hz. Ömer (ra)'in yanına gider. Onu uyuyor bulunca: "Essalatu hayrun mine'n-nevm (namaz uykudan hayırlıdır)" der. Bunun üzerine Hz. Ömer, o ibareyi sabah ezanına ilave etmesini emreder." |Muvatta, Salat 8, (1, 72)|2459

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|tirmizi|Mücahid|Abdullah İbnu Ömer (ra)'le bir mescide girdim. Ezan çoktan okunmuştu. Biz namaz kılmak istiyorduk. Müezzin tesvibte bulundu (ikamet okudu). Abdullah mescidi terketti ve: "Haydi bizi bu bid'atçinin yanından çıkar!" dedi ve orada namz kılmadı." (Tirmizi der ki: "İbnu Ömer'den rivayet edildiğine göre, sabah ezanında es-salatu hayrun mine'n nevm derdi.") |Tirmizi, Salat 145, (198)|2460

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|ebu davud|Mücahid|Ben İbnu Ömer (ra)'le beraber idim, bir adam öğle veya ikindi namazında tesvibte bulundu. Bunun üzerine (İbnu Ömer): "Bizi (buradan) çıkar, zira şu (yapılan tesvib) bid'attir" dedi. |Ebu Davud, Salat 45, (538)|2461

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|tirmizi|Bilal|Resulullah (sav) bana: "Sabah hariç, sakın hiçbir namazda tesvibte bulunma!" tembihini yaptı. |Tirmizi, Salat 145, (l98)|2462

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezanın Başlangıcı|nesai|Bilal|Ezanın sonu şöyledir: "Allahu ekber, Allahu ekber, Lailahe illallah." |Nesai, Ezan 16, (2,14)|2463

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezan Ve İkametle İlgili Hükümler|ebu davudtirmizi|İbnu Ömer|Hz. Ömer (ra)'in bir müezzini geceleyin ezan okumuştu. Ezanı iade etmesini emretti. |Ebu Davud, Salat 41, (532, 533); Tirmizi, Salat 149, (203)|2464

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezan Ve İkametle İlgili Hükümler|tirmizi|İbnu Ömer|Hz. Bilal güneş doğmazdan önce ezan okumuştu. Resulullah (sav) ona: "Haberiniz olsun kul uyudu" diye nida etmesini emretti. |Tirmizi, Salat 149, (203)|2465

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezan Ve İkametle İlgili Hükümler|ebu davud|Bilal|Resulullah (sav): "Sabah vakti iyice belirinceye kadar ezan okuma!" dedi ve ellerini yanlara doğru açarak: "Şöyle!" diye gösterdi. |Ebu Davud, Salat 41 (634)|2466

NAMAZ BÖLÜMÜ|Ezan Ve İkametle İlgili Hükümler|nesai|Enes|Bir kimse, Resulullah (sav)'a sabah namazının vaktini sormuştu. O da Hz. Bilal'e emretti. Şafak sökerken ezan okudu. Ertesi gün ortalık ağarıncaya kadar sabah ezanını tehir etti. Sonra ikamet okumasını emretti ve namazı kıldı. Sonra da adama: "İşte bu, (sabah) namazının vaktidir" dedi. |Nesai, Ezan 12, (2, 11, 12)|2467