|
turæ. 195. e
Actus ferè nullus est qui non cadat sub naturali
præcepto. 77. d
Actus bonus propter aliud maius bonum prohi-
beri potest. 215. e
Actus humani, valde boni, vel valde mali, vel in-
differentes. d, 61. d
ex Actu lege humana irrito nulla oritur naturalis
obligatio. 438. c
ex Actu inhonesto, & turpi nulla oritur naturalis
obligatio. 438. b
ex Actu lege humana irrito naturalis obligatio
potest oriri. 437. b
ex Actu cui forma substantialis deficit, non oritur
naturalis obligatio. 439. a
Actus prauos aliquando iustificant leges ciuiles.
217. c
Actus qui reddit hominem indignum vltimo fine
est peccatum mortale. 92. b
Actus malus nullus, quia prohibitus voluntate
diuina. 11. a
Actus ex obiecto malitiam trahit. 193. b
Actus alioqui bonus quomodo possit prohiberi
ab Ecclesia. 198. a
Actui cùm lex resistit, nulla oritur naturalis obli-
gatio. 438. a
Actus indifferentes qui sint. 61. d
Actus indifferentes non dantur per se in indiui-
duo. 77. d, 88. d, 414. c
Actus non potest contrahere malitiam ex obiecto
cognito vt malum. 88. a
Actus quinam sit, quod est peccatum veniale. 92. b
Actus imperatus ab imperante malitiā capit. 239. a
Actus vt sit honestus debet habere causam ratio-
nabilem, seu finem honestum. 438. c
Actibus suis legem nemo propriè loquendo im-
ponit. 316. e, 313. c
Actu vnico quænam finiantur, vel non. 458. b, c,
& leg.
Actus legitimus non recipit conditionem, vel su-
spensionem. 325. c
Actus quosnam legislator possit præcipere. 195. c
Actus quinam lege humana præcipi possint. 212. a
Actus censetur moraliter incipere à solemnitate
antecedente. 433. e
Actus legitimè factus retractatur deficiente causa
finali. 530. c
Actus quando sit validus, variæ regulæ. 432. a, b
& seq.
Actus quando lex præcipiens formam dat simul
potestatem ad efficiendum actum seruata tali
forma, si non seruetur, est nullus. 435. d
Actus publicæ administrationis, si in eo lex addat
solemnitatem cum verbo irritante, est nullus
ipso iure, & in conscientia. 433. d
Actus iam cœptus non comprehenditur à lege.
55. d, e
Actus omnis rectitudo pendet à lege. 6. a
Actus etsi pendeat per se in suo valore à publica<-P>
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
<-P>potestate, est nullus, si lex ponit expressè verba
irritantia. 434. a
actus inferioris non præualet contra voluntatem
superioris. 431. a
actui aliquando ius assistit, quem prohiberet. 431. b
actus qui certam solemnitatem requirunt, non ha-
bent vim sine adminiculo iuris. 329. c
actus prohibitus sine adiectione pœnæ sæpe est
validus, & contrà. 422. b
actus simpliciter prohibiti, ipso iure sunt irriti.
421. e
actus priuati dominij quando sit irritus. 433. e
actus non desinit esse validus si absit forma acci-
dentalis, secus si absit substantialis. 431. d
actus nullus duplex. 425. d
actus omnes eo ipso, quòd sunt prohibiti in Eccle-
sia, non sunt irriti. 427. d
actus prohibitus quando sit nullus. 424. a, b
actus quando sit nullus defectu solẽnitatis. 433. a, b
actus prohibitus est irritus, si causa est perpetua.
428. e
actus factus non seruata forma inualidus est. 416. d
actus solet restringi iuxta exigentiam causæ. 423. a
actus quando sit irritus, lege irritante interue-
niente. 282. a, b
actus nullus est pœna dignus, nisi quatenus per il-
lum violatur aliquod ius. 559. c
actus binus est quasi vsus, & consuetudo. 492. a
actus verba irritantia quæ. 430. b, & seqq.
actus duo sufficiunt ad inducendam consuetudi-
nem. 492. e
actus duo vel tres contrarij non possunt tollere
legem secundùm sententiam auctoris. 298. e,
& seq.
actus binus sufficit ad inducendam consuetudi-
nem. 298. a
actus binus aut trinus sciente legislatore sufficit
contra legem, vt vim non habeat. 298. a
actus duo vel tres quatenus præualeant contra le-
gem. 504. b
actus duos vel tres contrarios tollere legem quo-
modo intelligendum. 299. b
actus frequentia contingit quando bis fit. 298. a
Adam fuit Dei filius adoptiuus. 589. c
adamus in statu innocentiæ gratiam inhærentem
habuit, imò fuit creatus cum illa. 590. b
adamus nec in statu innocentiæ habuit spiritum
sanctum. 588. c
adam habuit promissionem vitæ æternæ. 581. a
adam obligauit Deus sub mortali, vt à pomo ab-
stineret. 235. a
adami peccatum cur mortale. 235. b
adam habuit monarchiā in omnes homines. 111. e
adam qualem potestatem habuerit in vxorem &
filios, &c. 113. c
addictos supplicio si vindicent clerici, possunt à
iudice sæculari puniri. 349. e, 350. a 352. a
adolescentes duo exemplum edunt mirabile suæ
abstinentiæ. 266. e
adoptio filiorum non erat in lege veteri. 588. e
adoptio antiquorum parum solùm fuit figura ado-
ptionis nobis conferendæ per Christum. 589.
e, 590. a
adoptionem veram exui legis veteris non habue-
runt patres antiqui. 590. a
adoptio legis veteris erat vera, sed imperfecta.
590. b
adoptionem quomodo recipiebant antiqui pa-<-P>@@
<-P>tres. 590. b, c
adoptiui filij Dei verè fuerunt antiqui. 589. b, c
aduentus corporis Christi figuratus vmbris ve-
teris legis. 592. c
in aduentu Messiæ cæremoniæ legis veteris erant
antiquandæ. 593. b
aduentus Spiritus sancti quodammodo pertinet
ad redemptionem nostram. 599. c
aduenæ existente scandalo tenentur seruare le-
ges loci. 321. b, c
aduenas & peregtinos princeps potest in sua lege
comprehendere. 323. d
aduenas delinquentes in suo territorio princeps
quilibet iure naturæ, vel gentium punire po-
test. 324. b
aduena quando non sortiatur forum loci contra-
ctus. 326. a, b, quando sic. ibid. c
aduenæ versantes in territorio quando generale
mandatum datur, non ligantur, nec manent ex-
communicati propter delictum postea com-
missum. 325. e
adulterium, homicidium, &c. mala esse cognouere
Philosophi. 91. d
adulterium patiens per vim non punitur. 318. d
adulterum cum filia occidere licet Patri. 81. e
adulterium committens ignorans matrimonium
complicis, excusatur à pœna posita contra adul-
teros. 410. b
aduocati possunt leges interpretari. 563. e
Ægrotus ex vi, legis naturalis tenetur facere quod
medicus iniungit. 220. a
Aegrotum vt consoletur quis, potest apud eum
manere, & se vitæ periculo exponere. 261. c
apud Aeginetas cautum fuit, eos qui legis nouæ
condendæ causam dedissent, inuisos homini-
bus, & execrabiles fieri. 102. e
Aegyptiorum spoliatio cur iusta. 85. b
Aegyptij quæ pro dijs colebant, Hebræi immola-
bant. 578. d
Aegyptij & Idumæi expressè iussi sunt à Deo ad-
mitti in templum. 606. a
Aegyptij ex Philosophis sacerdotem, & ex sacer-
dotibus probatissimum in regem eligebant.
126. b
Aegyptiorum reges non minus quàm priuati le-
gibus tenebantur. 306. d
Aequitas Græcè ἐπιεικεῖα. 95. a
Aequitas seu Epijkia solùm habet locum contra
legem scriptam. 95. a
Aequitas supplet defectum legis, ipsam emendat,
& corrigit. 95. c
Aequitas maximè propria est iustitiæ. 211. b
Aequitas scripta præfertur iuri scripto, & secun-
dùm eam est iudicandum. 562. d
Aequitas non patitur, vt homo sit contra se quasi
iudex, accusator, & testis. 378. b
Aequitas soluta est legis vinculis. 303. e
Aesopi fabulas Socrates paucis versibus prosecu-
tus est. 624. a
Aestimationi propriæ consulere quisque tenetur
ex charitate. 309. d
Aethiopes Christiani sese circuncidunt ad Chri-
stum imitandum. 609. a
Aethiopes cum Iudæis eadem penè sentiebant.
607. b, e
Aethiopes vtebantur etiam circuncisione. 607.
b, & a
Aethiopem Eunuchũ baptizauit Philippus. 606. c
@@0@
@@1@Index rerum & mareriarum.
Aeternum reipsa nihil, nisi Deus. 31. b
in æternum quid significet. 593. c, d, & seq.
Aeternum quomodo quid dicatur. 627. a, b, c
Aeternum dicitur nouum Testamentum. 627. a
Aeterna quomodo dicatur lex noui Testamenti.
627. c
Aeterna promissa sunt in nouo testamento, tem-
poralia in veteri. 630. d
affectus sunt nonnulli, qui continuò sunt cum
prauitate connexi, & quinam. 89. e
affectus efficax prohiberi potest, sed pœna non
potest infligi propter illum. 197. c
affectus qui adiungitur actui externo potest pro-
hiberi. 197. b
Agar ancilla seruorum mater, id est, lex vetus.
595. a
Agathonis pronunciatum egregium de potestate
Dei. 439. c
agens naturale operatur secundùm vltimum po-
tentiæ. 237. b
agens & patiens non potest esse idem. 319. d
agendorum regulæ sumuntur ex fine. 567. c
agere nemo potest pro alio sine particulari eius
mandato. 543. c
agitationem tautorum permittentes Magistratus
quomodo excusentur à peccato. 298. c, d
agitatio taurorum quomodo permissa. ibid.
agnus occisus ab origine mundi dicitur Christus.
630. c
Alexander Seuerus qua cautione, & qua cum dili-
gentia leges conderet. 101. a
Alexander VI. Castellę & Legionis regibus India-
rum occidentalium dominium contulit anno.
1493. & 1. sui pontificatus. 120. a
Alexander VI. nouum orbem inuentum inter Re-
ges Hispaniæ, & Lusitaniæ diuisit. 120. b
alienatio facta à pupillo si cadat in eius vtilitatem
non est irrita. 417. e
alienationes non possunt reuocari per legem con-
tinentem pœnam ferendam. 396. a
alienationes in fraudem fisci factæ sunt reuocan-
dæ. 391. e, 392. b, c, & seq.
alimenta spurijs ex æquitate canonica conferri
iubentur, quæ eis negantur iure ciuili. 124. b
Almaricus damnatus est in Concilio Lateranensi.
301. a
in Alphonsum Hispaniæ regem quo iure sint vsi
Hispani. 314. c
Alphonsus cognomine sapiens, Hispaniarum rex,
fuit priuatus regno, & quomodo. ibid. c
altari debet seruire, qui de altari viuit. 202. e
ambitio restringenda est. 452. c
Ambrosius adhuc laicus factus est Episcopus 188. c
Ambrosius priuauit Theodosium Imperatorem
communione propter ædem Thessalonicæ fa-
ctam. 124. e
Ambrosius Theodosium Imperatorem excom-
municauit. 189. c, 192. b
S. Ambrosius coëgit Theodosium Imperatorem
ferre legem, ne Principis iussum, quo seueriùs
in aliquos animaduertere iuberet, iudices sta-
tim, sed post 30. dies executioni mandarent.
124. e
Ambrosij verba grauissima ad Valentinianum
Imperatorem. 192. b, & a
Ambrosij responsum in dubio de non ieiunando
in sabbatho Mediolani. 331. d @@
Ambrosius & Cyprianus disputarunt contra No-
uatianos. 187. a
Ammonitæ arcebantur ab atrio gentium. 606. a
amanti nihil est graue. 631. b
amor virtutum in legislatore requiritur, qui ap-
probat quod bonum est. 55. a
amoris debitum nunquam ita reddi potest, quin
semper amare teneamur. 111. b
amore Dei solo potest homo beari. 87. b
amoris lex est lex noua. 631. b
Anabaptistæ & Trinitarij tenuerunt, non licere
Christianis gerere magistratus, &c. 106. d
analogum per se sumptum stat pro famosiori si-
gnificato. 567. d, e
Angelus sua voluntate conceptum suum ad alium
Angelum dirigit. 7. d
inter angelos etiam sunt præfecturæ. 112. b
per angelos homines illuminat Deus, & instruit
homines per homines. 576. a
angeli sunt filij Dei adoptiui. 589. b
angeli non fuere legislatores in ordine ad legem
veterem, sed eorum ministerio data est. 575. e
angelus à quo Moyses legem accepit, personam
Dei gerebat. 33. b
inter angelos nullus fuit Rex, cùm fuerunt in via.
106. d
angeli testati sunt repudium templi, populi, & le-
gis Iudaicæ. 594. b
anima & corpus diuersa sunt. 123. d
anima carnis in sanguine est. 611. a, d, 612. c
animus malus non punitur, sed actio, & omissio
mala. 197. b
animi omnium hominum earundem virtutum ca-
paces non sunt. 18. d
animalia tota dijs consecrabantur etiam cum san-
guine, & quomodo. 611. a
animalium sacrificia quid significabant in lege ve-
teri. 586. d, e
Angliæ Rex sibi vsurpat nomen capitis Anglica-
næ Ecclesiæ. 191. e
Anglis mios est, vt fœminę in regno succedant, re-
gnique administrationem suscipiant. 319. b
anglorum regnum vnde cœptum. 135. d
Antiochus 3. ad ciuitates scripsit, si quid contra
leges per literas facere iusserit, ne sibi tanquam
ignaro parerent. 305. c
antiochenses scandalizati ob B. Petrum. 617. a, b
Antonini Caracallæ nouercæ Iuliæ impia vox.
314. b
Antoninus Imperator sese arroganter mundi do-
minum nominauit. 129. a
antitheses veri & falsi Christi. 106. d
appellatio seu supplicatio licita est in rescriptis
particularibus: sed non in leges communes
conuenit. 437. d
appellatio ad Papam quomodo teneat. 221. a, b
appellare licet à lege iniusta. 20. b
appetitui qui dominatur rectus est. 78. d
Appius Claudius in formam redegit legis actio-
nes. 46. e
Apostoli à solo Christo facti sunt. 151. d
Apostolorum institutio non fuit par per omnia.
152. a
apostolos non omnes consecrauit Christus.
157. a
apostolorum principem Paulus appellat Petrum.
613. e
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Apostoli facti sunt sacerdotes legis nouæ in cœna
622. c
Apostolis quomodo collata sit potestas ad fun-
dandam Ecclesiam. 152. a, b
ad Apostolorum officium potissimè spectat guber-
nare Ecclesiam. 152. a
Apostolorum aliorum potestas fuit subordinata
potestati Petri. 158. d
Apostolis & Petro in quo consistat diuersa iuris-
dictio collata. 152. d
Apostoli habuere præcepta. 302. c
per Apostolos & Euangelistas Christus loquitur,
& scribit semper. 624. d
Apostoli omnes habuerunt iurisdictionem. 151. d
Apostoli habuerũt iurisdictionem in totum Chri-
stianum orbem. 191. b
Apostoli habuerunt à Christo potestatem ferendi
leges. 144. c, d
Apostoli modo extraordinario iurisdictionem ha-
buerunt. 156. a
Apostoli cæteri à Petro vtrum, & vbi leges tule-
rint, & earum vis quæ fuerit. 152. b
Apostolus quilibet sine auctoritate Petri potuit
Episcopos creare, iurisdictionem eis dare, & suc-
cessores relinquere. 160. b
Apostoli fuerunt à tributis liberi, quia erant de fa-
milia Christi. 354. d
Apostoli cur verè immunes fuerint à tributis. 127. e
Apostolorum prærogatiuæ. 157. b
Apostoli cum Petro diœceses diuiserunt. 189. b
Apostoli cur Hierosolymis pro legalibus conue-
nerint. 152. b
Apostoli scripserunt legem nouam. 623. e
Apostoli quomodo vsi sint legalibus. 612. d, e
Apostoli nunquam vsi sunt ex animo legalibus le-
gis veteris post mortem Christi. 612. d
Apostoli exercuerunt legalia ante promulgatio-
nem Euangelij, & quo animo. 615. a
Apostoli ignorauerunt legalia veteris legis expi-
rasse, vsque ad reuelationem Petro factam. 604.
d, e, & a, b
Apostolorum temporibus licitum fuit omnibus
legalia exercere. 617. e
Apostoli cur non recipiebant initio gentiles in-
circuncisos ad Baptismum. 606. b, c, & seq.
Apostoli Petrus, & Paulus non dissimulauerunt.
616. d, e, & seq.
Apostolis præceptum fuit à Christo, ne prædica-
rent Euangelium gentibus. 605. d
Apostoli defecerunt à confessione Christi in eius
morte. 625. c, d
Apostolorum tempore Missa non celebrabatur
cum tantis ceremoniis. 258. b
Apostoli promulgarunt legem nouam per totum
orbem. 626. b
Apostoli quæ facere debuerunt in dilatando E-
uangelio. 600. a, b
Apostolos obligauit lex Euangelica à passione
Christi. 604. c
Apostolica sedes est caput omnium Ecclesiarum.
351. e
Apostolica cur dicitur Romana sedes. 152. d
Apostolici nuncij, legati, & c. acta firma sunt, do-
nec sciat se esse reuocatum. 282. c
Apostolicum præceptum de abstinentia à sangui-
ne, & suffocato, quàm variè interpretantur. 610.
e, 611. a, & an sit reuocatum à Concilio Gan-
grensi. ibid. b, c @@
Apostolicorum errores. 137. a
Aquam lustralem non sumere in ingressu Ecclesiæ
non est peccatum. 498. a
per Aquam & Spiritum sanctum regeneratio non
erat in lege veteri. 589. b
Aquæ ducendæ per fundum meum sernitus non
amittitur per non vsum decennij, si fons exaruit.
504. b
Aquæ vsus vsus non transmittuntur in hæredes.
457. d
lex Aquilia propriè fuit plebiscitum. 47. b
Aragoniæ Rex non potest constituere leges sine
consensu Reip. imò neque eas interpretari nisi
assumptis quibusdam personis regni. 21. b
in Aragoniæ regno quomodo, & à quibus leges
ferantur. 305. a, b
Arbiter iudex solùm habet auctoritatem de con-
sensu vtriusque partis. 227. e
Arbiter non potest collitigatores vltra mensuram
sibi ab eis commissam eos punire. 363. a, b
Arbitro iudici quid faciendum, si aliud lex, aliud
consuetudo legitimè præscripta habeat. 501. c
Arcadium imperatorem excommunicauit Inno
centius. 189. c, 192. b
Dostları ilə paylaş: | 
