<-P>esse, & absit scandalum. ibid. a
legis reuocandæ causa iusta quæ. 467. d, e
ad legem vniuersalem reuocandam satis est edere
legem contrariam. 468. a
lex non cessat cessante fine respectu vnius tantùm.
267. d
lex cessat cessante eius causa finali. 530. d
contra legem acta celebrata non valent. 421. c, d
lex reuocatoria alterius debet promulgari. 286. d
lex cessat cessante fine, nec ampliùs obligat. 268. c
ad Legis reuocationem solùm necessaria est vo-
luntas principis sine promulgatione. 286. b
lex reuocatoria priuilegiorum non habet vim vs-
que ad publicationem. 282. b
legem reuocare sine iusta causa peccatum est. 467.
a, b, & quale. ibid. c
lex dupliciter potest deficere. 561. b
leges qua consuetudine tollantur. 291. b
ad legem eneruandam per non vsum quid requi-
ratur. 294. b
leges irritantes contractus quomodo se habeant
ad illos. 438. c, d
lex irritans potest abrogari quoad solam irritatio-
nem. 494. c
leges irritatoriæ debent publicari in singulis pro-
uincijs, & cur. 275. e, & seqq.
leges irritatoriæ cur in pluribus promulgentur.
281. a
lex irritans incipit habere suum effectum post
tempus duorum mensium à promulgatione.
436. b
leges irritantes cur fiant. 420. a
lex simplex & sine pœnæ adiectione irritat actum,
secus si pœnæ adiectio fiat. 422. a, b
lex irritans quando impediatur suum sortiri effe-
ctum per ignorantiam. 417. e
lex irritans non habet effectum donec sit solem-
niter promulgata. 436. e
lex omnis irritans non semper irritat ante om-
nem iudicis sententiam. 419. e
lex antecedenter irritans triplex. 416. d
lex irritans interdum est pœna, interdum verò
non. 417. a. b
lex durat quandiu non abrogatur. 591. c
lex abrogatur desuetudine, legislatore sciente, &
non puniente cùm possit. 298. e
lex aliquando abrogatur per actus materialiter
tantùm, seu per se contrarios. 485. e
lex quando abrogetur, vel derogetur. 466. c
legem tollere duos vel tres actus contrarios, quo-
modo intelligendum. 299. c
lex solet esse mitior in puniendo, quàm homo.
342. c
lex non punit aut comprehendit actum iam ce-
ptum. 559. d
lex debet esse proportionata culpæ. 250. b
lex dupliciter punire potest præcedens delictum.
559. d, e
legem qui potest alicui ponere non potest semper
illum punite. 349. c, d
lex talionis in Hispania obseruata regnante Phi-
lippo II. 110. b
lex talionis omnium opinione iustissima, nec à
Christo antiquata. 110. a
lex Principis generalis est, & omnes ligat. 280. d
lex generaliter loquens debet restringi ad casum
in quo eius ratio locum habet. 554. d, e
lex generalis obligat omnes, si eodem modo ad<-P>@@
<-P>eorum notitiam perueniat. 272. d
lex generalis non derogat priuilegio. 361. d
leges mundi, vt duelli, & similes non sunt propriè
leges. 6. c
leges duelli & mundi sunt leges tantùm metapho-
ricè. 53. c
legem suspendere quando liceat principe non
respondente supplicationi. 298. b
legibus territorij, in quo est, tenetur, qui alibi do-
micilium habet. 322. b
leges territorij quomodo obligent forenses ratio-
ne scandali vitandi. 324. a
legibus loci obligantur forenses quando est ea-
dem ratio. 322. d, 323. c
lex est qualitas, non corpus. 78. b
lex æterna qua Deus gubernat creaturas, quid sit.
63. b, c, & seq.
lex æterna quid sit ex S. Augustino. 31. c
lex æterna est ratio, vel voluntas Dei. 9. d
lex æterna est volũtas Dei, vel illam includit. 11. c
lex æterna est ratio, vel voluntas. 13. a
lex æterna est ratio diuina cum voluntate obli-
gandi nos media ratione. 13. c
lex æterna exemplar omnium legum. 67. e
lex æterna vt circulus. 69. b
leges æternæ in Deo duæ. 63. b
lex æterna est regula omnium actionum cuiuscun-
que creaturæ. 66. b
lex æterna necessaria. 97. c
lex æterna est immutabilis. 89. d
lex æterna immutabilis in se mutat omnia. 68. c, d
lex æterna non potest mutari etiam ab ipso Deo.
68. c
lex æterna propriè & simpliciter perpetua. 24. c
lex æterna nulla creata. 31. b, c, & seqq.
lex æterna Idea in mente Dei, seu regula cuius ad
instar omnia fiunt ab illo. 31. c
lex æterna non potuit non esse in Deo. 90. b
lex æterua in Deo quid. 64. b
lex æterna non potest non esse iusta, & ideo non
debet iudicari. 68. c
lex æterna quomodo ad diuinam prouidentiam
comparetur. 66. a, b
lex æterna in quo differat à diuina prouidentia.
64. b
leges omnes ab æterna lege deriuantur. 67. a, b, &
seq. & quomodo. ibid. e
lex æterna necessitat res irrationales, rationales
tantùm mouet moraliter. 63. a
legis æternæ obligatio vnde oriatur. 91. a, b
lex æterna quomodo, & ad quid obliget. 97. b, c
lex æterna quomodo obliget. 67. e
legi æternæ subiecti sunt damnati. 68. c, d
lex æterna quomodo cognosci possit. 68. a
legi æternæ an subijciantur essentiæ creatura-
rum. 66. d
lex æterna vt obliget non indiget promulgatio-
ne. 67. e
lex æterna non obligat, nisi media lege positiua,
humana, vel diuina, vel lege naturali. 14. d
lex æterna non cognoscitur ab homine in se, sed
in suo effectu. 32. e
lex æterna ex æternitate fuit vera lex, & essentiali-
ter completa, nec opus ei fuit promulgatione.
27. e, nec tamen obligat actu, nisi mediante alia
lege, scilicet naturali, vel positiua. ibid.
lex æterna ad quid sit propriè. 66. e
lex naturalis quid sit. 71. c, & seq. 72. b, c, d
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Lex naturæ quid. 97. b
Legis naturalis definitiones. 71. a, b
Legis naturalis vera, & propria definitio. 10. c
Legis naturalis, & positiuæ propriæ definitiones.
29. c
Lex naturæ est ipsa natura rationalis. 92. d
Lex naturæ est, Patere legem, quam ipse tuleris.
310. a
Lex naturæ est ipsa rationalis natura. 4. e
Lex naturalis non est signum ad placitum. 59. b
Lex naturalis non est habitus. 72. d
Lex naturalis est cognitio menti indita à Deo. 73. e
Lex naturæ perfecta. 572. c
Lex naturalis non est ipsa natura rationalis. 11. c
Lex naturalis est conscientia quædam. 73. c
Lex naturalis, est lumen naturale. 72. d
Lex naturalis est conceptus intellectus. 10. c
Lex naturæ formaliter est dictamen rationis. 72. a
Lex naturalis non est dicta men in Principe, sed in
singulis. 29. e
Lex naturæ non est synderesis. 73. c
Lex naturalis est habitus facultatis. 16. d
Lex uaturalis est habitus, quo bonum à malo dis-
cernimus. 72. b, c
Lex naturæ est imperium propriè dictum. 14. b
Lex naturalis est signum voluntatis obligandi exi-
stentis in Deo. 10. d
Lex naturæ est signum veritatis practicæ. 10. d
Lex naturæ primaria præceptum quoddam est, &
iussio. 4. e
Lex naturæ est actus. 73. b, c
Lex naturalis propria est lex Dei. 76. a
Lex naturalis in ratione sola sita est. 95. b
Lex naturæ vna & eadem apud omnes. 79. e
Lex naturalis ex suppositione à Deo necessariò
volita. 12. a
Lex naturalis quædam æterna, quæ̀dam tempora-
lis. 72. e
Lex naturalis vna est, etiamsi multa præcepta con-
tineat. 79. e
Lex naturæ, artis, & morum. 5. e
Lex naturalis in Deo qualis sit actus, & qualis in
nobis.
Lex naturalis ad similitudinem æternæ. 12. e
Legem naturalem in cordibus hominum scribit
Deus. 72. c, 73. c
Lex naturalis à rationabili Dei voluntate emana-
uit. 11. b
Lex naturalis est immutabilis. 68. d
Lex naturæ immutabilis. 82. c, d
Lex naturæ in quo variauerit secundùm diuersas
nationes. 80. c
Lex naturæ est immutabilis. 473. d
Lex naturalis non pendet à voluntate peculiari su-
perioris cuiusdam. 11. a
Lex naturæ necessaria ex suppositione. 97. b
Legis naturæ, & positiuæ discrimina quædam. 78. a
Lex naturalis distinguitur à conscientia. 73. e
Lex naturæ pendet à voluntate Dei, & quo sensu.
75. a
in Lege naturæ nullum fuit pręceptum positiuum,
sed tantùm naturale. 33. d
Lex naturalis sola Dei voluntate mutari potest.
11. b
Lex naturalis dupliciter vsurpatur. 73. b
Lex naturalis duplex. 71. c
Lex naturalis duplex, & quæ illa. 67. c
Lex naturæ in veteri includitur. 33. e
@@
Lex naturalis cur dicatur impressa cordi. 623. d
Legis naturæ præclara encomia à Marco Tullio
Cicerone. 80. b
Lex naturæ ad nullam Remp. gubernandam suf-
ficit. 145. e
in Lege naturæ, & scripta collata fuit gratia non
ex vi illius, sed ex fide, & meritis Christi. 590. c
Lex naturæ quædam affirmans, quædam negans.
76. b
Lex naturæ non constituit iustum aut iniustum,
sed declarat. 11. b
ad Legem naturæ pertinent non solùm principia,
sed etiam conclusiones. 76. c
Lex naturæ non semper versatur circa prima prin-
cipia. 16. d, sed passim circa conclusiones. ibid.
Legis naturalis obligatio vnde nascatur. 91. c
Legis naturalis obligatio pendet ab agente morali
libero. 11. c
Lex naturæ tripliciter intelligitur habere vim
obligandi à voluntate diuina. 74. d
Lex naturalis quamuis auxilio actionis ciuilis de-
stituta sit, tamen obligationem in conscientia
inducit. 437. a
Lex naturalis non potest obligare, nisi obligante
simul lege æterna Dei. 11. c
Lex naturæ obligat omnes à quibus cognoscitur.
272. d
à Lege naturali nemo eximi potest. 68. c
Legis naturæ potest dari ignorantia inuincibilis.
90. d
Lex naturæ quomodo dicatur inuincibiliter igno-
rari. 80. d
Lege naturæ prohibetur omne malum. 77. b
Lege naturali quæ instituta sunt, lege humana in-
firmari non possunt. 437. d
ad Legem naturæ non requiritur promulgatio.
80. d
Lex naturalis non indiget promulgatione, vt obli-
get. 27. e
Lex naturalis promulgatur ex hoc ipso, quòd
Deus eam inseruit mentibus hominum natura-
liter cognoscendam. 27. b
in Legem naturalem potest cadere interpretatio
& epijkia. 94. a, b
in Legem naturæ tantùm cadit interpretatio.
506. a
legem naturæ interpretari an possit Deus. 92. e
legem naturalem interpretari possunt Princeps,
& viri docti. 94. c
lex naturæ non est propriè dispensabilis. 89. c
in lege naturæ cur Deus dispensare non possit. 90. a
in lege naturæ Principes non possunt dispensare.
82. a
lex naturæ per peccatum Adæ fuit obscurata. 80. c
lex naturæ non recipit incrementum, neque de-
crementum. 82. e
legem naturæ semper habemus, & quomodo. 73. b
lex naturalis non potest etiam per peccata omni-
no aboleri. 80. a
legis naturæ remedium ante legem. 587. e
in lege naturæ quomodo sanctificarentur infan-
tes. 599. a
lex diuina fœdus sempiternum. 82. b
lex diuina exemplar humanarum. 21. c
legis diuinæ summa & scopus. 55. b
lex Dei est præceptum. 14. d
legis diuinæ definitiones variæ à varijs. 65. b, c, &
66. b, c
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Legis diuinæ à Cicerone pulcherrima definitio.
9. c, d
Lex diuina temporalis est promulgatio æternæ.
68. b
Lex diuina noua perpetua est positiuè. 24. d
Lex diuina fas, humana ius est. 4. b
Lex Dei, vel alterius Principis voluntas appella-
tur. 7. a
Lex diuina quomodo fuerit necessaria. 102. d
Lex Dei facilis & suauis. 21. c
Lex diuina positiua diuiditur in veterem, & no-
uam, seu in scriptam, & non scriptam. 33. a
in Lege diuina nihil obscurum, nihil contortum,
&c. 103. a
Lex diuina an externa promulgatione indigeat.
273. c, d
Lex diuina, & naturalis non requirunt vt sint scri-
ptæ, imò nec est de essentia humanæ. 25. d, e
Lex diuina tam creata, quàm in creata diuiditur in
naturalem, & positiuam. 33. a
Lex diuina positiua dicitur lex spiritus & gratiæ.
33. a
Legis diuinæ fructus, seu effectus. 55. c, d, e
Lex diuina & naturalis omnes actus malos pro-
hibent. 61. d
Lex diuina dupliciter sumitur apud Patres. 573. b
Lex aliqua omnino necessariò est in Deo. 97. b
Lex diuina positiua deriuatur ab æterna. 67. a, &
quomodo. ibid.
Lex Dei æterna non obligat, nisi mediāte lege ali-
qua temporali positiua, vel naturali. 32. c
in Lege diuina Deus dispensare potest. 627. e
contra legem diuinam, naturalem, vel positiuam
consuetudine præscribi non potest. 489. d, e
Lex vetus lex Dei. 570. d
Lex pædagogus & νόμος, donec fides veniret. 9. a
Lex vetus vocatur pædagogus. 572. b
Lex vetus quo anno data fuerit. 577. b
Legis tum veteris, tum nouæ Deus auctor fuit. 33. b
Lex vetus data intuitu incarnationis Christi. 577. c
Lex vetus vocata lex fortunæ. 580. c
Lex vetus ad bonum sensibile ordinata fuit. 581. c
in Lege veteri triplex ratio spiritualis. 578. d
Legis veteris ratio duplex. 578. e, & a, b
Legis veteris fines duo. 578. c, & e
Legis veteris finis qui. 572. a
Legis veteris finis fuit sanctus & optimus. 578. b
Legis finis fuit mors Christi. 599. d
Legis veteris effectus qui. 579. a
Legis veteris obseruantiæ dabantur præcipuè ad
significanda futura mysteria Messiæ. 594. e
Lex vetus disponebat ad Christum, & ad illum
tota ordinabatur. 570. e
Legis veteris ratio principalis quæ. 600. b
Lex vetus dirigebat ad Christum. 570 b
Lex vetus fuit bona. 570. c, d
Legis veteris præcepta quomodo à Deo, aut à
Moyse tradita. 574. e, & per totum. 575. d
Lex vetus quomodo data per Moysem. 576. a
Legis veteris triplicem fuisse auctorem error Pto-
lomæi. 572. c
Lex vetus non est lata per Angelos legislatores,
sed tantùm eorum ministerio data est. 575. e
Lex vetus data est ministerio Angelorum, noua
verò ministerio humanitatis Christi. 631. b, c
Legem veterem datam fuisse à malo deo qui hæ-
retici senserint. 570. a, b @@
Lex vetus quando sit promulgata. 603. b
Lex vetus tota fuit diuina. 573. c
Legi veteri præcepta quædam propria & humana
immiscuit Moyses. 572. d
Lex vetus nullum habet præceptum à populo.
576. c
Lex vetus quid sub se comprehendat. 34. b
Lex vetus diuiditur in præcepta moralia, ceremo-
nialia, & iudicialia. 581. d
in Lege veteri fuerunt præcepta vitæ agendæ
quædam, alia vitæ significandæ. 595. d
Legis nomine absolutè cur in scriptura significe-
tur lex vetus. 34. a
Lex vetus cur dilata fuerit tanto tempore à crea-
tione mundi. 577. c, d, e
Lex vetus fuit iugum & onus graue, noua leue, &
suaue. 631. d
Lex vetus comprehendebat pœnas, præmia, com-
minationes, & c. 587. b
Legis veteris notitia non tribuit vires ad obser-
uandam legem. 583. b
Lex vetus ægrè, & difficulter seruari potuit.
22. d
Lex vetus imperfecta comparatione nouæ. 572. b
Lex vetus quatenus imperfecta. 572. a, b, c, & seq.
Lex vetus quomodo imperfecta dicatur. 56. e
Lex vetus erat impossibilis. 569. d
Leges humanæ interdum derogare possunt iuri
naturali. 81. a
Lex humana in quantum possit derogare iuri na-
turali. 418. c, d
Leges humanæ fouentur ab vna diuina. 103. a
Lex humana debet esse moderata. 212. e
Lex humana potest actus aliàs legitimos irritare.
418. a
Lex humana non potest præcipere quicquid non
est contra legem diuinam, naturalem, aut posi-
tiuam. 484. b
Lex humana quarũ virtutũ actus præcipiat. 213. e
Lex humana cuiuslibet virtutis actus præcipere
potest. 211. c
Lex humana non potest præcipere actus internos.
209. b
Lex humana quomodo vim habeat in actus inter-
nos. 199. e
Lex humana indirectè actum internum prohibere
potest. 193. a
Lex humana non potest omnia vitia prohibere.
212. c
Lex humana est visibilis, & externa. 195. c
Legis humanæ licèt de essentia sit aliqua denun-
tiatio, non tamen solemnis promulgatio.
272. d
Lex humana diuinitùs promulgata, an, & quando
obliget. 289. a, b, c
Lex humana non potest obligare ad pœnam ante
iudicis sententiam, si pœna requirit executio-
nem aliquā, secus si non requirat executionem.
371. a, b
Legibus humanis iustos non ligari, error est Cal-
uini & Lutheri. 301. b
Lex purè humana non potest obligare cum viræ
discrimine. 255. c
Lex humana potest obligare cum vitę discrimine.
256. d
Leges humanæ legitimè latæ obligant, non solùm
in foro exteriori, sed etiam in interiori. 57. a
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Lex humana communiter non obligat cum vitæ
periculo. 256. d
Lex humana obligaret in conscientia, & sub mor-
tali, etiamsi nulla esset diuina. 223. c
Lex humana non potest ad difficillima obligare.
255. c
Lex humana quando possit obligare ad difficilli-
ma. 257. a
Lex humana potest obligare in cōscientia, ad pœ-
nam subeundam ante sententiam iudicis, & in
quibus. 378. e
Lex humana etiam laica potest obligare per se ad
culpam. 365. c
Leges humanæ obligant non solùm ad pœnam,
sed etiam ad culpam. 57. a
Dostları ilə paylaş: | 
