Iulianus apostata Petrum varietatis insimulat.
613. d
Iulius Cæsar scripsit gesta propria. 623. e
Iulius Cæsar tyrannicè summam potestatem poli-
ticam Dictatoris & Imperatoris perpetui occu-
pauit. 127. d
Iulius Cæsar leges sanxit, quibus etiam reges
obtemperarent. 312. a
Iulius Cæsar rogauit à Senatu, se solui à lege, qua
interdictum erat, ne consules absentes crearen-
tur. 312. e
Iulius Cæsar cùm rogauit se solui lege nondum
rem Romanam adeptus erat. 313. a
Iunioris Imperatoris leges præualent. 47. e
Iuramenti obligatio minor est quàm voti. 368. b
ex Iuramento & pacto naturalis obligatio oritur.
314. b
Iuramentum non debet esse vinculum iniquitatis.
263. e
Iuramentum nemo tenetur seruare cum probabili
vitæ periculo. 398. e
Iuramentum de re licita obligat etiam cum peri-
culo vitæ. 403. c
Iuramentum iniustè extortum potest inducere
obligationem religionis. 404. d
Iuramẽto potuit quis obligari ad dandas pecunias
latroni inuadenti, & vsuras vsurario. 404. b
Iuramentum non capit vim obligandi ex animo se
obligandi, sed ex animo iurandi. 15. b
Iuramentum promissorium in materia leui tan-
tùm obligat sub veniali. 368. d
Iuramentum sibi præstant Rex & regnum. 314. a
Iuramenta non potest relaxare Pontifex in præiu-
dicium tertij. 533. d
Iuramenta quomodo relaxet Pontifex. 628. e
in Iuramento quomodo dispenset Pontifex.
506. e
Iuramenti dispensatio quomodo fiat. 94. d
Iuramentum inferioris non potest obligare con-
tra voluntatem superioris. 422. a
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
ob Iuramentum præstitum quando quis teneatur
redire ad carcerem. 403. b
Iuramenti promissorij obligatio quæ. 236. b
Iuramenti promissorij violator est infamis ipso iu-
re. 371. d, e
Iuramenti præstiti qualis pœna. 251. e
Iussa Principum sunt constitutiones & leges. 47. e
Iustificantur homines iustitia inhærente. 588. d
Iustificatio nulli vnquam contingit sine fide.
500. a
Iustificatio ipsa est adoptio. 589. c
Iustificationes in lege veteri quæ. 583. c, 584. b
Iustinianus auctor Authenticorum omnium. 48. a
Iustinianus omnium Imperatorum leges in Codi-
cem redigi mandauit. 48. a
Iustus est qui legitimè facit. 4. c
Iusti primi pastores pecudum, non Reges fuerunt.
106. b
Iusto non est lex posita. 58. c
Iusto non est lex posita, quomodo intelligendum.
621. a, b, c
Iusti potiùs amore ducuntur, quàm timore pœnæ.
303. a
Iusti quo ductu legem seruent. 303. e
Iusti quomodo sunt sub lege. 303. per totum.
Iusti rarò vel nunquam peccant mortaliter, vel
statim à peccato resurgunt. 303. b
Iusti ante legem Christi iustificati fuerunt per gra-
tiam habitualem. 589. c
Iusti non verè erant in lege veteri, sed tantùm no-
mine tenus. 588. b, c, d
Iusti antiqui verè fuerunt filij Dei adoptiui. 589.
b, c
Iustos non obligari legibus hominum est error
Caluini & Lutheri. 301. b
Iustos contra nullam legem peccare posse, error
Begnardorum, & Begninarum. 301. a
Iustum dicitur, quia secundum ius. 4. c
Iustum id est quod legitimum, & æquum. 4. c
Iusti & iniusti eadem semper regula, licet circun-
stantiæ varientur. 38. d
Iusta dicimus quæ fœlicitatem, eiusq́ue partes so-
cietatis ciuilis efficiunt, & conseruant. 18. a
Iustum naturale est quod habet vim vbique. 77. a
Iustitia vera quænam. 140. d, e
Iustitia est constans, & perpetua voluntas ius suum
vnicuique tribuens. 4. b
Iustititia & iustum æquiuocè dicuntur. 4. b
Iustitia & iustum à iure dicuntur. 4. c
Iustitia in specie sumitur pro virtute ad alterum,
quæ vnicuique aliorum tribuit quod suum est.
4. a
Iustitia generaliter sumitur pro omni virtute. 4. a
Iustitia in sese virtures continet omnes. 30. a
Iustitia requiritur in legislatore, vt æqualitas suum
cuique tribuens. 55. a
ex Iustitiæ solius obseruatione pendet pax, & con-
seruatio ciuitatis. 211. b
Iustitia, nec iura possunt esse apud infideles. 140. d
Iustitia quæ in voluntate existit, ordinat vnum ho-
minem ad alium. 7. d
Iustitia per sapientiam dicitur seruari. 8. e
Iustitia distinguitur in generalem, peculiarem, &
legalem. 405. d, e
Iustitiæ originalis dono concupiscentij subijce-
batur rationi. 53. a
Iustitia legalis præclarissima persæpe virtutum, &
Hespero, atque Lucifero admirabilior. 30. a @@
Iustitia legalis spectat bonum commune. 29. e
Iustitia legalis virtus non absolutè, sed ad alium.
30. a
Iustitia legalis non est specialis virtus, sed ratio
generica reperta in omni virtute. 405. d
Iustitiæ legalis finis est, monere per imperium om-
nes alias virtutes. 30. a
Iustitię distributiuę est æqualitatem iuxta propor-
tionem geometricam constituere. 29. d
Iustitia fugata à tempore, quo plures Dij coli cœ-
perunt. 99. c
Iustitiæ, ac misericordiæ præcepto & similibus sa-
tisfit per actum qui aliàs esset peccatum. 210. b
Iustitiam veram vnde habuerint patres testamen-
ti veteris. 590. a
Iurisconsulti celeberrimi, & quorum scripta sunt
firmata ab Imperatore, vt vim legis habeant.
47. c, d
Iureconsulti quinam, quando creati, & à quo, eo-
rumq́ue auctoritas. 47. e
Iurisperiti solas leges humanas considerant, Theo-
logi præcipuè diuinas. 2
Iurisperiti & Theologi possunt doctrinaliter di-
soluere dubia omnia. 51. c
Iurisperiti leges considerant, quatenus ad quie-
tem, & pacem Reip. necessariæ sunt. 2
Iurisdictio quid. 110. d
Iurisdictio est potestas de publico introducta
cum necessitate iuris dicendi, & æquitatis sta-
tuendæ. 21. d
Iurisdictionis tres species. 110. d
Iurisdictio distinguitur in contentiosam & vo-
luntariam. 338. e, & quæ sit vtraque. ibid.
ad Iurisdictionem contentiosam, & voluntariam
quæ pertineant. 338. a
Iurisdictionis potestas subditos in bonum eorum,
non in proprium inducit. 21. d
Iurisdictio requiritur ad ferendas leges. 110. d,
161. a
Iurisdictio nō requiritur ad meram permissionem
& concessionem, quæ ad nihil obliget. 39. d
Iurisdictio quomodo tradatur superioribus in Re-
ligiosos. 181. e, & seq.
Iurisdictio ab imperio distincta. 110. c
Iurisdictio sine coactione inutilis esset. 347. c
Iurisdictionis dominium valde diuersum à domi-
nio proprietatis. 21. c
Iurisdictio inuoluntaria cum strepitu iudicij non
potest exerceri in alieno territorio, potest tamẽ
voluntaria. 456. a
Iurisdictio delegata permanet morte delegantis,
quando sub nomine dignitatis delegantis com-
mittitur. 548. b
Iurisdictionis delegatio finitur morte delegantis,
vel amissione officij, si negotium sit integrum.
548. b
Iurisdictionem aliquando dare potest consuetu-
do. 446. d
Iurisdictionis ius non est in domo sine familia.
17. d
extra Iurisdictionem suam ius non dicit, qui præ-
cipit subdito. 337. e
Iurisdictio cui competit in alterum potest eum
punire. 347. c
Iurisdictionem in seipsum nemo habere potest.
306. e
Iurisdictioni alicuius subijcitur quis ratione rei
sitæ in aliquo loco. 336. c
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Iurisdictionem in alieno territorio nemo potest
exercere. 331. a
Iurisdictionis potestas perseuerat in infideli, etiam
respectu fidelium, qui ei subditi sunt. 138. b
Ius quàm multa significet. 34. c
Ius est iusti iudicium & ordinatio ciuilis societa-
tis. 4. d
Ius quasi iussus, vel iussum, à Iubendo dicitur. 4. d
Ius à iuxta, quia iuxta legem sit. 4. e
Ius à iusto, vel iustitia. 4. a, c
Ius ars boni, & æqui. 9. a, 37. b
Iuris definitio à Cicerone. 35. b, & ab alijs. ibid.
Ius varias habet significationes. 3. d
Ius est ciuilis æquitas, vel scriptis, & legibus san-
cita, &c. 4. d
Iuris variæ diuisiones. 104. d, 105. e
Iuris diuisio ab Aristotele. 36. c
Ius in quot diuidatur. 39. b
Ius ab æquo distinguitur. 4. a, b
Iura ab antiquis dicta sunt iussa. 4. d
Ius vt dicatur consuetudo. 4. a
Ius diuiditur in naturale & positiuum. 35. e
Ius diuiditur in naturale, gentium & ciuile. 104. b
Ius quod diuiditur in ius naturale, gentium & ci-
uile, est ius sumptum pro lege. 39. b
Ius & ratio propria hominum. 34. d
Ius non est in brutis, nec lex, quia nec ratio. 34. d
Ius quale in brutis reperiatur. 35. a, b
Ius vocatur facultas quam lex concedit. 4. e
Ius semper quæsitum est æquale. 99. b
Ius iniustum esse non potest. 22. b
Ius est genus, lex autem iuris species. 4. d
Ius superius lege scripta. 4. d
Ius diuinum dupliciter sumitur apud Patres. 573. b
Ius positiuum quid sit. 35. b, c
Ius positiuum diuinum est, & quid sit. 511. b, c
Ius positiuum potest esse quodammodo naturale,
& secundùm quid. 41. e
Ius positiuum potest esse commune omnibus ho-
minibus. 35. b
Iuris positiui sunt omnia quorum obligatio fun-
datur in voluntate obligandi subditum. 36. c
Ius positiuum solùm voluntarium, & variabile
est. 41. d
Ius humanum quod. 511. c
Iuris humani species. 104. b, c
Iura humana data generi humano à Deo per Im-
peratores, & Reges sæculi. 99. d
Ius humanum naturali derogat. 81. a, b
Iuris naturalis definitio. 34. a, b, 308. d
Ius naturæ quid. 77. a
Ius naturale quid. 35. e, positiuum quid. ibid.
Ius naturæ & gentium quid. 105. a
Iuris naturalis descriptio ab Azor. 35. d
Iura naturalia duo. 41. d
Ius naturæ inter omnia primatum obtinet tempo-
re, & dignitate. 82. b
Ius naturale in quo contineatur. 72. e
Ius naturale duplex. 36. a
Ius naturæ immutabile. 82. c, d
Ius naturale in semper iustum, & in immutabile.
37. c
Ius naturæ est primarium ius gentium, quia ita
gentes ligat, vt liberari ab eo non possint.
41. a
Ius naturæ idem cum iure gentium secundùm
Azor. 35. e
Ius naturæ est quod natura ipsa sine humana vo-<-P>@@
<-P>luntate constituit. 39. c
Ius naturale Deum solum auctorem cognoscit.
117. e
Ius naturæ variari potest & quomodo. 81. d, non
autem quoad vim obligandi. ibid. c
Ius naturale in homine triplex. 35. c
de Iure naturali aliquid dupliciter dicitur. 43. d
Ius naturæ & ciuile ita denominata ab auctoribus.
39. e
Iura naturæ omnia euidentia. 77. a
Iuris naturæ violatio semper periculum animæ
inducit. 82. d
Iure naturæ prohibitum, & præceptum est quic-
quid expedit esse prohibitum & præceptum.
195. e
Iure naturæ omnia sunt communia. 37. c, 81. c
Ius naturæ præcipit & prohibet. 38. e
Iuris naturæ declaratio facta à Principe non ha-
bet infallibilem auctoritatem. 51. c
in Ius naturale non cadit dispensatio. 40. b
Iuri naturali nulla consuetudo derogare potest.
82. c
Ius naturæ secundarium est ius gentium prima-
rium. 43. a
Ius gentium vnde dictum. 39. e
Ius gentium est quod omnes gentes natura duce
statuerunt. 37. b
Ius gentium est quod naturalis ratio inter omnes
homines constituit. 36. b
Ius gentium quid sit ex Cicerone. 36. d, e, item ius
naturæ. ibid.
Ius gentium quid sit. 38. e
Ius gentium quid secundùm Connanum. 37. c, d
Ius gentium duplex. 37. e
Ius gentium alterum primarium, alterum secun-
darium. 36. d, 41. a
Ius gentium ad quodnam ius sit reuocandum. 35.
c, d, & seqq.
Ius gentium partim sub iure naturali generatim
sumpto, partim sub positiuo comprehenditur.
36. d, e, & seqq.
Ius gentium sub iure naturali generatim, & latè
dicto comprehenditur. 35. d
Ius gentium est aliud à naturali. 76. d
Ius gentium quomodo distinguatur à iure natura-
li & ciuili. 40. a
Ius gentium ad naturale & ciuile reduci potest.
42. a
Ius gentium humanum est. 105. a
Ius gentium est positiuum. 40. a, 316. a, 489. c
Ius omne gentium propriè sumptum est posi-
tiuum. 38. d, 39. a
Ius gentium constituunt Religio erga Deum,
obedientia erga patriam, & parentes. 37. e, 38. a
Ius gentium quomodo est institutum, & à quibus.
39. d, e
Ius gentium est humana constitutione factum.
37. a
Ius gentium non est insertum à natura sola, sed ab
opinione, & consensu hominum. 41. e
Ius gentium primi generis sine vlla hominum
constitutione extitit. 38. a
Iure gentium soli, & omnes homines vtuntur. 39. e
Ius gentium ratione naturali inter omnes homi-
nes peræquè seruatur. 41. c
Iuris gentium variæ partes. 35. e
Iuri gentium subiecta. 38. a
Ius gentiũ nemo potest mutare, nec naturale. 447. e
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Ius gentium non potest abrogari, nec dispensari,
nisi à toto genere humano. 40. e
Ius gentium vix potest in totum abrogari. 41. a
in Iure gentium non possunt reges dispensare.
40. e
Iuri gentium derogari potest per ius ciuile. 41. a
Ius gentium & ciuile qua ratione obligent, &
quomodo constituta sint. 39. e, & seq.
Ius gentium nihil præcipit, aut prohibet. 38. e
Ius gentium est lex, ac proinde ad aliquid obligat,
præcipit, &c. 39. c
Ius gentium tantùm permittit, & concedit. 38. e
Ius gentium non solùm permittit, & concedit: sed
etiam præcipit, aut prohibet. 39. a
Iuri gentium & naturali quomodo possit quis re-
nunciare. 447. a
Ius gentium nunquam potest reddere contractus
validos iure naturæ nullos. 45. d
in Ius gentium potest cadere dispensatio. 510. a, b
in Ius gentium dispensare potest potestas huma-
na. 40. b
in Iure gentium vtrùm possit Deus dispensare, an
non. 92. e
in Iure gẽtium quomodo dispensare tota Respub.
humana possit. 92. e
contra Ius gentium præscribi non potest. 489. b, c
Iura publica certissima sunt humanæ vitæ solatia.
99. a
Iuri publico non possunt priuati derogare. 469. a
Ius canonicum est diuinũ, ciuile humanum. 573. c
Ius canonicum comparatione iuris Imperialis fir-
mius, & illustrius est. 132. c
Iure canonico derogatum est iuri gentium, quo
cepti in bello serui fiebant. 41. b
Ius canonicum in temporalibus quomodo dispo-
nat. 132. c
Ius canonicum vbi non est, & non contradicit ci-
uili, vtimur ciuili in omni simili materia. 459. d
Ius ciuile prius fuit quàm ius gentium. 105. c
Ius ciuile dicitur quod est proprium ciuitatis, vel
regni. 42. a
Iuris ciuilis & naturalis descriptio. 37. a
Ius ciuile quomodo mutet ius naturale. 84. c
Ius ciuile quomodo fiat. 81. c
Iuris ciuilis prudentia subordinatur morali philo-
sophiæ. 2
Iuri ciuili standum est, quando iure canonico con-
trarium statutum non est. 274. a
Ius ciuile deficiente iure canonico non est seruan-
dum in merè spiritualibus, sed in temporalibus.
276. b
Ius Imperiale paucis exceptis legibus magis con-
ducere videtur ad Reip. politicæ gubernatio-
nem, quàm canonicum. 132. d
Ius imperiale non habet vim Romæ in tempora-
libus, nisi Pontifex id velit. 279. b
Iuribus imperatorum sublatis nullus est qui quic-
quam suum audeat dicere. 99. d
Ius honoratium quid. 48. d
Ius Papyrianum quando, & à quo compositum.
46. b
Iura familiæ, siue domus quæ. 17. d
Iurium correctio vitanda est. 451. c
Ius correctorium restringendum est. 451. c
Ius tertij ita fauotabile est, vt quoad fieri possit,
illæsum seruandum sit. 451. d
Iuris derogatio vitāda est quoad fieri possit. 437. a
Iurium correctio est vitanda. 470. a
@@
Iuris interpretatio concessa est Doctoribus, & ma-
gistris. 563. a
Ius vltra legem scriptam, suo ambitu complectitur
morem seu consuetudinem. 4. d
Iuris disciplina ex intimis Philosophię hauriẽda. 2
Ius tripliciter constituitur à Principe. 51. a
Iura non in singulas personas, sed generaliter con-
stituuntur. 16. c
in Iure non tam desideratur iustitia, quàm hone-
stas. 22. b
Iura iurium debent concordare. 470. a
contra Ius aliquid fit dupliciter. 428. b
contra Ius quæ fiunt, debent pro infectis haberi.
428. a, b, c, d, e
cōtra Ius acta in quatuor casibꝰ valẽt. 428. e, & seq.
Ius aliquando assistit actui, quem prohibet. 431. b
à Iure communi quæ exorbitant, non sunt ad con-
sequentiam trahenda. 442. b
Ius idem vbi est eadem ratio. 555. d
Iuris beneficium non est auferendum. 280. b
Iura & leges solus princeps relaxat. 447. c
Ius dicere non est actus sanctitatis, sed iurisdictio-
nis. 170. c
Iuri sibi à lege concesso quando partes possint ce-
dere. 217. b
Iuri suo cedere quis potest. 460. c
Iuri suo quilibet cedere, & renunciare, si renuncia-
tio nō redundet in cōmune detrimentum. 447. b
Ius iurisdictionis non est in domo. 17. d
Ius dicenti extra territorium impunè non paretur.
221. c, 304. e, 339. d
Iuuenes duo exemplum edunt mirabile suæ ab-
stinentiæ. 266. e
Iuuentij & Maximiani martyrum magnanimitas.
260. b
K
KAlendarij mutatio non est vbique recepta.
333. d
Κατὰ προσῶπον quid significet. 613 e, 616. e
Dostları ilə paylaş: | 
