Obedientia seruanda est Regibus & Magistrati-
bus. 107. c
Obedientiæ votum ad quid liget. 167. b
Obedientiæ votum se tantùm extendit ad actus
externos. 208. c
Obedientiæ voti obligatio quam vim habeat.
181. e
Obedientiam quomodo voueant religiosi. 209. a
Obiectum solet nomen causæ sumere. 5. d
Obiectum vt cognitum, & volitum est lex. 16. c
ad Obligandum plus requiritur, quàm ad deobli-
gandum. 207. c
Obligari quis potest iuramẽto ad dandas pecunias<-P>@@
<-P>latroni inuadenti, & vsuras vsurario. 404. b
Obligari ad contradictoria nemo potest. 91. d
Obligare nemo potest, vbi non potest iudicare.
221. c
Obligatio quid sit. 57. a
Obligatio naturalis quæ. 437. a
Obligatio iustitiæ, & fidelitatis vnde oriatur. 65. b
Obligatio est effectus legis. 57. c
Obligatio, irritatio, punitio effectus legis. 559. b,
560. b
Obligatio quanta sit colligitur ex vsu communi.
243. b
Obligatio pœnæ temporalis non excludit obliga-
tionem in conscientia. 252. e
Obligatio ad pœnam est coactio quædam. 308. b
Obligatio ad pœnam dedecet Principem supre-
mum. 317. a
Obligatio omnis dicitur naturalis in conscientia,
& cur. 96. b, c
Obligatio naturalis non oritur ex legibus, quæ
fundantur in falsa præsumptione. 438. c
Obligatio naturalis nulla oritur ex actu lege hu-
mana irrito. 438. c
Obligatio legis naturalis oritur ex voluntate diui-
na. 11. e
Obligatio naturalis oritur ex actu lege humana
irrito. 437. b
Obligatio naturalis nulla oritur cùm lex actui re-
sistit. 438. a
Obligatio naturalis oritur ex testamento minus
solemni. 438. a
Obligatio naturalis nulla oritur ex actu inhone-
sto & turpi. 438. b
ex Obligatione naturali non datur actio in foro
externo. 437. a
Obligatio naturalis exceptionem parit. 439. c
Obligatio nulla quæ non fit ab aliqua lege. 58. d
Obligatio moralis ex actu naturalis Principis re-
sultare non potest. 90. e
Obligatio tota præceptorum moralium oritur ex
institutione diuinæ iustitiæ. 11. e
Obligatio grauis non potest apponi in materia le-
ui. 234 a
Obligatio mortalis, vel venialis potest esse in ea-
dem materia propter diuersam intentionem le-
gislatoris. 236. d
Obligatio ad mortalem culpam non deducitur ex
verbis significantibus præceptum. 245. c
Obligatio est sub mortali quando materia est ca-
pax, si addantur istæ particulæ, præcipimus in
virtute S. obedientiæ, vel strictè, vel arctè, &c.
246. e, & seq.
Obligationem sub mortali quæ verba inferant.
243. e
Obligatio indicatur sub mortali, quando præcipi-
tur sub excommunicatione. 247. d
Obligatio ad culpam non est incompatibilis cum
obligatione ad pœnam. 233. d
Obligatio legis humanæ mortalis, quando est ca-
pax tantæ obligationis. 243. a
Obligationem sub mortali indicat pœna capitis
mortis, &c. 252. b
Obligatio legis non est mortalis in materia leui.
242. c. secus in graui. ibid. e
Obligatio legis vnius potest colligi ex alia, an sit
mortalis. 252. c
Obligatio legis an sit mortalis iudicandum est ex
intentione legislatoris. 235. c
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Obligatio ex lege oritur. 15. d
Obligatio omnis oritur ex aliqua lege. 64. c
Obligatio legis naturalis pendet ab agente morali
libero. 11. c
Obligatio ciuilis oritur ex lege ciuili. 317. a, & cur
dicatur ciuilis. ibid. b
Obligatio quæ consurgit totaliter ex voluntate
mera promittentis, non excedit limites volun-
tatis. 236. a
Obligatio legis in fieri, & in conseruari pendet ex
voluntate principis. 286. c
Obligatio non est sine animo obligandi. 15. a
Obligatio Principis ad seruandas proprias leges
est charitatis. 309. d, & iustitiæ. ibid. e
Obligatio principis ad legem propriam seruan-
dam est annexa officio suo, & pertinet ad iusti-
tiam commutatiuam. 309. b
Obligatio legis positiuæ à sola potestate, & volun-
tate obligandi subdito notificata pendet. 14. b
Obligatio per quascunque causas nascitur, per
easdem dissoluitur. 506. a
Obligationem leuem qui potest imponere, potest
& grauiorem, quia sunt eiusdem rationis. 235. e
Obligationes multæ fieri possunt per priuatam
potestatem. 421. b
in Obscuris quod minimum est, sequendum est.
225. e
Obligatio quomodo inducatur cōsuetudine. 321. b
Occidere se nulla ratione licet. 267. a
Occisio hominis in genere non est prohibita iure
naturæ. 92. e
Occisio positiua suijpsius est vetita iure naturæ.
398. b
Occultum per se non potest puniri. 208. b, c
Oculus mortuus non est propriè oculus, sed æqui-
uocè. 348. e
Oculi Reipub. sunt leges. 99. e
Odia sunt restringenda. 396. d
Odia restringi, fauores conuenit ampliari. 451. a
Odium Dei quòd sit licitum non potest concede-
re Deus. 91. d
Odium vitiorum in legislatore requiritur, quod
contemptores virtutum suspectos habet, vt ho-
stes generis humani, & perpetuos. 55. a, b
Odiosa quæ lex dicatur. 555. a, b
in Odiosis debemus sequi benigniorẽ partẽ. 552. d
Officium diuinum quomodo recitandum. 193. c
Officij recitatio debet inchoari cum intentione
formali virtuali, vel habituali satisfaciẽdi. 210. b
Officium recitare cum attentione quomodo præ-
cipiat Ecclesia. 201. b
Officium diuinum qui recitat sine attentione te-
netur illud repetere. 205. a
Officij diuini verba quomodo sint proferenda vt
habeant rationem cultus diuini. 205. b
Officium quotidianum ex voto vel præcepto Ec-
clesiæ, si prætermittatur vno die, non est sup-
plendum. 539. e
Officium omittentibus quando pœna imposita
est. 203. d
Omissio solet appellari actio. 457. e
Omissiones omnes quæ pertinent ad creaturas
per dispensationem honestari possunt. 92. c
Onus temporis non est supplendum. 539. e
Oeliab & Beseleel artibus sibi à Deo infusis taber-
naculum fabrifecerunt. 573. a
Opera supernaturalia sunt per se dispositio ad gra-
tiam. 56. b @@
Opera gratiæ & iustitiæ à tyranno peti possunt.
141. d
Oppidani patiuntur interdictum ob delictum
Domini. 250. e
Oppidi ieiunijs non obligatur amplius qui est ex-
tra oppidum. 321. d
iuxta Opinionem suam probabilem vnusquisque
operari potest. 225. d
Opinionem minus probabilem, minusq́ue tutam,
licitum est sequi, cùm interest. 291. a
Oportet verbum æquipollet præcepto. 244. b. c
Oportet verbum non semper importat obligatio-
nem in conscientia. 246. b
Oportet verbum aliquando solùm congruentiam
significat. 244. d
Orandi præceptum cum attentione cur obliget
sub mortali aliquando. 203. e
Oratio est actus intellectus, non indicatiuus, sed
supplicatiuus. 8. c
Oratio est expressio desiderij. 7. e
Oratio quando præcipiatur sub mortali, si sine at-
tentione fiat. 201. d
Oratio vocalis distinguitur à mentali, & mixta.
201. e
Oratio nō includit essentialiter attẽtione. 200. d, e
Oratio debet fieri cum attentione. 200. c
Oratio quando sit repetenda defectu attentionis.
203. c, d
Oratio externa sine attentione est alicuius valoris.
203. e
Oratio quænam sit nullius valoris. 203. e
Orbis est maior vrbe. 176. a
Orbis vniuersus non significat totũ mundũ. 129. d
Orbita quid. 551. d
Ordinationes factæ à Prouinciali, & Visitatore
ordinis S. Augustini, sine consilio sunt validæ.
435. e
Ordo naturalis seruatur per legem æternam. 74. b
Ordo & principatus qui est inter Angelos in reci-
piendis Dei mandatis. 112. a
Ordo reipublicæ Romanæ. 46. a, b
Ordo Imperatorum qui leges Codicis condide-
runt. 47. e
Ordinis potestas cum charactere & gratia datur.
157. d
Ordo præsbyterij iure diuino annexus est benefi-
cio parochiali. 199. d
de Ordine non est præceptum obligans priuatas
personas. 619. a
ad Ordinem exercendum necessaria est iurisdi-
ctio. 156. c
ad Ordines dispensatio quomodo interpretanda.
453. a, 455. e
Ordines non debent conferri ab Episcopo in alie-
na diœcesi, si tamen conferantur, valet ordina-
tio. 425. a
Ordinis potestas nō amittitur ob hæresim. 185. b, c
Ordo institutus, & exercitus ante mortem Chri-
sti. 624. e
Orientales clerici, & Græci in multis se non con-
formant Ecclesiæ Latinæ. 362. b, c
Orientales & Græci clerici iure diuino sunt sub-
iecti Romano Pontifici. 362. a
Origenis opera non omnia damnata. 574. a
Origo ex natura rei non confert potestatem poli-
ticam. 114. d
per Originem naturalem constituimur membra
Reip. ciuilis. 304. c
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Oseas potuit Gomer in vxorem ducere sine pec-
cato. 86. b
Oseas accessit ad meretricem præcepto Dei. 84. e,
& cur non peccarit. 85. d, e, & seq.
Oua cur prohibita. 539. b, c
Ouorum concessio extẽditur ad lac & caseũ. 539. b
Ozias diuinitus lepra castigatus ob eius temerita-
tem. 191. b
Ozias rex Iuda cùm sacerdotis officium vsurpa-
ret, diuinitus castigatus, & à sacerdotibus è tem-
plo expulsus. 124. c
P
PÆdagogus filijs datur. 589. a
Pædagogi munus. 8. b
Pactum nudum est prohibitum. 426. a
Pactum nullum valet cōtra legem factum. 421. c
ex pacto & iuramento naturalis obligatio oritur.
314. b
Pacta & fœdera iure naturæ seruanda sunt. 42. a
in pactis id actum intelligitur, quod consuetum
est. 50. b
Pandectæ seu Digesta, quid. 47. a
Palatia pertinent ad Imperatores. 121. e
Papam quinam creare possint Cardinalibus defi-
cientibus. 174. e
Papa electus nullius confirmationem expectare
tenetur. 317. b
Papam consecrat Cardinalis Hostiensis. 164. d
Papam eligere poterit Concilium genera Ie defun-
ctis omnibus Cardinalibus. 164. a
Papa non est Dominus temporalis totius orbis, sed
spiritualis omnium Christianorum. 128. e
Papa habet vtrumque gladium, quamuis corpo-
ralis non sit per eum exercendus. 109. c
Papa vnde habeat potestatem. 153. b
Papa vnde habeat suam iurisdictionem. 142. a
Papæ quomodo conferatur potestas spiritualis.
153. c
Papa non obligatur suis legibus. 317. b
Papæ sententia ius facit. 48. b
Papa est supra Concilium. 153. e, 176. c
Papam non esse supra Concilium parisienses te-
nent, & toletantur. 176. c
Papa non potest obligari legibus Conciliorum.
305. a
Papa nec Concilium non possunt ad publicam
confessionem sacramentalem obligare. 215. a
Papa maiorem potestatem habet in spiritualibus,
quàm Imperator in temporalibus. 146. b
Papa mortuo non deuoluitur iurisdictio pontifi-
cia ad Ecclesiam, vel Concilium. 180. c
Papa non potest errare contra fidem, & qua de
causa. 190. c
Papa non potest falsum definire. 185. c
Papa quod est in vniuersali Ecclesia, illud est in
propria diœcesi Episcopus. 121. d
Papa quod potest in tota Ecclesia, id potest Epi-
scopus in sua diœcesi. 161. b
Papa potest deprimere Episcopos, si necesse visum
fuerit. 159. a
Papa potest præcipere alicui vt cum vitæ discri-
mine fidem contra hæreticos sustineat. 256. d
Papa supplicatus de reuocatione, aut moderatio-
ne alicuius rescripti peccaret, si non admitteret
supplicationem. 296. d
Papæ constitutio non ligat in diœcesibus vbi pro-
mulgata non est. 274. b
Papa non potest contra ea quæ à Concilijs confit-<-P>@@
<-P>matis tradita sunt, statuere. 565. c
Papa solus potest auctoritatiuè interpretari conci-
lium. 565. e
Papa decidit aliquando per leges ciuiles. 346. d
Papa si nunquam confiteretur, duo peccata com-
mitteret & quæ. 311. a
Papa tenetur ad confessionem annuam, sed non
cogitur. 311. a
Papa si nō sumat Eucharistiā in Paschate, aut nō cō
fiteatur semel in anno, grauissimè peccat. 311. c
Papa quare teneatur cōfiteri, & cōmunicare. 311. b
Papa si propriam legem non seruet, peccat tan-
tùm venialiter. 311. a
Papa non potest sibi præcipere. 305. e
Papa, & quicunque Princeps habens auctoritatem
cōdendi leges, potest cōpellere subditos ad earũ
obseruationẽ, supposito quòd iustæ sint. 288. b
Papæ sententia lata seruato ordine iuris, habet
vim legis. 50. c
Papa eligit confessariũ, qui ipsum absoluat. 541. c
Papa percutiens clericum non est excommunica-
tus. 317. a
Papa prædium Ecclesiæ non potest alienare. 305. e
Papa non potest incurrere pœnas simoniæ. 311. d,
312. a
Papa si fiat hæreticus non excidit à dignitate ipso
facto, sed debet à Concilio declarari hæreticus,
& deponi. 185. c, d, e
Papa hæreticus quomodo deponendus. 186. a
Papa obsolam hęresim potest accusari, excommu-
nicari & deponi. 187. b
Papa si incideret in hæresim eo ipso desineret esse
caput Ecclesiæ, & amitteret potestatem, & di-
gnitatem. 184 e, & seq.
Papa in schisma lapsus potest deponi, quia nō vult
esse caput, nec pars Ecclesiæ. 186. b
Papa etiam vt priuata persona hæreticus esse non
potest, nec vllus vnquam fuit. 185. b, c
Papa potest dispensare in omni genere humano
positiuo. 40. e
Papa potest in legibus Concilij dispensare, & eas
abrogare. 173. a
in papæ legibus non potest Episcopus, aut alius
inferior dispensare. 512. a
Papæ cur sint reseruatæ causæ grauiores. 160. e
Papatui renunciare quilibet Pontifex potest. 175. c
Papinianus summę auctoritatis inter iure consul-
tos. 47. d, sed tamen debet cedere duobus. ibid.
Papiniani scripta firmata ab Imperatore vt vim le-
gis habeant. 47. c
Papyrius, quis, & qualis fuerit, composuit Ius Pa-
pyrianum. 46. b
Papyrius, vir principalis, tempore Tarquinij Prisci
Demarati filij primus de iure Romanorũ librum
cōposuit, qui vocatus est Ius Papyrianum. 46. b
Papyrius quomodo ius Papyrianũ cōposuerit. 46. b
Papyrianum Ius quando, & à quo cōpositum. 46. b
Papyrianũ ius quādo, & quomodo aboleuerit. 46. c
Paschatis diem licebat mutare. 591. a
in Paschate qui non impleuit præceptum confes-
sionis, & communionis, tenetur postea ad pri-
mam opportunitatem. 333. e
Paschalis agniritus durat in Christo. 593. b
Par in parem non habet imperium. 152. e, 316. e,
314. a, 565. d
Parentes primi erant iusti, & tamen ipsis Deus le-
gem imposuit. 302. c
Parentes possunt irritare vota filiorum. 416. b
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Parentes & magistri quomodo possint punire sub-
ditos. 60. c
in Parentes nemo est idoneus executor sententiæ
mortis. 399. e
parisienses tenent, Papam non esse supra Conci-
lium, & tolerantur. 176. c
parere prius optimu vir debet, & postea imperare.
56. c
parochi officium quod. 199. d
Parochus qui habuit intentionem toto anno sus-
cipiendi ordinem presbyterij, si in fin anni
eam deponat, priuatur beneficio, faciteamen
fructus suos. 200. a. & quomodo retineat, si eam
deponat ante finem anni. ibid. b, c, d
parochus qui intra annum ordinem non suscepit,
priuatur fructibus beneficij. 375. c, d
parochus qui dicit Missam, vel officium defuncto-
rum sine attentione, non tenetur restituere fru-
ctus pro omissa attentione. 204. a
parochus tempore pestis peccaret mortaliter, si re-
linqueret populum. 255. b
parochianus quando quis fiat. 320. a. b
parochiali beneficio annexus est ordo presbyterij
iure diuino. 199. d
parochiale beneficium habens perdit illud si intra
annum non ordinetur ad sacerdotium. 199. a, b
parochiale domiciliũ quomodo acquiratur. 320. e
pars iure naturæ debet conformaritoti. 309. d
pars quælibet est subiecta communitati. 304. e
pars maior quod facit, id tota Resp. facere cense-
tur. 293. a
pars maior ciuitatis potest leges condere, quæ to-
tam ciuitatem obligent. 115. d
pars pro toto debet aliquā incōmoditatẽ pati. 2. d
pars suo vniuerso non congruens turpis est. 309. a
323. d
partis maioris consensus censetur communitatis
in moralibus. 293. e
particulæ, Siue, Seu, & Ve, an sint copulatiuæ. 553.
c, d, e, & seq.
pascere idem quod regere & gubernare, & Græcè
dicitur, ποιμένειν. 151. b
pascere apud Hebræos, est regere. 144 b
pastores pecudum primi iusti non Reges. 106. b
Pater solus dictat verbum. 33. b
pater potest punire filios. 60. b
pater etsi cedat iuri pietatis quod habet in filiũ, fi-
lius non liberatur ab obligatione honorandi
ipsum. 89. a
Patri licet occidere adulterum cum filia. 81. a
pater impunè potest filiam occidere in adulterio
deprehensam, quam in potestate habet. 557. d
pater potest obligare filium in consciẽtia, & mor-
te iudicatur filius non obediens patri. 223. a
Patris præceptio vim non habet nec necessitatem.
132. e
pater potest irritare votum filij. 207. a
pater condemnatur in id quod facere potest. 444. a
Dostları ilə paylaş: |
