Kimya kafedrasi kimya fəNNİNDƏn laboratoriya iŞLƏRİ Bakı 2014 laboratoriya iŞİ №1. Sinkin ekvivalentinin təyini Ekvivalentlər qanunu

FeOCr2O3– Fe(CrO2)2
xromit
Pb CrO4	krokait
FeS  Cr2S3	dobrelit

Alınması :

Xrom 1797-ci ildə fransız alimi L.Vokelen tərəfindən kro­ko­it mineralının tərkibində kəşf edilmişdir. Lakin 1894-cü ildə Holdşmit tərəfindən alümotermiya üsulu ilə alınmışdır. Hal-hazırda xromu təmiz, həm də ferroxrom şəklində emal edirlər.

1. Xromiti elektrik sobalarında karbonla reluksiya etdikdə tərkibində 60-65%, xrom və 4-6% karbon olan xromun dəmirlə ərintisi – ferroxrom alınır ki, bundan polad növlərinin istehsalında istifadə olunur.
FeO  Cr₂O₃ + 4C → Fe + 2Cr + 4CO
_Ferroxrom
Həmçinin, xromiti alüminiumla reduksiya etməklə tərki­bin­də karbon olmayan ferroxrom almaq mümkündür.
3Fe(CrO₂)₂ + 8Al →3 Fe + 6Cr + 4Al₂O_3
Ferroxrom

2. Xrom təmiz halda alümotermiya üsulu ilə alınır .

Cr₂O₃ + 2Al → 2Cr + Al₂O₃
Xrom 3-oksidi silisiumla reduksiya etməklə də sərbəst me­tal alırlar:
2Cr₂O₃ + 3Si → 4Cr + 3SiO₂.
Yüksək təmizliyə (99,8%) malik olan xrom elektroliz üsulu ilə alınır.


Xassələri
Xrom gümüşü-ağ rəngli parlaq, bərk və çətin əriyən metal­dır. İstiliyi və elektriki yaxşı keçirir. Sıxlığı 7,2 q/sm³, ərimə tem­peraturu 1855⁰C, qaynama temperaturu isə 2570⁰C-dir.
Xrom adi şəraitdə passiv olub, hava və suya qarşı müqavi­mə­ti yüksəkdir. Havada onun üzəri oksid təbəqəsi ilə örtülür ki, o da onu sonrakı oksidləşmədən qoruyur. Lakin közərmiş xrom su buxarı ilə qarşılıqlı təsirdə olur və hidrogen ayırır.