Bibliyografya :
Bâkıllânî. l'câzû'l-Kur'ân(nşr. İmâdüddin Ah-med Haydar), Beyrut 1997, s. 31; İbn Hazm, el-//ı/câm (nşr. M. AhmedAbdülazîz), Kahire 1978, I, 107; Şemsüleimme es-Serahsî, el-üşûl (nşr. Ebü'l-Vefâel-Efgânî), Beyrut 1393/1973,1, 141, 279-282; Alâeddin es-Semerkandî, Mîzânû'l-uşûl (nşr. M. Zeki Abdülber), Katar 1404/1984, s. 77-79; Üsmendî, Bezlü'n-na?ar fı'l-uşûl(nşr. M. Zeki Abdülber}, Kahire 1412/1992,s. 10; Ab-dülazîz el-Buhâri, Keş/ü 7-esrâr(nşr. Muhammed Mu'tasım-Billâh el-Bağdâdî), Beyrut 1994,1, 67, 262-264; Adudüddin eJ-Tcî, el-Meuâkıf, Beyrut, ts. (Alemü'l-kütüb). s. 293-296; İbn Ebü'l-İZ. Şerhu'(-fahâuiyye fı'l-cakideti's-Selefiyye (nşr Ahmed Muhammed Şâkir), Kahire, ts. (Mekte-betüdârit-türâs), s.lO4-125;Teftâzânî,Şerhu7-Makâşıd (nşr. Abdurrahman Umeyre), Beyrut 1409/1989, III, 143-163; a.mlf\. Şertıu't-Teluitı 'ate't-Taozth, Beyrut, ts. (Dârü'l-kütübi'l-İlmiy-ye), I, 26-29; İbn Melek, Şerhu Menâri'l-enoâr, İstanbul, ts. (Salah Bilici Kitabevi), s. 7-9; Kes-telî. Hâşiyetü'l-Kestelî ıatâ Şerhi't-'Akâ'id, İstanbul, ts. (Dârü't-tıbâatri-âmire), s. 87-96;Sü-yûtî, el-ltkân, Beyrut, ts, (Dârü'l-ma'rife), II, 97-107; TaşkÖprizâde, Miftâhu's-sa'ade (nşr. Refîk el-Acem), Beyrut 1998, s. 856-861; İzmîrî, Hâ-şiye'atâ Mir'âtrt-uşût,İstanbui 1309,1,84-116; Ali Haydar Efendi, Üsûl-i Fıkıh Dersleri, İstanbul 1903,s.20-26. Tahsin Görgün
V. Muhtevası
Kur'ân-ı Kerîm, Hz. Peygamber'in İlk muhatabı olan toplulukların çeşitli tavır ve davranışlarına, ihtiyaçlarına, olayların gelişimine vb. değişik hal ve şartlara göre farklı zamanlarda âyet veya sûre şeklinde nazil olduğundan, konu bütünlüğü oluşturacak şekilde bir sıra izlemediği gibi mevcut m ushafl ardaki sûrelerin bizzat Resûl-i Ekrem'in talimatıyla oluşan içeriğinin yanı sıra dizilişi de sistematik eserlerde alışılageldiği biçimiyle bir yapı ar-zetmemekte, muhtevayı oluşturan konular mushafın başından sonuna yayılmış bulunmaktadır. Bu tertip şekli, tekrarların da katkısıyla Kur'an'ı okuyan veya dinleyenlerin aynı anda birden çok konuyu gözden geçirmeleri, bir defalık okumayla birçok irşad ve uyarıya muhatap olmaları, ayrıca Kur'an'ın bu örgüsüyle çeşitlilik arzeden kendi hayatları arasında paralellik sezmeleri gibi yönlerden daha etkileyici, eğitici ve yararlıysa da onun muhtevasını müstakil konu başlıklarına ayırarak eksiksiz bir şekilde vermeyi güçleştirmektedir. Nitekim bugüne kadar yapılan çalışmalarda Kur'an'ın muhtevası hakkında ancak sınırlı ve yaklaşık bilgiler verilebilmiş; Kur'an'da yer alan konuların tes-biti, konu başlıklarının seçimi, bunların sayılan, muhtevaları, âyetlerin içeriklerine göre değişik konuiara dağıtımı gibi hususlarda birbirinden hayli farklı tercih ve tasnifler ortaya çıkmıştır. Bazı eserlerde Kur'an'ın muhtevası birkaç ana başlık altında toplanırken bazılarında yüzlerce konu sıralanır. Meselâ İbn Cerîr et-Taberî Kur'an'ın muhtevasını tevhid, haberler ve kıssalar, diyânât 709 Zemahşerî Allah'ı lâyık olduğu şekliyle tanıtmak, ibadet, emir ve nehiy. va'd ve va-îd; Râzî ilâhiyyât, meâd, nübüvvât, kaza ve kader şeklinde tasnif eder.710 Ebû Bekir İb-nü'I-Arabî, Kur'an'daki bilgileri tevhid, tezkir ve ahkâm diye üç ana konuda toplayarak bunları şöyle açıklamıştır: Tevhid yaratılmışlara dair bilgilerle Allah'ın isimleri, sıfatları ve fiillerine ilişkin konulan kapsar. Tezkir ödüllendirme vaadi ve cezalandırma tehdidi, cennet ve cehennem, iç ve dış temizliğiyle ilgili konulardan oluşur. Ahkâm yükümlülükler, faydalı ve zararlı şeylerin neler olduğu, emirler, nehiyler ve menduplar hakkındaki bilgileri içine alır. Aynı müellif Kur'an'da en fazla tezkire dair konuların yer aldığını belirtir. Fatiha sûresi Kur'an'daki itikad, ibadet ve ahlâktan oluşan ana konuları Öz olarak içerdiğinden "ümmü'l-kitâb" ve "ümmü'l-Kur'ân" olarak adlandırılmış. İhlâs sûresi özellikle tevhid konusunu özetlediği için Kur'an'ın üçte biri sayılmıştır.711
Kur'an'ın muhtevasına giren konuları, dinî ve dünyevî mahiyetteki bilgi ve meslek alanlarını da içine alacak şekilde genişleterek yüzlerle ifade eden, hatta insan zihninin ulaştığı ve ulaşacağı her türlü bilginin en azından öz olarak yahut işaret yoluyla Kur'an'da yer aldığını ileri süren görüşler de vardır. Süyûtî, el-İt-kön'm "Kur'an'dan Çıkarılan İlimler" başlığını taşıyan kısmında 712 "Biz bu kitapta hiçbir şeyi eksik bırakmadık 713 "Bu kitabı sana her şey için bir açıklama, bir hidayet ve rahmet kaynağı ve müslümanlar için bir müjde olarak indirdik" 714 mealindeki âyetlerle Kur'an'ın muhtevasının genişliğine işaret eden bir hadise ve İbn Mes'ûd, Mücâhid b. Cebr, Beyhakî, İmam Şâfıî gibi önde gelen âlimlerin aynı yöndeki sözlerine dayanarak Kur'an'ın muhtevasını incelemeye çalışmıştır. Bu arada İbn Ebü'1-Fazl el-Mürsî'nin tefsirinden iktibasla fıkıh, usul, dil ve edebiyat, tarih, eğitim ve irşad, tasavvuf gibi alanlarla meşgul olan çeşitli âlimlerin, Kur'an'ın kendi alanlarıyla ilgili muhtevasının genişliğine dikkat çeken görüş ve tesbitlerini aktarmış; tasavvuf erbabının fena, beka, huzur, havf, heybet, üns. vahşet, kabz gibi kavramları Kur'an'dan aldıklarını ileri sürmüştür. Ayrıca Kur'an'da dinî muhtevanın yanında tıp. cedel, astronomi, hendese, cebir, geleceğe ait bilgiler gibi din dışı alanlara dair ilimlerin, hatta terzilik, demircilik, ipekçilik, dokumacılık, çiftçilik, denizcilik, atıcılık gibi çeşitli mesleklere dair temel bilgilerin de bulunduğunu ifade etmiştir. Râgıb el-İsfahânî, Beyyine sûresinin Hz. Peygamber'le ilgili, "Allah tarafından gönderilen, tertemiz sayfaları okuyan bir elçi" mealindeki 2. âyetinden hareketle Kur'an'ın önceki kitapların "semere"le-rini kapsadığını söylemiştir.715
Özellikle XIX. yüzyıldan itibaren Kur-'an'ın muhtevası meselesi Theodor Nöl-deke. VVilliam Muir. Richard Bell, Regis Blachere, Jacques Jomier, Roger Arnaldez gibi müsteşriklerin, Fazlurrahman, Subhî es-Sâlih, Mehdî Bâzergân, Muhammed b. Muhammed Ebû Şehbe gibi İslâm âlimlerinin ilgi alanlarından birini oluşturmuş, bu hususta farklı yöntem ve anlayışlara dayalı değişik tasnif şekilleri ortaya konulmuştur. Kur'an'm başlıca konularını inceleyen eserler yanında Jule la Beaume'un Tafşîlü ûyâti'l-Kur'âni'l-hakîm,716 Muhammed Fâris Berekât'ın el-Cömic li-mevâ-zici âyâti'î'Kur^ânİ'1'Kerîm (Dımaşk 1379/1959), Ömer Özsoy ve İlhami Güler'in Konularına Göre Kur'ân 717 (Ankara 1997) adlı çalışmaları gibi âyetlerin tamamını konularına göre tasnif eden eserler de yazılmıştır. Ayrıca Toshihiko Izutsu'nun Kur'an'da Allah ve İnsan 718 Kur'an'da Dinî ve Ahlâkî Kavramlar 719 isimli kitapları gibi itikad, ibadet, ahlâk, fıkıh, kıssalar vb. alanları ilgilendiren belli konuların incelendiği pek çok eser bulunmaktadır.
Başta Nöldeke olmak üzere şarkiyatçıların ileri gelenleriyle bazı son dönem müslüman araştırmacılar nüzul sebepleriyle ilgili rivayetler; çeşitli sûre ve âyetlerin Kur'an'ın indiği dönemin farklı kesit-lerindeki içtimaî, siyasî, dinî vb. şartlarla irtibatı; Hz. Peygamber'in hayatı, kişiliği ve savaşları; âyetlerin uzunluğu ve kısalığı, üslûp farklılıkları gibi konulara dair bazı Ölçüler veren bilgilere dayanarak âyetlerin ve sûrelerin nüzul sıralarını tes-bit etmeye ve bu sırayı dikkate alarak Kur'an'ın muhtevası hakkında daha sağlıklı tesbitler yapmaya çalışmışlardır. Bu tür çalışmalardaki bilgilerin ortak noktalarını dikkate alıp nüzul sürecini de göz Önünde tutarak Kur'ân-ı Kerîm'in muhtevasını şöylece özetlemek mümkündür:
Dostları ilə paylaş: |