1052 Tab.. X, 62-69'da 17610-17632 no.h haberler buna dairdir. Muhakkik M.M. Şâkir'in tahriclerine bk.; Ebu Sa'îd ed-Dârimî, er-Redd 'alâ el- Cehmiyye, s. 303-304.
1053 krş. Rahner, s. 74-75.
1054 krş. Rahner, s. 75-77.
1055 Km, Hoşea, 2,19.
1056 Km, Çıkış, 4, 22.
1057 krş. H. Atay, Kur'an'a Göre İman Esasları, s. 23-28.
1058 Rahner, 69 vd.
1059 O. Clement, L'Eglise Orthodoxe, Paris, Puf, 1965, s. 38. Bu fikrin Irenee'den beri Kilise Babalannca ifade edildiği söylenir.
1060 Bakara: 2/138
1061 Sad: 38/72
1062 el-Buhârî, Rikâk, 38.
1063 R. Bultmann, Jesus, s. 106-113.
1064 Matta, 5, 43-48
1065 Aynı eser, s. 106.
1066 İbarenin altını çizmek bize aittir.
1067 Aynı eser, s. 108.
1068 Markos, 12,28-31
1069 Aynı eser, s. 109.
1070 Aynı eser, s. 111
1071 Aynı eser, s. 112
1072 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 158-168.
1073 Muf., s. 463. .
1074 el-Buhâri, el-Burûc sûresinin tefsirinde, tâ'liken rivayet ediyor,
1075 Bey., s. 40 da el-Hattâbî'den.
1076 Bey, s. 39'da
1077 Rm, XXX, 192.
1078 Büruc: 85/21; 50,1
1079 Büruc: 85/15
1080 Hud:11/73
1081 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 168-1169.
1082 Bey., s. 41.
1083 Bakara: 2/253; 3,40; 22,14 vb..
1084 Enbiya: 21/73
1085 Şuara: 26/19
1086 Büruc: 85/16
1087 Hud: 11/107
1088 Enbiya: 21/17. 79. 104
1089 Enbiya: 21/23
1090 Kehf: 18/22-23
1091 M. Eliade, Traitğ, s.
1092 Rahman: 55/29
1093 Mansel, The Limits of religious thought, 5. baskı, Londres, 1867, s. 121-122'-den. Mansel'in bu sözü Dic. The. Cath., IV, sütun, 1285'de naklediliyor. Sözünün devamı şöyledir: “Bu yetersizlik, insanların düşünce ve faaliyetlerini “sebeplik” prensibi üzerine kurmalarına engel olmuş mudur? Böylece biz de Nihayetsiz'e, Onu anlamaksızm inanabiliriz”.
1094 Rahman: 55/29
1095 Talak: 65/1
1096 Enbiya: 21/2
1097 el-Buhârî, Tevhid, VIII, 207.
1098 İbn Mâce, Mukaddime, hadis no: 202
1099 bk. İbn Keşîr, VII, 470-471.
1100 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi:169-173.
1101 Rm, 4, 108 hk. V, 141.
1102 Bey., s. 40.
1103 Rm, V, 156. Müellif 2, 19 tefsirinde, bu tevilleri naklettikten sonra “bunların hepsi zahiri izahlardır. Şuhûd ehlinin “onları arkasından muhit olan” kelâmı vardır” diyorsa da, bu izahı nakletmiyor (Rm, I, 174.)
1104 Bey., s. 40'da el-Halîmî'den.
1105 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 174-178.
1106 La, Hkm md.; İbnü'1-Esîr, en-Nihâye, I, 418-419.
1107 Muf., s. 126; Bas., I, 490.
1108 el-Asma’nin (ö. 218/833) bu fikrî, TA, VIII, 252'de naklediyor.
1146 Bey., s. 80'de el-Hattâbî ile el-Halîmî'nin izahlarına bk.
1147 En’am: 6/114
1148 Nisa: 4/35. Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 174-178.
1149 en-Nihâye, IV, 22; LA, Kdr md., V, 74.
1150 La, V, 76.
1151 Tab., 2, 106 hk., II, 484; LA, V, 76, 78.
1152 en-Nihâye, IV, 22
1153 Al-i İmran: 3/33
1154 es-Sıhâh, II, 786. .
1155 La, V, 74.
1156 La, V, 75.
1157 La, V, 75.
1158 Kadr: 97/1
1159 Bazılarına göre burada “hüküm” anlamı vardır, “hüküm gecesi” demektir. (La, V, 74; Ta, III, 481).
1160 Talak: 65/7
1161 Mürselat: 77/23
1162 Yunus: 10/5
1163 Yasin: 36/39; 25, 2; 41, 10 vb.
1164 Müzzemmil: 73/20
1165 Misalin, unvan ile ilgisi bize pek zahir görünmüyor. Herhalde, Allah'ın geceyi ve gündüzü ilim ve hikmetle uzatıp kısaltmasını, değiştirmesini, onların hakikatlerini bilmesini kasdediyordur.
1166 Al-i İmran: 3/120
1167 Bas., IV, 243-244. Müellifin verdiği örnekler, buraya aldığımızdan daha fazladır.
1168 Müddesir: 74/18
1169 Müddesir: 74/19. 20
1170 Vakı’a: 56/60
1171 Sebe: 34/11
1172 Kıyame: 75/4
1173 Bu nevi cem'in tek insan için hiç kullanılmamış olması, bunu Allah'a tahsis etmek anlamını taşır.
1199 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 178-182.
1200 Bey., s. 40. el-Cübbâ'inin tarifi de bundan uzak değildir (bk. el-Eş'arî, Makalât, s. 532).
1201 Bakara: 2/35
1202 Nisa: 4/17
1203 Alak: 96/19
1204 En’am: 6/152
1205 Vakı’a: 56/11
1206 A’raf: 7/56
1207 Kaf: 50/16
1208 Krş. Muf.. S. 398-399.
1209 Meryem: 19/52
1210 Tevbe: 9/99
1211 Maide: 5/27; Al-i İmran: 3/183
1212 Vakı’a: 56/11.88; 7,114; 26,42
1213 Al-i İmran: 3/45; 4,172; 83,21.28
1214 Bunlar için bk. el-Mâtürîdî,et-Tevhîd, s. 76-77.
1215 Kaf: 50/16
1216 Vakı’a: 56/85
1217 Hud: 11/61
1218 Sebe: 34/50
1219 Bakara: 2/186
1220 Meselâ Jacobey, Asma ullah El Hosna, s. 555.
1221 el-Buhârî, Megâzi, 38; Müslim, Da'avât, AA.
1222 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 182-184.
1223 TA, Vhb md.; I, 508.
1224 Bey., s. 76'da el-Halîmî'den.
1225 Aynı yer.
1226 Meryem: 19/19
1227 Ahzab: 33/50
1228 Sad: 38/9
1229 Sad: 38/35
1230 Al-i imran: 3/8. Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 184.
1231 La, Khr md. V, 120.
1232 Tehzîb, Khr md., V, 394. Buna yakın bir tarif için bk. en-Nihâye IV, 129.
1233 Bey., s. 61.
1234 Bey., s. 61 de el-Halîmî'den.
1235 Duha: 93/9
1236 A’raf: 7/127
1237 Sad: 38/65
1238 Yusuf: 12/39
1239 Rad: 13/16
1240 İbrahim: 14/48
1241 Sad: 38/65
1242 Zümer: 39/4
1243 Gafir: 40/16-17
1244 En’am: 6/17-18
1245 Koruyucular (hafaza), insanı koruyan melekler ile (13, 11 ayeti bunu desteklemektedir), insanın amellerini saklayan, zabteden meleklerdir. (82, 10 ayeti bununla ilgili olmalıdır) diye tefsir olunur. (Krş. İbn Kesir, III, 262).
1246 En’am: 6/61-62
1247 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 184-186.
1254 Bu anlamlar verilirken, büyük ölçüde Muf., s. 370'den istifade edilmiştir.
1255 Yusuf: 12/65
1256 En’am: 6/44
1257 A’raf: 7/96
1258 Bakara: 2/76
1259 Feth: 48/1
1260 Şuara: 26/118.
1261 Secde: 32/28-29
1262 A’raf: 7/89
1263 Sebe: 34/26
1264 Prof. Dr. Suad Yıldırım, Kur'an'da Ulûhiyyet, Kayıhan Yayınevi: 186-187.
1265 Bas., V, 281; RM, VII, 177.
1266 LA, Vly mi, XV, 411.
1267 es-Sıhâh, Vly rad., VI, 2529.
1268 Akraba olmadıkları halde, karşılıklı olarak biribirlerine yardımı taahhüd eden kimselere denir. İslâm öncesi arapları arasında hilf, önemli bir müessese idi.
1269 Bas., V, 283; es-Sıhâh, VI, 2520.
1270 es-Sihâh, VI, 2530.
1271 A’raf: 7/196
1272 Bey., s. 162; en-Nihaye, V, 227; LA, XV, 406-407.
1273 el-Maksad, s. 62.
1274 La, XV, 411.
1275 Bakara: 2/257
1276 el-Beydavı, I, 299.
1277 Ebû'l-Bekâ'nın bildirdiğine göre, nüans şudur; Velî bazan, nusrat edemeyecek bir durumda bulunabilir. Naşîr ise bazan mansûra (yardım olunana) yabancı olabilir- (el-Kulliyat, s. 681).
1278 Şura: 42/9
1279 A’raf: 7/155
1280 Sebe: 34/41
1281 A’raf: 7/196
1282 Yusyf: 12/101
1283 el-Beydavı, II, 493.
1284 Bakara: 2/257; 3,68
1285 Casiye: 45/19
1286 Ebu Ubeyde, Mecaz, 47, 11 hk., II, 215; Tab., 3, 150, hk., VII, 278.
1287 Tab., XV, 118. Ayrıca bk. Tab, XV, 189; İbn Kesîr, V, 128.