Bir vaxtlar suda boğulanları xilasetmə cəmiyyətləri var idi. Həmişə marka paylanar və üzvlük haqqı yığılardı. Bundan ötrü pul verməkdən boğaza yığılan bir boradigahlı əsəbləşib deyir:
– Ə, bu əcləflar üzə bilmirlər, çimməsinlər də!
Üç dəfə tullanmışam...
Məhərrəmlik ayı təzə giribmiş. Məscidə təzə molla gəlir. Elə birinci gecədə hamıya bəlli olur ki, bu mollanın dərin savadı yoxdur. Neyləyək, neyləyək, mollanı bir məzəli kişiyə tapşırırrar ki, onu gecə qonaq saxlasın. O, mollanı gecə səhərə kimi o çəpərdən, bu çəpərdən, o pələtdən-bu pələtdən tullandırır.
Axırda molla dillənir:
– Ay başuva dönüm, mən axı bu pələtdən üç dəfə tullanmışam...
Səhəri görürlər ki, molla yataqda yoxdur, qaçıb.
Juk Zakirin əhvalatları
Günlərin bir günü tərs, inadkar müfəttişlərdən biri Zakiri saxlayıb, sənədlərini tələb edir. Zakir soruşur ki, günahım nədir?
Sonra yolun ortasında uzanıb xətti öpməyə başlayır:
– Bağışla, ay xətt, mən heç bilmirdim sən bu qədər müqəddəssən. Keç günahımdan!..
Sürücülər maşınları saxlayıb bu qəribə mənzərəni seyr edir, qəhqəhə çəkib gülürlər. Yol hərəkətinin tamamilə dayandığını görən müfəttiş onu xahiş-minnətlə ayağa qaldırıb, yola salır. Zakir cərimə və rüşvət verməkdən canının qurtarır.
Kişi söhbəti
Yenə bir gün yol müfəttişi Zakiri saxlayıb deyir ki, sən öləsən, səndən bir “Lenin” alacağam.
Razılaşırlar. O, üstündə Leninin şəkli olan dəmir (danqa) manatı çıxarıb verir, müfəttiş yerində donub qalır.
– Mən on manat demişəm.
Zakir:
– Ortada kişi söhbəti var.
Müfəttiş sözündən qaça bilmir, məcbur olub dəmir manatı alır və başını bulayır:
– Ömrümdə belə sürücüyə rast gəlməmişdim.
İran səfəri
İranda olarkən Zakir hansı bir qanunusa pozur. Onu polis idarəsinə aparıb, 80 şallaq vuracaqlarını bildirirlər. Asılan şallaqları görəndə rəngi saralır, udqunur. Özü-özünə deyir:
– İlahi, bu nə oyundu mən düşdüm? Bu şallaqlara dözmək olar?
Çox yalvar-yaxar, o yan, bu yan, qonaq olduğunu nəzərə alıb, 40 şallaq vuracaqlarını bildirirlər. Zakir özü-özünə deyir ki, ey dili qafil, 50 faiz düzəlib, qalıb 50 faiz. Yenə boynunu çiyninə qoyur, yazıq-yazıq yalvarır.
– Baba, rəhminiz gəlsin mənə, fağır, yetim bir şurəviyəm. 40 şallağa yox, hec 4 şallağa dözməyə qiryətim çatmaz. Yaxşılığı eləmisiz, axıra qədər eləyin. Ölsəm, Şurəvi sizə müharibə elan edər...
Günnərin bir günü Ənnağı çayxanaya girir. Görür ki, borclu olduğu adamlardan bir neçəsi oturub çay içir. İstəyir, qapıdan qayıtsın, özünə sığışdırmır. Həmin adamlar dönüb sözlü adamlar kimi ona baxırlar. Niyyətlərini gözlərindən oxuyan bu baxışlara dözə bilməyən Ənnağı bir ağızdan qayıdıb:
– Mənim bir oğraşa borcum yoxdur, – deyir.
Borclular yer-yerindən dillənirlər ki, necə yəni yoxdur, axı bizə filan qədər verəcəyin var. Ənnağı bərkdən gülüb:
Ənnağının yolu şəhərə düşür, küçəni qadağan olunmuş yerdən keçərkən yol müfəttişi onu saxlayıb 3 manat cərimə edir. Ənnağı çıxarıb 6 manat verir və müfəttişə başa salır ki, bir azdan bu yolu yenə qayıdacaq, 3 manat da qayıdan başın cəriməsidir.
Məhkəmədə
Ənnağının dostlarından biri bulvarda vəzifəli bir adamın qızına sataşır. İş düşür məhkəməyə. Ənnağı “tinini düzəldib”, sərxoş halda məhkəməyə gedir. Öz aləmində olan Ənnağının məhkəmənin çıxardığı hökmdən xəbəri olmur. Yanındakı adamdan soruşur. O, müttəhimin buraxıldığını söyləyir. Ənnağı:
– Malades, bravo, – deyərək atılıb düşür.
Ənnağının kefli olduğunu görüb, onunla məzələnən həmin adam təqsirkara 15 sutka iş kəsildiyini bildirir. Bunu eşidən Ənnağı:
– Adə, basın getsin, elə basılmalı əclafdır, – deyə qışqırır.
Pişiklə “zakuska”
Ənnağı dostları ilə toyda yemək yeyirmiş. Arağı içib, hərə bir şeylə “zakuska” edir. Ənnağı yanındakı pişiyi qaldırıb, burnuna yaxınlaşdıraraq “zakuska” edir.