7
Ənisim, munisim, yarım, Əzizim, Yusifim, Misrim; // Məsihim, Xızrü
zülmatım, həyatım, abi-heyvanım [6. S. 67];
Ey Yusifi-Misri ki, əzizi-dü
cahansan; //
Kənanara sən piri-giriftari unutma [6. S. 97];
Ey Həqiqi,
görmüşəm dər xab mən bir vəchi kim; //
Yusifi-Misri anı yüz vəchilən təbir
edər [10. S. 22];
Degil, ey badi-səba Misrin sipəhsalarına; //
Kim, ğəmindən
oldu ol miskin sakini – beytül həzən [6. S. 69];
Sevdigim, ömrüm, əfəndim, hey
gülüm, balım mənim; //
Könlümüzü bizə ver də,
Misrə sultan ol, yürü [8. S. 199].
Rum. Bu toponimik adı da şairlər çox işlətmişlər. Nümunələr:
Şu kafər
çeşmi gördüm istefadə; //
Ulumi andan etdim istifadə; //
Ki, ana bənzər dəxi
bir büt bulunmaz; //
Xətavü Çinü,
Rumü İstivadə [5. S. 20]. Həbibi
Rumi
xoronimini konkret ölkə adı kimi deyil, sadəcə olaraq mübaliğə məqsədilə
gözəlin gözünün nə Çində, Xətadə, Rumda, hətta ekvatorda da tapmaq
mümkün olmadığına işarə etmişdir. Çin, Rum klassiklərimizdə qədim tarixə
malik böyük ölkələr kimi tez-tez adı çəkilən toponimlərdir. Cahanşah Həqiqi
qəzəlində Rum toponimini konkret bir ölkə adı deyil, gözəlin saçının, sifətinin
təsvirində poetik üslubi vasitə kimi: Cahanı küfr ilə imanə çəkdi zülfü rüxü;
// Gətirdi Rum ilə Çinü Xəta xəracın onun [10. S. 58]; Həbəşdir kim, müsafir
Rumə düşmüş; //
Yüzün səfhəndəki ol xali-hindu? [9. S. 312);
Sərvəri
hindudur ol kim, düşdü Rum iqliminə; //
Ol siyəh xalın ki, düşmüş puyi-
xəndan üstinə [9. S. 322];
Çin cərisi sanasan kim, dutdu Rum iqlimini; //
Ta
yüzün girdinə düşdü zülfi-müşki-ənbəri [8. S. 176];
Çindən yazılıb Xətayə
namə; //
Gəh Rumdən elçi getdi Şamə [8. S. 272];
Yüz qeysər ona ğulami-
Dostları ilə paylaş: