Allahın razılığı
Abbas Hadi
İbrahimin xarakteri elə idi ki, adətən, yanında olub
görənlərdən başqa heç kim işlərindən xəbər tutmurdu.
Lakin özü zəruri bildiyi məqamlarda bəzi işlərindən
danışırdı. Həmişə deyirdi ki, Allahın razılığı üçün görülən
işi deməyə gərək yoxdur. Həmçinin deyirdi: "Bizim
problemimiz budur ki, hamının razılığından ötrü iş
görürük, Allahdan başqa".
Həzrət Əli (ə) buyurur: "Kim qəlbini və əməllərini
Allahdan qeyrisindən təmizləsə, Allahın nəzərində olar".
1
Böyük ariflər də öz sözlərində bildirirlər ki, Allah üçün
görülən iş dəyərli olar. Yaxud deyirlər ki, insan Allahdan
qeyrisi üçün çəkdiyi hər bir nəfəsə görə axirətdə peşman
olacaq.
İbrahim yaralananda Tehranın zorxanalarından birinə
gedib bir küncdə oturduq. Hər bir təcrübəli idmançı içəri
girəndə mürşidin zəngi səslənir, idman bir neçə saniyəliyə
dayanırdı. O da uzaqdan idmançılara əl yelləyir,
gülümsəyir və otururdu.
İbrahim diqqətlə insanların hərəkətlərinə baxdı və sonra
dönüb yavaşca mənə dedi: "Gör bunlar zəngin
səslənməsinə necə sevinirlər. Bəzi adamlar zorxana
zənginə aşiqdirlər. Onlar Allaha bu qədər aşiq olsaydılar,
daha yer üzündə qalmaz, göylərdə yeriyərdilər. Dünya
belədir: adam nə qədər ki dünya aşiqidir və bu dünyaya
yapışıb, halı və günü budur. Lakin başını göyə qaldırsa və
işlərini Allahın razılığı üçün görsə, əmin ol ki, həyatı
dəyişər, yaşamağın mənasını anlayar. Zorxanada çoxları
1
"Qürər əl-hikəm", s. 538.
170
bilmək istəyir ki, kim daha güclüdür və kim daha tez
yorulur. Əgər bir gün miyandar olsan və birinin
yorulduğunu görsən, Allahın razılığından ötrü tez idmanı
dəyiş".
İbrahim deyirdi: "İnsan hər bir işi, hətta şəxsi işlərini də
Allahın razılığından ötrü görməlidir".
***
Cümə səhəri yaxınlaşırdı. İbrahim qanlı köynəkdə evə
gəldi. Çox yavaşca paltarlarını dəyişdi. Namazını qılandan
sonra dedi: "Abbas, mən yuxarıda yatmağa gedirəm".
Günortaya yaxın həyətdən səs gəldi. Kimsə
dayanmadan qapını döyürdü. Anam gedib qapını açdı.
Qonşu qadın idi. Hirslə salam verəndən sonra dedi: "Sizin
bu İbrahim mənim oğlumla tay-tuşdur?! Axşam oğlumu
motosikletlə aparıb, sonra da qəzaya düşüblər, oğlumun
ayağı sınıb".
Sonra əlavə etdi: "Bax, xanım, mən oğlumu ən yaxşı
liseyə qoymuşam və sənin oğlun kimilərlə oturub-
durmasını istəmirəm".
Anamızın heç nədən xəbəri yox idi. Çox narahat oldu,
üzr istəyib dedi: "Mən nə dediyinizi, nədən danışdığını
bilmirəm, amma baş üstə, mən İbrahimə deyərəm, siz
bağışlayın..."
Mən onların danışığını eşidib yuxarı mərtəbəyə qaçdım,
İbrahimi oyadıb dedim: “Dadaş, nə etmisən?”
– Nə olub ki?
– Motosikletiniz qəzaya düşüb?
Yerindən hoppanıb təəccüblə soruşdu: "Qəza?! Nə
danışırsan?!”
– Bəs eşitmədin? Qapıdakı Məmmədin anası idi, haray-
həşir salmışdı...
171
Bir qədər fikirləşib dedi: "Yaxşı. Allaha şükür, mühüm
bir şey deyil".
Həmin gün axşamüstü Məhəmmədin ata-anası bir dəstə
gül və bir qutu şirniyyatla İbrahimi görməyə gəldilər.
Qonşu qadın dayanmadan üzr istəyirdi. Bizim anamız
təəccüblə dedi: "Hacı xanım, nə səhərki sözlərindən bir
şey anladım, nə də indiki işindən".
- Vallah, xəcalətimdən nə deyəcəyimi bilmirəm.
Məhəmməd hər şeyi danışdı. Əgər ağa İbrahim olmasaydı,
Allah bilir başına nə gələrdi! Məhəllə uşaqları biz narahat
olmayaq
deyə
İbrahimlə
Məhəmmədin
qəzaya
düşdüklərini söyləmişdilər. Hacı xanım, mən tez
mühakimə yürütdüyümə görə üzr istəyirəm. Sən Allah,
məni bağışla. Atasına da dedim ki, çox ayıbdır, ağa
İbrahim neçə aydır yaralanıb, bizsə hələ onu görməyə
getməmişik. Buna görə əziyyət verdik.
- Məhəmmədə nə olub ki?
- Cümə axşamı gecə məscidin Bəsic üzvləri məhəllədə
keşik çəkirmişlər. Məhəmməd küçədə digər uşaqların
yanında imiş. Birdən əli çaxmağa keçir və səhvən
silahından açılan güllə öz ayağına dəyir. O, yaralanıb
yıxılır və ayağından çoxlu qan axır. Bu zaman ağa İbrahim
motosikletlə gəlib, uşaqların köməyi ilə Məhəmmədin
ayağının yarasını bağlayıb və sonra xəstəxanaya aparıb".
Qonşu qadının söhbəti bitəndən sonra dönüb İbrahimə
baxdım. Xüsusi soyuqqanlılıqla bir küncdə oturmuşdu. O,
yaxşı bilirdi ki, Allahın razılığından ötrü bir iş görmüş
adam camaatın sözlərinə fikir verməməlidir.
|