Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

Ulusun Emekleme Dönemi (105:12-15)
Mezopotamya’dan Kenan ülkesine ilk kez geldiklerinde savunmasız bir avuç göçmendiler. Bu ilk günler, hem ülkenin içinde, hem de diğer ülkelerdeki dav­ranışlarıyla sergilenir (Yar.12:1-13; 20:1-18; 28:1 – 29:35). Ama Tanrı onları tehlike ve baskıdan korudu. Firavun (Yar.12:17-20) ve Avimelek gibi (Yar.20:1-18;

26:6-11) yöneticileri, şu sözleri söyleyerek azarladı: “Meshet­tiklerime dokun-mayın, peygamberlerime kötülük etmeyin!”

Yusuf’un Mısır’ın Yönetimine Atanması (105:16-22)
Geçen süre içinde, Kenan ülkesinde ciddi bir kıtlık baş gösterdi. Bütün ek­mek stokları eridi; temel yaşamsal destek yok olmuştu. Bu kıtlığın nedeni Tanrı’ydı; ama yaptığı sadece bunların gerçekleşmesine izin vermekti... Kötülük asla Tanrı’dan gelmez, ama O, kötülüğe bazen izin verir. Sonra da kötülüğü kendi yüceliği ve halkının iyiliği için bozguna uğratır. Tanrı’nın bu kıtlık dö­nemi için hazırladığı kişi, Yusuf’tu. Kardeşleri kendisinden nefret ettiği için Mısır’a bir köle olarak satılmıştı. Orada ayartıcı bir kadın tarafından haksız yere suçlanarak hapse atıldı (Yar.39:20). 18’inci ayette Yusuf’un mahkûmiye­tine ilişkin kaydedilmiş bazı ayrıntılar buluruz: “Zincir vurup incittiler ayak­larını, demir halka geçirdiler boynuna.” Hapiste geçirdiği iki yıl boyunca Tanrı’nın sözü, onun dua yorumlama ve geleceği önceden bildirme armağanını geliştirdi. Sonunda bu yeteneği firavunun dikkatine sunuldu ve firavun onu yal­nızca özgür bırakmakla kalmayıp ülkenin ikinci yetkilisi konumuna atadı. Yu­suf’a Mısırlı prensler üzerinde yetki verdi. Gerektiğinde, Yusuf kendisinden daha yaşlı kişileri bilgelikle eğitecekti.