Societatis iesv, segoviensis



Yüklə 14,73 Mb.
səhifə88/143
tarix14.08.2018
ölçüsü14,73 Mb.
#70987
1   ...   84   85   86   87   88   89   90   91   ...   143

rem ita ligatum priuilegio euadere, vt non possit

negare quod infirmus petit, & minimè occupare

electum in re aliâ, vt tunc forsitan oportebit. Exi-

stimo ergo subordinationem erga omnia prædi-

cta minimè tolli; quia id nequit de PontificiâQuam|Pontifices|maximè|custodien-|dam cu-|rant.

prouidentiâ circa Regularem obseruantiam præ-

sumi. Et quemadmodum priuilegia concessa

Religiosis, sine præiudicio iurium Episcopalium

debent intelligi prodiisse, vbi aliud ex eorum te-

nore manifestè non constat; vt habetur in Cap.

Pastoralis, de Priuilegiis, vbi sic dicitur: Ad quodCap. Pa-|storalis, de|Priuilegijs.

respondemus, quod nisi in Indulgentia Summi Pontificis

id contineatur expressum, suo Episcopo inconsulto in<-P>@@

<-P>posseßionem ipsarum eis non est licitum introire: quia

per indulgentiam huiusmodi Episcopali iuri non credi-

mus derogari. Hæc Innocentius Tertius. Pariter

ergo iuri Prælatorum Regularium non est cre-

dendum derogari à Pontifice, vt ijs inconsultis

possit subditus in re momenti tanti independen-

tiam omnimodam vsurpare. Et quidem si illa

esset talis, non posset in vsu dicti priuilegij ea

moderatio seruari, quia vnusquisque pro suo li-

bitu posset celebrationem Missæ disponere, &

quod ab alio videret fieri, etiam & ipse facere

vellet, deuotionis titulo ad auctoritatem tradu-

cto, cum dispendio Religionis.

  319 Possunt ergo Prælati ipsi id circa se in-Prælati|circa se|possunt|quod cirea|alios in|vsu dicto.

firmos præstare, cùm ita maior eorum dignitas

videatur postulare. Possunt & alij, quibus suo

arbitrio agere permittitur, viri graues in Reli-

gionibus, in quibus non solet subordinatio exa-

ctè seruari: sic enim illa non læditur, cùm certum

sit Prælatos id non ægrè ferre, aut fore laturos.

Et tales profectò videntur illi, quibus prædictum

est priuilegium attributum: erant Canonici Re-

gulares, quibus constat laxiorem esse agendi ra-

tionem, vnde plus illis indultum, quàm aliis ex-

pedire possit quoad facultatis huius modum in

sui exercitio; licet quoad substantiam nihil de-

trahatur. In aliis ergo Religionibus, in qui-

bus omnia iuxta obedientiæ præscriptum tran-

siguntur, cuncta ad exercitium tale spectan-

tia cum subordinatione omnimodâ disponenda

sunt, vt scilicet licentia ad vsum petatur, & iuxta

illam cetera disponantur. Quod in SocietateQualis in|Societate|vsus.

nostrâ sic agitur, quando rarissimè priuilegium

istud in vsum venit: & aliter rem tractari, singu-

lare esset in subordinatione, quam in omnibus

solet seruare, portentum: & hoc modo vsus pri-

uilegij dicti à R. P. Generali permissus. Ex toto

autem Priuilegij tenore constat non posse eum,

cui conceditur, Missam dicere, quod adnotasse

oportuit; non enim defuerunt, qui extensionem

circa hoc non sunt veriti practicari. Sed remota

illa Doctorum prouidentia Prælatorum. Ratio

autem limitationis est obuia.

  320 An autem liceat vsus talis quando Re-An liceat|egrotanti-|bus extra|claustra.|Vbi contra|nonnullos|pars nega-|tiua sta-|tuitur.

ligiosi extra claustrum ægrotant, & in domibus

sæcularium degunt, potest vlteriùs inquiri. Et

affirmat Pasqualigus, quem refert, nec impro-

bat P. Quintanad. Sed non videntur audiendi,

vt ex tenore verborum priuilegij ipsius apparet,

cùm in eo dicitur: In cubiculis suis: quod certè

ad sæcularium domos nequit aptari & multò

minùs id quod additur; In proprio cubiculo. Vnde

id negant Diana suprà, Hieronymus Garcia Tract.

3. Difficult. 8. Dub. 2. Puncto 3. num. 33. & alij,

qui dicunt nullum priuilegium circa hoc esse in

vsu. Et quidem vbi Cruciata publicatur, non

modicam sic celebrare faciens, & celebrans ipse

litis occasionem excitabunt. Præstat ergo ab hu-

iusmodi extraordinariis ausibus abstinere. Quod

& pariter dicendum de priuilegio alio Alexan-

dri Sexti concesso Minoribus, cuius mentio ex-

tat in eorum Compendio V. Missa. 1. §. 7. & a-

pud Emmanuelem Rodericum Tomo 1. qq. regul.

q. 43. artic. 4. habereque etiam locum post Tri-

dentinum, si Episcopi non obstant, affirmat Tho-

mas Hurtadus Tract. 12. num. 2225. de quo &

agit Fr. Ioannes Baptista in Animaduersionibus<-P>




@@0@

@@1@242 Thesauri Indici Titulus V. Appendix Cap. XXVIII.



<-P>citatis V. Altare. num. 3. & seqq. In quo concedi-Priuilegiũ|Minorum|celebrandi|in Cameris|sæculariũ,|quatenus|accipten-|dum.

tur Fratribus prædictis vt possint celebrare Mis-

sas in cameris sæcularium, vel in plateis, dato

quòd non videantur loca honesta. Affirmat au-

tem idem P. Ioannes Baptista simile priuilegium

Societati concessum à Gregorio XIII. Sexto V.

& Gregorio XIV. Sed concessiones istas tem-

porales fuisse, & iam earum tempus elapsum.

Verùm nihil tale Societati concessum, sed tantùm

pro Indiis vsus altaris portatilis in quocumque

loco decenti & honesto. Vt videri potest in Com-

pendio Indico. V. Altare. & in Bullis Pauli V. Vr-

bani Octaui, & Innocentij X. in quibus dicitur

debere esse in loco decenti, & vbi non est com-

moditas Ecclesiarum, & in casu necessitatis. Pro-

pter generalitatem autem concessionis videri po-

tuit Auctori præfato priuilegium ad cameras sæ-

cularium extendi: cùm tamen in contrarium

stet Iuris regula notissima, quòd in generali con-

cessione non veniunt ea, quæ quis non esset in

specie verosimiliter concessurus. in 6. & cùm in

tali priuilegio dicatur vsum esse in loco decenti

debere, & ipse Auctor fateatur cameras sæcula-

rium non videri loca honesta: ex eo fit non de-

bere generalem concessionem ad ea protendi.

  321 Neque ex eo quòd casus necessitatis ap-Neque in|casu ne-|cessitatis|admitten-|dum. Et|quid fa-|ciendum|in illa.

ponatur, videri statim debet in cameris sæcula-

rium posse celebrari, quando scilicet commodi-

tas Ecclesiæ non est; quia tunc etiam locus ali-

quis disponi potest, in quo honestiùs celebretur,

quamuis sub dio: vt cœlum ipsum templum sit,

& terra tamquàm scabellum pedum Dei suum

etiam sacrum ministerium offerre videatur. Vn-

de idem Auctor ita scribit: Aduertant tamen Reli-

giosi ne vtantur priuilegiis concedentibus vt MissæP. Fr. Ioan.|Baptista.

poßint celebrari in Cameris sæcularium, vbi ipsi dor-

miunt, & feminis non solùm suis, sed fortè alienis

coniunguntur. In quibus copulis, etiam licitis, aliqua

aliquando obscœna interueniunt. Indecentissimum e-

nim est vti talibus priuilegiis & licentiis, similibus in

locis, nisi aliquâ vrgentissimâ necessitate instante. NamOb seruan-|da doctri-|na.

dicit Doctissimus, nec non pijssimus Mag. Sotus in 4.

Dist. 3. p. 3. art. 13. pag. 572. Col. 2. magis velle

quem non audire Missam, etiamsi non possit ad Eccle-

siam ad eam audiendam ire, quàm permittere vt in

prædictis cameris dicetur: nisi esset persona admodùm

illustris, cum quo faciliùs dispensatur. Quæ verba ma-

ximè notent Fratres illi præcipuè, qui in populis Indo-

rum, vbi commorantur Hispani, inhabitant. Nam

nullus ferè est Hispanus, qui non credat, & se iactet

talem esse, vt apud eum debeat sacrum optimo iure ce-

lebrari. Sic ille. Videndus etiam P. Suarius Tomo

4. de Religione Lib. 9. de Societate. Cap. 3. num. 12.Ad mini-|strandam|Euchari-|stiam in|Oratorio|à Religioso|requiritur|Oratorij|approbato|per Ordi-|narium.

vbi ait quòd licet à Religiosis Societatis possit

ministrari Eucharistia priuatim faciendo Sacrum

in domo ægroti, in oratorio scilicet, aut loco a-

lio eiusdem domus; locum tamen debere ap-

probatum esse ab Ordinario: & ita quoad hoc

semper hoc ministerium ab Ordinario pendere:

obtentâ tamen facultate ad faciendum sacrum,

non fore necessariam licentiam aliam ad mini-

strandam Eucharistiam, quia id ex vi priuilegij

licet. Idem autem dicendum de Religiosis aliis,

quia nulli sunt maioribus gaudentes priuilegiis,

quàm Societas IESV gaudeat, vt Compendia

comprobabunt.

  322 Sed numquid si sæcularis in Monaste-<-P>@@



<-P>rio decumbat, in eius poterit cubiculo celebrari?Sæcularem|ægrotantem|apud Reli-|giosos, an|possit in|eius cubi-|culo cele-|brari.

Negat Pasqualigus Decisione 177. citatâ. Sed af-

firmat P. Quintanad. num. 7. citato. & Thomas

Hurtadus. num. 2229. quia pro hoc Regularium

priuilegia suffragantur, cùm altare tunc in eo-

rum domibus erigatur. Videtur dicendum vir-

tute priuilegij citati Pij Quarti id minimè licere,

quia apertè loquitur quando Canonici ipsi infir-

mantur, vnde nequit vllatenus ad sæculares ex-

tendi. Quòd autem nec virtute alterius priuile-Vt non li-|ceat effi-|caciter ar-|guitur.

gij id liceat, ex eo videtur efficaciter posse pro-

bari, quia priuilegium dictum vt maximè singu-

lare ab omnibus æstimatur, & ita, vt vidimus,

R. P. Generalis Mutius in Compendio Societa-

tis censuit apponendum. Ad quid autem opus

illo, quando quod per illud conceditur, à singu-

laribus poterat suorum priuilegiorum virtute

præstari? Deinde, licet verum sit vsum altaris

portatilis concessum fuisse Religionibus Mendi-

cantibus, sed id ante Concilium Tridentinum ac-

cidit, vt patet ex allatis à P. Quintanad. num. 2.

& quæ pro Societate habetur concessio in Bullâ

Pauli Tertij Ann. 1548. & incipit, Licet debitum,

satisque ampla est, dum per eam licet habere Ora-



toria, & in eis, ac quocumque alio honesto ac congruen-

ti loco in Altari portatili, etiam tempore Interdicti

Missas, & alia etiam diuina Officia celebrare: etiam

Tridentini publicationem anteiuit, in quo talia

priuilegia reuocata censent multi per Decretum

citatum Seßion. 22. Item, quidquid eo in genere

concessum est, aut eorum spectat commodum, &

ita planum est ad Sæculares extendi non posse

aut ipsorum ministeria: sic autem tantùm con-

ceditur casus necessitatis, vt vidimus num. 320.

Atqui vt Missa dicatur in Cameris, in quibus sæ-

culares ægrotant, nulla necessitas est, quia Eu-

charistia ex Ecclesiâ potest afferri, & audiendi

sacri præceptum non vrget: ergo non habet lo-

cum priuilegium respectu illorum.

  323 Verùm hæc licet satis verosimilem par-Oppositum|tamen esse|non inue-|rosimile|ostenditur.

tem istam ostendant, non videntur tamen op-

positam penitus inuerosimilem comprobare.

Nam priuilegia, quæ vsum Altaris portatilis in-

tra domos præsertim Religiosas concedunt, suam

vim obtinent etiamsi ante Tridentini publicatio-

nem concessa fuerint: quia Concilium ea nonConcilium|Tridentini|priuilegia|Altaris|portatilis|non reuo-|casse.

reuocat, sed Episcopis tantùm præcipit vt non

permittant Missas priuatis in domibus, atque omni-



no extra Ecclesiam, & ad diuinum tantùm cultum de-

dicata Oratoria, ab eisdem Ordinariis designanda &

à Sæcularibus aut Regularibus quibuscumque peragi.

Atqui domus Religiosæ non sunt priuatæ, & quę

intra ipsas, non sunt omnino extra Ecclesiam,

cùm tota domus Religiosa velut Ecclesia habea-

tur, vnde & priuilegio immunitatis fruitur, vt

num. 317. dicebamus. Præterquam quòd nulla

ibi reuocationis forma est, & vbi illa non appa-

ret, non est odiosè contra priuilegia pronuntian-

dum. Possunt ergo Episcopi celebrationem pro-

hibere, sed non quamlibet, tantumq́ue illam, cuiQuid circa|id possint|Episcopi.

non videtur loci decentia respondere. Quòd au-

tem Cameræ Religiosæ decentes & honestæ sint

benè obseruat Lezana adductus. num. 316. & à

Diana etiam Parte 6. Tract. 8. Resolut. 10. &

quòd Consilium non loquatur de celebratione

intra domos Religiosas, ex eo videtur omnino

simile vero, quia vix Episcopus scire potest quid<-P>

@@0@

@@1@De Regijs prouentibus ex Cruciata. Vbi de Religiosis. 243



<-P>intra Religiosos parietes peragatur. Et ita non

reuocata priuilegia per Tridentinum tenent mul-

ti, quos adducit & sequitur Diana Parte 9. Tractat.

1. Resolut. 34. P. Quintanad. Singulari citato, num.

1. & Fr. Ioannes Baptista suprà, num. 5. licèt plu-

res addant, Dummodò ab Episcopis non prohibeatur,

vt & Thomas Hurtadus suprà, num. 2225. Quòd

intelligendum est extra proprias domos, aut in-

tra, illas publicè tamen, & sine decentia loci &

ornatus. Et ita per hoc responsum est ad secun-Rationes|oppositæ|diluuntur.

dam rationem. Ad Primam autem dico concedi

liberam illam facultatem eligendi celebrantem,

ita vt Ordinarius contradicere nequeat modo ex-

plicato. Ad tertiam; licèt priuilegia aliqua ca-

sum necessitatis exprimant, non ita alia, vt est ci-

tatum Pauli Tertij: sufficit ergo specialis con-

gruentia, vt si fundator, aut Benefactor insignis

ægrotet: tunc enim valdè expedit, vt Religio

vsu priuilegij sui, quo ordinariè non vtitur, suam

erga illos gratitudinem protestetur. Et hæc circa

prædictam facultatem. Iam de aliâ, ad quam dif-

ficultas præcipua reuocatur.




Bullam Cruciatæ pro eligendo Confessa-

rio in ordine ad reseruata sine Præla-

torum licentia minimè Religiosis suf-

fragari.



324 NOn omnes capiunt, neque capient ver-Religiosos|posse eligere|Confessariũ|in ordine|ad reserua-|ta, quæ pro-|bent ratio-|nes.

bum istud, cùm sint non pauci, qui

contendant oppositum esse probabile, quod sibi

sufficere existimant, vnde conantur quæsitis hinc

inde rationibus & auctoritatibus positionem

istam comprobare. Ex quibus illa præcipua est:

nam Bullæ vsus Religiosis conceditur, sicut &

aliis, & circa electionem Confessarij nulla exce-

ptio additur: ergo quemadmodum aliis conce-

ditur illa in ordine ad reseruata, ita & ipsis: nam

qui totum dicit, nihil excludit, & in toto pars in-

cluditur, vt est Iuris regula vulgatissima. Et qui-

dem cùm circa Religiosos aliquid speciale voluit

Pontifex, id Bulla in ipsâ declarauit, vt patet in

esu ouorum & lacticiniorum, quem diebus pro-

hibitis noluit Religiosis indulgere; vnde & id ex-

pressit: ergo si excipiendos circa electionem

Confessarij voluisset, vtique & expressisset. Cap.



Ad audientiam, de decimis, & Cap. Ad hoc, de ce-

lebratione Missarum: præsertim cùm fauor sit,

& ita non negandus; cùm priuilegia in Bullâ

concessa debeant amplè interpretari, vt volunt

multi Doctores, quos adducit & sequitur Dianâ

Parte 1. Tractat. 11. Resolut. 98. bonas indicans

rationes; & alij item, quos cum adductis à Diana

congerit P. Mendus Disput. 1. num. 45. quos &

sequitur num. 46. & seqq. P. Quintanad. Tomo 1.



Tractat. 8. Singulari 5. num. 3. & alij, qui inter

ceteras rationes, quas afferunt, illam adhibent:

quia ad absolutionem meliùs obtinendam con-

ducunt. Ex quo sit latam interpretationem in

ordine ad electionem Confessarij adhibendam

esse, cùm ad absolutionem meliùs obtinendam

dirigatur.

  325 Accedit Doctorum complurium au-Doctorum|auctoritas|pro eâdem.

ctoritas ita sentientium, aut probabile existiman-

tium, ex quibus sunt Emmanuel Rodericus, P.

Henriquez, Ludouicus Lopez, Dominicus So-<-P>@@

<-P>tus, quos adducit Fr. Ioannes Baptista. V. Cruciata.

Vbi ex Ludouico Lopez ait multos viros doctos

huic parti suffragari. Basilius Pontius, Ioannes

Sancius, Ioannes à Cruce, Valerus, Clarus, Rius,

Mendoza, Freytas, & plures Salmanticenses Ma-

gistri apud Leandrum à Sacramento Tomo 1. Tra-



ctat. 5. Disput. 12. Quæst. 58. qui probabile repu-

tat. Et apud Dianam Parte 1. Tractat. 11. Resolut.

14. & Parte 4. Tractat. 4. Resolut. 43. & Parte 11.

Tractat. 6. Resol. 37. vbi alios addit, scilicet Mug.

Gallegum, & Martinum à S. Ioseph. quorum

sententiam ait se non audere vt improbabilem

reprobare. Trullench Lib. 1. §. 7. cap. 1. dub. 9. n. 11.

vbi Religiosos Societatis in eâdem esse sententiâ

ait, & ab eisdem practicari. Candidus, Cornejus,

Eusebius de Herrera, & Thomas Hurtadus,

quos allegat & sequitur Benedictus Remigius in



Praxi Parochorum editionis, 4. Tractat. 5. Cap. 5. §. 4.

à num. 5. vbi mordicus pro istâ decertat positio-

ne. Et huius Auctoris opus approbans P. Ouie-

dus, vt ex eius Censurâ initio eiusdem constat,

videtur etiam sententiam istam approbare, dum

opinionum omnium delectum laudat in Aucto-

re, & earum fundamenta. Eamdem post lon-

gum discursum absolutè non probans Thomas

Hurtadus Tomo 2. Tractat. 9. non improbabilem

pronuntiat, malè citato Dianâ Cap. 12. Pro quâFr. Iuri-|parus à|Drepano.

singulariter certat Fr. Iuniparus à Drepano Mi-

norita ex Reformatis strictioris obseruantiæ,

Prouincialis Panormitanus, & Vrbani Octaui

Capellanus Pœnitentiarius apud Lateranum, in

Tractatu de Casibus reseruatis, 1. Parte 2. Quæst. 5.

qui Cap. 15. & vltimo, plures adducit subscriptio-

nes diuersorum Ordinum Magistrorum, addens

Patres Societatis subscripturos, si per Constitu-

tiones non essent impediti: Cùm iidem nobis (ver-

ba illius sunt) mirè persuaserint, vt eammet opinio-



nem typis mandaremus, tamquàm cunctis Regularibus

quàm maximè necessariam: quorum nomina, bonis ducti

rationibus, subticemus. Sic ille.

  326 Sed his non obstantibus sententia dictaNon esse|probabilem|ab intrin-|seco conclu-|ditur.

per principia intrinseca non apparet probabilis,

quod expressè affirmat P. Suarez Tomo 4. de Reli-



gione, Tractat. 9. Lib. 2. Cap. 16. num. 9. vbi de Re-

ligiosis in praxi illam sequentibus sic concludit:



Ego verò existimo eos magis fundari in ignorantiâ, pu-P. Suarez|sic testatus.

tantes contrariam sententiam esse practicè probabilem:

quod ego mihi non existimo. Sic ille. Cardinalis

Lugo Disput. 20. de Pœnitentiâ, num. 198. ita scri-Cardinalis|etiam Lu-|go.

bit: Hæc responsio multipliciter impugnari potest, &

simul probari nostra sententia argumentis adeo claris, vt

in re morali faciant demonstrationem, & num. 193.

ita scribit: Quidquid sit de eorum auctoritate, qui id



asseruerunt, qui fortaßè re non satis examinatâ, nec

fundamentis contrarijs visis judicarunt: jam tamen

accedente declaratione Sedis Apostolicæ, quæ, vt vidi-

mus, Confesiones illas irritas fuisse declarauit, cessare

omnino quamlibet probabilitatis speciem, quæ reuerà

sit probabilitas: ignorantia enim vel pertinacia alicu-

ius, qui sine sufficienti fundamento teneat, vel dicat id

esse probabile, quod probabile non est, non sufficit ad ac-

quirendam jurisdictionem. Sic vir ille sapientissimus

Romæ scribens, vbi de Pontificis mente notitiam

habere potuit clariorem: licèt ad sic pronuntian-

dum adeò vrgentia fundamenta sint, vt & Romæ

antipodæ, vel si remotiores quiquam similiter

possint & debeant iudicare. Magister Veracruz<-P>

@@0@

@@1@244 Thesauri Indici Titulus V. Appendix Cap. XXVIII.



<-P>apud Fr. Ioannem Baptistam suprà, sic ait: ModòMag. Vera-|cruz.

per Gregorium XIII. datum est Fratribus Societatis, vt

nullus à casibus reseruatis per Bullam poßit absolui sine

licentia sui Prælati: & deseruit Mendicantibus per

communicationem: & hoc non intelligas odiosum, sed

fauorabile, quia ad bonum Religionis in communi est.

Et hanc quæstionem proponit Auctor Compendij in V.

Cruciatâ: & concludit non esse securum in conscientiâAuctor Cō-|pendij.

Religioso vti Bullâ pro reseruatis: & adducit Pontifi-

cum declarationes. Quæ notent Fratres pro securitate

& serenitate conscientiarum suarum. Sic illi. Diana

Tractat. 11. Resolut. 14. citatâ, sic loquitur: TertiaDiana.

verò (sententia) Ioannis de la Cruz, videant viri docti

Yüklə 14,73 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   84   85   86   87   88   89   90   91   ...   143




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin