Tez özetleri Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı 2

DURUSOY Nazan

Danışman : Doç. Dr. Mustafa ÖZYÜREK

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Analitik Kimya

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Doç. Dr. Mustafa ÖZYÜREK

Doç. Dr. Kubilay GÜÇLÜ

Prof. Dr. İkbal KOYUNCU

Doç. Dr. Mehmet ALTUN

Doç. Dr. Mehmet A. Faruk ÖKSÜZÖMER

Polifenollerin Hipokloroz Asit Süpürme Aktivitelerinin Ölçümü İçin Yeni Bir Spektroflorometrik Yöntem Geliştirilmesi
Hipokloroz asit (HOCl) organizmanın savunmasıyla ilişkili olarak fizyolojik proseslerde yer alan ve radikal olmayan önemli bir reaktif oksijen türüdür. Diğer reaktif oksijen türlerine (ROS) benzer şekilde HOCl üretimi yeterince kontrol altında tutulmadığında antioksidan savunma sistemindeki azalmaya paralel olarak organizmada olumsuz etkilere (inflamatuvar hastalıklar, ateroskleroz, kronik inflamasyon ve bazı kanserlerin oluşumu vb.) neden olmaktadır. HOCl süpürücü polifenolik bileşiklerin ilgili oksidanın (aktive edilmiş fagositler tarafından üretilen ve yüksek reaktivite gösteren bir oksidan) patojenik etki gösterdiği hastalıklara karşı potansiyel tedavi edici özellikleri bulunmaktadır. Gıda bitkilerinde bulunan polifenolik bileşiklerin (flavonoid ve basit fenolik asitler) çeşitli radikal süpürme aktiviteleri (hidroksil radikalleri, süperoksit, nitrikoksit ve peroksil radikalleri vb.) kapsamlı bir şekilde çalışılmış olmasına karşın, bu bileşiklerin HOCl süpürme aktiviteleri ile ilgili olarak literatürde kısıtlı bilgi bulunmaktadır. Genel olarak literatürde HOCl süpürme aktivitesinin belirlenmesi için birçok yöntem olmakla birlikte bu yöntemlerin herbirinin kendilerine özgü çeşitli kısıtlamaları bulunmaktadır. Bu nedenle tüm bu kısıtlamaları ortadan kaldırabilen, polifenolik bileşiklere ve bu bileşikleri içeren gerçek örneklere uygulanarak literatürdeki bu boşluğu doldurabilen yeni HOCl süpürme aktivite tayin yöntemlerine ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda tez kapsamında HOCl süpürme aktivite tayini için yeni bir florometrik yöntem geliştirilmiştir. Geliştirilen bu yöntem için uygun prob resorsinol (1,3-dihidroksi benzen) bileşiği olarak seçilmiştir. Resorsinol probunun floresans gösterdiği ve HOCl ile klorinasyon reaksiyonu verdiği literatürdeki çalışmalardan bilinmekle birlikte resorsinol, polifenolik bileşiklerin HOCl süpürme aktivite tayini için ilk kez bu tez kapsamında prob olarak kullanılmıştır. Resorsinol probunun HOCl ile reaksiyonu sonunda floresans intensitesinde azalma görülmektedir. Resorsinol, floresan bir prob olmasına karşılık HOCl ile klorinasyon reaksiyonu sonucunda oluşan klorlu türevleri floresans göstermemektedir. İntensite değerindeki bu azalma, yarışmalı kinetik denklemiyle test edilen süpürücü bileşiğin HOCl süpürme aktivitesine bağlı olarak değişmektedir. Böylelikle resorsinol probunun polifenolik süpürücü varlığında ve yokluğunda ölçülen intensite değerleri kullanılarak çalışılan süpürücü bileşikler (polifenolik bileşikler: flavonoidler, basit hidroksisinnamik ve hidroksibenzoik asitler) ve gerçek örnekler (bazı bitki çayları) için IC₂₅ (%25 inhibe edici konsantrasyon) değerleri hesaplanmıştır. Çalışılan bazı polifenolik bileşiklerin geliştirilen yönteme göre süpürme aktivite sırası; epigallokateşin gallat > kuersetin > gallik asit > rutin > kateşin > kaemferol şeklindedir. Bu çalışmada en etkin süpürücü bileşik epigallokateşin gallat olarak bulunmuştur (IC₂₅=0.1 µM). Bitki çaylarının analize hazırlanmasında diğer klasik ekstraksiyon yöntemlerine (Soxhlet ekstraksiyonu, sıvı-sıvı ekstraksiyonu ve kolon kromatografisi-önderiştirmesi vb.) göre maliyet, zaman ve tekrar edilebilirlik bakımından daha avantajlı olan mikrodalga ekstraksiyonu yöntemi kullanılmıştır. Geliştirilen yöntem ile sentetik polifenolik bileşikler ve bitki çayları için elde edilen tüm bu veriler referans yöntemler olarak belirlenen KI/taurin ve HPLC yöntemleriyle elde edilen veriler ile istatiksel olarak karşılaştırılmıştır (ANOVA testi). Her iki yönteme (geliştirilen yöntem ve KI/taurin referans yöntemi) göre en yüksek HOCl süpürme aktivitesi (% inhibisyon) yeşil çay ekstraktı için bulunmuştur (sırasıyla % 54.8 ve % 30.4).
Sonuç olarak tek tek ve karmaşık matriks ortamlarındaki polifenolik bileşiklerin HOCl süpürme aktivitesi ölçümü için literatürde bulunan diğer yöntemlerden daha duyarlı, basit ve seçici bir florometrik bir yöntem geliştirilmiştir. Bu yöntemin kolaylıkla inhibe edilebilen enzim esaslı olmaması, yöntem için belirlenen probun HOCl analitine seçimli olması (reaksiyon ortamında HOCl dışında bulunabilecek diğer maddeler ile reaksiyon vermemesi), yöntemde ölçüm yapılan dalgaboyunun (λ_ex=277 nm, λ_em= 304 nm) sadece proba (resorsinol) özgü olması, absorptimetrik yöntemlere göre daha duyarlı olması ve tekabül eden HPLC yöntemlerinden daha az maliyetli ve meşakkatli olması, yöntemin üstünlükleri olarak özetlenebilir.

Development of a Novel Spectrofluorometric Method for the Hypochlorous Acid Scavenging Activity Measurement of Polyphenols
Hypochlorous acid (HOCl) is an important reactive oxygen species (ROS), non-radical, and taking part in physiological processes concerned with the defense of the organism. When the production of HOCl is not sufficiently controlled, this may give rise to adverse effects (i.e., inflammatory diseases, atherosclerosis, chronic inflammation and some cancers) in the organism parallel to a weakening of the antioxidant defense, similar to other ROS. Polyphenolic compounds as scavengers of HOCl, could have potential therapeutic effects in diseases in which this oxidant (a highly reactive oxidant produced by activated phagocytes) plays a pathogenic role. Flavonoids, simple phenolic acids are polyphenolic substances present in food plants and have been extensively studied for their scavenging acitivities various free radicals (i.e., hydroxyl radicals, superoxide, nitric oxide, and peroxyl radicals), but there has been limited information regarding its scavenging by polyphenolic compounds. Generally, although there are quite a number of methods in literature for the determination of HOCl scavenging activity, all these methods suffer from certain restrictions. For all these reasons, it is evaluated that novel methods for the measurement of HOCl scavenging activity applicable to polyphenolic compounds and their real mixtures need to be devised to eliminate the aforementioned restrictions and to fill in this literature gap. In this regard, a new fluorometric HOCl scavenging activity assay was developed in this thesis. Resorcinol (1,3-dihydroxybenzene) was selected as the probe molecule for the developed method. Although it has been reported in literature that resorcinol is a fluorescent molecule that can be chlorinated with HOCl, it is the first time in this thesis for resorcinol to be used as a probe for HOCl scavenging activity determination of polyphenolic compounds. The fluorescence intensity of resorcinol is attenuated as a result of its reaction with HOCl. Resorcinol is fluorescent, but its chlorination products are not. The attenuated intensity of resorcinol fluorescence is dependent upon the HOCl scavenging activity of the tested compound as measured by competitive reaction kinetics equation. With the aid of resorcinol fluorescence values recorded in the presence and absence of phenolic scavengers, the IC₂₅ (25% inhibitive concentration) of phenolics (polyphenols: flavonoids, simple hydroxybenzoic and hydroxycinnamic acids, etc.) and real samples (some herbal teas) were calculated. The scavenging activities of polyphenolic compounds tested with respect to the developed method decrease in the order: epigallocatechin gallate > quercetin > gallic acid > rutin > catechin > kaempferol. The present study revealed that epigallocatechin gallate (IC₂₅=0.1 µM) was the most effective scavenger agent. In the preparation of herbal tea samples for analysis, the method of microwave extraction was used, having distinct advantages of reduced cost and time and increased reproducibility over classical extraction methods (such as soxhlet extraction, liquid-liquid extraction, column chromatography and preconcentration techniques). The results obtained with the developed method for polyphenolic compounds and herbal teas were statistically compared (using the ANOVA test) to those found by the reference methods KI/taurin and HPLC. The obtained results demonstrate that green tea extract exhibited the highest HOCl scavenging activity (Inhibition, %) by a large difference in both assays (developed method and KI/taurin reference method) (54.8% and 30.4%, respectively).
In conclusion, a fluorometric method for more sensitive, simple and selective measurement of HOCl scavenging activity of antioxidants (individually and in complex matrices) compared to the existing methods in literature was developed. The basic advantages of such a method can be summarized as follows: the method is not enzyme−based, prone to relatively easy inhibition; the optimized probe is selective toward the HOCl analyte (i.e. not reacting with other possible interferents in the medium); the analytical wavelengths of excitation and emission (λ_ex=277 nm, λ_em= 304 nm) are basically characteristic for the probe (resorcinol); the method is more sensitive than absorptimetric methods; the method is less costly and laborious than the corresponding HPLC methods.
  

ALBAR Seyhan

Danışman : Doç. Dr. Yasemin KURT

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Anorganik Kimya

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Doç. Dr. Yasemin KURT

Prof. Dr. Bahri ÜLKÜSEVEN

Prof. Dr. İrfan KIZILCIKLI

Doç. Dr. Sema DEMİRCİ ÇEKİÇ

Doç. Dr. Gülin Selda POZAN SOYLU

Sübstitüe Tiyosemikarbazon Ligandlı Fe(III) ve Ni(II) Komplekslerinin Sentezi ve

Yapılarının Aydınlatılması
Karışık sert-yumuşak NS donör ligandların koordinasyon kimyası güncel ilgi alanıdır. Tiyosemikarbazonlar da çok yaygın olarak incelenen kükürt ve azot içeren ligandlardır. Tiyosemikarbazonların koordinasyon kimyasına yönelik bu gerçek eğilim, yapılarındaki aldehit ve ketona bağlı olarak sergiledikleri geniş biyolojik aktiviteden kaynaklanır.
Bu çalışmada 2-hidroksi-4-metoksiasetofenon S-allil-tiyosemikarbazon (1a), 2-hidroksi-4-metoksiasetofenon S-propil-tiyosemikarbazon (1b), 2-hidroksi-4-metoksibenzofenon S-allil-tiyosemikarbazon (2a), 2-hidroksi-4-metoksibenzofenon S-propil-tiyosemikarbazon (2b), 2,4-dihidroksibenzofenon S-allil-tiyosemikarbazon (3a), 2,4-dihidroksibenzofenon S-propil-tiyosemikarbazon (3b) olmak üzere altı yeni S-alkil tiyosemikarbazon elde edildi.
Kalıp sentez ile S-alkil tiyosemikarbazon türevlerinin nikel(II) ve demir(III) iyonları varlığında salisilaldehit ile N₂O₂ tipinde çelat kompleksleri sentez edildi. Ayrıca, 2-hidroksi-4-metoksibenzofenon S-allil-tiyosemikarbazon ve salisil aldehitin nikel klorür ile kalıp reaksiyonundan N₄O₂-tipinde kompleks bileşik elde edildi. Tiyosemikarbazonlar ve komplekslerin özellikleri ve yapıları elementel analiz ve IR, ¹H-NMR, EI-MS ve UV-vis spektroskopileri ile araştırıldı. N₄O₂-tipindeki kompleksin tek kristal yapısı X-ışını kırınımı yöntemi ile aydınlatıldı.

 

Synthesis and Structural Characterization of Fe(III) and Ni(II) Complexes with

Substituted Thiosemicarbazone Ligand

Coordination chemistry of mixed hard-soft NS donor ligands is a field of current interest. Thiosemicarbazones that are most widely studied are sulphur and nitrogen consisting ligands. The real impetus towards coordination chemistry of thiosemicarbazones is the wide range of biological properties depending on parent aldehyde or ketone.

In this study, the six new ligands were obtained, namely 2-hydroxy-4-methoxy acetophenone S-allyl-thiosemicarbazone (1a), 2-hydroxy-4-methoxy acetophenone S-propyl-thiosemicarbazone (1b), 2-hydroxy-4-methoxybenzophenone S-allyl-thiosemicarbazone (2a), 2-hydroxy-4-methoxybenzophenone S-propyl-thiosemicarbazone (2b), 2,4-dihydroxybenzophenone S-allyl-thiosemicarbazone (3a), 2,4-dihydroxybenzophenone S-propyl-thiosemicarbazone (3b).



N₂O₂-type chelate complexes were synthesized by template synthesis of S-alkyl thiosemicarbazone derivatives with salicyl aldehyde in the presence of nickel(II) and iron (III) ions. In addition, the template reaction of nickel chloride with 2-hydroxy-4-methoxybenzophenone S-allyl-thiosemicarbazone and salicyl aldehyde resulted in formation of N₄O₂-type complex. The properties and structures of thiosemicarbazones and their complexes were investigated by elemental analyses, IR, ¹H-NMR, EI-MS ve UV-vis spectroscopies. Single crystal structure of N₄O₂-type complex were determined by using X-Ray Diffraction Method.

  

ÖZATA Duygu

Danışman : Yard. Doç. Dr. Adem ÇINARLI

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Organik Kimya

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Yard. Doç. Dr. Adem ÇINARLI

Prof. Dr. Süleyman TANYOLAÇ

Prof. Dr. Serpil GÖKSEL

Prof. Dr. Sinem GÖKTÜRK

Doç. Dr. Nihal ONUL

Bazı Yeni Benzoksazol Bileşiklerinin Sentezi
Bu çalışmada bir amino fenol ile farklı karboksili asitlerin halka kapanma reaksiyonu gerçekleştirilerek çeşitli benzoksazol türevleri sentezlendi.

2-amino-4-metilfenol bileşiği, polifosforik asit (PPA) içerisinde 2-bromo-4-klorobenzoik asit, 4-kloro-2,5-diflorobenzoik asit, 2-kloro-4,5-diflorobenzoik asit, 2-bromo-5-klorobenzoik asit, 5-kloro-2-metilbenzoik asit, 3,4-diklorobenzoik asit, 2-klorobenzoik asit, 3-klorobenzoik asit ve 2,4-diklorobenzoik asit ile reaksiyona sokularak 9 adet yeni bileşik sentezlendi.

Sentezlenen bileşiklerin yapıları IR, ¹H-NMR, ¹³C-NMR, Floresans ve MS yöntemleri ile aydınlatıldı.

 

 

Synthesis Of Some Novel Benzoxazole Compounds
In this study, various benzoxazole derivatives were synthesized between an aminophenol and a carboxylic acid via cyclisation reactions.

Nine new compounds were synthesized with reaction of 2-amino-4-methylphenol with 2-bromo-4-chlorobenzoic acid, 4-chloro-2,5-difluorobenzoic acid, 2-chloro-4,5-difluorobenzoic acid, 2-bromo-5-chlorobenzoic acid, 5-chloro-2-methylbenzoic acid, 3,4-dichlorobenzoic acid, 2-chlorobenzoic acid, 3-chlorobenzoic acid, 2,4-dichlorobenzoic acid in PPA.

Structures of the synthesized compounds are characterized by IR, ¹H-NMR, ¹³C-NMR, Fluorescence and MS.
  

KORKMAZ Öznur

Danışman : Prof. Dr. Cemal ÖZEROĞLU

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Fiziksel Kimya

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Cemal ÖZEROĞLU

Prof. Dr. Gülten ATUN

Prof. Dr. Gülten GÜRDAĞ

Prof. Dr. İsmail AYDIN

Doç. Dr. Selva ÇAVUŞ

Merkaptosüksinik Asit – Ce(IV) Başlatıcılı Sentezlenen İyonik Hidrojeller İle Sulu

Çözeltiden Cu(II) Uzaklaştırılması
Bu çalışmada, etilendiamin tetraasetik asit tetrasodyum tuzu (EDTA₄Na) varlığında merkaptosüksinik asit–seryum sülfat başlatıcı sistemi kullanılarak çapraz bağlı akrilamid–lityum metakrilat iyonik hidrojellerinin sentezi ve şişme davranışları araştırıldı. Çapraz bağlayıcı olarak N-N’-metilen bis(akrilamid) (MBAA) kullanıldı. Merkaptosüksinik asit-seryum sülfat başlatıcı sistemin kullanılmasının amacı düşük sıcaklıklarda hidrojeller sentezlemek içindir.

Sentezlemiş hidrojelin şişme değerleri ve şişme denge değerleri distile su içinde çapraz bağlayıcı miktarının artmasıyla ve hidrojelin hidrofilik monomer içeriğinin artmasıyla azaldı.

Çapraz bağlayıcı, iyonik monomerin farklı miktarlarını içeren sentezlenen hidrojellerin şişme davranışları zamana bağlı olarak incelendi. Zamana bağlı olarak elde edilen şişme verilerinden kinetik hız parametreleri belirlendi. Destile sudaki hidrojelin şişme kinetikleri araştırıldığında, iki tip difüzyon mekanizması saptandı. LiMA ile ve LiMA olmayan hidrojelin difüzyon mekanizmasının tipi sırasıyla non-Fickian ve Fickian olarak bulundu.

Sulu çözeltilerden bakır iyonlarının uzaklaştırılması için sentezlenen iyonik gruplar içeren hidrojellerin kullanımı bakır konsantrasyonuna, iyonik hidrojel miktarına, zamana, sıcaklığa ve pH’a bağlı olarak araştırıldı. LiMA-AAm çapraz bağlayıcılı hidrojelin Cu(II) absorpsiyonu pH (4, 6, 7), absorpsiyon süresi (2dk, 4dk, 6dk, 10dk, 15dk, 25dk, 40dk, 60dk), başlangıç Cu(II) konsantrasyonu (0.04M, 0.06M, 0.1M, 0.2M, 0.3M) ve hidrojel miktarının (0.02g, 0.03g, 0.05g, 0.1g, 0.15g, 0.2g, 0.3g), artmasıyla arttı. Fakat bu hidrojeldeki Cu(II) absorpsiyonu sıcaklık (20^•C, 30^•C, 40^•C, 50^•C) artışıyla değişmedi.

Removal of Cu(II) from Aqueous Solutıons by the Ionıc Hydrogels Synthesızed wıth

Mercaptosuccınıc Acıd-Ce(IV) Inıtıator
In this study, by using mercaptosuccinic acid – cerium sulfate initiator system in the presence of ethylendiamine tetraacetic acid tetrasodium salt (EDTA₄Na), the synthesize and swelling behaviors of crosslinked acrylamide – lithium metacrilade ionic hydrogels were investigated. N-N’-methylen bis(acrylamide) was used as crosslinker. The purpose of using of mercaptosuccinic acid-ceryum sulfate initiator system is to synthesize hydrogels at low temperatures.

Swelling values and swelling equilibrium values of synthesized hydrogels in distilled water decreased with increase of the amount of crosslinker and with decrease of hydrophylic monomer content in hydrogel.

Depending on time, the swelling behaviors of the synthesized hydrogels containing crosslinker and different amounts of ionic monomer were examined. The kinetic rate parameters were determined from the obtained swelling data as depending on time. When swelling kinetics of hydrogels in distilled water were investigated, two types of difussion mechanisms were observed. The types of difussion mechanism of hydrogels with LiMA and without LiMA were found as non-Fickian and Fickian, respectively.

Use of hydrogels including ionic groups to remove copper (Cu) ions from aqueous solutions was investigated depending on the concentration of copper, amount of ionic hyrogels, time, temperature and pH. The absorption of Cu(II) in hydrogel of crosslinked LiMA-AAm increased with increase in pH (4, 6, 7), absortion time (2min, 4min, 6min, 25min, 40min, 60min, 10min, 15min), initial Cu(II) concentration (0.04M, 0.06M, 0.1M, 0.2M, 0.3M) and the amount of hydrogel (0.02g, 0.03g, 0.05g, 0.1g, 0.15g, 0.2g, 0.3 g), but the absorption of Cu(II) in this hydrogel didn’t change with increase in temperature (20^•C, 30^•C, 40^•C, 50^•C).

Ionic Hydrogel, Swelling Kinetic, Metal Sorption, Copper Ions
 

YÜKSEL Tevfik

Danışman : Prof. Dr. Mehmet MAHRAMANLIOĞLU

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Fiziksel Kimya

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Mehmet MAHRAMANLIOĞLU

Prof. Dr. İrfan KIZILCIKLI

Prof. Dr. Ayben KİLİSLİOĞLU

Doç. Dr. Süheyla PURA ERGİN

Doç. Dr. Kubilay GÜÇLÜ

Kullanılmış Ağartma Toprağından Elde Edilen Adsorbentlerle Boyar Madde Uzaklaştırılması
Kullanılmış ağartma toprağı yenilebilir yağ proseslerinin bir katı atığıdır: Kullanılmış ağartma toprağı iki komponentden oluşur, filtre işleminden uzaklaştırılamamış kalıntı yağ ve montmrollonit kil. Bu madde kuru ya da yaş olarak depolarda doğrudan bozunur. Fakat depolarda bekletme en tehlikelisi doymamış yağın pirojenik tabiatı nedeniyle hızlıca okside olup yüzey tutuşma sıcaklığına gelip yanması gibi problemlere neden olur. Bundan dolayı yağ endüstrisinden gelen kullanılmış ağartma toprağı gibi katı atıkların minimize edilmesinin incelenmesi gerekmektedir ve çevre ve ekonomi açısından iyi bir çözüm düşük maliyetli adsorbent olarak atık su endüstrisinde kullanılmalarıdır. Bu çalışmada kullanılmış ağartma toprağı yeni bir adsorbent elde etmek için ham madde olarak seçildi. Bir adsorbentin kapasitesinin anlaşılması için onu sulardan değişik kirliliklerin uzaklaştırılmasında kullanmak gerekmektedir. Bu çalışmada 5 boyarmadde Viktorya mavisi R, Asit kırmızısı 37, Asit mavisi 80, kristal viyolet ve Metilen yeşili kullanılmış ağartma toprağından elde edilen adsorbent ile uzaklaştırılması gereken kirlilik olarak seçildi.
Bu bağlamda bu çalışmanın amacı kullanılmış ağartma toprağından elde edilen adsorbentler ile sulu çözeltilerden boyar maddelerin uzaklaştırılması için adsorpsiyon mekanizmalarının ve adsorpsiyon kapasitelerinin ölçülmesidir.
Sulu çözeltilerden boyarmaddelerin kullanılmış ağartma toprağından elde edilen adsorbentler üzerine adsorpsiyonu zamanın, başlangıç konsantrasyonunun, pH ve sıcaklığın fonksiyonu olarak incelendi. Kinetik çalışmaların verileri Lagergren eşitliği kullanılarak değerlendirildi ve 5 boyarmadde için bu eşitliğin sabitleri hesaplandı. Ayrıca 5 boyarmadde için tanecik içi difüzyon sabitleri hesaplandı. Adsorbentin kapasitesini anlamak için Langmuir ve Freundlich izotermleri kullanıldı ve 5 boyarmadde için her iki izotermin sabitleri hesaplandı. Değişik pH larda pH etkisi incelendi. Ayrıca sıcaklık etkisi incelendi ve 5 boyarmadde için ΔG, ΔH ve ΔS değerleri hesaplandı.

Removal Of Dyestuffs By The Adsorbents Produced From Spent Bleaching Earth
Spent bleaching earth (SBE) is a solid waste from edible oil processing industry SBE has two components: residual oil not removed by filter pressing and montmrollonite clay. This material is disposed of directly to landfill option either dry or as a wet slury. But the landfill option causes the problems, the most dangerous being pyrogenic nature of unsaturated oil which rapidly oxidized of the surface to the point of sponteneous ignition.

Therefore, it is necessary to study on the minimization of pollutant such as SBE from oil industry and a good solution from an environmental and economic standpoint is the application in the waste water industries as low cost adsorbent. In this study SBE was chosen as raw material to produce a new adsorbent. In order to understand the capacity of an adsorbent, it is necessary to use it in the removal of different pollutants from waters In this study five dyestufs Victoria blue R, Asid red 37, Asid blue 80, Crystal violet and Methylene green were choısen as the pollutant must be removed from waters using the adsorbent produced from SBE.

In this context, the aim of this study was to investigate the adsorption and adsorption mechanisms for removal of dyestuffs from aqueous solutions by the adsorbent produced from SBE.

The adsorption of dyestuffs from aqueous solutions onto the adsorbent produced from SBE was studied as a function of time, intial concentration, pH and temperature. Data of kinetic studies were evaulated using Lagergren equation and constants of this equation for 5 dyestuffs were calculated. Moreover constants of intraparticle diffusion for 5 dyestuffs were calculated. In order to understand the capacity of the adsorbent the Langmuir and Freundlich isotherms were used and constants of both isotherm were calculated for each dyestuf.

Effect of pH was also studied at different pH values. Moreover effect of temperature was studied and values of ΔG, ΔH and ΔS was calculated.

TUTAR Rumeysa

Danışman : Prof. Dr. Gülten ATUN

Anabilim Dalı : Kimya

Programı : Fiziksel Kimya

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Gülten ATUN

Prof. Dr. Saadet PABUCCUOĞLU

Prof. Dr. Cemal ÖZEROĞLU

Prof. Dr. Levent KABASAKAL

Prof. Dr. Kerim SÖNMEZOĞLU