87
Shunday qilib, detal yuzalarida oldindan belgilangan ta‘mirlash
o‗lchamlari hosil qilinadi: Bunday detallarni tutashtiriladigan yuzalariga
bir o‗lchamga moslab ishlov beriladi.
Avtomobillarni ta‘mir qilishda uchta asosiy standart, reglament-
langan va erkin o‗lchamlardan foydalaniladi.
Standart ta’mir o‘lchamlari
porshen va porshen xalqalari va
barmoqlari, yupqa devorli vkladishlarida keng qo‗llaniladi.
Bu detallar
avtomobil sanoatida va ehtiyot qismlar ishlab chiqaradigan zavodlarda
standart o‗lchamlarda ishlab chiqariladi. Bu qismlar bilan ishlaydigan
boshqa detallar ularning standart o‗lchamlariga mos ravishda tiklanadi.
Reglamentlangan ta’mir o‘lchamlarida
bir muncha detallarning
(tirsakli vallar bo‗yinlari va ularning klapanlar va ularning yo‗naltiruv-
chilari shkvorenlar va boshqa) ishlash imkoniyatini tiklashga oid texnik
sharoitlar ko‗rsatilgan bo‗ladi.
Ta‘mir paytida detallarga standart va reglamentlangan ta‘mir
o‗lchamlariga moslab ishlov berishda, metalni yeyilishi oqibatida paydo
bo‗lgan nuqsonni kesib olish bilan kifoyalanmasdan detalni geometrik
shakli ham tiklanadi va ta‘mir o‗lchamiga
yetgunga qadar mexanik
ishlov beriladi.
Detallarni erkin ta’mir o‘lchamlari.
Erkin ta‘mir o‗lchamlariga
keltirish uchun detallarning ish yuzalari to‗g‗ri geometrik shaklga
kelguncha va toza bo‗lgunicha ularga ishlov berilaveradi.
Detallardagi yeyilishning tasnifi va katta kichikligiga qarab,
detallarni har xil o‗lchamlarga keltirish mumkin. Lekin bu o‗lchamlarga
keltirilgan detal bilan tutashtirilgan ikkinchi detal ham erkin ta‘mir
o‗lchamlariga kelguncha ishlanadi. Shunday qilib, erkin ta‘mir o‗lcham-
lariga keltirilgan tutashuvlarini yig‗ish usuli tutashtiruvchi yuzalarni bir-
biriga moslash bilan bog‗liq bo‗lib, u mayda seriyali va individual ta‘mir
ishlarida qo‗llaniladi. Erkin ta‘mir o‗lchamlari usulidan foydalanadigan
bo‗lsa, detal oldindan uzil-kesil olchamli qilib tayyorlanmaydi. Bunday
detallar chala ishlov
berilgan holatda tayyorlanadi, bunday detallarning
o‗z o‗rniga moslab ishlov berish uchun ularda qo‗yim holdiriladi.
Ta‘mir o‗lchamlari usuli birmuncha afzalliklarga ega. Bu usuldan
foydalanib tiklanadigan tutashtiruvchi detallarni ta‘mir o‗lchami
chegarasida
o‗zaro almashtirsa bo‗ladi. Detallarning ishlash
imkoniyatini
tiklashda
ta‘mir
o‗lchamlaridan
foydalanish
almashtiriladigan detallarni ehtiyot qismlar zavodlarida ko‗plab ishlab
88
chiqarish imkoniyatini beradi. Bu hol boshqa ancha murakkab detalning
ishlash imkoniyatini tiklash texnologiyasini
birmuncha oddiylashtiradi,
tiklash narxini pasaytiradi va muddatini qisqartiradi.
Shu bilan bir qatorda bu usulning kamchiliklari ham bor. Ular
jumlasiga quyidagilar kiradi: avtomobillar, ta‘mir qilinadigan korxona-
larga avtomobil sanoati yuboradigan ehtiyot qismlar nomenklaturasi
oshib ketadi; uzellarni jamlash va yiqish jarayoni, detallarni omborlarda
saqlash birmuncha qiyinlashadi.
Ta‘mir o‗lchamining qiymati yuzaning yeyilganlik darajasi va
tasnifiga, shuningdek, mexanik ishlov berish uchun qoldiriladigan qo‗y-
lim qiymatiga qarab belgilanadi. Metallarni
tejash va detalning xizmat
muddatini oshirish maqsadida qo‗yim imkoni boricha kam qoldirilishi
kerak. Detalning tegishli yuzasini tozalab yo‗nish uchun 0,05-0,05-0,10
mm qalinlikda, jilvirlash uchun esa 0,03-0,05 mm qalinlikda qo‗yim
qoldiriladi.
Birinchi ta‘mir o‗lchamining qiymati dastlabki o‗lchamdan
maksimal yeyilishning ikkilangan qiymatiga va mexanikaviy ishlov
berish uchun bir tomonidan qoldirilgan qo‗ylim qiymaticha farq qiladi.
Birinchi ta‘mir o‗lchami quyidagi formulalardan topiladi:
sirtqi silindrik yuzalar uchun
мм
x
d
d
н
р
)
(
2
''
1
ichki
silindrik yuzalar uchun
мм
х
D
D
н
р
)
(
2
"
1
bu yerda
d
n
– valning dastlabki (nominal) o‗lchami, mm;
D
n
– teshikning dastlabki (nominal) o‗lchami, mm;
''
– detalning bir tomoniga to‗gri keladigan maksimal yeyilish
qiymati, mm;
x – mexanik ishlov berish uchun detalning bir tomonidan
qoldiriladigan qo‗yim, mm.
Detalning o‗lchashda uning bir tomoniga to‗g‗ri keladigan mak-
simal yeyilish qiymatini aniqlash qiyin bo‗ladi. Bu formulalardan
foydalanishni osonlashtirish maqsadida yeyilishning notekislik koeffit-
siyenti
kiritiladi. Bu koeffitsyent detalning bir tomonga to‗g‗ ri
keladigan maksimal yeyilishning umumiy yeyilish qiymatiga nisbatidan
89
topiladi. Agar detalning bir tomonga to‗g‗ri
keladigan minimal
yeyilish
'
bilan belgilansa, u holda umumiy yeyilish
''
'
bo‗ladi va qo‗yidagicha topiladi:
''
va
''
Yuqorida keltirilgan formulalarga
ning qiymatini qo‗yib, ta‘mir
o‗lchamlarini hisoblab topish uchun ularni qo‗yidagicha yozish mumkin:
)
(
2
),
(
2
1
1
х
D
D
х
d
d
н
р
н
р
Detalning yeyilish o‗qqa nisbatan simmetrik, ya‘ni
''
'
bo‗lsa,
yeyilishning notekislik koeffitsiyenti quyidagi formuladan topiladi.
5
,
0
2
'
'
'
'
'
'
'
'
'
Bir tomonlama yeyilishda, ya‘ni
0
'
bo‗lgan hollarda
1
'
'
'
'
'
'
'
'
'
Shunday qilib,
koeffitsyentining qiymati 0,5-1,0 atrofida bo‗lar
ekan. Har qaysi tur detal uchun koeffitsiyentning
qiymatini tajriba
o‗tkazish yo‗li bilan oldindan belgilash mumkin. Yeyilishning notekislik
koeffitsiyentlari ma‘lum bo‗lsa (5.1-jadval), yeyilgan detallarni rasmiy
usulda o‗lchash yo‗li bilan olingan umumiy yeyilishlar qiymatining
ta‘mirlash o‗lchamlarini hisoblash formulalariga qo‗yish mumkin.
5.1-jadval
Dostları ilə paylaş: