TüRKİYE’de interneti İncelemek konulu

İnternet, Dijital Bölünme ve Önlemler
Üretimden tüketime, ticaretten eğitime, seyahâte, eğlenceye ve alışverişe uzanan servisleriyle İnternet, ekonomik, kültürel, sosyal, politik ve bireysel iletişimdeki hareket ve hızı arttırarak, insanların yaşam alanlarını kısa sürede ele geçirmiş, ve zaman ve mekan farklılıklarını yok ederek, küresel ve yapay bir mekan ve zaman yaratmıştır. Bu uzama erişimi olan ve olmayan bireyler arasında da bir bölünmeye sebep olmuştur. Bireyleri ve toplumları her açıdan etkileyebilecek bu tehdidin, yani “Dijital Bölünme”nin (“Digital Divide”) boyutlarını Manuel Castells şöyle açıklamaktadır: “Her alanda yeniliklere ve onların uygulanmasına olanak sağlayan Enformasyon Ağı, bu ağa dahil olmayan bireyleri ve ülkeleri küreselleşme sürecinin dışında bırakarak, marjinalleştirecek veya yok edecektir” (Castells 2000) Özetle, Dijital Bölünme, İnternet erişimi olmak ya da olmamaktan ileri bir parçalanmadır ve İnternet’in temellerinin atıldığı ilk günlerde tohumları atılmıştır.

Bugün “606 milyon bireyin İnternet kullanıyor olmasına rağmen, dünya nüfusunun %80’i İnternet’i kullanmak bir yana, hayatlarında telefon sesi bile duymamıştır.İnternet kullanıcılarının %90’nı bu ülkelerde ve ancak % 1’i Ortadoğu ve Afrika’da yaşamaktadır” (IBS). Tarihsel çizgiye bakılacak olursa, kişi başına düşen İnternet kullanım oranını arttırmak amacıyla, endüstrileşmiş ülkeler, erişimi kolaylaştırmaktan, ücretleri düşürmeye kadar çeşitli önlemler almışlardır. İnternet kullanımını yaygınlaştırmak adına bir başka adım da, 1994’de kamuya hizmet veren ilk İnternet kafenin – Cyberia’nın Londra’daki açılışı olmuştur. Kısa sürede, dünyanın pek çok yerinde açılan İnternet kafeler, her kesimden insanların, nispeten daha düşük fiyatlarla İnternet hizmetinden faydalanması için iyi bir fırsat yaratmıştır.

Bugün endüstrileşmiş ülkelerdeki İnternet kafeleri 3 ana grupta toplamak mümkündür. İlk grupta, büyük şirketler için tasarlanmış, video-konferans sistemlerinden İnternet eğitim ve danışmanlığına kadar pek çok konuda hizmet veren İnternet kafeler yer almaktadır. İkinci gruptaki İnternet kafeler, siber kulübe (“cyber booth”) dediğimiz, hava alanlarında, otellerde ve restoranlarda yer alan bir veya iki kişinin kısa süreli kullanabileceği yerlerdir. Augé’nin bahsettiği, birebir iletişimden tamamen yalıtılmış, siber uzam kulübeleri. Üçüncü gruptakiler ise, endüstrileşmekte olan ülkelerde daha yaygın olan, siber kafelerdir: kahve içerken İnternet’te sörf yapmaya, ya da bir taraftan ‘reel’ arkadaşınızla konuşurken, diğer taraftan ‘sanal’ arkadaşınızla sohbet etmenize imkan tanıyan, kamusal ve/veya sosyal mekanlardır.

Sonuçta, İnternet kafelerin işletmeye açılması ile kullanıcı sayısının artması hedeflense de, endüstrileşmiş ülkelerdeki insanlar, kuruluş amacı (İnternet kullanımını yaygınlaştırmak) itibariyle ucuz olması gereken İnternet kafe fiyat tarifelerinin yüksekliğinden dolayı, sınırlı bir k-İnternet erişiminden faydalanamamaktadır.