14. bahar sempozyumu türkiye psikiyatri derneği yıllık toplantısı

Psikiyatri Uzmanlık Eğitim Programının Hayata Geçirilmesi

Oturum Başkanı : Raşit Tükel

Panelist : Halil İbrahim Durak

Bir uzmanlık eğitim programı, öğrenen ve öğretenin klinik ortamda etkileşimini düzenlemek, öğrenenin tanımlanan yeterlik düzeylerine ulaşmasını garantilemek için aşağıdaki başlıkları kapsayan bir yapılandırmaya sahip olmalıdır.

1. Amaç ve hedefler

2. Öğrenme içeriği

3. Öğrenme-öğretme süreçleri

a. Strateji, yöntem ve modeller

b. Takvim

4. Eğitim ortamı ve eğiticiler

5. Ölçme-değerlendirme süreçleri

6. Kalite güvencesi ve program değerlendirme

7. Program yönetimi ve sorumluluklar

8. Uzmanlık öğrencisinin sorumlulukları

Bir diğer ifade ile bu yapılandırma ile neyin, niçin, ne zaman, nerede ve nasıl eğitim öğretimin verileceğini belirler

Yeterlik Kurulları tarafından belirlenen Ulusal programlar, böylesi bir yapılandırma süreci için genel ilke ve uygulamaları tanımlamalı, kurumlar bu ilke ve uygulamalar doğrultusunda kendi özelliklerine göre bunların hayata nasıl geçirileceğini (takvim, isimler, sorumluluklar v.b) düzenlemelidir.

Programların hayata geçirilmesi için Yeterlik Kurulları, Eğitim-Öğretim Kurumları ve Öğretim üyelerine farklı sorumluluklar düşmektedir. Yeterlik Kuruları programların hayata geçirilebilmesi destek mekanizmalar, danışmanlık, merkezi eğitici gelişim programları düzenlemek, kurumlar değişim kültürü ve atmosferi yaratmak, bireylerse öncelikle motive olmak, ilgilenmek ve bilgilenmekten sorumludur.

Bütün koşullar yerine geldiği takdirde bile önerilen programların kurumlarda hayata geçmesinin belirli bir zaman aldığı unutulmamalı, gerçekçi bir uygulama takvimi yapılmalıdır.

PANEL-2

Çoğul Sorunları Olan Kadın Vakalarının Değerlendirme ve
Yönlendirme Stratejileri

Yeme Bozukluğu ve Vajinismus

Oturum Başkanı : Nalan Oğuzhanoğlu

Panelist : Mine Öztürk

Temmuz 2009’da eltisinin ısrarı ile polikliniğimize başvuran hasta 26 yaşında, kadın, 4 yıldır evli, ilkokul mezunu, Sivas- Hafik köyü doğumlu, evhanımı.

Kendisi şikayet olarak evliliğinde cinsellik sorunu olduğunu, korktuğu için eşinin yaklaşmasına izin vermediğini, cinsel ilişki sırasında eşinin “canını alacakmış gibi” hissettiğini belirtiyor. Yemek yememesinin yakınları tarafından problem olarak görüldüğünü söylüyordu. İki yıldır çok zayıfladığını bunun evliliğindeki sorunlar nedeniyle olduğunu, eşinin iki yıldır eve geç gelmeye başladığını, yalnız yemek yiyemediği için kilo verdiğini söylüyordu. “Kilo alma korkusu var, bir salata yediğimde pişmanlık duymuyorum, tatlı yersem pişman oluyorum. Yemek istiyorum ama kendime yasaklar, kurallar koyuyorum” diyerek ifade ediyordu. “Göbeğimi şişman buluyorum. Kollarımı bacaklarımı zayıf buluyorum. Göğüslerim daha önce dolgundu, şimdi güzel bulmuyorum. Ama karnım hiç dümdüz olmuyor.” İlk başvurusu sırasında 38 kilo olan hastanın vücut kitle indeksi 14.4 olarak hesaplanmıştı. Spor yapma, laksatif kullanımı, tıkınırcasına yeme ve kusma yoktu.

4 yıl önce evlendiğinde 60 kiloymuş. Yediklerine o dönemde kilo almamak için dikkat ettiğini ama kilo alma korkusu olmadığını ifade ediyordu. Bir sene içinde 51 kiloya düşmüş sonra adet görememeye başlamış. 3 yıldır kadın doğum doktoru önerisiyle hormon replasman tedavisi kullanıyormuş. Son iki yıldır kilo almamak için makarna, pilav, börek, baklava yemiyormuş. Bol miktarda sebze, salata yiyiyor ve çay içiyormuş. Sabah kahvaltısında sadece salatalık, domates yiyip öğlen tek bir porsiyon sebze yemeği yiyiyormuş. Kural olarak saat 17.00 den sonra hiçbir şey yemiyormuş. Yemek yapmayı, başkalarına yemek yedirmeyi sevdiğini, gün içinde sürekli aklının yemekte olduğunu, yiyecekleri ufak parçalara bölerek yediğini anlatıyordu.

Yemek yedikten sonra pişmanlık hissi olduğunu “sanki bir suç işlemişim gibi, kötü bir haber almışım gibi” diyerek ifade ediyordu.

PANEL-2

Çoğul Sorunları Olan Kadın Vakalarının Değerlendirilme ve Yönlendirilme
Stratejileri

Yeme Bozukluğu Şüphesinden İşyerinde Yıldırmaya Giden Yol

Oturum Başkanı : Nalan Oğuzhanoğlu

Panelist : Zerrin Oğlagu

29 yaşında, bekar, kadın hasta. Doktora öğrencisi olan Aslı, İstanbul Tıp Fakültesi, Psikiyatri AD, Yeme Bozuklukları Polikliniğine yeme bozukluğu ve kilo kaybı ile başvurmuştur.

Aslı ilk görüşmelerde  “iştahsızlık, kilo kaybı, güven eksikliği, kapana kısılmış gibi hissetme, geleceğin kötü olacağını düşünme, çaresizlik, işe gitmek istememe şeklindeki şikayetlerle yoğunlaşmıştır. Daha sonra işe gitmeme isteği ile işyerinde maruz kaldığı, yaşadığı duygusal travma arasında ilişki kurulmuştur. Aslı’nın dört yıldır doktora hocası tarafından maruz kaldığı kendi deyişiyle “günlük mikrotravmalar” özetle; aşağılanma, sürekli bağırma, hocanın bazen kendisi adına yalan söylemesini isteği, bunu yapmadığında kızması, telefonda hakaret ederek konuşması, kendisini yapmadığı şeylerle suçlaması” şeklinde olduğu öğrenildi. Doktorasını tamamlamak için dişini sıktığını ancak son iki yıldır katlanmakta çok zorlandığını, kendisini yetersiz ve eksik hissetmeye başladığını belirtti.

Öyküsünden şikayetlerinin dört yıl önce doktoraya başlaması ile eş zamanlı olduğu ve bu süre içinde hocası ile konuşmaktan kaçındığını, 45 kilodan 38 kiloya düştüğünü, artık kendi bedenine bakmak istemediğini, işe giderken bile makyaj yapmadığını, tartılmaktan korktuğunu, menstruasyonlarının kesildiğini belirtiyordu.

Tanı: İş yerindeki ağır stres verici yaşantısı açısından değerlendirilmiş, İş yerinde yıldırma sonrası gelişen Travma Sonrası Stres Bozukluğu ve Major depresyon tanısı konmuştur. Uygulanan Travmatik Yaşam Olaylarını Değerlendirme ölçeğinde (IES-R) (0-88) yüksek (51) puan almıştır.

Tedavi:  Yeme Bozukluğu Biriminde 6 kez görülen hasta, altı aydır Psikososyal Travma Programında  antidepresan ve bireysel psikoterapi tedavisi ile takip edilmektedir.

PANEL-4

Farklı Yönleri İle Yeme Bozuklukları