16 “(Ey Peygamber!)De ki;”Siz ey kâfirler!”

Âyette kastedilen (müfteri)kimse,münafık elebaşı Abdullah b.Ubey’dir.Aslında

tüm zamanlarda/mekânlarda iffetli insanlara iftira üzerine bina edilen(kurgulanan)psikolojik

ve organize savaşı ifade(sembolize)eder.(Kur’an’ın,çağlarüstü evrensel bir mesaj olduğunu da.)

Hüsnizan ya da suizan,kişinin kendi iç dünyası hakkında örtülü bir itiraftır.Hüs-

nizan kalbin duası,suizan kalbin bedduasıdır.Suizan,zannın Kur’an’ın “günahtır” dediği kısma

girer.(Hucurât(112)/12)

Vahye göre zina suçu en az dört şâhidin yakın ve açık tanıklığıyla sûbut bulur.

Bu,insanın onur ve şerefine,mahremiyetine verilen değerin ve önemin bir ifadesidir.

Muhatabın zihnini inşa eden(bir müslümanın,kardeşi hatta bütün insanlar hak-

kında nasıl düşünmesi gerektiğini öğütleyen)âyette(16)vurgulanan gerçek şudur:Ey bu iftiraya

(ya da buna benzer iftiralara/söylentilere)kulak kabartanlar!Siz anneniz(ya da kardeş-ler-iniz)

makamında/konumunda olan birini bir münafığın/bir kâfirin ağzından/sözünden mi tanıyacak-

sınız?Onun sözüne mi itibar edeceksiniz,inanacaksınız?Zira haberin kaynağı,haberin amacını

belirler,ele verir.Bunu bile fark edemedinizse,(olaylara)nereden bakacağınızı bilmiyorsunuz

demektir ki,bu bir mü’minde bulunması gereken ferasete uygun bir davranış değildir.

Sözün özü:İftiranın bireysel ve toplumsal ne büyük çöküş,dağılış ve çürüyüşlere

sebep olan bir musibet olduğu hatırlatılmakta,ondan şiddetle kaçınılması öğütlenmektedir.



132

(Bu olayla bağlantılı olan,ancak İslâm’ın kötülüğü nasıl iyilikle savdığını

(savmayı önerdiğini),sosyal dayanışmayı ve insan kazanmanın yolunu nasıl gözler önüne serdiğini göstermesi bakımından şu olayı zikretmek yararlı olacaktır.Bu iftirayı yayanlar

arasında Hz.Ebubekir(RA)’in düzenli yardım ettiği yoksul bir akrabası(yeğeni olabilir)da

bulunmaktadır.Hz.Ebubekir(RA)bunu duyunca yardımı keser.İftiraya uğrayan kızıdır.Bunun üzerine Nûr Sûresi:22 âyet iner.(Bkz.Nur(97)/22)Kuşkusuz Hz.Ebu Bekir(RA)büyük bir

sevinç ve mutluluk içinde tekrar yardım etmeye devam eder.Artık siz o insanın-hele inançlıysa-

psikolojisini varın bir tasavvur edin!İnançsız bile olsa en nihayet bir insandır,yaptığından

ve karşı tarafın böyle soylu ve insancıl davranışından pişmanlık ve utanç duymaması müslü-

manlığa ve Müslümanlara karşı beslediği önyargıdan,düşmanlıktan vaz geçmemesi mümkün

müdür?)



*
“Kötü kadınlar kötü erkeklerin,kötü erkekler de kötü kadınların dengidir.Tıpkı

iyi kadınlar iyi erkeklerin,iyi erkekler iyi kadınların dengi olduğu(gibi.)İşte onlar,(bu dünyada)

iftiracıların dillerine doladıkları şeylerden uzaktır.(âhirette ise)onları sonsuz bir bağış ve tarif- siz güzellikte bir rızık beklemektedir.”

Nûr(97);Âyet:26
Sosyal yapının sağlıklı ve sağlam olarak kurulması ve sürdürülmesi,evlilik mües-

sesinin sağlam ve sağlıklı olmasına bağlıdır.Kur’an bu âyetle evrensel ve her zaman/mekânda

geçerli ölümsüz prensibini koymuş olmaktadır.
*
“Size ey iman edenler!Kendinize ait olmayan evlere,sahiplerinden izin almadan

ve selâm vermeden girmeyiniz.(Evin mahremiyetini)düşünecek olursanız,sizin(ve ev sahibinin)

yararınıza(yararına)olan(en uygun davranış)da budur.”

“Buna rağmen,eğer orada kimseyi bulamazsanız,size izin verilinceye kadar

(yine de)oraya girmeyin!Dahası size;”Dönün!”denilirse,siz de hemen(ısrar etmeden)dönün!

Bu davranış sizin için daha nezihtir.(müslümancadır,insancadır.)Zira Allah,yaptığınız her şeyi

bilmektedir.”

“(Ama)içinde oturulmayan,sizin de yararınıza hizmet veren kamuya açık(oteller, dinlenme tesisleri,çarşılar,ticarethaneler,tuvaletler,hamamlar v.b)mekânlara girmenizde bir

sakınca yoktur.Şu da var ki,Allah,açıktan yaptıklarınızı da,gizlediklerinizi de bilmektedir.”

Nûr(97);Âyet:27,28,29.
Vahiy,Hz.Peygamber(AS)’in dirayetiyle ve önderliğiyle Allah’ın izin ve yard larıyla bireyi ve toplumu inşa ederken,en sağlam,en güzel en kalıcı prensiplerini de getirmek-

tedir.Yukarıdaki âyetler de bu prensiplerden bazılarını içermektedir.
*
“(Ey Peygamber!)Mü’min erkeklere söyle,bakışlarını(yasak)olandan çevirsinler ve iffetlerini korusunlar,tertemiz kalabilmeleri için en uygun davranış şekli budur.Unutmasın- lar ki,Allah,ortaya koydukları her bir şeyden haberdardır.”

Nûr(97)Âyet:30
133

“Mü’min kadınlara da söyle,bakışlarını(yasak)olandan çevirsinler,iffetlerini

korusunlar,cazibe ve güzelliklerini,bunlardan görünen kısımlar dışında(kamuya)açmasınlar.

Bunun için de,başörtülerini yakalarının üzerine sıkıca tuttursunlar.Cazibe ve güzelliklerini

yalnızca kocalarına,babalarına,kayınbabalarına,oğullarına,üvey oğullarına,kardeşlerine,

erkek kardeşlerinin oğullarına,kız kardeşlerinin oğullarına,kendi(evlerindeki)kadınlara,meşru

şekilde malik oldukları kimselere,ya da emirleri altındaki cinsel arzudan yoksun erkek hizmet-

lilere veya kadınların mahrem yerlerini henüz farkında olmayan çocuklara açabilirler.Bir de

yürürken gizli olan ziynetlerini teşhir etmek için ayaklarını yere vurmasınlar.”

Siz ey iman edenler!Topyekün günahları terk edip Allah’a yönelin ki,mutluluk ve

kurtuluşa erebilesiniz.”

“Ve içinizden bekâr olanları,erkek ve kadın esirlerinizden(evliliğe)elverişli

olanları evlendirin!Yoksul da olsalar,Allah onları lûtfuyla destekleyecektir.Zira Allah,

(lütfunda)sınırsızdır,(kime ne kadar vereceğini)çok iyi bilir.”

“Ama evlenmeye bir türlü imkân bulamayanlar,Allah lûtfundan kendilerine

(bir fırsat)tanıyıncaya dek iffetlerini korusunlar!Öteden beri mülkiyetinizde bulunan esirlerden âzatlık sözleşmesi yapmak isteyenlere gelince;Eğer onlarda bir liyakat görüyorsanız,onlarla

sözleşme yapınız.Üstelik onlara Allah’ın size(emanet)olarak verdiği maldan bir miktar da

veriniz.

Bir de eğer(evlenme yoluyla)iffetsizliğe karşı korunmak istiyorlarsa,dünya haya- tının fani(gelip geçici)hazlarına tamah ederek kadın esirlerinizi fuhşa zorlamayınız.Zira onları (bu işe)zorlayan herkes iyi bilsin ki,Allah bu zorlamadan dolayı(sonra)onları bağışlayacak,mer- hamet edecektir.”(Asıl suçlu olan ve cezaya çarptırılacaklar,onları bu işe zorlayanlar olacaktır.)

Nûr(97);Âyet:31,32,33.
Toplumsal çürümeyi ve kokuşmayı önlemek için,temel taşları olan aile içi ve

aile dışı bireylerin de nasıl bir kimliğe,bir ahlâka sahip olmaları gerektiği ,evlilik müessesinin önemi ve fuhşu/zinayı önleyici özelliğine bu âyetlerle vurgu yapılmaktadır.

Erkekler ve kadınlar için konulan “bakışlarını yasak olandan çevirmek”,her

bakış için değil,belli nitelikteki bakışlar içindir.Bu da,muhatabının(karşı cinsin)cinselliğini

istismara yönelik bakışlardır.Erkeğin/ya da kadının karşı cinsteki muhatabının kişiliğinde

değil de cinselliğinde odaklanan,onu cinsel bir obje(figür)olarak algılayan ya da muhatabı

tarafından öyle algılanan bakışlar,âyetteki yasak kapsamına girer.Doğaldır ki,bu tür bakış(lar)

cinsler arası beşeri ilişkiyi geliştirmeye değil,karşı cinsin cinselliğini sömürmeye yöneliktir ki,

kabul edilmesi mümkün değildir.

Kadında teşhir edilmemesi istene cazibe ve güzellikler,kamuya açılmayıp özel

kalması gereken kişisel cazibe ve güzelliklerdir.Bu ilâhi buyruğun amacı,kadının kişiliğini

dişiliğinin önüne alarak hem istismarını önlemek,ona insan olarak verilen değeri göstermek,

hem de sosyal hayata(dişiliğiyle değil)kişiliğiyle dahil etmek,etkin kılmaktır.Tersi,ister istemez

karşı(t) cinsler arası ilişkinin,şahsiyet değil cinsiyet odaklı bir ilişkiye dönüşmesine yol açacak-

tır ki,bu da toplumsal dengelerin bozulmasına,seviyesizleşmesine neden olacaktır.

Özetle,tesettürle üç unsurun ahlâkının gözetilmesi amaçlanmaktadır;1)-Kadın,

özel bir nimet(değer)olan cinselliğini genelleştirip,kamuya açmayacak,amacı dışında kullan-

mayacaktır.2)-Erkek karşı(t) cinsle cinsel odaklı ve onu istismar eden,değerini düşüren bir

ilişki kurmayacak,geliştirmeyecektir.3)-Toplum,kadın-erkek ilişkilerini(cinsellik değil,kimlik

tabanlı)sağlam bir zemine oturtacaktır.

Âyette “ve’l-yesturne” gibi sade bir emir değil,”sıkıca bağlamak,vurmak,tuttur-

mak” anlamına gelen “ve’l-yedribne”kullanılmıştır.”Humur”un tekil formu olan “hımâr”,

“başörtüsü” demektir.İçkiye de aklı bürüyüp örttüğü için aynı kökten gelen “hamr” adı

verilmiştir.Bu iki kelimenin de buluştuğu nokta “baş”tır.




134
Söz gelimi küfür de “örtmek” anlamına gelir,fakat başa değil kalbe nisbet edil-

diği için,farklı kökten bir kelime kullanılmıştır.”İçinde neden baş geçmiyor?”sorusu art niyetli

değilse,cehalet eseridir.Zira Arapça’da hepsi de başörtüsü anlamında kullanılan burka’,nikâb,

lifâm,lisâm,nasif,mıkne’a ve cilbâb kelimelerinde de “baş” geçmez.Tıpkı Türkçe’deki yemeni, yaşmak,çit,yazma,bürgü,bürümcek,tülbent,eşarp,atkı ve çar’da geçmediği gibi.(Yani bunların

adı geçtiğinde akla hemen baş ve(dolayısıyla)başörtüsü gelmektedir.)

Bu örtünün niteliği,kapsamı ve boyutları değişse de,değişmeyen tek özelliği başı

örten bir örtü(aksesuar) olmasıdır.Dönemin hür kadınlarının öteden beri kullandıkları baş

örtüsü,baştan aşağı sarkıtılan ve bir parça da süs işlevi gören bir aksesuardı.Bu örtü,elbisenin

yaka hizasında yer alan,göğsü ve takıları gösteren açıklığı(cuyûb) örtmezdi.”Başörtülerini

yakalarının üzerine tuttursunlar” ibaresi,açık bırakılan boyun ve gerdanların da kapatılması

talimatını içermektedir.

Daha sonra;Sosyal bir vakıa olarak kucağında bulduğu kölelik problemini hallet-

mek için Kur’an’ın getirdiği özgürlük alanını genişleten talimatlardan biri.(Muhammed(92)/4

ve Beled(37)/12-13)Hz.Peygamber(AS),ömrünün her yılına bir köle azat etti.Bu teşvikler sahabe

arasında öyle bir revaç(ve yankı) buldu ki,Hz.Aişe(RA)67,Abbas(RA)70,İbn Ömer(RA)1000

köle azad etti.Miras yoluyla edinilen köle stokunun(!)böylelikle 70 yılda tamamen eritilmesi

planlanıyordu.Bu veriler ışığında şu hükmü rahatlıkla vermek mümkündür:Eğer kölelik o

noktada bitiril(e)mediyse,bunun sorumlusu Kur’an’ın gösterdiği hedefleri görmezden gelen

gelenektir.Maalesef Osmanlı da bu yanlışı düzeltememiş,sürdürmüştür.

Günümüzde kölelik çok başka boyutlarda,çok daha acımasızca sür(dürül)mek-

tedir. İnsanlar kendi uydurdukları ve yücelttikleri idollerin kölesi değil midirler?

Egosunu ilâh edinen ve Kur’an’dan uzaklaşan,uzaklaştıkça fıtratı zedelenen,kir-

lenen,bozulan,dağılan,parçalanan,kendine yabancılaşan insanoğlu,bencilliğinin,gururun,kib- rinin velhasıl tutkularının tutsağı olmuş durumdadır.İnsanı insanlıktan çıkaran bu kölelik,bili- nen klâsik kölelikten çok daha yıkıcı, yıpratıcı,alçaltıcı,onur kırıcı değil midir?
*
“Ama birileri;”Biz Allah’a ve Resûl’e hem inandık,hem de itaat ettik!”derler,

sonra onlardan bir kısmı bunca(taahhüdün)ardından sözlerinden geri dönerler.(cayarlar.)

Şu halde bu gibiler gerçek mü’min değildirler.”

“Zira onlar,aralarında hüküm versin diye Allah’a ve O’nun Resul’üne çağrıldık-

larında,hiç değilse bir kısmı hemen yüz çeviriverirler.”

“Fakat eğer kendileri haklı çıkacak olurlarsa,teslim olmuş bir edayla koşa,koşa

gelirler.”

(Şimdi sen söyle ey bu hitabın muhatabı!)Bunların kalplerinde mi bir hastalık

var,yoksa kuşkuya mı kapılıyorlar?Yahut da Allah’ın,dolayısıyla O’nun Resûl’ünün kendileri-

ne haksızlık yapmalarından mı korkuyorlar?

Hayır,aksine asıl kendileri(Allaha,Elçisi’ne ve kendilerine)haksızlık yapmakta-

dırlar.”

“Aralarında hüküm vermesi için Allah’a,dolayısıyla O’nun Rasûlü’ne(yani

Elçisi aracılığıyla gönderdiği vahye)çağrıldıkları zaman,mü’minlere düşen söz sadece:”İşit-

tik,itaat ettik!”demekten ibaret olmalıdır.Zira(ancak)böyleleri gerçek kurtuluşa eren kimseler

olacaklar.”


135

“Ve kim Allah’a,dolayısıyla O’nun Elçisi’ne itaat eder,Allah’tan(O’nun buyruk-

larını yerine getirememekten,sevgisini yitirmekten)korkar ve Allah’a karşı sorumluluk bilin-

ciyle hareket ederse(ömür sürerse),işte onlar gerçek başarıya eren kimseler olacaklar.”
Nûr(97);Âyet:47,48,49,50,51,52.



“Bir de kendilerine emredecek olsan,mutlaka(savaş için sefere)çıkacaklarına

dair var güçleriyle yemin edenlere de ki:”Yemin etmeyin!İtaat(gerekçesi)bilinen ortak iyiye-

dir.Şu da bir gerçektir ki,Allah,yaptıklarınızdan en ince ayrıntısına kadar haberdardır.”

“De ki:”Allah’a itaat edin,dolayısıyla Rasûl’e itaat edin!

Bundan böyle de,eğer(Rasûl’den,onun tebliğ ettiği ilâhi buyruklardan/vahiyden)

yüz çevirecek olursanız,o ancak kendi yükümlülüklerinden sorumlu tutulacaktır,siz de sadece

kendi yükümlülüklerinizden sorumlu tutulacaksınız.Ama eğer onu izlerseniz(ki bu Allah’a itaat

demektir),doğru yolu bulursunuz.Rasûl’e düşense,yalnızca(kendisine indirileni)bütün açıklığıy-

la tebliğ etmektir.”

Nûr(97);Âyet:53,54.
Allah’a ve Elçisi’ne kayıtsız şartsız teslim olan,güvenen,onları seven,sayan böylece gerçek başarıya/kurtuluşa eren halis mü’minlerle,imanını pazarlık konusu yapan, içinden pazarlıklı,kuşku içinde çırpınan,hayatı hem kendisine hem başkalarına zehir eden sapkın inançlıların karşılaştırılması şahane bir üslûpla dile getirilmektedir.
*
“Siz ey iman edenler!Meşru bir biçimde sahip olduğunuz kimseler(hizmetçiler,

emekçiler,çoluk,çocuk,hısım,akraba v.b.)ve içinizden ergenlik çağına ulaşmamış olanlar(dahi)

günün şu üç(vaktinde)yanınıza girmeden önce sizden izin istesinler.Sabah namazından önce, öğleyin elbiselerinizi çıkarıp istirahata çekildiğinizde ve yatsı namazından sonra.Bu üç vakit

sizin için mahremiyet vakitleridir.Bu vakitler dışında birbirinizin yanına girip çıkmanızda,

sizler için de,onlar için de bir sakınca yoktur.

Bu mesajları Allah size böyle açıklamaktadır,zira her hükmünde tam isabet

sahibi olan Allah,(yarattığı insanı)çok iyi bilmektedir.”

“Ama(sizden olan)çocuklarınız ergenlik çağına ulaştıklarında,kendilerinden

büyüklerin yaptığı gibi(yanınıza girmek istedikleri her zaman)izin istemelidirler.”

Allah,mesajlarını size işte böyle(bir lütuf olarak)açıklamaktadır.Zira her hük-

münde tam isabet sahibi olan Allah(yarattığı insanı)çok iyi bilmektedir.”

(Onun dünya ve âhiret saadeti için en uygun,en yararlı prensipleri koymaktadır.)

“Bir de,kadınlardan artık cinsel arzu duymayacak kadar yaşlanmış olanlar var;

İşte böylelerinin,bedeni teşhir amacı taşımaksızın,giysilerinden bir kısmını çıkarmalarında bir

sakınca(beis)yoktur.Ama iffetleri üzerine titrerlerse bu kendileri için daha hayırlıdır.Zira

Allah(ağızlardan çıkan)her şeyi işitir,(kalplerde olan)her şeyi bilir.”

“(Eğer güç gelecekse)görme özürlü zora koşulamaz,yürüme özürlü zora koşu-

lamaz,hasta zora koşulamaz ve (aile bireyleri olarak)sizin kendi evlerinizde veya babalarınızın

evlerinde,veya annelerinizin evlerinde,veya erkek kardeşlerinizin evlerinde,veya kız kardeşleri-

nizin evlerinde,veya amcalarınızın evlerinde,veya halalarınızın evlerinde,veya dayılarınızın

evlerinde,veya teyzelerinizin evlerinde,veya anahtarları size teslim edilmiş olan yahut da sadık

ait olan(evlerde)yiyip(içmenizde)bir sakınca yoktur.Hep birlikte,ya da ayrı,ayrı yemenizde de

bir beis yoktur.Bundan böyle bir eve girdiğiniz zaman,birbirinize Allah Katından bir esenlik,

bir bereket ve mutluluk dileğiyle(ev boş olsa bile kendi kendinize)selâm veriniz.

136

Bu mesajları Allah size işte böyle açıklamaktadır ki,(onlara uyarak)akıllıca

hareket edebilesiniz.”(O’nun istediği güzel,anlamlı,seçkin bir hayat yaşayabilesiniz.)

“Mü’minler,ancak Allah’a ve O’nun Elçisi’ne yürekten inanıp,güvenen kimse-

lerdir.Onunla toplumsal bir iş(bir konu)görüşmek üzere bir araya geldiklerinde,onun iznini

almadıkça (meclisten)asla ayrılmazlar.Şüphesiz senden(farklı bir görüş geliştirmek için)izin

alanlar(da)Allah’a ve O’nun Elçisi’ne inanıp güvenen kimselerdir.”

İşte bu yüzden,onlar senden bazı işleri için izin isterlerse onlardan uygun

gördüklerine izin ver.Allah’tan onlar için mağfiret dile.Şüphe yok ki Allah,rahmeti(merhameti)

bol(sınırsız)bir bağışlayıcıdır.”

Rasûl’ün davetini,sakın birbiriniz arasındaki herhangi bir davet gibi algılama-

yın!Doğrusu Allah,aranızdan kimselere sezdirmeden sıyrılıp çıkmak isteyenleri biliyor.Şu

halde onun emrine karşı gelen kimseler,başlarına(bu dünyada)bir musibetin(ahirette ise)

can yakıcı bir azabın gelmesinden sakınsınlar!”

“Bakın!Göklerde ve yerde olanların hepsi kesinlikle Allah’a aittir.O sizin içinde

bulunduğunuz gerçek durumu(duygu ve düşüncelerinizi,hal ve hareketlerinizi)elbette biliyor.

Öyle ki,O’na döndürülecekleri Gün,evet(O Gün) yaptıkları her şey kendilerine haber verilecek-

tir.Zira Allah her şeyi bütünüyle(bütün koordinatlarıyla,enfûsüyle/âfakıyla)bilendir.”

Nûr(97);Âyet:58,59,60,61,62,63,64.
Bireyin ve toplumun inşası devam etmekte,hane dışı düzenlemeden,hane içi

düzenlemeye,uyulması gereken âdabı muaşeret kurallarına geçilmektedir.

Bu kurallara-ve bunları tebliğ eden-Hz.Peygamber(AS)’e uyulması halinde

-ki bu,Allah(CC)’a da itaat demektir-dünya ve âhiret mutluluğuna erişileceği hatırlatılmak-

tadır.

Cinsel arzu duymayacak kadar yaşlanmış hanımlar için “tesettür”konusunda

bazı hafifletmelerle yeni bir uygulama getirilmektedir.

Görme,yürüme,duyma özürlü bireylerin diğer bireyler tarafından zora koşulma-

ması,onlara her konuda yardımcı olunması,desteklenmesi,maddi ve manevi dayanışmayla

sahip çıkılması İslâmi-ve insani-ahlâkın bir gereği olarak istenmektedir.

Elçi’nin-dolaysıyla Allah’ın-davetinin ciddiye alınması,bu davetin bizlerin ara-

sındaki herhangi bir davet gibi olmadığı vurgulanmakta,vahyin ölçülerine göre hareket

edilmesi,yaşama tarzımızın ona göre düzenlenmesi gerektiği öğütlenmektedir.

Müslüman kişiliğin-ve kimliğin-oluşmasının en önemli prensibi olan Allah’a ve

Elçisi’ne itaat,bu âyetlerde de dile getirilmekte,ancak;Hz.Peygamber(AS)’in vahyin dışında

kendi aklıyla verdiği kararlarda,ileri sürdüğü görüşlerde ona uyulmasının zorunlu olmadığı

görüşülen konuda,uzlaşılan politikadan bağımsız özgün,özgür fikirler geliştirenlerin de

görüşlerine önem verilmesi gerektiği,hele bu fikirler vahiyle desteklenirse o zaman birey ve

toplum için yararlı,ufuk açıcı,geliştirici,ilerletici olduğundan emin olunarak uygulamaya

konulmasının yararlı olacağı(yapıcı muhalefet)öngörülmektedir.(Bu demokrasiden de ileri

bir uygulama değil de nedir?)

Velhasıl,bu âyetlerde dile getirilen,bireysel ve toplumsal sorumluluklar içeren

prensipler,sadece basit birer teşrifat kurallarına indirgenemez.

Bunlar her zamanda/mekânda geçerli yapıcı,toparlayıcı,sağlam,evrensel ilkelere

işaret etmektedir.

Ve son olarak;Allah’ın her türlü hal ve hareketimizden haberdar olduğu,O Gün Yüce Yargılama’da herkese yapıp ettiklerinin hesabının sorulacağı hatırlatılmaktadır.

***






137

Allah,Kendisinden başka tanrı olmayan,mutlak diri,hayatın ve varlığın kaynağı ve

dayanağıdır.”