İqtisadçıların əksəriyyəti, o cümlədən M.Kastels [149, s.69] dəqiq nəzərə çarpan liberallaşma meyllərini və istehsal faktorlarının hərəkəti yolunda yaranmış maneələrin götürülməsini informasiya-texnoloji inqilabın inkişafı ilə əlaqələndirirlər. 1970-ci illərdə vahid sistem kimi yaranan yeni texnologiyaların əlçatanlığı 1980-ci illərdə sənaye cəhətdən inkişaf etmiş ölkələrdə sosial-iqtisadi restrukturlaşma prosesinin əsas özülü olmuşdur. 1980-ci illərdə “böyük yeddilər”ə daxil olan ölkələrin iri korporasiya və hökumətlərinin başçılıq etdiyi bazarların əks-nizamlanması və liberallaşması uğrunda hərəkat yeni telekommunikasiya şəbəkələrinin və informasiya sistemlərinin geniş yayılmasına səbəb oldu. Bu isə öz növbəsində dünyada istehsalın və ticarətin seqmentləşmiş ixtisaslaşması üçün də zəmin yaratdı. Səmərəli idarəetmə sistemi sərmayə rejimlərinin liberallaşması əsasında istehsalın transmilliləşdirilməsi layihələrinə ölkələri daha fəal qoşulmağa stimullaşdırdı.
Müxtəlif ölkələrin qanunvericiliyinin fərqliliyi, dövlətlərin və təsərrüfat subyektlərininarasında mübahisələrin və ciddi problemlərin yaranmasının qaçılmaz olduğunu nəzərə alaraq, beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin tənzimlənməsinin vahid universal mexanizminin yaradılmasına tələbat yaranmışdır. Bu da müxtəlif üsulların və metodların (tarifləri, qiymətləri, vergi, kredit, mal və xidmət) tətbiqi ilə bazarın, sahibkarlıq fəaliyyətinin tənzimlənməsini zəruri etmişdir.
Transmilli bizneslə bağlı məsələlərin həllinin baza şərtləri BMT nizamnaməsində də əks olunmuşdur. Nizamnamənin 55-ci maddəsində deyilir ki, xalqların özünütəminetməsinə Birləşmiş Millətlər Təşkilatı kömək edir.
Dövlətlərarası tənzimləməyə beynəlxalq təşkilatların təsir mexanizmi mövcud beynəlxalq hüquq sistemi əsasında qurulur.Beynəlxalq hüquq transmilli biznesdə birgə funksiyaların yaradılmasına imkan verir. Beynəlxalq hüquq normalarının köməyi ilə dövlətlər müxtəlif sahələrdə qarşılıqlı münasibətlərin həyata keçirilməsində ümumi qəbul edilmiş standartlar müəyyən edir. Beynəlxalq hüququn tənzimləyici funksiyası dövlətlər tərəfindən qəti olaraq qəbul edilmiş qaydaların qəbul edilməsində özünü göstərir. Beynəlxalq hüquq dövlətləri müəyyən davranış qaydalarına əməl etməyə məcbur edən normaları özündə əks etdirir. Beynəlxalq hüquqda dövlətlərin maraqlarını və beynəlxalq hüquqlarını qanuni qoruyan mexanizmlər mövcuddur.