Beytul-əhzan naləsi
İmam Əlinin (ə) həzrət Zəhranın (s.ə)
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
| İmam Əlinin (ə) həzrət Zəhranın (s.ə)
qəbri üstündə növhəsi Ey Zeynəbin xəzan eləyən nobaharını Zəhra, Əlidi qəbrinə qoymuş üzarını Axşam ki, gün batır daxi evdə qalanmıram Daim çəkir Əli gecənin intizarını 22 Bax gör qalıb nə halə, o Mərhəb yıxan qol Dur gör özün o cənglərin namidarını Bir halə qalmışam daxi yerdən duranmıram Dərdin alıb Əlinin olan iqtidarını Müşgülqoşa Əli necə gör müşgülə düşüb Təng eləyibdi dövrü-fələk ruzigarını Ey kaş, həmən o yeddi nəfər dəfninə gələn Sənlən qazaydı burda Əlinin məzarını Bir söz tutub məni, vəli xəlqə açanmıram Qeyrətliyə çətindi, pozar etibarını Namusumu qapıda döyüblər, kimə deyim Qövmi-sitəmgərin sitəmi-bişümarını Qonfuz əl atdı qəmçiyə öldüm, ölənmədim Səbr elədim, qəbul et Əli etizarını Gizlin gedib quyulara dərdi-dil elərəm Ta söndürəm ürəkdəki möhnət şərarını Ondan əlavə var bu işin ayrı hikməti Ayəndələr biləllər o rəmzü-qərarını Bir dərdimi suya deyərəm aləmə yayar Şiyəm içər bilər ürəyim istinarını Sübhə yaxındı gəlmir ayağım evə gedəm Gözlür əgərçi dörd bala öz qəmqüsarını Olsun qəsəm gözündəki qana, darıxmışam Qurtar Əlini görməyə dəhrin fişarını Səndən sonra həmişə mənə fatimiyyədi Çərxin görüm xərab ola bu kəc mədarını Var xatirimdə çox yaramı bağladın özün Toxtatdı tez əlin səbəbi zəxmi-karını Qəlbimdə leyk bir yarə var səbrimi kəsir 23 Az qaldı Mürtəzanın ala istibarını Bu yarə sili yarəsidi, toxdayan deyil Bir sili ki, salıb qulağın güşvarəsini Silinin yerin özün ki, nişan vermədin mənə Gördüm yuyanda kuçə sərəncam karını Tahaya hər şikayət əgər etsən eybi yox Amma o silidən demə, alma qərarını Həşrə kimi bu bir sözü aləm gərək bilə Dəfn etdi Mürtəza gecə darü-nədarını Gər olmasaydı dörd bala getməzdim heç evə Şəhrin məkan edərdim özüm nəzli-zarını Amma uşaqların gecə yatmaz mən olmasam Neylim qəfəsdə dörd pəri sınmış qənarini Yox rəğbətim bu ömrə, özün bir dua elə Çək əmnigahi-mərgə Əlinin qətarını Fuztu və Rəbbi Kəbə, belə könlümə düşüb Çox istirəm ki, tez verəm eşqin şüarını Əzbəski, ağladı şəhi-Xeybərşikən Əli İslatdı göz yaşıyla o qəbrin qübarını Durdu ayağa daməninin saldı toprağın Tərk eləsin Bəqidə ziba nigarını Üz tutdu asimanə tərəf baxdı bir aya Guya açıbdı razi-dili-dağdarını Tutqun səs ilə səslədi ey mahi-asiman Ver kəhkəşanlara bu sözün intişarını Ulduzlara xəbər ver Əlinin ayı batıb Tar eləyib qarə gecələrtək nəharını Zəhranı vurdular öz evində əl açmadı Dözdü bu əmrə çəkmədi heç Zülfəqarını 24 Ol dəm Əli müxatəb edib əhli-Yəsribi Saldı xəyalə şəhridə çəkmiş fişarını Hər gün mənə şikayətə gəldiz Bətuldan Qoymurduz ağlaya o məsaib şikarını Heç bilmədiz ataası ölüb, dağdaridir Həqqin alıb, döyüblər o möhnət düçarını Agah olun Əli ürəyin böldü Fatimə Rahət yatın mədinəlilər, öldü Fatimə Qitə Bu qədər zülmilə ey vay deməyim, bəs nə deyim Mürtəzanın halına vay deməyim, bəs nə deyim Öz evimdir, tutulub qəlbim odur ağlayıram Öz balam Möhsinə lay-lay deməyim, bəs nə deyim Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|