5.4.İşsizliyin sosial-iqtisadi nəticələri və prosesin tənzimlənməsi
Cəmiyyət miqyasında insan kapitalından səmərəli istifadə olunmaması nəticəsində işsizliyin yaratdığı müxtəlif səpgili sosial-iqtisadi problemləri, ilk növbədə isə əhalinin həyat səviyyəsinin aşağı düşməsi və yoxsulluğun aradan qaldırılması üçün müəyyən tədbirlər sisteminin hazırlanması istiqamətində müxtəlif ideyalar irəli sürülmüş, konsepsiyalar hazırlanmışdır.
Maltusçu mövqedən çıxış edən iqtisadçılar, dövlət siyasəti səviyyəsində ölkədəki demoqrafıq vəziyyətə təsir göstərmək və doğumu məhdudlaşdırmaq yolu ilə əmək bazarında sabitliyi optimallaşdırmağa çalışırlar. A.Piqu və onun ardıclıları problemin həllini əmək haqqının aşağı həddə saxlanması, istehsal-xidmət sahələrinə daha çox işçilərin cəlb olunması, həmkarlar təşkilatlarının əmək haqqının artırılması uğrundakı mübarizəsinin məqsədəuyğun olmamasında görürlər.
Keynsçi proqramlara görə ölkədə işsizliyin səviyyəsini aşağı salmaq üçün dövlət büdcəsi hesabına əhalinin ictimai işlərə (yollar salınması, xəstəxanalar tikilməsi, parklar salınması) cəlb olunması həyata keçirilməli; eyni zamanda strateji tədbirlər kimi xüsusi şirkətlərə dövlət sifarişlərinin həcmi artırılmalı, xidmət tarifləri aşağı salınmalı, kreditlər ucuzlaşdırılmalıdır.
Monitarist nəzəriyyəyə görə işsizlik və istehsalın aşağı düşməsi şəraitində dövlət büdcəsinin xərcləri azaldılmalı, sosial proqramlar ixtisar olunmalı, rəqabətə əsaslanan səmərəli bazar mühiti formalaşmalı, iflasa uğrayan şirkətlərə, istehsalçılara yardım göstərilməməlidir.
Bazar münasibətləri iqtisadi sistemi şəraitində işsizlik və onun yaratdığından, bu proseslərin dövlət siyasəti səviyyəsində tənzimlənməsi zəruridir. Dünya ölkələrin təcrübəsinə əsaslanaraq, əmək bazarının tənzimlənməsinin 4 istiqamətini göstərmək olar:
əhalinin məşğulluq səviyyəsinin yüksəldilməsi və yeni iş yerlərinin sayının artırılmasının stimullaşdirilması;
iş qüvvəsinin hazırlanması və onun peşə-sənət bacarığının təkmilləşdirilməsi proqramlarının həyata keçirilməsi;
iş qüvvəsinin istehsal-xidmət dairəsinə cəlb olunmasını təmin edən proqramların olması;
işsizliyin sosial sığorta proqramlarının işlək mexanizminin fəaliyyət göstərməsi.
Bir sıra ölkələrdə kütləvi işsizlik dövründə əhalinin iqtisadi təhlükəsizliyini və məşğulluğunu təmin etmək məqsədilə, dövlət tərəfindən qanunvericilik qaydasında iş günü və həftəsinin uzunluğu tənzimlənir; işçilərin vaxtından əvvəl pensiyaya göndərilməsi təcrübəsindən istifadə olunur; işsizlərin haqqı büdcədən ödənilməklə ictimai işlər həyata keçirilir; əhalinin daxili miqrasiyasına və iş qüvvəsinin müxtəlif istiqamətli hərəkətinə məhdudiyyətlər qoyulur; əmək birjalarının işsizlərlə fəaliyyətində yeni metod və üsullar tətbiq edilir.
Müstəqillik dövrünün yaratdığı ictimai-siyasi və iqtisadi-sosial çətinliklər nəticəsində, əhalinin məşğulluğunu təmin etmək istiqamətindəki tədbirlərə baxmayaraq, digər postsovet ölkələrində olduğu kimi Azərbaycan Respublikasında da işsizliyin səviyyəsi müəyyən problemlər doğurur. Dünyanın bir çox ölkələrində bütün ciddiliyi ilə qarşıda duran və bir-biri ilə daxilən bağlı olan işsizlik, inflyasiya, yoxsulluq problemlərinin həlli, dövlətin iqtisadi siyasət xəttinin mühüm istiqamətlərini təşkil edir. Qeyd etmək lazımdır ki, son dövrlərdə planet miqyasında istehsalın şəxsi (subyektiv) amili sayılan iş qüvvəsinə, insan amilinə getdikcə daha artıq diqqət yetirilir. Şübhəsiz, istehsal-xidmət dairəsinin müasir inkişaf səviyyəsində texnika və insan amillərini bir-birinə qarşı qoymaq elmi-praktik cəhətdən doğru olmasa da, lakin son nəticə etibarilə insanın aparıcı rolu danılmazdır. Bazar münasibətləri iqtisadi sistemi şəraitində, dövlətin ölkənin təsərrüfat həyatını uzaqgörənliklə tənzimlənməsi prosesinin, sahibkarların yeni iş yerləri açmaq səyləri ilə birləşdirilməsi yolu, işsizlik probleminin uğurlu həllinin mühüm şərtidir.