ElçİBƏy kitabxanasi seryasindan əLƏSGƏr siyabli müƏLLİMİm- liderim- prezidentiM

YURD”UN POZUCULUQ
FƏALİYYƏTİNİN GÜCLƏNMƏSİ

Elçibəyin ağır xəstələnməsi “Yurd” fraksiyasının təş­kilat daxilindəki pozuculuq fəaliyyətlərini və ona qarşı atılan addımları zəiflətmədi, əksinə dahada kəskinləşdirdi. Elçibəyin Kələkidə olmasını, sonra isə xəstələn­məsini fürsət bilən “Yurd”çular partiyanın maliyyə, təşkilati və mətbuat-informasiya resurslarını ələ keçirərək Elçibəyin lider kimi inkar edilməsi və hətta sədrlikdən uzaqlaşdrılması yönündə təşkilatdaxili təbliğata vüsət vermişdilər.

Yarandığı vaxtdan AXC açıq, kütələvi, aksion hərəkat üsulu­na üstünlük vermiş və bu özəlliyi partiyaya çevriləndən sonra da qoruyub saxlamışdı.Çünki bir kütlə partiyası olan və hərəkatçılıq özəlliyini hələ də qoruyub saxlayan AXCP üçün çoxsaylı üzvləri - ninin güçünə və xalqın inamına, dəstəyinə arxalanmaqdan üstün heç nə yoxdur. “Yurd”çular isə bunun əksinə olaraq açıq, kütləvi hərəkat üsuluna qarşı olub örtülü sövdələşmələrə, dar, məhdud qrup mənafeyinin mənfəətpərəstliyinə üstunlük verirdilər.

“Yurd”çular Elçibəy tərəfdarları olub türkçülük, müsavatçı- lıq məfkurəsinə yiyələnmiş klassik cəbhəçiləri “mühafizəkarlar, fanatiklər və qaragüruhçular“ adlandıraraq güya liberal dəyərlərə sahiblənmiş özlərini isə “praqmatiklər və islahatçılar“ adlandırır- dılar.Ali Məclisin iyulun 1-də keçirilən iclasında, rayon şöbələ­rindən seçilən məclisin 8 üzvünü iclasa buraxmayaraq, əvəzində 8 nəfər səlahiyyətsiz adamın iştirakı ilə iclas keçirildi. Ən ağrılısı isə Əli Kərimovun çox ağır vəziyyətdə (həkim nəzarətində) olan Elçibəylə söhbətində bu iclasın keçirilməsinə təkid göstərməsi idi.

Bu hadisə ilə bağlı Elçibəyin köməkçisi Əli Mürsəloğlu ürək yan­ğısı ilə qeyd edir ki, “Elçibəy Türkiyə səfəri zamanı ciddi müa­yinədən keçdi və sağlamlıq durumunun yaxşı olmaması məlum oldu. Bəyin Amerka səfərindən sonra vəziyyəti dahada pisləşdi. Artıq həkimlər ona işləməyi, iclaslarda, tədbirlərdə iştirak etməyi qəti qadağan etmişdilər. Bəy artıq bağ evində qalır və müalicə olunurdu. Əli Kərimov əvvəlki vaxtlardan fərqli olaraq Bəyin ya­nına gəlir və onunla işlə (seçki, Mərkəzi Seçki Komissiyası, və s.) bağlı saatlarla söhbət edir, müzakirələr aparır, hətta mübahisələr edirdi. Ona həkim məsləhətini xatırlatsamda buna əhəmiyyət ver­mir, əksinə Bəyi ciddi sutrətdə narahat edirdi. Həmin günlər Bəy çox ağır vəziyyətdə idi, hətta normal hərəkət edə bilmirdi. Ona yerindən tərpənmək olmazdı. Buna baxmayaraq, Əli Kərimov iyulun 1-də Ali Məclisin sessiyaının keçirilməsinə təkid göstə­rirdi. Bəyin Əli Kərimova etirazını Ali Məclisin sessiyaında gör­düm. Bəy iclas iştirakçılarının hamısının təəcübünə səbəb olan addım atdı. O, AM-in iclasında sədrə (özünə) etimad məsələsini qoydu. Hətta bəzi “yurd”çuların bu məsələnin Ali Məclisin səla­hiyyətində olmadğını desələrdə Bəy təkid etdi və üzünü divara çevirərək etimad məsləsini səsə qoymağı xahiş etdi. Məsələ səsə qoyuldu və Ali Məclis yekdilliklə Bəyə etimad göstərdi. Amma məsələ səsə qoyularkən “yurd”çulardan Xaliq Bahadır və Fuad Mustafayev zaldan çıxdılar. Mənə elə gəldiki, heç kim bu etimad məsələsinin mahiyyətini başa düşmədi. Çünki heç kəs Əli Kəri­movun Elçibəylə söhbətdə məclisin keçirilməsi üçün necə təkid göstərdiyini görməmişdi. Əli Kərimov isə Elçibəylə bağlı ona ve­rilmiş görəvi axıra kimi yerinə yetirdi”.

Təşkilatda təsir imkanlarını itirdikcə “Yurd” əksəriyyətə ma­lik olduğu rəyasət heyəti vasitəsilə rayon şöbələrinin səlahiyyə­tinə müdaxilə edir, konfransların keçirilməsini əngəlləyir, rayon məclislərinin qərarlarını tanımır, şöbələrdən seçilmiş ali məclis üzvlərini qeydə almır, məclis üzvü olmayan şəxslər onun iclasla­rında iştirak edərək AXCP adından qərarlar qəbul edirdilər. Buna gorə də, AXCP sədri olaraq Əbülfəz Elçibəy şöbələrdə baş verən narazılıqları, rəyasət heyətinin rayon şöbələrinin müstəsna səla­hiyyətləri olan konfranslara çoxsaylı müdaxilələrini nəzərə alaraq 12 iyun və 14 iyun tarixli sərəncamları ilə AXCP rayon şöbələri­nin konfranslarının keçirilməsinə dair təlimat imzaladı.Bu Xalq cəbhəsini “Yurdun” dağıdıcı təsirindən qurtarılması yönündə atı­lan çox mühüm addım idi.

Artıq “Yurd” nizamnaməyə məhəl qoymadan rəyasət heyə­ti vasitəsilə partiyanı dağıtmaq istiqamətində heç bir addımdan çəkinmir, himayəsində olan yazarlar dəstəsi qəzetlərdə hər gün Elçibəylə bağlı onlarla böhtanlar, dezinformasiyalar hətta təhqir­lərlə çıxış edirdilər.

Elçibəyin 2000-ci il Parlament seçkilərində iştirak etmək və seçkilərə Elçibəy-İsa Qəmbər seçki bloku ilə ilə qatılmaq haqqın­da qərarı hakimiyyəti xeyli narahat etmişdi.Bu, müxalifətin bir­ləşərək vahid güc mərkəzinə çevrilməsinə, seçkilərin saxtalaşd- rılmasının qarşısının alınmasına və cəmiyyətin daha da fəallaş- masına səbəb olaraq hakimiyyətin planlarının qarşısında əngəl təşkil edirdi.

Elçibəy “yurdçular“ın etirazlarına baxmayaraq, keçiriləcək parlament seçkilərində AXCP -nin namizədlərinin proporsional seçki siyahısını müəyyən etmək üçün ilkin seçkilərin keçirilmə­sinə göstəriş vermiş və seçilən namizədlərin siyahısını Ankarada xəstəxanada olarkən imzalayıb partiyaya göndərmişdi.

23 iyul 2000-ci il tarixli AXCP Ali Məclisində “Yurd” iqtida­rın sifarişinə uyğun olaraq partiyanın proporsional seçki siyahısı­nı təsdiqləmək istəsə də mümkün olmamış, iclasda iştirak edənlə­rin 44 nəfəri etiraz edərək zalı tərk etmiş, yetərsaysız (AM-in 108 üzvündən 48-nin iştirakı ilə) iclasın “qərarını” MSK-ya təqdim etməklə saxta parlamentin formalaşmasına “müxalifət” xidmətini göstərmişlər.

“Yurd” 2000-ci il seçkilərində müxalifətin birgə mübarizəsini əngəlləmək, “Ecibəy-İsa Qəmbər” seçki blokunu pozmaq, iqtida­rın istəyinə uyğun AXCP-nin proporsional seçki siyahısını “təs­diqləyərək” parlamentdə pay almaq və saxta parlamentdə iştirak etməklə onu legitimləşdirməkdən, bu məqsədlə hətta partiya sədri Elçibəyin imzasının şübhə altına almaqdan çəkinmədilər.

“...Əbülfəz bəyin deputat siyahısındakı imzasının eksper­tizaya göndərilməsi cəhdi mənim ürəyimi ağrıtdı. Elçibəy üçün bundan böyük təhqir ola bilməzdi. Tutaq ki, sən xəstə, əli əsə- əsə qol çəkən Elçibəyin imzasına inanmırsan, bəs ekspertizada təsdiqlənəndə ki, Əbüfəz Bəyindir, nədən MSK-ya həmin siyahı­nı deyil, özünün qondarma Ali Məclisindəki siyahını göndərdin. Dəməli, sənin üçün o siyahıda olan iki nəfərin deputat seçilməsi Elçibəyin bizə yadigar qoyub getdiyi Cəbhənin yaşamasından daha önəmlidir. Hansı haqla, hansı hüquqla onları cəbhəçi ad­landırmaq olar? Ona görə də mən Cəbhədən kənarda olsam da onlarla barışmayacam. Onlar Elçibəyə qarşı böyük ədalətizlik, tərbiyəsizlik ediblər. (Bax: Ədalət Tahirzadə: “Cəbhənin taleyi cəbhəçi gözündə”).