H firat (Not 1: Parentez içindeki rakamlar kitabın orjinal sayfa numarasıdır. Sayfa numaraları o sayfanın sonunu işaretler)

Demokrasi mücadelesi ve proleter devrimin toplumsal yedekleri

Dünden beri bu demokratik siyasal sorunları çok iyi değerlendirmek lazım; proletarya bunlar uğruna mücadele vermedikçe iktidarı alamaz; bunlar içinde eğitilmedikçe aldığı iktidarı elde tutamaz; yeni bir toplumu kuramaz deyip duruyo(155)ruz. Bu çerçevede sorunun bir yanını önplana çıkarmış olduk. Oysa sorunun başka bir temel önemde yanı var. Bütün bu demokratik sorunlarda ifadesini bulan potansiyeli proletarya değerlendirmek yoluna gidemediği sürece, bütün bu sorunlarla bağlantılı toplumsal sınıf ve katmanların devrimci enerjisini de arkasına alamaz. Bunu arkasına alamadığı sürece de burjuvaziyi devirecek gücü ortaya koyamaz. Kürt sorunu çerçevesindeki devrimci görevlerimizi en tam biçimde üstlenmek, bize geniş Kürt halk yığınların desteğini sağlayacaktır. Ezilen bir mezhebin ezilmişliğine karşı bir mücadele, daha genel planda laiklik mücadelesi, bu noktada din ve inançlar arasında ayrım yaratma politikasına karşı verilecek mücadele, bize ezilen mezheplerin ya da inançların demokratik desteğini sağlayacaktır. Olduğu kadarıyla feodal kalıntıların tasfiyesine yönelmiş bir mücadele bize toprak isteyen yarı-serf köylülüğün desteğini kazandıracaktır. Kadın sorununda göstereceğimiz hassasiyet bize belli kadın katmanlarının, sınıfsal olarak bu düzenden memnun olsa bile, belli kadın katmanlarının demokratik desteğini sağlayacaktır. Siyasal özgürlük gibi temel bir sorunun tüm bu kesim ve katmanların desteğini elde etmedeki öneminden ise sözetmiyorum bile.

Ve devrim, bütün bu sorunları, bütün bu çelişkileri, bunların beslediği memnuniyetsizlikleri ve şekillendirdiği muhalefeti başarıyla değerlendirebilme sorunudur bir yerde. Bunlar çözülmemiş sorunlardır. Bütün bu sorunlar toplumda çok çeşitli muhafelet odakları yaratmaktadır. Bütün sorun, bu kendi içindeki dar ya da sınırlı sorunları, memnuniyetsizlik alanlarını değerlendirebilmek, bunların beslediği demokratik hareketlerin ve akımların desteğini alabilmek, bunu proletaryanın devrimci iktidar mücadelesinin hizmetine koşabilmektir. Proletarya öncü devrimci bir sınıf olacaksa eğer bunu başarabilmelidir.

Buradan önem taşıyan bir başka noktaya geliyorum. Küçük-burjuvazinin ideolojik temsilciliğine soyunanlar kalkıp bi(156)ze diyorlar ki; siz tamam küçük-burjuvazinin şu taleplerini savunuyorsunuz ama, bir de yanısıra burjuvaziyi mülkten arındırmaya hedeflediğiniz için küçük-burjuvazi size destek vermeyecektir! Bize yöneltilen itiraz bu. Oysa gerçek yaşam ve mücadelede ara sınıflar hiç de böyle düşünmez ve davranmazlar. Onlar kendi istemlerine, kendi hassasiyet alanlarına bakarlar. Bu istemlerin ve hassasiyetlerin savunulup savunulmadığına, bunlar uğruna mücadele edilip edilmediğine bakarlar.

Şu veya bu ara sınıfın, onun şu veya bu tabakasının sorunlarını ve istemlerini kendi içinde değerlendirdiğiniz ölçüde, böylece siz onu genel devrim mücadelesinin bir yedeği haline getirmeyi de başarabilirsiniz. Alevi kitlesinin önemli bir kısmı kendi ezilmişliğiyle ilgilidir. Ya da Kürt ulusal katmanlarının belli kesimleri sadece ulusal ezilmişlik sorunuyla bağlantılı bir demokratik tepki vermektedir. Ya da köylülüğün istemleri ve mücadelesi yalnızca toprak sorunuyla sınırlıdır. Bütün sorun sizin bu kesimlerin ya da katmanların ilgi ve hassasiyetlerine genel mücadeleniz içinde karşılık verip vermediğinizdir. Bunu yaptığınız sürece onların desteğini alabilir, onların sermaye düzenine karşı tepkilerini adım adım örgütleyebilir, ve sermaye sınıfıyla daha genel bir hesaplaşmanın manivelalarına dönüştürebilirsiniz.

Ekim Devrimi öncesinde ve sonrasında Bolşevikler ne yapıyorlar? İktidarı önceleyen süreçte küçük-burjuva katmanları ve köylülüğü yakından ilgilendiren barış, toprak, ulusal özgürlük vb. demokratik sorunları nasıl büyük bir hassasiyet ve ısrarla değerlendirdiklerini, küçük-burjuva akımların bu yığınlar üzerindeki etkisini böylece kırabildiklerini biliyoruz. Peki devrimin hemen ardından ne yaptılar? Proletarya büyük kentlerde iktidarı alıyor. Ardından toprak kararnamesi çıkarıyor; bu, tüm bir köylülüğün desteğini yedeklemek demektir. Barış kararnamesini çıkarıyor; bu, asker yığınlarının, yani asker elbisesi giyinmiş köylü yığınlarının buradaki hassasiyetini ve(157)desteğini kazanabilmek demektir. Ezilen ulusların hakları bildirgesini çıkarıyor; bu, ezilen ulusların sempatisini ve desteğini kazanmak demektir.

Küçük-burjuva ideologunun düşünüş tarzı ile küçük-burjuva tabakalarının davranış tarzını birbirine karıştırmamak gerekir. Unutmayın, Ekim Devrimi, Menşeviklerin ve Sosyalist-Devrimcilerin tecrit edilmesi, ama küçük-burjuvazi ile köylü yığınlarının desteğinin alınması sayesinde başarıldı. Halbuki biri diğerinin politik temsilcisidir. Ama fark şuradadır: Küçük-burjuva tabakaların politik temsilcileri, küçük-burjuvazinin o dar dünyasını alıp bir teori ve program haline getirirler, kendi darlığı içinde genelleştiriler. Onun bir istemini alırlar, o isteme bakışaçısından hareketle bütün bir öteki sorunların çerçevesine ulaşırlar. Yani darlığı yaratan küçük-burjuva ideoloğudur. Küçük-burjuva siyasal akımın kendisidir. Yığınların kendisi kendi en duyarlı istemleriyle bağlantılıdır. Köylü toprağıyla ilgilidir; Bolşeviklerin toprak konusundaki tavrı nedir, köylüyü bu ilgilendirmektedir. Savaşın durdurulması konusundaki tavrı nedir? Yine köylüyü bu ilgilendirmektedir. Yani küçük-burjuvazinin kendisi ile politik temsilcilerini bu açıdan ayırabilmek lazım.